Με το κείμενο το οποίο ακολουθεί, γίνεται μία μικρή αναφορά εις την <<Ενδημούσα Σύνοδον>> της 24.1.2002, η οποία προηγήθη της <<συνεδριάσεως της Ιεραρχίας>>, την 14/27.2.2002. Σκοπός αυτής της αναφοράς είναι να καταλάβη ο κάθε ενδιαφερόμενος ποιά ήταν η κατάσταση και το κλήμα εις τας <<Συνόδους>>, ενδημούσας και Ιεραρχίας, εις τις αρχές του τελευταίου σχίσματος, αυτό δηλαδή του 2005. Επίσης, δια του παρακάτω κειμένου, φαίνονται και με τον ποιο ξεκάθαρο τρόπο, οι επααλαμβανόμενες προσπάθειες του Σεβ/του Κηρύκου να αποφύγει το σχίσμα και να <<πολεμήσει>> τις παρανομίες μέσα από την <<Σύνοδο>>, την ίδια ακριβώς στιγμή που η <<σύνοδος>> είχε παρεκτραπεί από κάθε Ορθόδοξη δεοντολογία και μεταχειριζόταν εν μέλος αυτής, (τον Σεβ/τον Κήρυκο) σαν να ήτο ο χειρότερος άνθρωπος του κόσμου. Την στιγμή μάλιστα που κανένα σχίσμα δεν είχε ακόμη γίνει, κι αυτό λόγω της <<άπειρης>> και αξιολογότατης υπομονής του Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Κηρύκου. Ας δούμε λοιπόν εις την συνέχεια τα όσα διεξήχθησαν εις την <<Ενδημούσα Σύνοδο>>, τα οποία περιγράφει ο ίδιος ο Σεβ/τος κ. Κήρυκος:
<<Η Ενδημούσα Σύνοδος, η οποία συνεδρίασεν την 24ην Ιανουαρίου, είχεν ως σκοπόν να προσδιορίση την πρώτην τακτικήν σύγκλησιντης Ιεράς Συνόδου, όπως και τα θέματα της Ημερησίας Διατάξεως. Κατ' αυτήν, η ελαχιστότης μου εκ προοιμίου έθεσε δι' άλλην μίαν φοράν το εκκρεμούν θέμα του Αρχιγραμματέως, ενώ και πάλιν προέτεινα να ιεραρχηθούν τα χρονίζοντα θέματα, τα οποία καθάπτονται της Εκκλησιολογίας και Αποστολικής Διαδοχής, υπέμνησα δε και ότι κατά την Ι.Σ.Ι. της 2.11.2001 υπέβαλα την υπ' αριθμ. Πρωτ. 223 <<ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΝ - ΔΗΛΩΣΙΝ - ΑΙΤΗΣΙΝ>>, την οποία υπέβαλα και πάλιν, με προσθήκην: <<Αυθίς τε τονίζομεν ότι εμμένομεν εις την ανωτέρω <<Καταγγελίαν - Δήλωσιν - Αίτησιν>>, διό, καθ' ημάς, η παρούσα Ενδημούσα Ιερά Σύνοδος, δεν νομιμοποιείται να προχωρήση τας εργασίας της επί άλλων θεμάτων, εάν προηγουμένως δεν επιληφθή Κανονικώς επί της ανωτέρω <<ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ - ΔΗΛΩΣΕΩΣ - ΑΙΤΗΣΕΩΣ>> ημών. Εάν παρ' ελπίδα η Μακαριότης σας ως Πρόεδρος και ο Σεβ/τος Πειραιώς και Νήσων κ. Νικόλαος, ως τακτικόν μέλος, θελήσετε να συνεδριάσετε επί άλλης βάσεως, ημείς ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, ως Αρχιερεύς, και υπότην ιδιότητα του τακτικού μέλους της Ενδημούσης, ΔΗΛΟΥΜΕΝ ότι, δι' άπαντας τους ανωτέρω λόγους, κωλυόμεθα να λάβωμεν ενεργόν μέρος εις τας εργασίας, και ότι παριστάμεθα δια την αγάπην και την ενότητα και εις έκφρασιν της αντιθέσεώς μας, την οποίαν θεωρώμεν ως Κανονικήν και Ορθόδοξον Εκκλησιαστικήν τοποθέτησιν...>>
<<...δεν έχεις δικαίωμα να ομιλής... ούτε να γράφης... φύγε>>
Δυστυχώς και πάλιν όχι μόνον δεν εγένετο δεκτόν το κείμενον με το οποίον εζητούμεν να ιεραρχηθούν τα θέματα Πίστεως και να λειτουργήση Κανονικώς η Ενδημούσα Σύνοδος, αλλά επεννοήθηη <<ρετσινιά>> ότι <<αι απόψεις μας χαρακτηρίζονται ως εν δυνάμει σχίσμα>>!!! ενώ, έξω και πέρα από κάθε κανονική και ηθική δεοντολογία, απητήθη, <<να περάσω έξω>>, ως <<ασεβής κατά των αποφάσεων>> της Ιεράς Συνόδου. Εις την άρνησίν μου να αποχωρήσω, αλλά και τον έλεγχο που ήσκησα δια την παποκαισαρικήν συμπεριφοράν, προετάθη υπό του Σεβ/του Πειραιώς η <<διάλυσις της Συνόδου>>! Επειδή δεν εκάμφθην εκ της εμμέσου αυτής απειλής, (καθ' ην θα μοι επεφορτίζετο η ευθύνη ότι εξ αιτίς μου διελύθη η Ενδημούσα), ηκολούθησεν άλλη... εντολή: <<Να αποχωρήσης, φύγε - φύγε, δεν μπορείς να συμμετέχης, εφ' όσον δεν δέχεσαι τον Αρχιγραμματέα>>. Και εις την ερώτησίν μου: <<Βάσει ποίας Κανονικής αποφάσεως με εκδιώκετε>>, ο Σεβ. Πειραιώς απήντησεν: <<Αποφασίζομεν ημείς εδώ τώρα>>, και η ελαχιστότης μου πάλιν παρετήρησεν: <<Δεν μπορώ να δεχθώ αποφάσεις του τύπου αποφασίζομεν και διατάσσομεν>>! Τότε ο Μακαριώτατος εδήλωσε: <<Διαλύεται η συνεδρίασις>>! Και πάλιν όμως η ελαχιστότης μου απήντησεν: <<Εγώ θα παραμείνω εδώ έστω και μόνος...>>. Και πάλιν εις την απειλήν του Μητροπολίτου Πειραιώς: <<Τότε θα φύγουμε εμείς>>, απήντησα: <<Η πόρτα είναι ήδη ανοικτή...>>. Πράγματι η θύρα της αιθούσης ήτο ανοικτή, διότι ο Σεβ/τος Διαυλείας κ. Ανδρέας ο οποίος συμμετείχεν, αν και δεν ήτο μέλος της ενδημούσης, <<μπαινόβγαινε>> συνεχώς, διότι επεκοινώνει με τους έξωθι της αιθούσης αναμένοντας τους οποίους συνεβουλεύετο και από τους οποίους έπαιρνεν κατευθύνσεις... Το <<σκηνικόν>> προς στιγμήν ήλλαξεν και έγινεν προσπάθεια να πεισθώμεν ότι πρέπει να αποδεχθώμεν ως Αρχιγραμματέα τον αιδεσιμ. π. Δημήτριο, με το ανυπόστατον επιχείρημα, ότι δήθεν <<εξεδικάσθη η ένστασίς μου και απερρίφθη>>, και επομένως οφείλω να τον αναγνωρίσω. Επ' αυτού, ο Σεβ/τος Διαυλείας έσπευσε να φέρη τον <<Κ.Γ.Ο.>> μηνός Νοεμβρίου, υποδείξας την σελίδα 254, εις την οποίαν αναγράφεται ότι: <<Δεύτερον θέμα εις την ημερησίαν διάταξιν, ήτο η ένστασις του Σεβ. Μεσογαίας κ. Κηρύκου κατά της αποφάσεως της Ιεράς Συνόδου (ληφθείσης κατά την Συνεδρίασιν Αυτής της 13.4.2001 εκ.ημ.) περί οριστικής παύσεώς του από της θέσεως ου Αρχιγραμματέως και διορισμού εις αυτήν του Αιδ/του π. Δημητρίου Τσαρκατζόγλου>>. Και προσέθεσεν ο Σεβ/τος Διαυλείας: <<Να , το γράφει και το Περιοδικό, ότι η ένστασις απερρίφθη. Τι θέλει τώρα ο Σεβ/τος Κήρυκος;>>. Πως να χαρακτηρισθή και αυτό το επινόημα; Αφέλεια ή άλλως πως; Ποία ένστασις απερρίφθη, αφού ακόμη δεν υπεβλήθη, διότι απλούστατα καμμία <<απόφασις>> δεν μοι εκοινοποιήθη, αλλ' ούτε και τα σχετικά Πρακτικά, όπως επανειλημμένως εζητήσαμεν;(1) Υπό του Σεβ/του αδελφού η ληστρική <<απόφασις>> εξελήφθη και ως... απόρριψις της μη υποβληθείσης εισέτι ΕΝΣΤΑΣΕΩΣ μας!!!
Αφού απέτυχεν και η τελευταία προσπάθεια να <<πεισθώ>> νς αναγνωρίσω ως Αρχιγραμματέα τον αιδ. π. Δημήτριο, ο Μακαριωτατος ως από καθέδρας και ύφος επιπληκτικόν απεφήνατο: <<Εφ' όσον δεν φεύγεις, δεν έχεις δικαίωμα να ομιλής>>. Υπομείναμεν και αυτήν την πρόκλησιν του Μακαριωτάτου Προέδρου αρκεσθείς εις την απάντησιν: <<Συνεχίστε, λοιπόν, την συνεδρίασιν, δεν μπορείτε όμως να μου στερήσετε το δικαίωμα του ομιλείν και εκφράζεσθαι. Όταν χρειασθή θα ομιλήσω>>. Εις την συνέχειανανεκοινώθησαν τα θέματα, όπως τα είχεν ετοιμάσει το παρασυνοδικόν κατεστημένον, ενώ, επειδή επεχείρησα να κρατήσω κάποιες σημειώσεις, πάλιν ο Σεβ. Πειραιώς, ως να ήμην υπάλληλος ή υποτακτικός του και όχι Αρχιερεύς, ως εξουσιαστής μας παρετήρησεν: <<Δεν έχεις δικαίωμα ούτε να γράφης>>(!), και αυτό δυστυχώς...το επανέλαβεν και ο Μακαριώτατος: <<Όχι... δεν έχεις δικαίωμα να γράφης, διαφορετικά φύγε>>! Δεν αντέδρασα, αλλά υπέμεινα και πάλιν τον ονειδισμόν... Εν προκειμένω όμως απεδείχθη, ότι αι συγκεκριμέναι νοοτροπίαι, <<που έχουν να κάνουν με άκρατον δεσποτισμόν και αλαζονείαν>>, θυμίζουν <<βατικανείους πρακτικάς>> και <<συνέδρια ματαιότητος>> και δεν έχουν καμμίαν σχέσιν με την Ορθόδοξον Εκκλησιαστικήν Συνοδικήν τάξιν>>.
ΣΧΟΛΙΟ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥ:
1) Το γεγονός αυτό πως ποτέ δεν κοινοποιήθηκε στον Σεβ/το Κήρυκο καμία <<απόφαση>> σχετικά με την ένστασή του για το θέμα της παρανόμου τοποθετήσεως του π. Δημητρίου ως Αρχιγραμματέως της <<Συνόδου>>, μας θυμίζει μια εξίσου ίδια κίνηση που η <<Σύνοδος>> του Περαιώς κ. Νικολάου έπραξε μετά το σχίσμα του 2005. Εκείνης δηλαδή της μη αποστολής των υπογραφών <<αφορισμού>> και <<καθαιρέσεως>> του Σεβ/του, τις οποίες ο ίδιος ο Σεβ/τος επειδή και τον αφορούσαν ζήτησε να ελάβη. Οι πράξεις όμως αυτές και οι δύο ως ανυπόγραφες και πολύ δε περισσότερο ως προερχόμενες από μίαν Σχισματική <<Σύνοδον>>, προκύπτουν ως ΑΚΥΡΕΣ - ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΕΣ και εν τέλει ΑΝΥΠΑΡΚΤΕΣ. Τόσο ενώπιον των ανθρώπων, πολύ δε περισσότερον ενώπιον του ΘΕΟΥ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου