Δει γινώσκειν, ότι εν τη παρούση Εβδομάδι τη πρό της Απόκρεω, Α λ λ η λ ο ύ ϊ α ού ψάλλομεν. Εκκόπτομεν δε και εν Κάθισμα του ψαλτηρίου από του Όρθρου, και λέγομεν αυτό εις τον Εσπερινόν.
Ωσαύτως ποιούμεν και τη Εβδομάδι της Τυρινής, άνευ της Τετάρτης και της Παρασκευής. Εν ταύταις γαρ ψάλλομεν, Α λ λ η λ ο ύ ϊ α, ποιούντες μετανοίας, και νηστείαν προσέτι, ει μή τύχη εν αυταίς η Εορτή της Υ π α π α ν τ ή ς, κατά τον επακολουθήσαντα τύπον. Μετά τον Εσπερινόν, εν δυσί ταύταις ημέραις, εσθίομεν τυρόν και ωά, ποιούντες κατά τον Κανόνα του εν Αγίοις Πατρός ημών Νικηφόρου του Ομολογητού, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως τον λέγοντα. <<Δ ε ι ν η σ τ ε ύ ε ι ν τ ο υ ς Μ ο ν α χ ο ύ ς τ η Τ ε τ ά ρ τ η κ α ι τ η Π α ρ α σ κ ε υ ή τ η ς Τ υ ρ ο φ ά γ ο υ, και μετά την των Π ρ ο η γ ι α σ μ έ ν ω ν α π ό λ υ σ ι ν, ε σ θ ί ε ι ν τ υ ρ ό ν κ α ι ω ά, ό π ο υ ε υ ρ ε θ ώ σ ι ν>>. Ανατρέπει δε ούτος ο Κανών το δόγμα των Ιακωβιτών, και την των Τετραδιτών αίρεσιν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου