Ο πρώτος των Τριών της Εκκλησίας Μεγάλων Ιεραρχών και Διδασκάλων. Μαζί με τους αγίους Γρηγόριο τον Θεολόγο και Ιωάννη τον Χρυσόστομο, συναποτελεί την θεολογική τριάδα της Εκκλησίας. Γεννήθηκε το 329 στην Νεοκαισάρεια σε οικογένεια Αγίων. Ο πατέρας του Ιερέας Βασίλειος (από τον Πόντο) και η μητέρα του Εμμέλεια (από την Καισάρεια), κατά κόσμον ευγενείς και πλούσιοι, γέννησαν και τους ευθαλείς βλαστούς οσία Μακρίνα, αγ. Πέτρο Επίσκοπο Σεβαστείας, αγ. Γρηγόριο Επίσκοπο Νύσσης και οσ. Ναυκράτιο της Νητρίας.
Ο Βασίλειος προικισμένος με εξαίρετα τάλαντα, σπούδασε τα Ιερά Γράμματα κοντά στον λόγιο πατέρα του και την ''θύραθεν'' φιλοσοφία στο Βυζάντιο αρχικά και έπειτα στην Αθήνα, με συμφοιτητές τον αγ. Γρηγόριο τον Θεολόγο, τον έπειτα Αυτοκράτορα Ιουλιανό τον Παραβάτη και τον σοφιστή Λιβάνιο. Μετά τις σπουδές του πήγε προσκυνητής στα Ιεροσόλυμα, βαπτίσθηκε στον ποταμό Ιορδάνη και έπειτα ασκήθηκε σε σπήλαιο στον Πόντο, όπου ''σπούδασε'' την ''όντως γνώσιν'' του Ευαγγελίου. Χειροτονήθηκε Διάκονος από τον Αρχιεπίσκοπο Αντιοχείας και Πρεσβύτερος από τον Αρχιεπίσκοπο Καισαρείας Ευσέβειο, τον οποίο διαδέχθηκε στον Θρόνο, ''ψήφω κλήρου και λαού''.
Αναδείχθηκε εξαίρετος εκκλησιαστικός ρήτορας και συγγραφέας (μεταξύ των έργων του είναι και η Λειτουργία του, η οποία σήμερα τελείται δέκα φορές τον χρόνο), υπερασπιστής της Ορθοδόξου Πίστεως κατά των Αρειανών και υποδειγματικός ποιμένας αν και αρχιεράτευσε μόνον 5 χρόνια! Η περίφημη Βασιλειάδα του ήταν συγκρότημα φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, με τα οποία η τοπική Εκκλησία διακονούσε τις πολλές και ποικίλες ανάγκες των ανθρώπων της εποχής.
Υπέκυψε στην ασθενική κράση του το 374, σε ηλικία μόλις 45 ετών. Εγκώμιο στην αγιότητα και την προσωπικότητά του αποτελεί ο Επιτάφιος λόγος που εκφωνήθηκε από τον φίλο του Ιερό Γρηγόριο τον Θεολόγο. Από τους συγχρόνους του εγκώμια έγραψαν ακόμη ο αδελφός του αγ. Γρηγόριος επ. Νύσσης, ο αγ. Αμφιλόχιος επ. Ικονίου και ο οσ. Εφραίμ ο Σύρος. Κατέλειπε εξαίρετο συγγραφικό έργο και το αξιομίμητο παράδειγμα του συγκερασμένου με ποιμαντική ευαισθησία και κοινωνικό έργο ασκητικού του βίου. Η τιμία του Κάρα σώζεται στην Μονή Μεγίστης Λαύρας (δωρεά του Αυτοκράτορα Νικηφόρου του Φωκά) και η δεξιά του στον Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Νέας Φιλαδελφείας Αττικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου