ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΙΩΝ ΤΟΥ πρ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

 Καθώς έχουμε γράψει πάρα πολλά για τον παράνομο τρόπο κατά τον οποίο σήμερα η ''Στεφανίτικη σύνοδος>> τολμάει να παρουσιάζεται ως δήθεν <<Ορθόδοξη>>, καλό θα ήταν εν συντομία να παρουσιάσουμε και μερικές από τις παρανομίες του πρ. Πειραιώς κ. Νικολάου, τον οποίο η <<σύνοδος>> αυτή το 2005 τον ανέδειξε ως <<αρχιεπίσκοπο>>, αντί όπως θα έπρεπε και θα φανεί, να του ζητήσει και τον λόγο για όσα είχε διαπράξει. Του αυτού ψευδοαρχιεπισκόπου διάδοχος σήμερα είναι ο <<αρχιεπ/πος>> και <<ηγούμενος>> κ. Στέφανος Τσακίρογλου.

 Ιδού λοιπόν ποιος πραγματικά ήταν ο <<ΑΞΙΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ>>κ. Νικόλαος

1. Ο πρ. Πειραιώς κ. Νικόλαος τολμάει εν συνόδω να ψεύδεται

Κατά την μαρτυρίαν του Σεβ/του Κηρύκου, εις την συνεδρίασιν της Ι. Συνόδου κατά την 4.12.2002, ο <<Πειραιώς>> κ. Νικόλαος νίπτων τας χείρας του ως άλλος Πόντιος Πιλάτος, ισχυρίζετο λέγων ότι <<δεν έχει καμμίαν σχέσιν με το Απαλλακτικό Βούλευμα>>, ή <<δεν φέρω ουδεμίαν ευθύνην δι' όσα λέγει, διότι τούτο αυτό όλον είναι της ευθύνης του Δικαστηρίου>>! Αυτό επίσης απεφάνθησαν και ως <<Σύνοδος>> την 5.2.2003, ημέραν καθ' ην έλαβε χώραν η ιερόσυλος συμπαιγνία της παραιτήσεως του <<Μακαριωτάτου>> κ. Ανδρέου υπέρ του χειρθετημένου <<Πειραιώς>> κ. Νικολάου! Κατ' αυτήν διεξήχθη πάλιν ο εξής αποκαλυπτικός διάλογος: 

  Ερώτησις Επισκόπου κ. Κηρύκου: <<Σεβασμιώτατε, ποίος κατέθεσε τα στοιχεία δια την χειροθεσίαν του 1971 εις το Δικαστήριον και τα υπόλοιπα που αφορούν την χειροτονία σας, ώστε να αποφασίση το Δικαστήριον να σας απαλλάξη βάσει της <<επι σχισματικών χειροθεσίας>>.

   Απάντησις: <<Πάντως εγώ δεν τα εκατέθεσα>>.

   Ερώτησις: <<Τότε ποίος τα κατέθεσεν; Δεν νομίζω ότι τα βρήκε μόνο του το δικαστήριον>>.

   Απάντησις: <<Δεν ξέρω. Μπορεί να τα κατέθεσαν οι Νεοημερολογίτες (1), μπορεί οι Φλωριναίοι, για να με εκδικηθούν>>.

   Ερώτησις:  <<Αυτά Σεβασμιώτατε είναι παιδαριώδη, διότι όλοι γνωρίζομεν ότι είναι νομική αρχή, ο κατηγορούμενος να καταθέτη ό,τι στοιχεία έχει εις χείρας του δια να αποδείξη την αθωώτητά του. Επομένως εσείς και κανείς άλλος δεν κατέθεσε τα στοιχεία δια την χειροθεσίαν του 1971 και μη ψεύδεσθε τόσον προκλητικά. Χείλη Αρχιερέως ου ψεύδονται>>.

__________

  (1) Αν τα κατέθεσαν οι Νεοημερολογίται μάρτυρες, ήτοι, οι <<Πειραιώς>> Χρυσόστομος, ή ο τότε Αρχ/της και νυν Νικοπόλεως (ν.η.) κ. Μελέτιος Καλαμαράς, ή ο επίσης τότε ακόμη Αρχ/της του Νεοημερολογιτισμού κ. Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης, τότε αυτοί προκύπτουν ως να ήσαν <<μάρυρες υπερασπίσεως>> του κ. Νικολάου και κατέθετον ούτω δια να αθωωθή! Ετέρωθεν, καθ' ημάς, όλον τούτο αποκαλύπτει την στημένην δικαστικήν υπόθεσιν, την ΣΚΕΥΩΡΙΑΝ, να περάσουν την χειροθεσίαν, η οποία δεν επέρασεν το 1971 

2. Το 54/76 Απαλλακτικόν Βούλευμα του πρ. Πειραιώς Νικολάου

 Πιο συγκεκριμένα, ο <<Πειραιώς>> Νικόλαος, συμφώνως με το 54/76 Απαλλακτικόν Βούλευμα, εδέχθη ότι οι δύο Επίσκοποι, ήτοι ο Βρεσθένης Ματθαίος και ο Κυκλάδων Γερμανός Βαρυκόπουλος, μετά του Κλήρου και του πιστού Λαού, οι οποίοι κατά το 1937 απεκήρυξαν τον εκπεσόντα πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομον Καβουρίδην, και τους περί αυτόν Επισκόπους και Πρεσβυτέρους, <<προεκάλεσαν σχίσμα>> και <<ίδρυσαν μίαν δευτέραν Εκκλησίαν παλαιοημερολογιτών>>! Δηλαδή, δέχεται την κατά το 1937 εκπεσούσαν Φλωρινικήν παράταξιν ως <<Εκκλησίαν Γ.Ο.Χ.>>, τους δε Γνησίους Ορθοδόξους, οι οποίοι και κατά το 1924, αλλά και κατά το 1937 παρέμειναν εδραίοι και αμετακίνητοι εις την Γνησίαν Ορθόδοξον Εκκλησίαν, εμφανίζει ως δήθεν προκαλέσαντες <<σχίσμα>>! Τούτο το σχίσμα, πάντοτε κατά το εν λόγω 54/76 <<Απαλλακτικόν Βούλευμα>>, εξέλιπεν δια της κατά το 1971 γενομένης υπό της παλαιο-νεοημερολογιτικής Ρωσικής Συνόδου της Διασποράς <<χειροθεσίας>> επί των τότε Επισκόπων μας Καλλίστου και Επιφανίου. Πέραν τούτου επίσης διακηρύσσει και ότι αι Επισκοπικαί χειροτονίαι του 1935, μεταξύ των οποίων και η χειροτονία του αοιδίμου Βρεσθένης Ματθαίου, ήσαν <<άκυροι>>, διότι ως ΑΝΑΛΗΘΩΣ ισχυρίζεται, οι εκ του Νεοημερολογιτισμού επιστρέψαντες Αρχιερείς ήσαν δήθεν καθηρημένοι. Ομοίως ότι κατά αι εν έτει 1948 Επισκοπικαί χειροτονίαι, υπ' αυτού (του Βρεσθένης Ματθαίου), του μόνου Ορθοδόξου Επισκόπου, ήσαν επίσης <<άκυροι>>, αλλ' επικυρωθείσαι και αναγνωρισθείσαι κατά το 1971 δια της λεγομένης <<χειροθεσίας>>, κατέστησαν τον <<Πειραιώς>> κ. Νικόλαον Κανονικόν και έγκυρον Επίσκοπον, διο τον ηθώωσεν και έπαυσεν την κατ' ατού ποινικήν δίωξιν!

 Ιδού τι ακριβώς λέγει το 54/76 βλάσφημον <<Απαλλακτικόν Βούλευμα>>, περί του του Φλωρινικού σχίσματος του 1937, των Επισκοπικών χειροτονιών του 1935 και 1948 και της λεγομένης <<χειροθεσίς>> του 1971, εις Αμερικήν και εις Αθήνας:

 <<...από του έτους 1937 ο κατά την 26ην Μαΐου χειροτονηθείς εις Επίσκοπον Βρεσθένης Αγιορείτης Ιερομόναχος Ματθαίος Λαυρεώτης, περιελθών εις έριδα μετά λοιπών Αρχιερέων, ην και τύποις περιέγραψεν, ίδρυσε νέαν θρησκευτικήν κοινωνίαν, ην ωνόμασεν ωσαύτως Εκκλησίαν των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών της Ελλάδος. Ένδεκα δ' έτη βραδύτερον θεωρήσας την υπ' αυτόν Εκκλησίαν ως εν διωγμώ τελούσαν και επικαλεσθείς <<απαρρησίαστον επισκόπων καιροίς χαλεποίς>>, προέβη εις χειροτονίαν Ιερομονάχου εις Επίσκοπον και ευθύς μετά τούτου εις χειροτονίας ετέρων τριών ιερομονάχων εις Επισκόπους, μεθ' ών συνεκρότησεν εν συνεχεία την Ιεράν Σύνοδον της Ματθαιϊκής λεγομένης παρατάξεως της Εκκλησίας των Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών. Η εν λόγω δευτέρα των Παλαιοημερολογιτών Εκκλησία υποστηρίζει την συγρότησιν αυτής κατά τα εν τη Εκκλησία των τριών πρώτων αιώνων τηρηθέντα...>> Εις την συνέχεια αναφερόμενος εις τας χειροτονίας του 1935, και επομένως και του 1948, αποφαίνεται, ότι αύται: <<...δεν εγένοντο αποδεκταί υπό της Νομολογίας των Δικαστηρίων, άτινα δέχονται, ότι οι κατά το έτος 1935 καθαιρεθέντες Αρχιερείς μετέστησαν εις την τάξιν του μοναχού, μηδεμίαν εξουσίαν έχοντες προς ενέργειαν των εις τους Επισκόπους επιτρεπομένων, εν οις και η χειροτονία ιερέως η Αρχιερέως, ήτις τυχόν γενομένη είναι άνευ εννόμου αξίας και δεν περιποιεί τω χειροτονηθέντι την ιδιότητα του κληρικού ή του επισκόπου (Α.Π. 39/1956 Ποιν. Χρον. ΣΤ. 190 Α.Π. 176/1957 Ποιν. Χρον. Ζ, 372)>>

 Και εις την συνέχειαν: <<Ετέρωθεν δυνάμει της υπ' αριθμ. 16-11 της 15/28ης Σεπτεμβρίου 1971 αποφάσεως της Συνόδου των Επισκόπων της  Υπερορίου Ρωσικής Ορθοδόξου Εκκλησίας ενετάλησαν οι Αρχιερείς Γερμανίας Φιλόθεος και Αυστραλίας Κων/νος, όπως μεταβαίνοντες εις Βοστώνην χειροθετήσωσι τους Επισκόπους Κορινθίας Κάλλιστον και Κιτίου Επιφάνιον. Όντως την μεν 17ην Σεπτεμβρίου 1971 εχειροθετήθη υπό των ως άνω Αρχιερέων ο Μητροπολίτης Κορινθίας Κάλλιστος εν τη Ιερά Μονή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος εις Μπρούκλιν της Μασσαχουσέτης, την δε επομένην και εις τον άνω Ναόν εχειροτονήθη ο Επίσκοπος Κιτίου Επιφάνιος. Επανελθόντες οι ανωτέρω εις την Ελλάδα, εχειροθέτησαν τους υπολοίπους Αρχιερείς της Ματθαιϊκής παρατάξεως και οι Αρχιερείς τον κλήρον. Ακολούθως την 26ην Ιανουαρίου 1973 και εν τω Ιερώ Ναώ Αγίου Νικολάου, της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Κουβαρά Αττικής, οι Επίσκοποι Αθηνών Ανδρέας, Θεσσαλονίκης Δημήτριος, Κορινθίας Κάλλιστος, Τρίκης και Σταγών Βησσαρίων και Μεσσηνίας Γρηγόριος εχειροτόνησαν τον Αρχιμανδρίτην Νικόλαον Μεσσιακάρην - πρώτον των κατηγορουμένων - εις Επίσκοπον Πειραιώς>>. 

3.Ενώπιον του πιστού Κλήρου και Λαού

 Ανοικτή Αναφορά - καταγγελία μετά αποδεικτικού υπομνήματος επί ενιών Αιρετικών Φρονημάτων του Σεβ. Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Νικολάου (Δημοσιευθέντων εις την <<Πειραϊκήν Εκκλησιαστικήν Αγγελίαν>>, Α. Φ. 21/1998, σελ 1 και 3 Υπό του Θεολόγου Ελευθερίου Γκουτζίδη.(βλ. <<Ο.Π.>> τεύχος 147)

4. Καταγγελίαι κατά του Σεβ. Πειραιώς κ. Νικολάου Μεσσιακάρη των κ. Χρήστου Νούκα, του εκπαιδευτικού κ. Ανέστη Χατζή και της εκπαιδευτικού κας Αντιγόνης Παπαμιχαήλ.(βλ. <<Ο.Π.>> τεύχος 147).

 Αυτός εν ολίγοις ήταν ο πρ. Πειραιώς κ. Νικόλαος τον οποίον η τότε <<σύνοδος>> τον έκρινε και άξιο για <<αρχιεπ/πο>>. Ενώ η Ιστορία της Εκκλησίας τέτοιους ανθρώπους τους δίκαζε και τους έθετε υπό την διαθεσιμότητα της εκάστοτε Ορθοδόξου Συνόδου, η εν έτει 2003 <<σύνοδος>> όχι μόνο δεν τον υποχρέωσε να απολογηθεί για όλα αυτά, όπως πολύ ορθά ζητούσαν ο Σεβ/τος κ. Κήρυκος, ο Σεβ/τος κ. Πανάρετος και ο Σεβ/τος κ. Ταράσιος, αλλά τον ανέδειξε και εις <<Αρχιεπ/πο>>. Κι αυτό όχι φυσικά γιατί του είχε κάποια ιδιαίτερη αδυναμία, αλλά γιατί την βόλευε το 54/76 Απαλλακτικό αυτού Βούλευμα, δια του οποίου μπορούσε να καταρρεύσει και να αφανίσει κάθε ίχνος Ομολογίας. Εξ ου και η πάρα πολύ μεγάλη ευκολία κατά την οποία πριν τρία περίπου έτη η <<Στεφανίτικη σύνοδος>> πραγματοποίησε εις την Κύπρο ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗ μετά του Φλωριναίου Μητροπολίτου <<Ωρωπού>> κ. Κυπριανού.