Έχουν περάσει 150 χρόνια από τότε (την 8.10.1838) που εκφωνήθηκε ο λόγος αυτός του πρωταγωνιστού της Εθνικής μας Ελευθερίας Θ. Κολοκοτρώνη, ο οποίος παρατίθεται στη συνέχεια.
Απευθύνεται προς τους μαθητές του Ελληνικού Γυμνασίου στην Πνύκα και κατ' επέκταση θα λέγαμε στη νεολαία της εποχής του.
Η αλήθεια που μαρτυρεί είναι ότι η Ελευθερία που όλοι τώρα απολαμβάνουμε υπήρξε αποτέλεσμα υπερανθρώπου Αγώνος των προγόνων μας, πρώτον υπέρ (και δια) Πίστεως στον Χριστό. Και δεύτερον υπέρ Πατρίδος. Και η υποχρέωσή μας απέναντι στην ιστορική αυτή Αλήθεια είναι να διατηρήσουμε το πολύτιμο αγαθό της Ελευθερίας ακέραιο, θεμελιώνοντας τον ελεύθερο βίο μας στο ακλόνητο θεμέλιο της Πίστεως στον Χριστό.
Δυστυχώς, σήμερα, 29 ημέρες πριν το Άγιον Πάσχα, η πατρίδα μας απειλείται με νέον πόλεμο. Και αυτό γιατί; Διότι οι τόσες αμαρτίες μας και η απομάκρυνσή μας από τον Θεό, τον έχουν λυπήσει τόσο, που εκείνος επιτρέπει να ζήσουμε όλη αυτή την δεινή κατάσταση. Μέχρι σήμερα πολλές ευκαιρίες ανάνηψης μας έδωσε, εμείς όμως καμία δεν θε θελήσαμε να εκμεταλευτούμε. Η πείνα μαστίζει τη χώρα μας και εμείς συνεχίζουμε αποστάτες. Η ανεργία και τα προβλήματα που συνεπάγονται από αυτήν, κυριαρχεί σε αφάνταστο ποσοστό στην Πατρίδα μας, κι εμείς πάλι αποστάτες. Αφού λοιπόν ούτε και κατόπιν αυτών δεν έχουμε συνέλθει πνευματικά, ο Θεός δεν μπορεί να δείξει άλλη ανοχή για έναν λαό αποστάτη, αγνώμονα και αχάριστο, αποστρέφεται αυτόν και επιτρέπει για ακόμη μία φορά να ηχήσουν σε αυτόν οι σειρήνες και οι ιαχές του πολέμου.
Κι αυτήν όμως την φοβερή στιγμή, δεν πρέπει να ξεχνάμε κάτι πολύ σημαντικό. Πως <<Τα αδύνατα παρά ανθρώποις, δυνατά παρά τω Θεώ εστίν>>. Ο Θεός ακόμη και τώρα όλα μπορεί να τα ανατρέψει, αρκεί να δει από εμάς ειλικρινή μετάνοια και επιστροφή εις τον Οίκο Του και στο πανάγιο θέλημά Του. Θέλημα αγάπης και ανακούφισης και όχι θέλημα υποδούλωσης.
Επομένως ο παρακάτω λόγος, μοιάζει τόσο επίκαιρος όσο ποτέ άλλωτε. Ας τον ακούσουμε, ας αφουγκραστούμε τα Ιερά λόγια του Ήρωα των Ηρώων της Ελληνικής Επαναστάσεως, Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, και ας αλλάξουμε κι εμείς πνευματική στάση, βάζοντας αρχή για έναν αγώνα υπέρ Πίστεως και Πατρίδος.
<<... Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα ούτε πως δεν έχομε άρματα ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε <<που πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα>>, αλλά ως μία βροχή έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση... Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, όπου άκουγαν Έλληνα και έφευγαν χίλια μίλια καρά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιάν αρμάδα... Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ π ί σ τ ε ω ς και έπειτα υπέρ π α τ ρ ί δ ο ς... Εμάς, μη μας τηράτε πλέον. Το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε. Και αι ημέραι της γενεάς, η οποία σας άνοιξε το δρόμο, θέλουν μετ' ολίγον περάσει. Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθή η νύκτα του θανάτου μας, καθώς την ημέρα των αγίων Ασωμάτων θέλει διαδεχθή η νύκτα και η αυριανή ημέρα. Εις εσάς μένει να ιάσετε και να στολίσετε τον τόπο όπου ημείς ελευθερώσαμε. Και, δια να γίνη τούτο, πρέπει να έχετε ως θεμέλια της πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία...>>.
ΛΟΓΟΙ ΤΟΣΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟΙ ΟΣΟ ΠΟΤΕ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου