Ο Άγιος Νικόλαος χαστούκισε τον αιρετικό Άρειο... Αντιβαίνοντας το κατά Ματθαίον, Κεφ. Ε' <<38 Ηκούσατε ότι ερρέθη, Οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος. 39. εγώ δε λέγω υμίν μή αντιστήναι τω πονηρώ. Αλλ' όστις σε ραπίζει εις την δεξιάν σιαγόνα, στρέψον αυτώ και την άλλην.>>.
Ο Άρειος πρέσβευε και διαλαλούσε περίτρανα ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός... αλλά κτίσμα και ποίημα του Θεού.
Αν και καθαιρείται, εξακολουθεί να υποστηρίζει σθεναρά την άποψή του με συνέπεια να παρασύρονται αρκετοί από τα κηρύγματά του και να επικρατεί στις τάξεις της Εκκλησίας μεγάλη σύγχυση.
Βλέποντας ο Μ. Κωνσταντίνος το πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί συγκαλεί σε σύσκεψη όλους τους Αρχιερείς και τους πρώτους των Μοναχών στη Νίκαια, για να αποδειχθεί ποιος τελικά έχει δίκαιο...
Επιφανείς Αρχιερείς και Μοναχοί, ανάμεσα στους οποίους και ο Άγιος Νικόλαος συγκεντρώνονται στη Νίκαια το 325 μ.Χ. στην Α' Οικουμενική Σύνοδο και τίθενται αντιμέτωποι του Αρείου.
Η συζήτηση είχε ξεκινήσει και η αγωνία ήταν μεγάλη...
Βλέποντας σε κάποιο χρονικό σημείο ο Άγιος Νικόλαος ότι ο Άρειος προσπαθεί να αποστομώσει τους Αρχιερείς... κινούμενος από Ιερή αγανάκτηση σηκώθηκε και κατάφερε δυνατό ράπισμα στον Άρειο.
Ο Άρειος με περισσή ψυχραιμία διαμαρτυρήθηκε στο βασιλιά, αναφέροντας ότι η εν λόγω συμπεριφορά, αν μή τι άλλο, ήταν προσβλητική και για τον ίδιο.
Ο Μ. Κωνσταντίνος απευθυνόμενος στους αρχιερείς θύμισε ότι ο νόμος προβλέπει να κόβεται το χέρι εκείνου που τόλμησε μπροστά στο βασιλιά να χτυπήσει τον οποινδήποτε.
Ωστόσο έδωσε την πρωτοβουλία ν' αποφασίσουν οι ίδιοι οι Αρχιερείς για την τύχη του παραβάτη.
Στην πρόκληση αυτή οι αρχιερείς παραδέχθηκαν το λάθος της συμπεριφοράς αλλά παρακάλεσαν το βασιλιά, για να μην διαταραχθεί η σπουδαία Σύνοδος που διεξαγόταν την ώρα εκείνη, να φυλακίσει τον Άγιο αφήνοντας την τιμωρία του για το πέρας των εργασιών της Συνόδου.
Πράγματι ο Άγιο φυλακίζεται, αλλά και πάλι θαυμαστό γεγονός λαμβάνει χώρα στη φυλακή.
Το βράδυ παρουσιάζεται σε όραμα ο Χριστός και η Θεοτόκος ρωτώντας τον Άγιο τον λόγο για τον οποίο αυτός βρισκόταν στη φυλακή. Όταν ο Άγιος αποκρίθηκε ότι φυλακίστηκε για τη δική τους αγάπη ο Χριστός του έδωσε το Άγιο Ευαγγέλιο ενώ η Θεοτόκος το αρχιερατικό ωμοφόριο.
Την επόμενη μέρα γνωστοί του Αγίου, που τον επισκέφθηκαν, για να του προσφέρουν λίγο άρτο, βρίσκον τον Άγιο απαλλαγμένο από τα δεσμά να φορά το ωμοφόριο και να διαβάζει από το Ευαγγέλιο.
Όταν ο βασιλιάς πληροφορήθηκε τα γεγονότα που διαδραματίσθηκαν στη φυλακή ελευθέρωσε τον Άγιο και μαζί με τους άλλους αρχιερείς ζήτησε συγγνώμη από τον Άγιο για τη συμπεριφορά που επέδειξαν απέναντι του.
Μετά το πέρας της συνόδου ο Άγιος επέστρεψε στην επαρχία του...
<<Ποίοις μελωδικοίς άσμασιν επαινέσωμεν τον Ιεράρχην, τον της ασεβείας αντίπαλον, και της ευσεβείας υπέρμαχον. Τον της Εκκλησίας πρωτοστάτην. Τον μέγαν, προασπιστήν τε και διδάσκαλον. Τον πάντας, τους κακοδόξους καταισχύνοντα. Τον ολετήρα Αρείου, και θερμόν αντίμαχον. Τον δι' ου την τούτου οφρύν, Χριστός καταβέβληκεν, ο έχων το μέγα έλεος>>
(Πηγή: Κατακόμβη, Εξαμινιαία έκδοση Μητροπολιτικού - Καθεδρικού Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Βόλου, Αφιέρωμα στον Άγιο Νικόλαο, Βίος του Αγίου Νικολάου, Αποστόλου Ακριβόπουλου, Φιλόλογου, Δεκέμβριος 1989, σ. 31-32).
Που μέσα στο Νέο Ημερολόγιο ''Αρχιερείς'' του Τεραστίου πνευματικού Αναστήματος του Αγίου Νικολάου, ώστε να αντιδράσουν σαν και αυτόν εις βάρος των ''Αρχιερέων'' εκείνων που αποφάσισαν το κλείσιμο των Ιερών Ναών εν μέσω Μ. Σαρακοστής και ιδιαίτερα εν μέσω Μ. Εβδομάδος;
ΑπάντησηΔιαγραφή