Δια τους χριστιανούς που ανακατεύονται με τα μαγικά και τα μαντικά και αρνούνται την πίστι του Χριστού λέγει ο ι. Χρυσόστομος τα εξής: <<Ποταποί ούτοι οι Χριστιανοί, προσέχοντες μύθοις; και γενεαλογίαις; και μαντείαις; και αστρολογίαις; και φαρμακείαις; και φυλακτηρίοις; και ορνέων φωναίς; (κλαψοπούλι) και εν πηγαίς λυχναπτούντες και ονείρατα και συναπαντήματα παρατηρούντες, και άλλα έτερα τοιαύτα; Και πως Χριστιανοί οι τοιαύτα πράσοντες; Πως τολμώσι προσελθείν τοις θείοις Μυστηρίοις, οι χείρονες των Ελλήνων (ειδολολατρών) υπάρχοντες; Τοις ταύτα πράσσουσι ουδέν όφελος το καλείσθαι αυτούς Χριστιανούς. Ώσπερ γαρ η κόρη η παρθένος, έως ότου φυλάττειν την παρθενίαν αυτής, ευλόγως και αξίως παρθένος καλείται και εστίν. Εάν δε απατηθή υπό τινος και φθαρή και την παρθενίαν απωλέση, ουκ έτι έσται παρθένος... Ούτω και ο καλούμενος Χριστιανός. Εάν τας συνθήκας παραβή και τας επαγγελίας καταπατήση και τον λόγον του αγίου Ευαγγελίου αθετήση και τα των εθνών πράττη, ουδέν όφελος τον τοιούτον καλείσθαι Χριστιανόν>> (Λογ. περί ψευδοπροφητών).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου