ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΠΩΣ ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ ΜΕ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ;

Απάντηση: Ο υψηλότερος στόχος του ανθρώπου πρέπει να είναι να δοξάζει το Θεό (1 προς Κορινθίους 10:31) και αυτό συμπεριλαμβάνει να προσεύχεται σύμφωνα με το θέλημά Του. Πρώτα πρέπει να ζητήσουμε σοφία. «Αν, όμως, κάποιος από σας είναι ελλιπής σε σοφία, ας ζητάει από τον Θεό, που δίνει σε όλους πλούσια, και χωρίς να ονειδίζει• και θα του δοθεί» (Ιακώβου 1:5). Όταν ζητάμε σοφία πρέπει να βασιζόμαστε στο Θεό, ότι είναι ελεήμων και επιθυμεί να απαντήσει στις προσευχές: «Ας ζητάει, όμως, με πίστη, χωρίς να διστάζει καθόλου» (Ιακώβου 1:6, δες επίσης κατά Μάρκο 11:24). Γι’ αυτό η προσευχή σύμφωνα με το θέλημα του Θεού συμπεριλαμβάνει επίκληση για σοφία (να μας γίνει γνωστό το θέλημα του Θεού) και να προσευχόμαστε με πίστη (να έχουμε εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού). 

Ορίστε εφτά βιβλικές οδηγίες που καθοδηγούν τους πιστούς όταν προσεύχονται σύμφωνα με το θέλημα του Θεού:

1) Να προσεύχεστε για τα πράγματα για τα οποία η Βίβλος διατάσσει προσευχή. Μας λέει να προσευχόμαστε για τους εχθρούς μας (κατά Ματθαίο 5:44), ο Θεός να στείλει ιεραπόστολους (κατά Λουκά 10:2), να μην εισερχόμαστε σε πειρασμό (κατά Ματθαίο 26:41), για αυτούς που υπηρετούν το Λόγο (προς Κολοσσαείς 4:3; 2 προς Θεσσαλονικείς 3:1), για τις κρατικές αρχές (1 προς Τιμόθεο 2:1-3), για ανακούφιση από βάσανα (Ιακώβου 5:13) και για την ίαση άλλων πιστών (Ιακώβου 5:16). Μπορούμε να είμαστε σίγουροι πως προσευχόμαστε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού όταν προσευχόμαστε για τα πράγματα για τα οποία μας διατάσσει ο Θεός. 

2) Να ακολουθούμε το παράδειγμα των ευλαβών ηρώων από τις Γραφές. Ο Παύλος προσευχόταν για την σωτηρία του Ισραήλ (προς Ρωμαίους 10:1). Ο Δαυίδ προσευχόταν για έλεος και συγχώρεση όταν αμάρτησε (Ψαλμός 51:1-2). Η πρώιμη εκκλησία προσευχόταν για τόλμη να ευαγγελίζει (Πράξεις 4:29). Αυτές οι προσευχές είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και όταν προσευχόμαστε με παρόμοιο τρόπο αυτό είναι θεάρεστο. Σαν τον Παύλο και την πρώιμη εκκλησία πρέπει πάντα να προσευχόμαστε για την σωτηρία των άλλων. Όταν προσευχόμαστε για τον εαυτό μας πρέπει να το κάνουμε όπως ο Δαυίδ – να συνειδητοποιούμε τις αμαρτίες μας και να τις εξομολογούμαστε στο Θεό πριν αυτές να βλάψουν τις σχέσεις μας μαζί Του και να ματαιώσουν τις προσευχές μας. 

3) Να προσευχόμαστε με τα σωστά κίνητρα. Οι εγωιστικές προσευχές δεν είναι ευλογημένες από τον Θεό. «Ζητάτε, και δεν παίρνετε, επειδή ζητάτε με κακή πρόθεση, για να δαπανήσετε στις ηδονές σας» (Ιακώβου 4:3). Επίσης δεν πρέπει να προσευχόμαστε έτσι ώστε οι άλλοι να ακούσουν τα ωραία μας λόγια και να δουν πόσο είμαστε πνευματικοί αλλά πρέπει να προσευχόμαστε μόνοι μας, μυστικά έτσι ώστε να μας ακούσει μόνο ο Ουράνιος Πατέρας μας (κατά Ματθαίο 6:5-6).

4) Να προσευχόμαστε με πνεύμα συγχώρεσης προς τους άλλους (κατά Μάρκο 11:25). Πνεύμα πικρίας, οργής, εκδίκησης, θα εμποδίσει τις καρδιές μας να προσευχόμαστε με σύνεση. Ο Ματθαίος (5:23-24) μας συνιστά να μην αφιερώνουμε στο Θεό όταν είμαστε σε σύγκρουση με άλλους χριστιανούς. Έτσι δεν πρέπει και να προσευχόμαστε μέχρι να κάνουμε ειρήνη με τα αδέρφια μας εν Χριστώ. 

5) Να προσευχόμαστε με ευγνωμοσύνη (προς Κολοσσαείς 4:2, προς Φιλιππησίους 4:6-7). Πάντα μπορούμε να βρούμε κάτι για το οποίο να δείξουμε ευγνωμοσύνη άσχετα από το πόσες ανάγκες έχουμε. Και ο μεγαλύτερος μάρτυρας που ζει σ’ αυτόν τον κόσμο της λυτρωτικής αγάπης και που του προτείνεται ο ουρανός, έχει λόγο να είναι ευγνώμων στο Θεό. 

6) Να προσευχόμαστε με συνέπεια (κατά Λουκά 18:1; 1 προς Θεσσαλονικείς 5:17). Πρέπει να είμαστε συνεπείς στις προσευχές μας, να μην σταματάμε να προσευχόμαστε, ούτε να αποκαρδιωνόμαστε αν δεν λάβουμε γρήγορα απάντηση. Μέρος της προσευχής σύμφωνα με το θέλημα του Θεού είναι να πιστεύουμε πως ανεξάρτητα αν η απάντηση είναι ναί, όχι ή περίμενε, εμείς δεχόμαστε την κρίση Του, υπακούμε στο θέλημά Του και συνεχίζουμε να προσευχόμαστε. 

7) Να βασιζόμαστε στο Θείο Πνεύμα με προσευχή. Αυτή είναι μια θαυμάσια αλήθεια: «Παρόμοια, όμως, και το Πνεύμα συμβοηθάει στις ασθένειές μας• επειδή, το τι να προσευχηθούμε, καθώς πρέπει, δεν ξέρουμε, αλλά το ίδιο το Πνεύμα ικετεύει για χάρη μας με στεναγμούς αλάλητους. Κι αυτός που ερευνά τις καρδιές ξέρει τι είναι το φρόνημα του Πνεύματος, ότι ικετεύει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού για χάρη των άγιων» (προς Ρωμαίους 8:26-27). Έχουμε την βοήθεια του Πνεύματος όταν προσευχόμαστε. Σε καιρό λύπης και θρήνου, όταν αισθανόμαστε πως δεν μπορούμε να προσευχόμαστε έχουμε την παρηγοριά ότι ξέρουμε πως το Άγιο Πνεύμα προσεύχεται για μας! Τι υπέροχο Θεό έχουμε! 

Τι σιγουριά έχουμε όταν προσπαθούμε να βαδίζουμε κατά Πνεύμα και όχι κατά τη σάρκα! Τότε μπορούμε να είμαστε σίγουροι πως το Άγιο Πνεύμα θα υλοποιήσει το δικό του θέλημα, παρουσιάζοντας τις προσευχές μας στον Θεό κατά τη βούλησή Του, σε συγκεκριμένο χρόνο και μπορούμε να είμαστε ήρεμοι ξέροντας πως Εκείνος κάνει τα πάντα για να συμβάλει στο δικό μας καλό (προς Ρωμαίους 8:28).