ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΒΑΣΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΙΟΥΣ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΣΤΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ''ΣΥΝΟΔΟ'' ΤΟΥ ''ΑΡΧΙΕΠ/ΠΟΥ'' κ. ΣΤΕΦΑΝΟΥ

1.<<Το μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε, περί βίου εστίν, ου περί πίστεως>> (Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου).

2. <<Το να εφησυχάζη κανείς, όταν το κινδυνευόμενον είναι η Πίστις, τούτο είναι ίδιον της αρνήσεως, το δε να ελέγχη είναι ομολογία ειλικρινής>> (Μέγας Βασίλειος).

3. <<Εντολή γαρ Κυρίου μη σιωπάν εν καιρώ κινδυνευούσης πίστεως. Ώστε, ότε περί πίστεως ο λόγος εστίν ειπείν, εγώ τις ειμί; Ιερεύς, άρχων, στρατιώτης, γεωργός, πένης;... Ουά οι λίθοι κεκράξουσι και συ σιωπηλός και αφροντίς;>>. (Αγφίο Θεοδώρου του Στουδίτου).

4. <<της σιωπής το κρίμα φοβερόν εστί.>> (Μέγας Βασίλειος)

5. <<Ο μη λέγων την Θείαν αλήθειαν υπεύθυνος εστί του αίματος τουτέστι της σφαγής των ψυχών των πλανεμένων>> (Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου).

Αυτοί είναι οι πέντε βασικοί λόγοι για τους οποίους συνέχεια ασχολούμαστε με τις παρανομίες που έως σήμερα έχουν διαπράξει εις την Εκκλησία οι Πρώην εν Χριστώ αδελφοί μας Στεφανίτες. Και ερωτώμεν τους διάφορους αγαπολόγους αλλά και τους διάφορους Θεολόγους. Που πρέπει να κάνουμε υπακοή; Σε αυτά που μας διατάζει ο Θεός δια των Αγίων Του; ή στη γνώμη μερικών ανθρώπων που μας θέλουν να μην ασχολούμαστε καθόλου με τα σχίσματα και τους σχισματικούς; 

<<ΜΗ ΕΛΕΓΧΕ ΚΑΚΚΟΥΣ, ΙΝΑ ΜΗ ΜΙΣΗΣΩΣΙ ΣΕ. ΔΙΔΟΥ ΣΟΦΩ ΑΦΟΡΜΗΝ, ΚΑΙ ΣΟΦΟΤΕΡΟΣ ΕΣΤΑΙ>>

(Αναγν. Παροιμ. Κεφ. Η΄. 32 - 36 Θ΄. 1 - 11)