Ο αυτοκράτορας Αλέξιος ο Α΄ ο Κομνηνός που επισκεπτόνταν τον όσιο Κύριλλο τον Φιλεώτη, τον οποίο πολύ ευλαβείτο, συνήθιζε να λέγη: πως είναι γραμμένον εις τας διατάξεις των Αποστόλων: Να δοξάσης αυτόν που σου λαλεί τον λόγον του Θεού, να τον ενθυμήσαι ημέραν και νύκτα. Να τον τιμήσης, διότι είναι πρόξενος της ευτυχίας σου. Διότι όπου ακούεται η διδασκαλία του Θεού, εκεί παρευρίσκεται και ο Θεός. Να επιδιώκης να συναντάσαι καθημερινά με τους αγίους για να αναπαυθής από τα λόγια των. Να μη φιλονικήσης μαζί των, εμθυμούμενος το πάθημα του Δαθάν και του Αβειρών, που αντεστάθησαν εις των Μωϋσήν.
<< Να μήν αρνήσαι να μαθαίνης, έστω και αν είσαι σοφός>>
<<Αδελφέ, έλεγε ο όσιος Κύριλλος ο Φιλεώτης, <<να μήν αρνήσαι να μαθαίνης, έστω και αν είσαι πάρα πολύ σοφός. Διότι το σχέδιον του Θεού δια την σωτηρίαν μας είναι πιό ωφέλιμον από την φρονιμάδα μας>>. Να μή θεωρής αγαθόν το καλόν, που νομίζεις πως πράττεις, αλλά μόνον εκείνο που βεβαιώνεται από ευσεβείς άνδρας. <<Να μή νομίζης πως το να έχης αρετήν είναι καλόν, αλλά το πως πρέπει να την ασκής>>. Διότι μας λέγει ο Κύριος: <<Αυτός που αγαπά την ψυχήν του, θα την χάση>> αυτός, δηλαδή, που κάνει τας ατόπους επιθυμίας της. <<Αυτός δε που την μισεί>> είναι εκείνος, που δεν υποχωρεί, όταν τον προτρέπη προς τα βλαβερά. Αυτός δε που θέλει να σώση την ψυχήν του είναι εκείνος, που κατά τον πρέποντα τρόπον επιδιώκει την σωτηρίαν του, δηλ. απομακρυσμένος από τους κινδύνους. Αυτός οπωσδήποτε θα χάση την ψυχήν του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου