Υπάρχουν, αγαπητοί μου, άπιστοι και άθεοι, που ανοίγουν τα στόματά τους και χλευάζουν τα όσια και ιερά, και προσπαθούν να ξερριζώσουν απ' τις καρδιές των ανθρώπων την πίστι στο Θεό. Μερικοί απ' αυτούς λένε με τρόπο δόλιο: Καλά είναι αυτά που λέει το Ευαγγέλιο και κηρύττει η Εκκλησία, αλλά ποιος τα κάνει;... Ο λόγος αυτός σπέρνει απιστία. <<Ποιός τα κάνει;...>>. Θέλουν δηλαδή να πουν, ότι το Ευαγγέλιο πάλιωσε πλέον.
Αλλά ο ήλιος μπορεί να παλιώση, το Ευαγγέλιο δεν παλιώνει. Αυτοί δεν πιστεύουν, γι' αυτό θέλουν ένα καινούργιο <<ευαγγέλιο>>, αντιευαγγέλιο, <<ευαγγέλιο>> του αντιχρίστου. Τί έχουμε ν' απαντήσουμε σ' αυτούς; Ότι, και ένας ακόμη μεσ' στα δισεκατομμύρια αν παρουσιαστή να εφαρμόζη το Ευαγγέλιο, αρκεί αυτός ν' αποδείξη, ότι η εφαρμογή του Ευαγγελίου είναι δυνατή. Εφ' όσον ένας το εφήρμοσε, μπορούν να το εφαρμόσουν και οι άλλοι. Διότι...
όλοι οι άνθρωποι είναι του αυτού φυράματος.
Αλλ' ερωτώ: Ένας μόνο εφήρμοσε το Ευαγγέλιο; Όχι ένας αλλά πολλοί. Πόσοι; Εάν μπορήτε να μετρήσετε τα άστρα του ουρανού, τότε θα μπορέσετε να μετρήσετε και τους αγίους γνωστούς και αγνώστους. Οι άγιοι είναι απ' όλο τον κόσμο. Είναι άντρες αλλά και γυναίκες και παιδιά. Είναι γέροι αλλά και νήπια. Είναι απ' όλα τα επαγγέλματα. Βοσκοί, γεωργοί, εργάται, διδάσκαλοι, καθηγηταί, φιλόσοφοι, ποιηταί, ρήτορες, βασιλείς, στρατηγοί. Είναι απ' όλα τα μέρη της γης. Έλληνες, Βούλγαροι, Σέρβοι, Ρουμάνοι, Ρώσοι, παντού όπου υπάρχει Ορθοδοξία. Άγιοι εκατομμύρια. Και όλοι αυτοί τί μας φωνάζουν; Διαψεύδουν τους απίστους και λένε. Εμείς δε ζήσαμε στο φεγγάρι ούτε στα άστρα, εδώ κάτω στη γη ζήσαμε. Εφ' όσον λοιπόν εμείς εφαρμόσαμε το Ευαγγέλιο, μπορείτε κ' εσείς να το εφαρμόσετε. Μας φωνάζουν με σάλπιγγες ουράνιες να τους μιμηθούμε, να ζήσουμε κ' εμείς όπως εκείνοι. Ένα από τα γνωρίσματα των αγίων είναι - ποιό; Το είπε ο Χριστός: Όποιος με ομολογήση, θα τον ομολογήσω κ' εγώ μπροστά στον ουράνιο Πατέρα (βλ. Ματθ. 10,32). Καθήκον μας δηλαδή είναι η ομολογία.
Τι θα πει ομολογία; Αυτό που πιστεύεις να μην το κρύβης, αλλά να το λες με το στόμα σου. Σωστό είν' αυτό. Όπως ένας νέος που αγαπάει μιά νέα δεν κρύβει τον έρωτά του, αλλ' όπου να σταθή με όλα τα μέσα (με νεύματα, με λουλούδια, με γράμματα, με ποιήματα, με τραγούδια, με κάθε τρόπο) εκφράζει τον έρωτά του, φανερώνει την αγάπη του, έτσι κ' εσύ. Αν είσαι Χριστιανός, αν αισθάνεσαι αγάπη για το Χριστό, να τον ομολογής παντού, να τον κηρύττης θερμά. Αυτό έκαναν οι άγιοι Πάντες. Ωμολόγησαν το Χριστό.
Που τον ομολόγησαν; Όχι μόνο στα χρόνια τα ήσυχα, αλλά και στα χρόνια τα δύσκολα, στα φοβερά χρόνια των διωγμών. Τότε ένα έγκλημα υπήρχε. Το να λέη κανείς ότι είναι Χριστιανός. Το να ομολογήση ότι είναι Χριστιανός αποτελούσε αιτία συλλήψεώς του. Τον έπιαναν, τον οδηγούσαν στο δικαστήριο και του έκαναν την ερώτηση. Είσαι Χριστιανός; Το να πης σήμερα, Είμαι Χριστιανός, δεν κοστίζει τίποτα. Τότε το να πης, Ναι είμαι Χριστιανός, κόστιζε το κεφάλι σου! Είσαι Χριστιανός; Ρωτούσαν τότε, δύο λέξεις. Και άλλοι μεν αρνούντο τα δικαιώματά τους, απελύοντο από τις θέσεις τους, υπεβάλλοντο σε φοβερά μαρτύρια, για τα οποία ομιλεί ο απόστολος Παύλος (Εβρ. 11,33-12,2), και τέλος κατεδίκαζαν σε θάνατο και τους εκτελούσαν. Κ' εκείνοι μέχρι την τελευταία στιγμή ομολογούσαν το Χριστό, δεν τον αρνούντο.
Ζούμε βέβαια τώρα σε εποχή φιλελευθέρου δημοκρατικού πολιτεύματος, κανείς δε μας διώκει. Αλλά <<ρόδα είναι και γυρίζει>>, αλλάζει ο κόσμος. Δεν αποκλείεται να βρεθούμε κ' εμείς σε δοκιμασία. Φαντασθείτε λ.χ. ν' απαγορευθή ο εκκλησιασμός, όπως έγινε αλλού. Σας ερωτώ. Εάν βγει ένα τέτοιο διάταγμα και λέη ότι <<Όποιος πάει στην εκκλησία, θα εκτελήται>>, ποιός θα το αψηφήσει; Ούτε ο παπάς δε θα πάει! Γιατί δεν είμαστε θερμοί Χριστιανοί, δεν έχουμε μέσα μας τη φωτιά του αγίου Πνεύματος ώστε να προτιμήσουμε τη θυσία. Είμεθα ύλη και μόνο ύλη, κοιλιά και έντερα και έρωτες αισχροί, τίποτα περισσότερο. Σας ομιλώ με σκληρά λόγια. Αλλά πρέπει από τώρα να προετοιμάσουμε τον εαυτό μας για την ομολογία της πίστεως. Κ' επειδή είναι δύσκολο να φθάσουμε απ' ευθείας στη μεγάλη ομολογία και στο μαρτύριο, ας αρχίσουμε με μικρές ομολογίες.
Ποιές είναι οι μικρές ομολογίες; Λόγου χάριν. Σηκώνεσαι το πρωί; Κάνε το σταυρό σου. Μια ομολογία είναι αυτή, μικρά ομολογία. Πηγαίνεις στο χωράφι; Κάνε το σταυρό σου. Μικρά ομολογία είναι αυτή. Επιστρέφεις, κάθεσαι στο τραπέζι, έχεις όλα τ' αγαθά εκεί; Κάνε το σταυρό σου. Μικρά ομολογία είναι αυτή. Ακούς την καμπάνα να χτυπάει; Κάνε το το σταυρό σου. Μικρά ομολογία είναι κι αυτή. Περνάς από εκκλησία; Κάνε το σταυρό σου. Μικρά ομολογία είναι αυτή. Μπαίνεις στο αυτοκίνητο; Κάνε το σταυρό σου. Ποιός κάνει σήμερα το σταυρό του ξεκινώντας; Κανείς. Κ' ύστερα κλαίμε όταν σκοτώνωνται άνθρωποι. Στην Ελλάδα έχουμε τροχαία δυστυχήματα όσα σε καμμιά άλλη χώρα. Γιατι μπαίνουν στα αυτοκίνητα όχι μόνο χωρίς σταυρό αλλά και με βλαστήμιες. Πριν πιάσεις το τιμόνι κάνε το σταυρό σου. Μικρά ομολογία της πίστεως είναι. Πας στο καφενείο, ακούς τον άλλο να υβρίζει το Χριστό, το Θεό, την Παναγία; Έχεις γλώσσα να υπερασπισθείς! Αν έβριζε τον πατέρα ή τη μάνα σου, τι θα έκανες; Έτσι θα σιωπούσες; Αν πιστεύεις, δείξε την πίστη σου.
Ας ομολογούμε, αγαπητοί μου, το Χριστό παντού και πάντοτε. Γι' αυτό μας έδωσε ο Θεός τη γλώσσα. Τα ζώα δε μιλάνε. Ο άνθρωπος μόνο έχει αυτό το προνόμιο. Και λέμε τόσα λόγια. Αν μετρήσης, μέσα σε μιά μέρα άλλος λέει 100 λέξεις, άλλος λέει 500, άλλος 600, άλλος 1.000. Για έρωτες, για γυναίκες, για συνοικέσια, για διαζύγια, για φαγητά, για ρούχα, για λεφτά, για σπίτια, για κόμματα, για ό, τι φανταστείς. Απ' το πρωί μέχρι το βράδυ πριόνι το στόμα. Αλλ' ούτε μια λέξι για το Χριστό! Τίποτα. Αν τον αγαπάς το Χριστό, που είναι η αγάπη σου; Ό, τι αγαπάει κανείς, το λέει, δε ντρέπεται, δε δειλιάζει. Δυστυχώς όμως δεν είμαστε μόνο δειλοί. Αντί ν' ακούγεται ομολογία, ακούγεται βλασφημία. Θεέ μου, πως μας ανέχεσαι! Ένα σκύλο έχεις, του πετάς ένα κόκαλο, και κουνάει την ουρά του, σα να λέει <<Ευχαριστώ, αφεντικό>>. Κ' εμείς, που δεχόμαστε τόσα δώρα, ποιό είναι το ευχαριστώ; Είμαστε αγνώμονες, αχάριστοι.
Ν' αγαπάς το παιδί σου, ν' αγαπάς τον άντρα σου, ν' αγαπάς την οικογένειά σου, ν' αγαπάς τους ανθρώπους. Αλλά προπάντων ν' αγαπάς το Χριστό. Ον, παίδες Ελλήνων, υμνείτε και υπερυψούτε εις πάντας τους αιώνας. Αμήν.
Πηγή: Orthodoxia.online
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου