Πρίν αναφέρουμε ως ενδεικτικά μερικά θαύματα του Οσίου Παταπίου, προς αναθέρμανση της πίστεώς μας στην άπειρη Αγάπη του Θεού-Πατέρα μας, αλλά και της οφειλομένης τιμής και επικλήσεως των Αδελφών μας Αγίων, θα μνημονεύσουμε στο ειδικό τούτο κεφάλαιο αριθμητικά μόνο τα πλείστα γνωστά-καταγεγραμμένα θαύματα του Οσίου, δημοσιευμένα και μή.
Α' Παλαιά γνωστά θαύμαστα του Οσίου Παταπίου
Από τους δύο γνωστούς παλαιούς βιογράφους του Οσίου ο πρώτος, ο Άγιος Ανδρέας Κρήτης, αναφέρει επτά (7) θαύματά του, τέσσερα (4) στο Λόγο ΙΘ' και τρία (3) στο Εγκώμιο, ενώ ο δεύτερος, ο Άγιος Συμεών ο Μεταφραστής, ο οποίος αντλεί από τον πρώτο, αναφέρει μόνο τα πρώτα τέσσερα. Τα αναφέρουν και οι δύο ως ενδεικτικά, ως παραδείγματα από παραλειπόμενα πολλά γνωστά, αλλά και άγνωστα και σ' αυτούς θαύματα. Επίσης και στο βραχύτατο Συναξάρι του Μηναίου του Δεκεμβρίου (η'-8η) μνημονεύονται απλώς τα τέσσερα (4) πρώτα θαύματα του Οσίου, μάλιστα σε πληθυντικό αριθμό:
<<Πλείστα κατειργάσατο θαύματα, τυφλούς ομματώσας και υδεριώντας διά χρίσεως αγίου ελαίου ιασάμενος και δαίμονας ελάσας και καρκίνον θεραπέύσας...>>.
Τα τέσσερα, λοιπόν, πρώτα θαύματα του Οσίου είναι θεραπείες ασθενειών, ενώ τα αάλλα τρία είναι οπτασίες ή οράματα του Οσίου, ένα απ' τα οποία έγινε στον ίδιο τον βιογραφούντα Άγιο Ανδρέα και ακριβώς έγινε η αφορμή της βιογραφήσεως του Οσίου. Για το λόγο μάλιστα αυτό, μετά την απλή αναφορά των άλλων έξι, θα αναφέρουμε <<διηγηματικά>> την οπτασία του Οσίου στον Άγιο Ανδρέα ως διδακτική και μάλλον επίκαιρη...
1ον θαύμα. Θεραπεία τυφλού εκ γενετής. <<Τούτο πρώτον του Οσίου γέγονε θαυματούργημα. Αύτη αυτού των πόνων η απαρχή>> (Λόγος ΙΘ', PG 97, 1121D). Έγινε στην Κων/πολη ζώντος ήδη του Οσίου, όπως και τα υπόλοιπα τρία από τα τέσσερα, ενώτα τα τελευταία έγιναν επίσης στην Κων/πολη, αλλά μετά την κοίμηση του Οσίου.
2ον Θαύμα. Θεραπεία υδρωπικού (<<υδεριώντος>> η ασθένεια λέγεται <<ύδρωψ, -πος>> και <<υδρωπικία>>).
3ον Θαύμα. Θεραπεία δαιμονισμένου νέου (εκδίωξη δαιμονίου).
4ον Θαύμα. Θεραπεία καρκινοπαθούς γυναίκας (καρκίνος μαστού).
5ον Θαύμα. Φοβερή οπτασία του Οσίου στον Άγιο Ανδρέα Κρήτης (<<και η οπτασία συνέκφοβος>>).
Ήταν ήδη Αρχιεπίσκοπος Κρήτης ο Άγιος Ανδρέας, αλλ' είχε μεταβεί στην Κων/πολη και κάπως συμπτωματικά επισκέφθηκε τη Μονή των Αιγυπτίων, όπου φυλασσόταν <<το τίμιον σώμα>> του Οσίου. Η Μονή τότε, δηλαδή μεταξύ 700-740 μ.Χ. ή και ενωρίτερα, είχε μεταβληθεί σε γυναικεία και η επίσκεψη του Αγ. Ανδρέα συνέπεσε να γίνει ενώ οι ευλαβείς Μοναχές ετοιμάζονταν να εορτάσουν την ι. Μνήμη του Οσίου, περί του οποίου, ως φαίνεται, δεν εγνώριζε ο επίσημος επισκέπτης είτε καθόλου είτε πάντως ότι εθαυματουργούσε. Και ακριβώς, είναι χαρακτηριστικό της ταπεινοφροσύνης του Αγίου Ανδρέα ότι ομολογεί μιά <<κατ' οικονομίαν>> ή και πειρασμική δυσπιστία και αδιαφορία που έδειξε για τον Όσιο! Και το παράδοξο είναι ότι επέμενε στη δυσπιστία του, μολονότι, οι ΜΟναχές του παρουσίασαν χειρόγραφα εγμωμιαστικά του βίου του Οσίου, μάλιστα τον παρακάλεσαν να συντάξει και ο ίδιος έναν αντάξιο του βίο λέγοντάς του: <<Άξιος εστίν ω παρέξεις τούτο. Θαυμάτων γαρ θεϊκών ένδειξις εν αυτώ εγεγόνει και φωστήρ εν ημίν ανεδείχθη τοις των Αγίων ποθούσι τας μνήμας>>. (Εγκώμιον..., PG 97, 1237B).
Ενώ λοιπόν ευρισκόταν στη Μονή ο Άγιος Ανδρέας, το ίδιο εκείνο βράδυ είδε το επόμενο όραμα:
<<... Ώσπερ εις έκστασιν ελθών ορώ άνδρα τινά ωραίον μεν τω είδει, θεοπρεπεί δε τω σχήματι ημφισμένον και εξαστράπτοντα άγγελον συγκατασχήματι μοναχικής θεωρίας μετά πλήθους λευχειμονούντων ανδρών εν ιλαρότητι τα πρόσωπα προς αυτόν ποιουμένους. Και ως ποθούντες προσεγγίζειν έκαστος αυτώ τοις οφθαλμοίς μου ήσαν φαινόμενοι, ώστε καμέ του κινείσθε μένειν συν αυτοίς η πρόθεσις... Είτα εμού, φησί, μέσον αυτών ούκ οίδα πως γεγονότος, υπεδείκνυε τω δακτύλω τοις πάσι με επιδεικνύων καθάπερ εχθρόν τινα... Ιδού, φησίν, αδελφοί μου, πάσιν υμίν αρεστός απεδείχθην Θεού πάντως ευδοκήσαντος . Τω δ' ανθρώπω τούτω ώσπερ έκτρωμα ευρέθην λοιδορούμενος εξ αυτού... μή εντραπείς τας υπέρ εμού αυτώ προσαγομένας υπό των εμέ ποθούντων ικετηρίας προς το εγγράφωνς μοι μαρτυρήσαι και Θεώ προσενέγκαι κατά την αυτού ανδρειοτάτην φρόνησίν τε και επωνυμίαν. Νου, φημί, ηυτρεπισμένου εν αυτώ αμέμπτου αινέσεως. Διο και Κρήτης άξιος επίσκοπος γέγονε παρά Θεώ της βακτηρίας των λογικών προβάτων κατηρτισμένος. Επιχειρήσει δε τούτο τη δυνάμει του Παναγίου Πνεύματος... Λογισάσμενος ουν εγώ ότι εκ Θεού πάντως εστίν αύτη η πνευματική οπτασία... εξηυτρεπίσθην όπως συγγραφή τα του Γέροντος τοις πιστοίς παραδώσω... Τότε προσκαλεσάμενος συν τη πρώτη πάσας τας συν αυτή ούσας εν τη ασκήσει επυνθανόμην εν ακριβεία παρ' αυτών την του ανδρός πολιτείαν..>>
Προτιμήσαμε την παράθεση του οράματος στην πρωτότυπη γλώσσα για την αυθεντικότητα, αλλά και γιατί είναι ευκολονόητη γενικά η περικοπή, όσο και διδακτική.
6ο Θαύμα. Οπτασία του Οσίου σε Μοναχή, την οποία και εθεράπευσε πνευματικά και σωματικά. (Ως <<δόκιμη>> έφθγε απ' τη Μονή και επέστρεψε στον κόσμο και την <<αμαρτωλή>> ζωή, απ' την οποία πάλι επέστρεψε με θερμή μετάνοια, αλλ' αρρώστησε βαριά. Θέλοντας να εξιλεωθεί εζήτησε να γίνει έγκλειστη και απομονωμένη και εκεί ο μισόκαλος Διάβολος την εβασάνιζε με δαιμονικές φωνές και εμφανίσεις, απ' τις οποίες την απήλλαξε ο Όσιος, όπως και την εθεράπυσε από παραλυσία).
7ο Θαύμα. Οπτασία του Οσίου σε μία σεμνή νέα, που μετείχε σε ι. Αγρυπνία της Μνήμης του. (Με την εμφάνισή του ο Όσιος ως Μοναχός μέσα σε φως έδειξε την εύνοιά του, αλλά και υπέδειξε μεγάλυτερο ζήλο και αγώνα πνευματικό. Είπε μειδιώντας στη νέα: <<Που είναι η δική σου μερίδα και θέση σήμερα μαζί μας ενώπιον του Κυρίου;>>).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου