ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ ΚΑΙ Η ΑΠΡΑΞΙΑ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ Θ Ε Ο Λ Ο Γ Ο Υ κ. ΚΑΤΣΟΥΡΑ.

  κ. Κάτσουρα,

 Σε ένα από τα τελευταία σχόλιά σας θέλοντας να δικαιολογηθείτε για την απουσία σας από τη συνάντηση που πριν λίγα χρόνια είχε γίνει σε γνωστό ξενοδοχείο των Αθηνών στα πλαίσια της προσπάθειας διαλόγου, μου κάνετε μαθήματα ηθικής και χριστιανοσύνης και τολμάτε να μιλήσετε και κατά του Σεβ/του κ. Κηρύκου. Και ποιος παρακαλώ πολύ; Εσείς!!! Που στο πρόσωπο του π. Θωμά (π. Θεοδώρου), του επί τριάντα ολόκληρα χρόνια εφημέριου του Ιερού Ναού Αγίας Τριάδος Κάτω Ηλιουπόλεως Αθηνών, δεν δείξατε Καθόλου τη συμπόνοια σας και την ανθρωπιά σας μιας και όλο τον καιρό που εκείνος ήταν στο νοσοκομείο εσείς δεν ευαισθητοποιηθήκατε Ο Υ Τ Ε Μ Ι Α ημέρα να του κάνετε μία ανθρώπινη επίσκεψη. Εσείς ο Θ ε ο λ ό γ ο ς!!! 

 Επειδή όμως κ. Κάτσουρα, όπως μου γράψατε, στα γραπτά δεν είμαι καθόλου καλός και αυτά είναι γεμάτα από ορθογραφικά λάθη και ασυνταξίες, έψαξα και βρήκα στο YouTube την ομιλία που είχε βγάλει στις 3 - 3 - 2019 στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Αττικής, ο Νεοημ/της Μητροπολίτης Ελασσόνος κ. Χαρίτων επάνω στο Ευαγγέλιο της Κυριακής της Απόκρεω.Και νομίζω πως καλό θα ήταν, προτού και φέτος βγείτε στην Ωραία Πύλη για να διδάξετε τον Κόσμο, να διαβάσετε με Προσοχή την ομιλία αυτή και να διδαχθείτε σεις πρώτος, αλλά και να αναλογηστείτε αν όσα γράφονται σε αυτή εσείς ως Χριστιανός, και δη ως Γννήσιος Ορθόδοξος τα κάνατε πράξη στο πρόσωπο του π. Θωμά τότε που πραγματικά έπρεπε.

 Κι εσάς πρέπει πλέον κάποιος να σας διδάξει περί αγάπης, διότι με τις πράξεις σας αφήνετε να εννοηθεί πως την ώρα που κάνετε τα κηρύγματα αυτά που λέτε εσείς πρώτος είστε που δεν τα ακούτε. Και αναρωτιέμαι, φέτος, την Κυριακή της Απόκρεω (σε λίγες μέρες δηλαδή), πως θα μπορέσουν τα πόδια σας να ακουμπήσουν το Άγιο Βήμα και πως τα χείλη σας θα μπορέσουν να μιλήσουν περί αυτού του Ευαγγελίου και να παρακινήσουν τον κόσμο προς επίσκεψη σε αρρώστους, όταν εσείς ο ίδιος δεν το πράξατε. Εν αντιθέση φυσικά με τον Σεβ/το Κήρυκο τον οποίο με τόση αυθάδεια τολμάτε να κατηγορείτε, χωρίς να υπολογίζετε πως εκείνος ήρθε και είδε τον ''Αρχιεπίσκοπο'' σας τρεις ημέρες πριν τον θάνατό του!!! Ήρθε και είδε τον διώκτη του πατέρα του αλλά και του ιδίου προσωπικά.

ΟΜΙΛΙΑ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΕΛΑΣΣΟΝΟΣ κ. ΧΑΡΙΤΟΝΟΣ ΕΙΣ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ.

ΠΡΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗ, ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙΣΜΟ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ κ. ΚΑΤΣΟΥΡΑ.

   <<Κατά την Κυριακή της απόκρεω στην Εκκλησία ακούμε ένα συγκλονιστικό ευαγγελικό ανάγνωσμα. Ο Θεός δεν είναι μόνο Φιλάνθρωπος αλλά είναι και δίκαιος. Είναι πατέρας αλλά είναι και κριτής. Γι' αυτό και κατά την Κυριακή αυτή η Εκκλησία διαβάζει το Ευαγγέλιο που αναφέρεται στην Δευτέρα και Ένδοξη παρουσία του Χριστού... Όσες φορές η Εκκλησία μας αναφέρει αυτό το Ευαγγέλιο δυστυχώς οι άνθρωποι δεν ακούν αυτόν τον λόγο... Η Εκκλησία μας υπενθυμίζει τη μέλλουσα κρίση για να είμαστε συνεχώς σε εγρήγορση και ετοιμότητα. Να ζούμε συνεχώς εν μετανοία και προσμονή της μεγάλης αυτής ημέρας. Για να δούμε στον εαυτό μας κατά πόσο εφαρμόζουμε τον νόμο της αγάπης. Την πρώτη φορά ο Χριστός μας έδωσε την εντολή της αγάπης. Την δεύτερη θα μας κρίνει με δικαιοσύνη, ανάλογα με το που και αν εφαρμόσαμε αυτή την εντολή της αγάπης. Και η αγάπη δεν είναι μόνο λόγος στο στόμα. Είναι καθαρό αίσθημα στη καρδιά και πράξη φιλαδελφείας. Δεν είναι κάτι που δεν το μπορεί ο καθένας. Αλλιώς η αγάπη θα ήταν μόνο για τους δυνατούς και τους πλούσιους. Η εντολή της Αγάπης είναι για Όλους, γιατί όλοι μπορούν να δείξουν Αγάπη. Είτε με τον λόγο, είτε και με τα έργα. Το βασικό κριτήριο με το οποίο ο Χριστός θα κρίνει τους ανθρώπους είναι η Αγάπη. Αυτό είναι το κύριο γνώρισμα των μαθητών του Χριστού. Και μόνο όποιος έχει καλλιεργήσει την αγάπη θα βρει έλεος κατά την ημέρα εκείνη της Κρίσεως. Εκείνη την ημέρα ο δίκαιος Κριτής από τους ανθρώπους θα μας ζητήσει απλά πράγματα. Ένα κομμάτι ψωμί, ένα ποτήρι νερό, ένα ρούχο, μία επίσκεψη στον άρρωστο ή στον φυλακισμένο. Αυτό είναι το κατώτατο όριο το οποίο βάζει ο Κριτής για να μην πει κανείς πως ήθελε να αγαπά αλλά δεν μπορούσε  γιατί ήταν φτωχός. Και θα μείνουν αναπολόγητοι εκείνοι που θα ακούσουν την καταδίκη τους. Για λίγα πράγματα θα κερδίσουμε τον Παράδεισο και για λίγα πάλι θα καταδικασθούμε σε τιμωρία. Γι' αυτό εκείνοι που θα ακούσουν την καταδίκη τους δεν θα τολμήσουν να πουν πως δεν είχαν για να δώσουν. Μα θα προφασισθούν πως ποτέ τους δεν είδαν τον Χριστό. Ο Χριστός όμως κατά την Κυριακή αυτή και πάλι, για να καλύψει αυτό το κενό, μας λέει πως η αγάπη που δείχνουμε στους ανθρώπους που είναι γύρω μας είναι αγάπη προς τον ίδιο, γιατί οι αδελφοί μας και οι συνάνθρωποι μας είναι και αδελφοί του Χριστού. Η εφαρμογή της αγάπης στα πρόσωπα των πιο ασήμαντων ακόμα και ταπεινών ανθρώπων είναι αγάπη που την χρεώνεται ο ίδιος ο Χριστός. Και το καλό που κάνουμε σ' εκείνους θα μας το ανταμείψει. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι απαριθμούμενες αμαρτίες αυτών τελικά που καταδικάζονται είναι όλες αμαρτίες εκ παραλείψεως. Ο Μέγας Βασίλειος πολύ χαρακτηριστικά μας λέει: <<Ο Χριστός δεν τους κατηγορεί λέγοντας ότι διαπράξατε φόνο, είπατε ψέματα, αδικήσατε, αμαρτήσατε σαρκικά ή κάνατε οτιδήποτε άλλο απαγορευμένο. Αλλά τί τους λέει; Ότι των αγαθών έργων ημελήσατε. Ότι δηλαδή παραμελήσατε το καθήκον της Αγάπης. Ότι δεν δείξατε λίγη συμπόνοια στον φτωχό, στον άστεγο, τον πεινασμένο, τον φυλακισμένο, τον ά ρ ρ ω σ τ ο.Αυτή η ασπλαχνία σας είναι που θα σας κρίνει>>. Το πιο εντυπωσιακό ακόμη σημείο της Ευαγγελικής περικοπής είναι αυτό που μας λέει ότι κάθε πράξη Αγάπης που γίνεται στον συνάνθρωπό μας την χρεώνεται ο Ίδιος (ο Χριστός). Αναφέρεται η πράξη αυτή κατευθείαν στο Πρόσωπό Του. Ο Ιησούς τοποθετεί τον εαυτό Του στην θέση του πεινασμένου, του διψασμένου, του ξένου, του ρακένδυτου, του ά ρ ρ ω σ τ ο υ και του φυλακισμένου. Ποιος μπορεί να αντιμετωπίσει με περιφρόνηση κάποιους που του φαίνονται ασήμαντοι και περιθωριακοί ακόμα, όταν ο ίδιος ο Χριστός βάζει την θέση Του σε αυτούς τους ελάχιστους και μάλιστα τους ονομάζει αδελφούς Του; Ας μάθουμε λοιπόν να διακρίνουμε στο πρόσωπο του κάθε ανθρώπου, του κάθε αδελφού μας και συνανθρώπου μας, το πρόσωπο του ίδιου του Χριστού. Και ας συνειδητοποιήσουμε την Μεγάλη Αλήθεια. Ότι ακόμα και η πιο μικρή ευεργεσία προς τον άσημο άνθρωπο παίρνει μοναδική αξία αφού τελικά απευθύνεται και καταλήγει στον ίδιο τον Θεό. 

 Αγαπητοί αδελφοί, να είμαστε βέβαιοι ότι το κλειδί που ανοίγει την πόρτα του παραδείσου είναι η Αγάπη. Αυτό είναι για το οποίο θα δώσουμε όλοι μας λόγο. Αν είναι ο Χριστός να μας κρίνει σαν Θεός, κανείς δεν θα σωθεί από μας. Αλλά ο Χριστός μας κρίνει σαν άνθρωπος, μέσα στα ανθρώπινα μέτρα. Ας καλλιεργούμε λοιπόν στην ψυχή μας την αγάπη προς Όλους. Ας είμαστε Πάντοτε Πρόθυμοι στα έργα της φιλανθρωπίας. Και να είμαστε βέβαιοι ότι ο φιλάνθρωπος Κύριος θα δείξει έλεος σε όσους έμαθαν στη ζωή τους να είναι σπλαχνικοί και ελεήμονες. Γι' αυτό και όσοι με ποικίλους τρόπους εκδηλώνουν την αγάπη τους θα αξιωθούν εκείνη την ημέρα να ακούσουν την μακαρία φωνή Του: <<Δεύτε οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου... καθώς εμοί εποιήσατε>>. Αμήν.