Την Κυριακήν μετά την Ύψωσιν του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού καθ' κάστου έτους, η Ορθόδοξος Εκκλησία τιμά και γεραίρει το θαύμα της ''ΘΕΩΘΕΝ ΒΕΒΑΙΩΣΕΩΣ'', ήτοι την τρίτη εμφάνιση του Τιμίου Σταυρού η οποία επραγματοποιήθη το 1925 εις τον Ιερόν Ναόν Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου παρά τω Χολαργώ Αττικής. Δια τον λόγον αυτόν εις την συνέχεια παραθέτουμε το ιστορικού του μεγάλου αυτού θαύματος, ώστε όσοι δεν το γνωρίζουν να το μάθουν και να δοξάσουν τον Θεόν, αλλά και όσοι ήδη το γνωρίζουν να το επαναφέρουν στη μνήμη τους.
ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ
Την 14ην Σεπτεμβρίου Π. ημερολογίου του 1925 ημερομηνία δηλαδή που εορτάζεται παρά των ορθοδόξων η ύψωσις του Τιμίου Σταυρού εμφανίσθηκε εις τον ουρανόν της Αττικής ο Σταυρός του Κυρίου πελώριος, αρτώτατος και φωτεινός.
Την επομένην του θαύματος, σοβαρή Αθηναϊκή Εφημερίδα βασιζομένη επί δύο χιλιάδων αυτόπτων μαρτύρων, περιέγραφε το θαύμα ως εξής:
<<η ώρα ήτο 11 και ημίσειαπρο του μεσονυκτίου ότι ακριβώς άνωθεν του ναού (Ιωάννου του Θεολόγου ευρισκομένου παρά τους πρόποδας του Υμητού) και με κατεύθυνσιν εξ ανατολών προς δυσμάς, ενεφανίσθη φωτεινός λευκός Σταυρός, του οποίου η λάμψις περιοριζομένη μόνον επί του ναού και του εκκλησιαζομένου πλήθους εξηφάνιζεν εντελώς την λάμψιν των αστέρων...
Το τί επηκολούθησεν την εμφάνισιν του ουρανίου τούτου σημείου αδύνατον α περιλάβη ανθρωπίνη αφήγησις>> (Εφημ. <<ΣΚΡΙΠ>> 15(28) Σεπτεμβρίου 1925)
Δυστυχώς όμως παρ' όλη την διαύγειατων θαυμάτων τούτων ούτε οι τότε Παπικοί, νεοημερολογίτες, εσυνετίσθησαν ούτε οι σημερινοί Έλληνες! Έτσι, δικαιώνεται και παρά των Ελλήνων ο πάνσοφος Κύριος που είπε: ''Ει Μωϋσέως και των Προφητών ουκ ακούουσιν, ουδέ εάν τις εκ νεκρών αναστή πεισθήσονται'' (Λουκ. ΙΣΤ΄31).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕρωτούν διατί ο Θεός δεν τους δίνει ευδιάκριτον σημείον δια να πιστέψουν ή να γνωρίσουν ότι τους εγκατέλειψε η χάρις Του. Δεν καταλαβαίνουν όμως ότι δια να διακρίνη κανείς ένα Θεϊκό σημείο, δεν φτάνει μόνον να είναι τούτο ευδιάκριτο, αλλά απαιτούνται και μάτια ανοιχτά, ικανά να το διακρίνουν!
Απαντούμε λοιπόν ότι υπάρχουν πολλά τέτοια σημεία και καθημερινώς δίδονται και νέα τοιαύτα. Απλώς αυτοί δεν τα αντιλαμβάνονται!
Δεν είναι σημείον ευδιάκριτον, που μαρτυρεί ότι ο Θεός απέσυρε την χάριν Του από την εκκλησία των ενοημερολογιτών, το ότι εσκοτίσθη το πλήρωμά της, άρχοντες και αρχόμενοι, ώστε οι μεν πρώτοι, οι κληρικοί, να πηγαίνουν εις τα κράτη των αιρετικών και να τελούν επί των φερέτρων των αιρετικών τρισάγια και μνημόσυνα υπέρ ''αναπαύσεως'' τούτων. Να συμπροσεύχονται εκεί και να συλλειτουργούν ή να συλλειτουργούνται μετά των αιρετικών. Να ευλογούν αιρετικούς και να ευλογούνται επ' εκκλησίας παρ' αυτών. Να υπογράφουν στο Βατικανό διακηρύξεις ότι οι αιρετικοί και οι ορθόδοξοι έχουν τα αυτά ιερά μυστήρια και εν συνεχεία να έρχωνται πίσω ικανοποιημένοι με την ψευδαίσθησιν ότι προοδεύουν κατά Θεόν και το χειρότερον, να λέγουν στους αφελείς ότι πηγαίνουν στις ξένες αυτές εκκλησίες των αιρετικών και δίδουν την μαρτυρία της ορθοδοξίας μη εντρεπόμενοι τους ανθρώπους ουδέ τον Θεόν φοβούμενοι. Οι δε αρχόμενοι να χειροκροτούν αυτές τις βλασφημίες των ''ηγουμένων'' των και να τους υποδέχωνται, όταν επιστρέφουν από τα ταξίδια και τα συμβούλια τα οικουμενιστικά ωσάν να είναι τούτοι οι προδότες, άλλοι Μάρκοι Ευγενικοί;;;
Δεν είναι σημείο αυτή η πνευματική συσκότιση που έχουν οι ακολουθούντες την καινοτομίαν, οι οποίοι την μία ημέρα αποκαλούν τον Πατριάρχηντους αιρεσιάρχην χειρότερον του προηγουμένου και την άλλη τον υποδέχονται εις τας Αθήνας μετά βαΐων και κλάδων, διαλαλούντες ότι έρχεται ''ο άγγελος της οικουμενικής ορθοδοξίας πράος και γλυκύς όπως ο Ιησούς(!) κρατώντας στα τίμια χέρια τουανέσπερο φως της ορθοδοξίας;;; (Πρβλ. αρθ. ''Ορθ. Τύπου'' 4.9.8.7 και 13.11.87).
Υπάρχουν λοιπόν πολλά σημεία και αποδείξεις που μαρτυρούν μεγαλοφώνως ότι η θεία χάρις εγκατέλειψε τους καινοτόμους και σχισματικούς νεοημερολογίτες!
Συνειδήσεις δεν υπάρχουν ζωντανές ν' ανησυχούν. Οφθαλμοί δεν υπάρχουν να τα ειδούν αι ώτα δια να τ' ακούσουν! ''Επαχύνθη γαρ η καρδία του ((Ελληνικού) λαού και τοις ωσίν υτών βαρέως ήκουσαν και τους οφθαλμούς αυτών εκάμμυσαν μήποτε ίδωσι τοις οφθαλμοίς και τοις ωσίν ακούσωσι και τη καρδία συνώσι και επιστρέψωσι..'' (Ησαΐου ΣΤ΄ 10).
Μετά την αλλαγήν του εοστολογίου και ημερολογίου (10-3-1924), οι μη αποσχισθέντες Ορθόδοξοι (χλευαστικώς αποκαλούμενοι Παλαιοημερολογίται), υπό διωγμόν ευρισκόμενοι, συνεκεντρώθησαν την νύκτα της παραμονής της Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, δια την κρυφήν τέλεσιν αγρυπνίας επί τη εορτή, εις το μονύδριον του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου εις το όρος του Υμμητού, άνωθεν του Χολαργού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερί ώραν 11:30 προ του μεσονυκτίου, ενεφανίσθη εις τον ουρανόν λευκότατος και φωτεινότατος Σταυρός, καταυγάζων ΜΟΝΟΝτο μονύδριον και το περίβολον αυτού. Δηλωτικόν ότι ο Θεός θέλει να ακολουθώμεν το Πάτριον παλαιόν ημερολόγιον . Το θαύμα τούτο είδον όχι μόνον οι Ορθόδοξοι αλλά και οι αστυνομικοί, οίτινες κατέφθασαν δια να διαλύσουν αυτούς.
(Βλ. Εφημερίδα ''Σκρίπ'' 15/28 Σεπτεμβρίου 1925 την επομένην του θαύματος).