Ο αββάς Θεόδωρος διηγήθηκε: <<Στα Κελιά κατοικούσε κάποιος αδελφός που είχε αποκτήσει το χάρισμα της κατανύξεως. Τον ρωτήσαμε λοιπόν για τα δάκρυα - γιατί άλλοτε έρχονται μόνα τους και άλλοτε δεν μπορεί κανείς να τα προκαλέσει ούτε με έμπονη προσπάθεια; Και ο γέροντας απάντησε: ''Τα δάκρυα είναι όπως η βροχή, και ο άνθρωπος είναι σαν το γεωργό. ''Όταν λοιπόν έρχονται (τα δάκρυα), αυτός που καλλιεργεί την καρδιά του πρέπει ν' αγωνίζεται για να μη χαθεί τίποτε από τη βροχή, αλλά να μαζευτεί όλο το νερό στον κήπο του και να τον ποτίσει. Σας λέω, παιδιά μου, ότι πολλές φορές μια μέρα βροχής είναι αρκετή για όλο το χρόνο και σώζει όλους τους καρπούς. Γι' αυτό πρέπει να προσέχουμε. Και όταν καταλάβουμε ότι έρχεται, ας αγωνιστούμε να φυλάξουμε τους εαυτούς μας κι ας αφοσιωθούμε σε επίμονη ικεσία του Θεού. γιατί δεν ξέρουμε αν θα δούμε και άλλη μέρα τη βροχή εκείνη''.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου