ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΣΕΒ/ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΕΡΩΤΙΚΗΣ κ. ΚΗΡΥΚΟΥ, ΤΟΠΟΤΗΡΗΤΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΙ ΑΤΤΙΚΟΒΟΙΩΤΙΑΣ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ!!!
<<Έτι και έτι εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν. Υπέρ της άνωθεν ειρήνης και της σωτηρίας των ψυχών ημών, του Κυρίου δεηθώμεν. Υπέρ τυης ειρήνης του σύμπαντος κόσμου ευσταθείας των αγίων του θεού Εκκλησιών και της των πάντων ενώσεως του Κυρίου δεηθώμεν>>.
Ουδέν ειρήνης, αδελφοί εν Χριστώ, ποθεινότερον, ουδέν ειρήνης τιμαλφέστερον, ουδέν ειρήνης δια τον Χριστόν προσφιλέστερον. Η ειρήνη εκυριάρχει εις τον παράδεισον της τρυφής προ της πτώσεως. Ειρήνη μεταξύ Θεού και νοερών και αΰλων δυνάμεων, ειρήνη μεταξύ Θεού και πρωτοπλάστων, ειρήνη μεταξύ πρωτοπλάστων και της λοιπής κτίσεως. Όταν όμως ο εωσφόρος, επαρθείς και φθονήσας το θείον μεγαλείον, ηθέλησε και αυτός να γίνη Θεός, τότε ήρξατο το πολύτιμον αγαθόν της ειρήνης να βαίνη προς την εξαφάνισιν. Δεν ημπορούσε ο μισόκαλος διάβολος να βλέπη τον άνθρωπον ειρηνεύοντα μετά του δημιουργού του, και φθόνω κινούμενος άπαξ έτι κατεκρήμνισε τον Αδάμ και την Εύαν εκ του βασιλείου της ειρήνης εις το βασίλειον της φθοράς και του θανάτου.
Όμως ο βασιλεύς της ειρήνης δεν νηνείχετο να βλέπη το πλάσμα του ολισθαίνον και εν ακάνθαις και τριβόλοις διαπορευόμενον, αλλ' απέστειλε τον υιόν Του, ίνα το μεσότοιχον του φραγμού καταβάλη, ίνα τα διεστώτα συνάψη, ίνα την ειρηνικήν κοινωνίαν Θεού και ανθρώπου ως το πρότερον εγκαταστήση. Και ποίον είναι το νέον βασίλειον της ειρήνης αδελφοί; Η Εκκλησία, Ήτις δια του αίματος του Κυρίου και Θεού και σωτήρος ημών Χριστού, του σαρκί γεννηθήναι καταδεξαμένου ιδρυθείσα, την αιωνίαν ειρήνην διασφαλίζει, ενούσα τα χωρισθέντα και συνάπτουσα τα απολωλότα του βασιλέως Χριστού.
Σφάλλονται οι άνθρωποι του κόσμου τούτου, ποιούμενοι διαρκώς ματαίας εκκλήσεις υπέρ ειρήνης του κόσμου. Μόνον η αγιωτάτη κατ' Ανατολάς Ορθόδοξος Εκκλησία, η σήμερον διωκομένη και εν κατακόμβαις τελούσα, διασφαλίζει το ποθούμενον αγαθόν της ειρήνης. Διότι η αληθής ειρήνη βασίζεται εις την ειρήνην του ανθρώπου μετά του κτίστου του. Πάσα άλλη ειρήνη είναι κίβδηλος. Ειρηνεύσατε μετά των αιρετικών κραυγάζουν οι σύγχρονοι οικουμενισταί. Ειρηνεύσατε μετά των μουσουλμάνων, κραυγάζουν οι άφρονες πολιτικοί.
Όχι, αδελφοί, δεν χρήζομεν τοιαύτης ειρήνης. Η ειρήνη, ούτως ή άλλως υπάρχει εν τη Εκκλησία, πηγάζουσα εξ' αυτού τούτου του ειρηνάρχου Χριστού. Δια τούτο λέγει εις τον πρώτον ειρηνικόν λόγον του ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, <<ου πάσαν ειρήνη αγαπητέον>>. Υπάρχει διαμάχη άριστη και βλαβερωτάτη ομόνοια. Ποία η βλαβερωτάτη ομόνοια; Η <<ειρήνη>> μετά των αιρετικών και των αλλοθρήσκων, την οποίαν ευαγγελίζονται οι σατανόπληκτοι οικουμενισταί. Υπάρχει η σατανοκίνητος ειρήνη, η του Θεού χωρίζουσα και τα συναφή διασπώσα, και υπάρχει και η αγία διαίρεσις, η μετά του Κυρίου και Θεού ημών καταλάσσουσα και τα ξηρά και μη καρπόν φέροντα κλήματα του αμπελώνος εκκόπτουσα και εις πυρ βάλλουσα. Τοιαύτην γίαν <<διαίρεσιν>> (<<χωρισμόν>>) ευλογείαυτός ούτος ο βασιλεύς της ειρήνης, Όστις καταράται την βλαβερωτάτην ομόνοιαν μετά των εχθρών του.
Μαίνονται οι πόλεμοι εις τον κόσμον τούτον και θα μαίνονται μέχρι της δευτέρας παρουσίας. Όμως εν τη Εκκλησία του Χριστού βασιλεύει η ειρήνη, διότι η ειρήνη δεν είναι κοσμικόν αγαθόν, αλλά δώρημα τέλειον, άνωθεν καταβαίνον, μη έχουσα σχέσιν τινά προς την εγκόσμιον ή παγκόσμιον συνεννόησιν, την υπό της νέας εποχής ευαγγελιζομένην, αλλά είναι άκτιστος ενέργεια της θεότητος, ως λέγει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς. Και μόνον η Εκκλησία χορηγεί τοιαύτην θεόσδοτον ειρήνην.
Ειρήνη οικουμενική, άνευ ειρήνης μετά του Θεού είναι ειρήνη οικουμενιστική, διότι δεν εδράζεται εις τον λίθον τον αχειρότμητον, όστις είναι ο Χριστός. Βδελυκτέα η ομόνοια μετά του αμαρτωλού κόσμου. Ποίος σώφρων ορθόδοξος Χριστιανός δύναται να ασπασθή τοιαύτην μυσαρωτάτην ειρήνην; Δεν πρόκειται περί ειρήνης, αδελφοί, αλλά περί μάχης μετά του Θεού.
Ο ασπαζόμενος ειρηνικώ τρόπω τον αιρετικόν φιλεί τον κόσμον και μισεί τον Χριστόν, όστις δεν είναι του κόσμου τούτου του πλάνου και αμαρτωλού. Ο αγαπών την ειρήνην μετά του Θεού, μισεί την ειρήνην μετά του κόσμου. Δεν μισούμεν τους αιρετικούς και αλλοθρήσκους, αλλά προσευχόμεθα υπέρ της επιστροφής των εις τον πατρικόν οίκον, και ενώσεώς των μετά του <<μικρού ποιμνίου>>, ήτοι να εισέλθουν εις την Κιβωτόν της σωτηρίας, εις τους κόλπους της ακαινοτομήτου αγίας του Χριστού Εκκλησίας.
Προσευχόμεθα, όπως Κύριος ο Θεός, ο εν Βηθλεέμ εν φάτνη γεννηθείς, δώση και εις αυτούς ην ιδικήν Του ειρήνην, ήτις και θα τους ενώση μετ' Αυτού. Ειρήνη την εμήν δίδωμι υμίν, είπεν ο αναστάς Κύριος εις τους αγίους Αποστόλους. Την ειρήνην ταύτην, την αγίαν και θεάρεστον, ευχόμεθα όπως Κύριος ο Θεός χορηγή και εις ένα έκαστον εξ' ημών και την σπαρασσομένην υπό ερίδων και κατατρυχομένην πατρίδα μας και εις τον κόσμον άπαντα. ΑΜΗΝ.
Διάπυρος προς Κύριον ευχέτης
+ Ο Μεσογαίας και Λαυρεωτικής
ΚΗΡΥΚΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου