Καθώς ήδη βρισκόμαστε 5 ημέρες πριν την αγία και μεγάλη Εβδομάδα, η οποία αποτελεί την κορύφωση της μ. Σαρακοστής, καλό θα ήταν να παραθέσουμε μερικές πληροφορίες - Κανόνες ευπρεπούς συμπεριφοράς κατά την παραμονή μας εντός της Εκκλησίας, δια τις άγιες αυτές ημέρες που έρχονται.
1. ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
Όταν βρισκόμαστε στον Ναό και ακούμε τον Ιερέα να διαβάζει το Ιερό Ευαγγέλιο, είμαστε υποχρεωμένοι ό,τι κι αν κάνουμε εκείνη τη στιγμή (προσκύνηση εκόνων, άναμα κεριών, ευπρεπισμό της Εκκλησίας κλπ), να το σταματήσουμε, να σταθούμε σε θέση Προσοχής και να ακούσουμε τον λόγο του Θεού. Προκειμένου όμως να καταλάβουμε πόσο σημαντικό πράγμα είναι το Ιερό Ευαγγέλιο, επιβάλλεται να πούμε πως το Ιερό αυτό Βιβλίο, συμβολίζει τον ίδιο τον Χριστό. Εις αυτό εμπεριέχονται όλα τα λόγια του Κυρίου. Η δε Μικρή Είσοδος που γίνεται σε κάθε θ. Λειτουργία ( δηλ. η έξοδος του Ευαγγελίου από το Ιερό εις τον κόσμο και η είσοδος του πάλι εντός του Ιερού), συμβολίζει την παρουσία του Χριστού στη Ζωή μας. Γι' αυτό και η Εκκλησία (δηλαδή το σύνολο των αγίων Πατέρων), έχει επιβάλλει στους πιστούς την στιγμή της αναγνώσεως του Ευαγγελίου να στέκονται ακίνητοι, εις ένδειξη σεβασμού προς αυτό αλλά και για να προσέχουν τα λόγια που εκείνη τη στιγμή ο ίδιος ο Κύριος απαγγέλει ακόμη και σήμερα προς εμάς.
2. Η ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ''ΔΙ' ΕΥΧΩΝ''.
Συνέχεια της παραπάνω παραγράφου αποτελεί και η απαραίτητη επίγνωση μας ως Χριστιανών σχετικά με το πότε μπορούμε να αποχωρούμε από τον Ναό. Από την στιγμή λοιπόν που αποφασίζουμε να Εκκλησιαστούμε, να κάνουμε τον ευλογημένο για την ψυχή μας ''κόπο'' και να ξυπνήσουμε προκειμένου να πάμε στην Εκκλησία, πρέπει να ξέρουμε πως το ότι μπήκαμε εις αυτήν κάνοντας τον σταυρό μας και ανάβοντας ένα κερί, δεν μας δίνει το δικαίωμα ώστε εις την συνέχεια να αποχωρούμε αδιαφορώντας για τα ψαλόμενα και τα τελούμενα εις αυτήν. Η Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία με πολύ σοφία έχει κανονίσει τα πάντα, ορίζει πως από τον ναό ο Χριστιανός επιτρέπεται να αποχωρεί μόνο αφού ακούσει από τον Ιερέα το ''Δι' ευχών''. Και αυτό γιατί; Διότι σε κάθε άλλη περίπτωση, έστω και άθελά μας, γινόμαστε μιμητές του Προδότου Ιούδα, ο οποίος έφυγε από τον Μυστικό Δείπνο και πριν ο Πετινός λαλήσει Τρεις, απαρνήθηκε τον Κύριο της Δόξης. Επομένως αν σε κάποια Κυριακάτικη Θεία Λειτουργία επιβάλλεται να μένουμε μέχρι το ''Δι' ευχών'' εις το ναό, πόσο μάλλον την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα. Τότε που η Εκκλησία μας καλεί όλους να γίνουμε μάρτυρες του Θείου Πάθους και της Αναστάσεως του Κυρίου.
3. Η ΠΑΡΑΜΟΝ ΜΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΚΑΘΙΣΤΑΤΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ.
Ας γνωρίζουμε πως η ακολουθία της Ανστάσεως, σε διάρκεια, πρόκειται για την μικρότερη εορταστική ακολουθία όλου του Εκκλησιαστικού Χρόνου. Όταν λοιπόν αποφασίζουμε πως την βραδιά αυτή θα πάμε στην Εκκλησία, καλό θα ήταν να μην μένουμε εις αυτήν μέχρι το ''Χριστός Ανέστη'' και μετά να φεύγουμε, όπως άλλωστε συμβαίνει. Διότι έτσι συνταυτιζόμαστε με όσα λέγει ένας πάρα πολύ χαρακτηριστικός προς αυτό το γεγονός στίχος: ''Αναστήτω ο Χριστός και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού''. Κι αυτό τι πάει να πει; Πως με το που κάποιοι ακούν το ''Χριστός Ανέστη'', αποχωρούν από την Εκκλησία όπως οι Εχθροί του Χριστού που είτε δεν θέλουν, είτε δεν πιστεύουν στην Ανάσταση του Κυρίου. Η δε αναστάσιμη ακολουθία διαρκεί το πολύ δύο ώρες. Δηλαδή δεν θα κουραστούμε, και ούτε θα χαλάσει το ωραίο μας Πασχαλινό Φαγητό, αν μετά το Χριστός Ανέστη παραμείνουμε για ακόμη περίπου μιάμιση ώρα στην Εκκλησία, προκειμένου να δείξουμε σεβασμό προς τον Αναστάντα Χριστό. Ο οποίος συν τοις άλλοις, σταυρώθηκε για την δική μας αγάπη και αναστήθηκε προκειμένου να χαρίσει σε εμάς την αιώνιο ζωή. Το σώμα μπορεί να αντέξει έστω και δύο ώρες χωρίς φαγητό και νερό, η ψυχή όμως χωρίς Θεία τροφή δεν καταφέρνει να γίνει πιο δυνατή ώστε να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες που καθημερινά μας βάζει ο πονηρός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου