Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2017

ΠΕΡΙ ΚΑΛΗΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΚΗΣ ΔΙΑΦΩΝΙΑΣ

 <<Εστί κακή ομόνοια, και καλή διαφωνία. Εστί σχισθήναι καλώς και ομονοήσαι κακώς. Οις γαρ η φιλία απωλείας πρόξενος, τούτοις το μίσος αρετής υπόθεσις γίνεται και κρείσσων εμπαθούς ομονοίας, η υπέρ απαθείας διάστασις. Καλόν το ειρηνεύειν προς πάντας, αλλ' ομονοούντας προς την ευσέβειαν. Η γαρ ειρήνη μετά μεν του δικαίου και πρέποντος, κάλλιστον εστί κτήμα και λυσιτελέστατον, μετά δε κακίας, ή δουλείας επονειδίστου, πάντων αίσχιστόν τε και βλαβερώτατον. Επεί ουδείς δύναται κτήσασθαι την αγάπην των πονηρών και κακών, χωρίς κακίας και πονηρίας. Μεγάλη δε αρετή του δικαίου, όταν έχη τους του Θεού εχθρούς, εχθρούς και τους αυτού φίλους, φίλους. Ώσπερ μεγάλη κακία αμαρτωλού, όταν τους του Θεού φίλους έχη εχθρούς, και τους εχθρούς αυτού φίλους>> (Ιωσήφ Βρυεννίου, Τα ευρεθέντα, Τόμος Β΄, σελ. 22). 

 ΣΧΟΛΙΟ:

 Το ως άνω κείμενο καλό θα ήταν να το λάβει σοβαρά υπ' όψιν του ο ''Αρχιεπ/πος'' και ''ηγούμενος'' κ. Στέφανος Τσακίρογλου αλλά και η περί αυτού δήθεν ''Ιερά Σύνοδος''. Διότι αυτό δικαιώνει απόλυτα την εν έτει 2005 απομάκρυνση του Σεβ/του κ. Κηρύκου από την πλανεμένη ''σύνοδο'' του ψευδαρχιεπισκόπου και προδοτού της πίστεως πρώην Πειραιώς κ. Νικολάου Μεσσιακάρη. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου