(Δια μέσου της αναρτήσεως αυτής απευθυνόμαστε στους σκληροκάρδιους εκείνους Χριστιανούς οι οποίοι νομίζουν πως μόνο η Ομολογία Πίστεως φτάνει για να σωθούν. Σε αυτή την μικρή μου πείρα των 30 χρόνων μέσα εις τον Γνήσια Ορθόδοξο Εκκλησία του Χριστού, δυστυχώς συνάντησα πολλούς Χριστιανούς των οποίων η ζωή πόρρω απέχει από εκείνη του αληθινού Χριστιανού. Οι εν λόγω άνθρωποι είναι ικανοί να κάνουν στην άκρη ακόμα και τους συγγενείς τους χάριν της Ομολογίας, αλλά οι καθημερινές τους πράξεις , η βιοτή τους, φτάνει ώστε ως <<Ομολογητές>> να τους κρατήσει εκτός της βασιλείας των Ουρανών).
Ο χρόνος λοιπόν αυτών των διδασκαλιών είναι ακριβώς στο τέλος της υπηρεσίας του Κυρίου, δύο μέρες πριν την σταύρωση! Δεν έδωσε αυτές τις διδασκαλίες μόνο έτσι για να τις ξέρουμε αλλά για να τις εφαρμόζουμε. Επίσης αυτά που ο Κύριος είπε δεν είναι κάτι που δεν το ξανασυναντάμε πουθενά στην Γραφή. Δείτε εδώ τι ο Ιωάννης λέει στην επιστολή του.
Ιωάννου
Α 3:16-18
«Από τούτο έχουμε γνωρίσει την αγάπη, επειδή εκείνος την ψυχή του έβαλε για χάρη μας. κι εμείς οφείλουμε να βάζουμε τις ψυχές μας για χάρη των αδελφών. Και αν κάποιος έχει την υλική ευχέρεια του βίου του κόσμου και βλέπει τον αδελφό του να έχει ανάγκη, κλείσει όμως τα σπλάχνα του απέναντί του, πως η αγάπη του Θεού μπορεί να μένει μέσα του; Παιδάκια μου, μη αγαπάμε με λόγια ούτε με τη γλώσσα, αλλά με έργα και αλήθεια.»
Ιακώβου 2:14 - 17
<<Ποιο το όφελος, αδελφοί μου, αν κάποιος λέει ότι έχει πίστη, και δεν έχει έργα; Μήπως πίστη μπορεί να τον σώσει; Και αν ένας αδελφός η αδελφή είναι γυμνοί, και στερούνται την καθημερινή τροφή, και κάποιος από σας πει σ' αυτούς: Πηγαίνετε με ειρήνη, είθε να θερμαίνεστε και να χορταίνετε, και δεν τους δώσετε τα αναγκαία του σώματος, ποιο το όφελος; Έτσι και πίστη, αν δεν έχει έργα, είναι από μόνη της νεκρή >>.
Το κατά πόσο είμαστε πραγματικά ακόλουθοι του Ιησού Χριστού εξαρτάται από το κατά πόσο ακολουθούμε ή όχι τον Λόγο Του, κάνοντας - ναι με αδυναμίες, αποτυχίες και πεσίματα αυτά πους αυτός λέει. Όπως ο Κύριος είπε, δεν θα μπει στην Βασιλεία του Θεού καθένας ου τον αποκαλεί Κύριο Κύριο αλλά εκείνος που κάνει το θέλημα του Πατέρα Του. Και όπως είπαμε προηγουμένως είναι πραγματικά η πίστη που σώζει αλλά η αληθινή πίστη φανερώνεται στο να κάνει κανείς το θέλημα του Θεού, τα έργα τα οποία Εκείνος έχει προετοιμάσει για μας. Και για να αποφύγουμε παρανοήσεις, για πολλά από αυτά τα έργα δεν χρειαζόμαστε κάποια ειδική αποκάλυψη. Είναι γραμμένα ήδη στον Λόγο Του. Να μερικά:
<<Επειδή πείνασα, και μου δώσατε να φάω.Δίψασα και μου δώσατε να πιω. Ξένος ήμουν, και με φιλοξενήσατε.Γυμνός ήμουν και με ντύσατε. Ασθένησα, και με επισκεφθήκατε. Σε φυλακή ήμουν, και ήρθατε σε μένα. Τότε, οι δίκαιοι θα του απαντήσουν, λέγοντας: Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς, και σε θρέψαμε; Ή, να διψάς, και σου δώσαμε να πιεις; Και πότε σε είδαμε ξένον, και σε φιλοξενήσαμε; Και πότε σε είδαμε ασθενή ή σε υλακή, και ήρθαμε σε σένα; Και απαντώντας ο Βασιλιάς, θα τους πει: Σας διαβεβαιώνω, καθόσον το αυτό κάντε σε έναν από τους ελαχίστους αδελφούς μου, το κάνατε σε μένα>>.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου