Η
Εκκλησία, εκτός από την αρχή της ακριβείας,
χρησιμοποιεί και τήν αρχή της οικονομίας,
που είναι τα δύο κουπιά του ενός πλοίου,
πού μεταφράζεται αρχή της φιλανθρωπίας.
Έτσι, λοιπόν, ένας πού έχει αμαρτήσει,
μπορεί εξ απόψεως ορθοδόξου ο διακριτικός
πατέρας, πού βλέπει, τήν μετάνοιά του ή
τόν βαθμό ή τήν κλίμακα, στήν οποία
βρίσκεται αυτή η διαδικασία της μετανοίας,
νά φθάσει καί μέχρι της πλήρους
καταργήσεως. Μπορεί νά έχει κάνει ο
εξομολογούμενονς τήν τάδε αμαρτία,
αλλά, επειδή ο πνευματικός πατήρ βλέπει
ότι υπάρχει μετάνοια, μπορεί νά μήν
βάλει καθόλου επιτίμια. Έτσι, λοιπόν,
τά επιτίμια έχουν καθαρά παιδαγωγικό
χαρακτήρα μέσα στά πλαίσια της Ορθοδοξίας.
Μακάριος εκείνος όστις θέλει φυλάξη και κρατήση έως τέλους την αμώμητον και αγίαν ημών Ορθόδοξον Πίστιν, την Πίστιν της Μιάς του Χριστού και Μητρός ημών Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, και υπομείνει τας διαφόρους θλίψεις, φυλακάς ή και εξορίας και λοιπάς κακώσεις. Ο τοιούτος θέλει στεφανωθή και συναριθμηθή μετά των Ομολογητών και Μαρτύρων. ( Βρεσθένης Ματθαίος νουθετική επιστολή 1936) ΟΙ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου