Άκουσον μετά προσοχής και την γνώμην και την παραγγελίαν του Ιωάννου του Χρυσοστόμου, όχι μόνον προς τους τότε, αλλά και προς ημάς και προς όλους τους χριστιανούς πασών των γενεών. Ιδού τι λέγει:
<<Επειδή περί βλασφημίας ωμιλήσαμεν, τώρα μίαν χάριν θέλω να ζητήσω από εσάς όλους αντί της ομιλίας μου ταύτης και της διαλέξεως, να σωφρονίσητε προς ευχαρίστησίν μου τους πολίτας εκείνους οι οποίοι βλασφημούν. Και εάν ακούσης κανένα εις δίοδον τινα ή εν μέσω της αγοράς να βλασφημή τον Θεόν, πλησίασον, επίπληξον αυτόν και αν είναι ανάγκη να τον ραπίσης, μη τον αφήσης, ράπισον το στόμα αυτού, σύντριψον, αγίασον την χείρα σου δια της πληγής και, αν τινες σε εγκαλώσι, εάν σε σύρωσιν εις το δικαστήριον, ακολούθησον αυτούς και, εάν επί του βήματος ζητήση από σε ευθύνας ο δικαστής, ειπέ με παρρησίαν, ότι τον Βασιλέα του Παντός και των Αγγέλων εβλασφήμησε. Διότι, αν όσοι βλασφημούσι τον επί γης βασιλέα πρέπει να τιμωρούνται, πολύ περισσότερον πρέπει να τιμωρούνται όσοι υβρίζουσι τον επουράνιον, τον Βασιλέα του Παντός. Όλους ενδιαφέρει το έγκλημα, δημόσιον είναι το αδίκημα, επιτρέπεται εις τον καθένα ο οποίος θέλη να τους κατηγορή. Ας μανθάνωσιν δε και οι χριστιανοί και κηδεμόνες και προστάται και διδάσκαλοι. Το ίδιον ας μανθάνωσι και οι ακόλαστοι και διεστραμμένοι, ότι και τους δούλους του Θεού πρέπει αυτοί να φοβώνται, ώστε και αν αποφασίσωσι ποτέ να είπωσι κανένα τοιούτον, να παρατηρώσι παντού ο εις τον άλλον και να τρέμωσι τας σκιάς, ευρισκόμενοι εις αγωνίαν μήπως ο χριστιανός τους ακούση κάπου να ορμήση και τους τιμωρήση ισχυρότερον. Δεν ήκουσας τι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής έκαμνεν; Είδεν άνθρωπον βασιλέα να ανατρέπη τους περί γάμου νόμους και με παρρησία εν μέσω της αγοράς λέγει: Δεν σοι είναι επιτετραμμένον να έχης την γυναίκα Φιλίππου του αδελφού σου. (Μαρκ. ς΄,18). Εγώ δε δεν σε έφερα προς βασιλέα, ουδέ προς δικαστήν, ουδέ δια παρανόμους γάμους, ουδέ δια συνδούλους, αλλά δια της προς τον Δεσπότην του Παντός υβριστικήν συμπεριφοράν του κρίνω άξιον να σωφρονίσης τον ομότιμόν σου. Άρα γε , εάν σοι έλεγον, ότι τους βασιλείς, τους δικαστάς, όταν παρανομώσι, τιμώρει και φέρε εις την ευθείαν οδόν, δεν θα έλεγες ότι πάσχω από μανίαν; Και όμως ο Βαπτιστής Ιωάννης τούτο βεβαίως έκαμεν, όθεν ουδέ τούτο υπερβαίνει το καθήκον ημών. Τώρα δε τουλάχιστον τον ομόδουλόν σου και ομότιμόν σου διόρθωσον και, εάν είναι ανάγκη να αποθάνης, μη διστάζης να σωφρονίζης τον αδελφόν σου. Μαρτύριον είναι δια σε τούτο, διότι και ο Ιωάννης ο Βαπτιστής μάρτυς ήτο. Αν και δεν διετάχθη βεβαίως να προσφέρη θυσίαν ουδέ να προσκυνήση είδωλον, αλλά προς υπεράσπισιν των ιερών νόμων, οι οποίοι υβρίζοντο, απεκόπη η κεφαλή του. Και συ λοιπόν αγωνίσθητι μέχρι θανάτου προς χάριν της αληθείας και ο Κύριος θα πολεμήση υπερασπιζόμενός σε. Και μή μοι λέγεις τον ψυχρόν τούτον λόγον: <<Δεν με μέλει, καμμίαν σχέσιν δεν έχω προς αυτόν>>. Προς τον διάβολον μόνον δεν έχομεν τίποτε, προς δε τους ανθρώπους όλους πολλά έχομεν κοινά, διότι την αυτήν φύσιν με ημάς έχουσι, την αυτήν γην κατοικούσι και με τας αυτάς τρέφονται τροφάς, τον αυτόν έχουσι Δεσπότην, τους αυτούς νόμους εδιδάχθησαν, τα αυτά αγαθά προσκαλούνται να απολαύωσι με ημάς. Ας μη λέγωμεν λοιπόν, ότι τίποτε κοινόν δεν έχομεν προς αυτούς, διότι σατανική είναι αυτή η φωνή, διαβολική η απανθρωπία ας μη λέγωμεν ταύτα, αλλ΄ας επιδείξωμεν την φροντίδα, η οποία αρμόζει εις αδελφούς. Εγώ δε τούτο υπόσχομαι εις σας με πολλήν ακρίβειαν και εγγυώμαι εις όλους σας ότι, εάν όλοι σεις, όσοι είσθε παρόντες, ηθέλατε διαμοιράσει και αναλάβει την σωτηρίαν των κατοίκων της πόλεως, ταχέως θα διορθωθή όλη η πόλις προς ευχαρίστησίν μας. Ας διαμοιράσωμεν λοιπόν την σωτηρίαν των αδελφών μας, αρκεί εις άνθρωπος διάπυρος από ζήλον να διορθώση ολόκληρον λαόν. Όταν δε όχι εις, μηδέ δύο, αλλά τόσον πλήθος υπάρχη, το οποίον δύναται να επιδοθή εις την επιμέλεια εκείνων, οίτινες ευρίσκονται έρημοι πνευματικής καλλιεργείας, τότε όχι δι' άλλην τινά αιτίαν, αλλ' ένεκα τις ιδικής μας ραθυμίας, και όχι ένεκα αδυναμίας, καταστρέφονται οι περισσότεροι και καταβάλλονται. Διότι πως δεν είναι άτοπον, εάν ηθέλομεν ιδεί συμπλοκήν εις την αγοράν, να προσευχώμεθα και να συμφιλιώνωμεν τους διαπληκτιζομένους, τι δε λέγω συμπλοκήν; εάν ηθέλομεν ιδεί όνον να καταπέση από το βάρος του φορτίου, όλοι ομού σπεύδομεν να δώσωμεν χείρα βοηθείας και να τον ανεγείρωμεν. Τους δε αδελφούς μας να παραμελώμεν, ενώ καταστρέφονται; Όμοιος με όνον είναι ο βλάσφημος και, επειδή δεν υπέφερε το φορτίον του θυμού του, κατέπεσε. Πλησίασε και σήκωσε αυτόν και με λόγια και με πράγματα και με επιείκειαν με αυστηρότητα ας είναι μεμιγμένον το φάρμακον. Αν τοιουτοτρόπως τακτοποιώμεν την ενέργειαν ημών και επιχειρώμεν την σωτηρίαν του πλησίον, ταχέως και εις αυτούς εκείνους οι οποίοι απολαύουσι την διόρθωσιν θα είμεθα ποθητοί και αξιαγάπητοι και, το μεγαλύτερον απ' όλα, θα απολαύσωμεν τα μέλλοντα αγαθά, τα οποία είθε να επιτύχωμεν όλοι ημείς χάριτι και φιλανθρωπία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δια του οποίου και μετά του οποίου εις τον Πατέρα συγχρόνως και εις το Άγιον Πνεύμα ας είναι δόξα, κράτος, τιμή και προσκύνησις, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων Αμήν>>. (Χρυσ. Κατά βλασφημίας, τομ. Β΄, σελ. 361-362 Μετάφρασις Μιχ. Γαλανού).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου