Ο ΟΓΔΟΟΣ ΚΑΝΩΝ ΤΗΣ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΟΥ 1593

ΙΕΡΕΜΙΑΣ Β΄ Ο ΤΡΑΝΟΣ

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ

ΚΕΙΜΕΝΟΝ

Κανών όγδοος. Ασάλευτον διαμένειν βουλόμεθα το τοις πατράσι διορισθέν περί του αγίου και σωτηρίου Πάσχα. Έχει δε ούτως: άπαντας τους τολμώντας παραλύειν τους όρους της αγίας και οικουμενικής μεγάλης συνόδου, της εν Νικαία συγκροτηθείσης επί παρουσία της ευσεβείας του θεοφιλεστάτου Βασιλέως Κωνσταντίνου περί της αγίας εορτής του σωτηριώδους Πάσχα, ακοινωνήτους και αποβλήτους είναι της Εκκλησίας, ει επιμένοιεν φιλονεικότερον ενιστάμενοι προς τα καλώς δεδιδαγμένα και ταύτα ειρήσθω περί των λαϊκών. Ει δε τις των προεστώτων της εκκλησίας επίσκοπος, ή πρεσβύτερος, ή διάκονος, μετά τον όρον τούτον τολμήσειν επί διαστροφή των λαών και ταραχή των εκκλησιών ιδιάζειν και μετά των Ιουδαίων επιτελείν το Πάσχα, τούτον η αγία Σύνοδος, εντεύθεν ήδη αλλότριον έκρινε της Εκκλησίας. Δει γαρ στοιχείν τω των πατέρων κανόνι μέχρι και σήμερον Θεού χάριτι. Ον, καθό δη και τα λοιπά, η Θεού εκκλησία διαφυλάττει.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ

 Κανών Όγδοος. Ασάλευτος επιθυμούμε να παραμένη ο κανών, τον οποίον διώρισαν οι Άγιοι Πατέρες δια το Άγιον Πάσχα. Ο Κανών ούτος της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου λέγει: Όλοι εκείνοι που τολμούν να καταπατούν τας διατάξεις της Αγίας και Οικουμενικής μεγάλης Συνόδου, η οποία συνεκροτήθη (το 325) εις την Νίκαιαν επί παρουσία του ευσεβεστάτου Βασιλέως Κωνσταντίνου, περί της αγίας εορτής του σωτηριώδους Πάσχα, εάν επιμένουν και δημιουργούν έριδας και επαναστατούν εναντίον εκείνων που έχομεν διαδχθή από τους Αγίους Πατέρας, να είναι αποκομμένοι ( = αφορισμένοι) και απόβλητοι ( = αναθεματισμένοι) από την Εκκλησίαν και αυτά λέγομεν περί των λαϊκών, εάν δε κάποιος από τους προεστώτας της Εκκλησίας, δηλαδή Επίσκοπος, ή Πρεσβύτερος, ή Διάκονος, μετά από αυτόν τον κανόνα θα τολμήση να μην υπακούη και να διαστρέφη τους Χριστιανούς και να δημιουργή ταραχήν εις την Εκκλησίαν και να επιτελή μαζί με τους (θεοκτόνους) Ιουδαίους το Πάσχα, η Αγία Σύνοδος, όλους αυτούς από τώρα ήδη εξέβαλεν της Εκκλησίας και τους αναθεμάτισεν. Διότι είναι όρος απαράβατος να ακολουθώμεν τον Κανόνα τούτον των Πατέρων, όπως συνέβη και μέχρι σήμερον με την χάριν του Θεού, τον οποίον η Εκκλησία του Χριστού διαφυλάττει, όπως ακριβώς και τα λοιπά δόγματα και όρους. 

16 Φεβρουαρίου 1593