Ο Άγιος Εφραίμ ο Σύρος λέγει χαρακτηριστικά:
<<Προσέχετε μη τυχόν και τολμήσει κάποιος να πει, ότι δεν αμάρτησε. Όποιος το λέει αυτό, είναι τυφλός και απατά τον εαυτόν του μη γνωρίζοντας ότι ο σατανάς μπορεί να τον κυριεύει και με λόγους και με έργα και με την αφή και με τους λογισμούς. Ποιος μπορεί να καυχηθεί, ότι έχει αγνή καρδιά και καθαρές όλες τις αισθήσεις του; Κανένας δεν είναι αναμάρτητος, κανένας δεν είναι καθαρός, παρά μόνον Εκείνος, ο Οποίος αν και πλούσιος <<επτώχευσε>> για μας. Αυτός μόνον είναι αναμάρτητος. Αυτός βαστάζει την αμαρτίαν του κόσμου και δεν θέλει τον θάνατο των αμαρτωλών, αλλά την σωτηρίαν τους. Προς αυτόν ας καταφύγουμε κι εμείς, γιατί όσοι αμαρτωλοί κατέφυγαν σ' Εκείνον, εσώθησαν. Ας μη απελπισθούμε λοιπόν αδελφοί δια την σωτηρίαν μας>>.
Οι χριστιανοί, οι οποίοι δεν έχουν συναίσθησιν του πραγματικού εαυτού των λέγουν, ότι δεν έχουν αμαρτίες. Όμως εαυτούς πλανούν. Δια τούτο, όταν εξομολογείται ο χριστιανός πρέπει να εξαγορεύει και να ομολογεί τας αμαρτίας του, αλλά και να έχει την συναίσθησιν των αμαρτιών του. Αλλιώς κινδυνεύει να πέσει εις έναν αυτάρεσκον αυτοθαυμασμόν και δεν θα μπορέσει ποτέ να συνέλθει. Θα μένει κλεισμένος στον εαυτόν το. Δεν θα αποκτήσει ποτέ την Χάριν του Θεού, διότι η Χάρις του Θεού επαναπαύεται <<επί τον ταπεινόν και ησύχιον και τρέμοντα>> τους λόγους του Θεού. Όταν έχουμε το <<γνώθι σαυτόν>> ταπεινωνόμεθα. Ταπεινωθώμεν λοιπόν ενώπιον του Θεού και ως ο τελώνης, και ως ο άσωτος, και ως η πόρνη, ας ανακράξωμεν: <<Ήμαρτον εις τον ουρανόν και ενώπιόν σου>>. <<Ιλάσθητί μοι Κύριε πολλαί γαρ αι ανομίαι μου>>, <<Ελέησόν με ο Θεός κατά το μέγα έλεός Σου>>.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου