ΥΠ ΟΨΙΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ (4)

Του Μητροπολίτου Γ.Ο.Χ. Μεσογαίας κ. ΚΗΡΥΚΟΥ

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΓΙΑ ΥΠΑΓΩΓΗ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ. ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.

ΠΡΟΛΟΓΙΚΟΝ ΣΗΜΕΙΩΜΑ:

Ενα πράγμα δεν μπὀρεσε νά καταλάβη ο Σεβασμιωτατος Αμφιλόχιος απ ο,τι φαίνεται. Οτι ενω διεξηγετο από κοινου ενας τιτανιος αγωνας εναντιον του παλαιου οικουμενιστικου κινηματος της τυπω Ουνίας υπαγωγης των ΓΟΧ υπό τόν Νεοημερολογιτισμόν ... οτι, ενω ο αγων αυτός εφθασε εις τό αποκορυφωμα του το 1998 με τήν επιδιωχθεισαν παρωδίαν του διαλόγου μετα των Φλωρινικων ... οτι ενω εφθασε εις οριακόν σημειον με την διακοπην κοινωνιας μετα των Νικολαιτων (τό 2005) ... οτι ενω απ αρχης εις τό κινημα της προδοσίας (υπαγωγης υπό τόν νεοημερολογιτισμόν) πρωτοστατουσε, αλλοτε εμφανως καί αλλοτε αφανως, το παρασυνοδικόν κατεστημενον υπό τον φερόμενον σημερον ως Αρχιεπίσκοπον Στεφανον τόν Τσακίρογλου .... οτι τόσον ημείς από τό 2005 οσον καί οι Σεβασμιωτατοι Παχωμιος καί Ευσταθιος από τό 2015, διεχωρισαμεν τας ευθυνας μας απ αυτων (Νικολαιτων κατ αρχήν Στεφανιτων κατόπιν), ... οτι καί ενω εφθασαμε από κοινου εις τήν ευλογημενην, κατα Θεόν ενωσιν της 27 Ιανουαρίου 2019 ... ο Σεβασμιωτατος Αμφιλόχιος, αντι νά συνεχίση τόν Αγωνα (τόν οποίον ειχε πρωτοστατησει καί αυτός) αντι νά βοηθηση να μήν περάση τό κινημα της προδοσίας σέ μιά συγκεριμενη στιγμη, καί ετσι νά μη γινη τό θελημα του Νεοημερολογιτισμου ... ηρξατο από τό 2015 (καί οχι από μόνος του) να χρησιμοποιει τά ιδια τα "σκουριασμενα", από την πολλήν χρησιν, οπλα των παλαιοημερολογιτων καί νεοημερολογιτων οικουμενιστων, περί του 1971, εναντιον του διαλόγου εν αγαπη καί αληθεια. Ποια τα οπλα αυτά: Οτι "οι Ρωσοι ωρθοδόξησαν τό 1971", οτι "υπό την προυποθεσιν αυτην μάς ανεγνωρισαν τις χειροτονιες", οτι "η απόφασις των Ρωσων με την οποίαν μάς ανεγνωρισαν ειναι Ορθοδοξος", καί οτι "εδω στην Ελλαδα, δεν εγνε χειροθεσια ως επί σχισματικων, αλλα μας φωτισε ο Θεός καί εφευραμε την συγχωρητικη ευχη καί ετσι σωσαμε την Εκκλησία από τίς αντιδρασεις Κληρου καί Λαου" καί αλλα πολλά ... Αυτα δέν μπόρεσε να καταλάβη ο Σεβασμιωτατος Αμφιλόχιος καί εστραφη εναντιον των συναγωνιστων του. Ειθε νά κατανοηση τό λάθος του εις τό οποίον τόν παρεσυραν.

ΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΓΩΓΗΝ ΤΩΝ ΓΟΧ ΕΙΣ ΤΟΝ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΜΟΝ Προκειμένου νά ὑπαγάγη τούς Γ.Ο.Χ. ὑπό τόν Νεοημερολογιτισμόν, ὁ πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος συνέλαβεν καί διετύπωσεν σειράν προτάσεων.

Παραθέτομεν κατωτέρω τό κείμενον τῶν προτάσεών του, οπως εδημοσιευθη εις τό τευχίδιον του Ιερομονάχου (νυν Μητροπολίτου Λαρίσης) Αμφιλοχίου υπό τόν τιτλον: "ΓΝΩΣΕΣΘΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΝ"

"ΜΙΑ ΓΝΩΜΗ

ΠΩΣ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΘΕΙ

ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ.

1) Οἱ Ἀρχιερεῖς οἱ Παλαιοημερολογῖται νά μνημονεύουν τήν Ἱεράν Σύνοδον, οἱ δέ Ἱερεῖς των νά μνημονεύουν αὐτούς, ὡς καί μέχρι σήμερον.

2) Οἱ Ἱεροί Ναοί τῶν Παλαιοημερολογιτῶν νά λογοδοτοῦν εἰς ἕναν Ἔξαρχον τῶν Παλαιοημερολογιτῶν, αὐτός δέ εἰς ἕνα κρατικόν πρόσωπον τῆς ἐμπιστοσύνης τῆς Ἐκκλησίας καί τό κρατικόν πρόσωπον εἰς τήν Ἐκκλησίαν, διά νά φαίνεται ἀρχικῶς, ὅτι ὁ Παλαιοημερολογιτισμός ἔχει νά κάμη μόνον μέ τό κράτος καί οὐχί μέ τήν Ἐκκλησίαν. Αἱ δέ εἰσπράξεις νά συγκεντρώνωνται εἰς τήν Ἀρχιεπισκοπήν Ἀθηνῶν, ὅλης τῆς Ἑλλάδος.

3) Οἱ Ἱερεῖς τῶν Παλαιοημερολογιτῶν ν' ἀναγνωρισθοῦν μόνον οἱ κανονικοί (ὅσοι δηλ. ἐχειροτονήθησαν μέ τό νέον ἡμερολόγιον καί ὑπό κανονικοῦ Ἀρχιερέως).

4) Οἱ χειροτονηθέντες παρά τῶν τριῶν Ἀρχιερέων, ὅσοι εἶναι ἔγγαμοι, νά τούς ἀνεχθῶμεν ὑπό τύπον προσωρινότητος, διότι αὐτοί, ὡς μή ἀντιδραστικοί τακτοποιοῦνται εὐκόλως.

5) Ἅπαντες οἱ Ἱερομόναχοι, μοναχοί καί μοναχαί νά περιορισθοῦν ἀμέσως εἰς τάς Μονάς των ὑπό τήν ἐπιτήρησιν τῆς ἀστυνομίας. Οἱ δέ Ἁγιορεῖται νά περιορισθοῦν ἀμέσως εἰς Ἅγιον Ὄρος, διότι ἅπαντες οἱ ἀνωτέρω ἐμφυτεύουν τόν φανατισμόν εἰς τούς παλαιοημερολογίτας. Θά ἐξέρχωνται δέ τῶν Μονῶν μόνον μοναχοί ἤ μοναχαί (οὐδέποτε δέ Ἱερομόναχοι) διά ὑλικάς ὑπηρεσίας τῶν Μονῶν, τῆ ἐγγράφω πάντοτε ἀδεία τοῦ Ἐξάρχου τῶν Παλαιοημερολογιτῶν.

6) Αἱ μικραί μοναί νά διαλυθοῦν ἤ νά περιορισθοῦν οἱ μοναχοί ἤ αἱ μοναχαί των εἰς δύο τρεῖς μεγάλας τοιαύτας, αἴτινες νά τελοῦν ὑπό τόν ἔλεγχον τοῦ Ἐξάρχου τῶν Παλαιοημερολογιτῶν.

7) Νά ἐπιδιωχθῆ καί πάλιν συνεννόησις μετά τῶν Φλωρίνης, Λιώση καί Χατζῆ μέ τήν ὑπόσχεσιν, ὅτι θά ἀποκατασταθοῦν ὡς βοηθοί Ἐπίσκοποι κάπου ἄν βεβαίως τοῦτο τό ἐγκρίνη ἡ Ἐκκλησία.

8) Ἅπαντα τά ἀνωτέρω νά διατυπωθοῦν καί κοινοποιηθοῦν εἰς ὅλας τάς Ἀστυνομικάς Ἀρχάς τοῦ Κράτους καί τούς Ἀρχιερεῖς δι' Ἐγκυκλίων τοῦ Ὑπουργείου Θρησκευμάτων.

9) Εἰς τόν Ἔξαρχον τῶν Παλαιοημερολογιτῶν νά δοθῆ ἔγγραφον ἀπόρρητον καί ἐκ μέρους τοῦ Μητροπολίτου Ἀθηνῶν πρός τούς Ἱεράρχας τῆς Ἑλλάδος καί ἐκ μέρους τοῦ Ἀρχηγείου τῆς Χωροφυλακῆς καί Ἀστυνομίας Πόλεων πρός ἁπάσας τάς Ἀστυνομικάς Ἀρχάς τοῦ Κράτους, ἴνα τόν βοηθήσουν οἱ ἀνωτέρω εἰς τό ἔργον του.

10) Ὅσοι ἐκ τῶν ἰδιοκτητῶν τῶν παλαιοημερολογιτικῶν Ναῶν δυστροποῦν οἱ Ναοί των νά κλείωνται ἀμέσως.

11) Ἐκ μέρους τοῦ Ἐξάρχου νά γίνεται συγκέντρωσις τοῦ Κλήρου τῶν Παλαιοημερολογιτῶν καί Κατήχησις, ὅτι τό ζήτημα τό παλαιοημερολογιτικόν δέν εἶναι δογματικόν καί δυνάμεθα νά δεχθῶμεν τό μνημόσυνον τοῦ Κανονικοῦ Ἀρχιερέως.

12) Ὅταν θά χειροτονῶνται Κληρικοί νά ἔχουν τά προσόντα, ὅπως καί οἱ Νεοημερολογῖται Κληρικοί.

13) Νά γραφοῦν βιβλία κατάλληλα πρός διαφωτισμόν τοῦ πληρώματος, ὅτι τό ζήτημα δέν εἶναι δογματικόν καί δέν βλάπτει νά δεχθῶμεν τό μνημόσυνον τοῦ Κανονικοῦ Μητροπολίτου.

14) Νά γίνη ἡ ἐκκαθάρισις τοῦ Κλήρου τῶν Παλαιοημερολογιτῶν διά τῶν ἰδίων τῶν Παλαιοημερολογιτῶν καί νά ἐφαρμοσθοῦν αἱ ἀποφάσεις των ἐκ μέρους τῆς Πολιτείας.

15) Νά ὑφίσταται ὁ διωγμός, ἴνα δυνηθῶμεν οἱ δεχόμενοι τήν λύσιν ταύτην νά πείσωμεν τούς ἰδιοκτήτας τῶν Ναῶν Ἱερεῖς καί Λαϊκούς νά δεχθοῦν τήν λύσιν ταύτην.

Μέ τά μέτρα ταῦτα ἔχω τήν πεποίθησιν, ὅτι ἐντός 6 μηνῶν ἤ τό πολύ πολύ ἑνός ἔτους θά εἰσέλθη καί τό παλαιοημερολογιτικόν ζήτημα εἰς τήν κανονικήν του τροχιάν, διότι καί Ἀρχιερεῖς θά ὑποκύψουν καί Ἱερεῖς καί Λαός, ὁπότε ἀρχικῶς θά ὑπάρχη ὁ παλαιοημερολογιτισμός ὑπό τήν διοίκησιν πάντοτε τῆς Ἐπισήμου Ἐκκλησίας, ἔστω καί καμουφλαρισμένα, ἀργότερα δέ θά ἐκλείψη τελείως, διότι οἱ ἔγγαμοι Ἱερεῖς, δέν ἔχουν ποτέ τόν φανατισμόν τῶν Μοναχῶν.

Ἐκτός ὅμως τούτου, ὅταν ὑπάρχη ἡ μυστική αὐτή συμφωνία ἀρχικῶς μεταξύ Ἐκκλησίας καί Παλαιοημερολογιτισμοῦ, δέν θά δυνηθῆ οὐδεμία ἀπολύτως Κυβέρνησις νά ἐπέμβη ὑπέρ τῶν Παλαιοημερολογιτῶν μονομερῶς καί νά τούς δώση ἐλευθερίαν, διότι θά ἐπέμβη ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία καί θά εἴπη εἰς τόν Πρωθυπουργόν καί ἁρμόδιον Ὑπουργόν, αὐτή ἡ συμφωνία ὑπάρχει καί πρέπει νά τηρηθῆ ἴνα προϊόντος τοῦ χρόνου τακτοποιηθῆ ὁριστικῶς τό ζήτημα. Καί τότε, ὅταν οἱ Παλαιοημερολογῖται αἱ ἀρνούμενοι νά συμμορφωθοῦν ἴδουν, ὅτι καμμία Κυβέρνησις δέν τούς ὑποστηρίζει ἀσφαλῶς θά ὑποκύψουν.

Τελικῶς ἔχω τήν πεποίθησιν, ὅτι ἴνα ἐπιτύχουν πάντα τ' ἀνωτέρω, θά ἐπιτύχουν μόνον διά προσώπων προερχομένων ἐκ τοῦ Παλαιοημερολογιτισμοῦ καί μέ τήν δέουσαν ἐξουσίαν.

Διά τήν ἐφαρμογήν τῶν ἀνωτέρω δέον νά γίνη μεγίστη προσπάθεια, ἥτις εἶμαι βέβαιος, ὅτι θ' ἀποφέρη ἀγλαούς καρπούς".

Ενω τα επ αυτης της προτασεως σχόλια εγραφησαν εις τήν σειράν των Εκκλησιολογικων θεμάτων:

Πῶς νά χαρακτηρίση κανείς τάς ἀνωτέρω σκέψεις — προτάσεις τοῦ πρώην Φλωρίνης; Ποῖος ἠδύνατο νά ἀρχιτεκτονήση τέτοια προδοσία; Ἐπειδή, λέγει, οἱ παλαιοημερολογῖται βλέπουν τούς νεοημερολογίτας Δεσποτάδες, ὡς διώκτας, καί εἶναι δύσκολο νά τούς πείσουμε νά μνημονεύουν τό ὄνομά τους, δι' αὐτό προτείνει ὁ ἴδιος νά μνημονεύουν αὐτόν (δηλ. τόν πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομον) καί αὐτός νά μνημονεύη τήν Νεοημερολογιτικήν Σύνοδον.

Ἔτσι ἡ καινούργια λύσις τήν ὁποίαν προσφέρει ὁ πρ. Φλωρίνης, τό 1951 εἶναι νά μνημονεύουν οἱ παλαιοημερολογῖται ἱερεῖς τόν πρώην Φλωρίνης καί αὐτός νά μνημονεύη τήν νεοημερολογιτική Σύνοδο, ὥστε νά μή γίνεται πολύ αἰσθητή ἡ ὑπαγωγή καί ἀντιδροῦν οἱ παλαιοημερολογῖται. Ποῖον τό συμπέρασμα καί ἀπό τά ἀνωτέρω; Ὅτι ὁ πρώην Φλωρίνης διά μίαν ἀκόμη φοράν ἀποδεικνύει τήν ἱκανότητά του εἰς τό ὑποκρίνεσθαι.

Ὅμως καί αἱ ἀνωτέρω προτάσεις του δέν ἐγένοντο δεκταί, διότι ὁ Σπυρίδων Βλάχος, ἐν τῆ ἀφροσύνη του ἴσως, δέν ἐδέχθη τήν λύσιν αὐτήν διά τούς ἱερεῖς οἱ ὁποῖοι ἀνῆκον εἰς τήν ἐπαρχίαν του, διότι εἶχε τήν ἀπαίτησιν νά μνημονεύουν ἀπ' εὐθείας αὐτόν.

Ἰδού τί ἀκριβῶς ἔγραφεν μετά τήν ἀποτυχίαν τῶν διαπραγματεύσεων ἡ Π.Θ.Ε.Ο.Κ.:

"Ἡ δευτέρα αἰτία τῆς ἀποτυχίας εἶναι ἡ περίεργος καί ἀψυχολόγητος σπουδή τῶν ἁρμοδίων νά ἐκβιάσουν μίαν οἱανδήποτε λύσιν. Οὕτω ἐπρότειναν, ὅπως ἐντός τριῶν ἤ ἕξ ἡμερῶν οἱ Παλαιοημερολογῖται ἀποδεχθῶσιν τήν μνημόνευσιν ἐπ' Ἐκκλησίαις τοῦ Νεοημερολογίτου Μητροπολίτου. Ἀφήνομεν ὅλους τούς ἄλλους λόγους πού κατέστησαν προβληματικήν τήν ἀποδοχήν τῆς προτάσεως αὐτῆς καί ἐρωτῶμεν τόν Ἑλληνικόν λαόν. Πῶς ἦτο δυνατόν νά μεταβληθοῦν αἱ ψυχολογικαί προϋποθέσεις τόσον συντόμως, ὥστε ὁ παλαιοημερολογίτης, ὁ ὁποῖος μέχρι τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἐθεώρει ἐκ τῶν πραγμάτων ἐχθρόν του καί διώκτην του τόν Μητροπολίτην, ἀπό τόν ὁποῖον πολλά ὑπέφερε, νά δεχθῆ νά τόν θεωρῆ προϊστάμενόν του καί φίλον του; Ἡμεῖς τοὐλάχιστον δέν ἀνεκαλύψαμεν μίαν τοιαύτην μαγικήν ράβδον. Ματαίως ἐζητήσαμεν πίστωσιν χρόνου". (Ἀνακοινωθέν τῆς Π.Θ.Ε.Ο.Κ., Ἐθνικός Κῆρυξ, 9.3.1951).

Διά τον «Αντιαιρετικόν Αγωνα Γνησιων Ορθοδόξων» και την Διαδικτυακήν Εφημερίδα «Ο Κηρυξ των Ορθοδόξων» της Ιεράς Μητροπόλεως ΓΟΧ Μεσογαίας και Λαυρεωτικής. Ελάχιστος προς Κύριον ευχέτης. + Ο Μητροπολίτης ΓΟΧ Μεσογαίας και Λαυρεωτικῆς Κήρυκος

ΣΧΟΛΙΑ:

 Απανταχου Εκκλησία Κατακομβων: Μου εστειλαν το εξης σχόλιο: "Μόλις τώρα το διάβασα... Παντως σοκαρίστηκα με αυτά που αποκάλυψε η ανάρτησή σας!!! Ευτυχώς που ο Θεός είχε άλλα σχέδια, αλλιώς...".