''Αγάπη μεν εστί διάθεσις ψυχής αγαθή, καθ' ην ουδέν των όντων της του Θεούγνώσεως προτιμά, αδύνατον δε έξιν ταύτης ελθείν της αγάπης, τον προς τι των επιγείων έχοντα προσπάθειαν.''
Σχολ Διαχειρ: Δυστυχώς ορισμένοι Ορθόδοξοι κατόπιν όλων όσων διδάσκονται από τους κοσμικούς Θεολόγους, έχουν προ πολλού ξεχάσει τι σημαίνει αγάπη και αγωνίζονται μόνο για την Ομολογία Πίστεως. Πλην όμως όταν αυτά τα δύο δεν είναι αλληλένδετα, όταν δηλαδή δεν υπάρχει και η προς τος πλησίον αγάπη ώστε να του δίνουμε ευκαιρίες δια να μετανοήσει, τότε όσο σωστά και αν διαφυλάξουμε την ομολογία είναι σαν να μην έχουμε κάνει τίποτα. Την Ομολογία δεν την προστατεύουμε ώστε ες αεί να μείνει σε εμάς, αλλά για να μπορέσουμε να την μεταδώσουμε και σε άλλους. Και κυρίως σε όσους μετανοήσουν.
Για τους δε μετανοημένους οι μόνοι αρμόδιοι δια να τους κρίνουν και να τους επιβάλλουν τα ανάλογα επιτίμια όταν και εφ' όσον πρέπει, είναι μόνο οι Πνευματικοί και ΟΥΔΕΙΣ άλλος. Ακόμη και Θεολόγος αν είναι αυτός. Διότι μόνο ο Ορθόδοξος Πνευματικός, ως ολοκληρωτικά αφοσιωμένος που είναι προς τον Θεόν, μπορεί να φωτιστεί για το πως θα διαχειριστεί του μετανοημένους, αλλά και μόνο εις αυτόν αρμόζει να πράττει διοικητικά, καθώς αυτό είναι ένα και από τα χαρίσματα τα οποία ο πνευματικός έλαβε κατά την ημέρα της χειροτονίας του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου