ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΡΑΞΙΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣ
(ΜΑΡΤΙΟΣ ΤΟΥ 2002)
Έχει προχωρήσει το 2002, και είναι περίοδος η οποία ήνοιξεν διάπλατα την οδόν προς μεγάλην προδοσίαν, ασχέτως αν θα αποτύχη! Οι εγκάθετοι περνούν την θηλειάν εις ον μέχρι τότε προσπαθούντα να παραμείνει εις το ύψος του Αρχιεπίσκοπον κυρόν Ανδρέαν και τον αναγκάζουν εις <<αφορισμούς>>, <<καθαιρέσεις>> και προ πάντων εις την παραίτησίν του υπέρ του ματαιόφρονος αλλά και ήδη πεπτωκότος <<Πειραιώς>> Νικολάου, διότι μ' αυτόν δεν θα έχουν κανέν πρόβλημα και πολύ σύντομα θα φθάσουν εις την εσχάτην προδοσίαν, κατά της Αποστολικής Διαδοχής, ενώ θα <<συντρίψουν>> και την Ομολογίαν Εκκλησιολογίαν και εν ενί λόγω θα <<πέση>> η Εκκλησία!...
- Η κατά Σεπτέμβριον 1948 προκύψασα Ιερά Σύνοδος επολεμήθη, εδιώχθη, εσυκοφαντήθη και αντιμετώπισεν την αισχροτάτην σκευωρίαν του 1971, η οποία επανέρχεται και κορυφώνεται το 1991 - 1995 με το κίνημα των πέντε! Δι' αυτών ως γνωστόν έχομεν ομαδικήν πτώσιν, βλασφημίαν και Εκκλησιομαχίαν! Ουσία έχομεν σκευωρίαν κατά των χειροτονιών του 1948, τας οποίας αφού το 1971 δεν ηδυνήθησαν να προσβάλουν οι Φλωρινικοί, το 1991, το ίδιον σχέδιον έθεσαν υπό ενέργειανοι πέντε πρώην Μητροπολίτες μας με αποτέλεσμα όχι απλώς να αποτύχουν, αλλά να ταφούν εις την ψευδολογίαν της δήθεν <<νεοεικονομαχίας>>, την οποίαν οι ίδιοι κίνησαν.
Το έργον αυτών των σχισματικών, βλασφήμων και Εκκλησιομάχων πέντε πρ. Μητροπολιτών μας, αμέσως μετά το 1995 ανέλαβον και συνέχισαν οι πρώην <<εν Χριστώαδελφοί, Νικαλαίται>>. Απροκαλύπτως η ομάς αυτών των πολεμίων της Εκκλησίας, επορεύοντο απροκάλυπτα κατά της Εκκλησίας γεγονός το οποίον ανεπιτυχώς επεχείρησεν την 28.11.2007.
Την συμπεριφοράν των ταύτην ιδόντες εγκαίρως από το 2002 οι Σεβ/τοι Μητροπολίται Πανάρετος και Κήρυκος, ότι δηλαδή εστόχευον εις την διακοπήν της Αποστολικής Διαδοχής, να εκλείψουν οι Ορθόδοξοι Αρχιερείς συν τω χρόνω δε και ιερείς, συνεσκέφθησαν και εν Αγίω Πνεύματι προέβησαν εις την κάτωθι <<πράξιν>> δια να μην εκκλείψη η Αποστολική Διαδοχή!
<<ΠΡΑΚΤΙΚΟΝ ΣΥΣΚΕΨΕΩΣ>>
Εις το Όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. ΑΜΗΝ.
Σήμερον 14ην Μαρτίου 2002, εις την Ιεράν Μονήν Αγίων Αποστόλων Τιμίου Σταυρού Σ.Σ. Ραψάνης Λαρίσης, οι υπογραφόμενοι Μητροπολίται της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος, ο Λαρίσης και Τυρνάβου Πανάρετος και ο Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Κήρυκος (ο οποίος προσήλθεν εις την Ιεράν Μονήν κατόπιν Προσκλήσεως του πρώτου δια την εορτήν της Κυριακής της Ορθοδοξίας), συσκέφθημεν εν αγίω Πνεύματι και συνεζητήσαμεν επί του θέματος: << ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ>>. Μετά από προσευχήν, απεφασίσαμεν τα κάτωθι:
α) Διεπιστώσαμεν ότι η σημερινή κρίσις προήλθεν εκ της σημειωθείσης κατά τα τρία ελευταία έτη αδρανείας της Ι.Σ. εις την αντιμετώπισιν των υπαρκτών και πολλάκιςκαταγγελθέντων, και αφ' ημών και υπό άλλων, θεμάτων Πίστεως, ομολογίας, Εκκλησιολογίας, Κανονικής Τάξεως, λειτουργίας Ι. Συνόδου, Παλαιοημερολογιτικού Οικουμενισμού, και δη της Αποστολικής Διαδοχής, αρχής γενομένης από την μη αντιμετώπισιν του υπ' αριθμ. 54/76 απαλλακτικού βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιώς και άλλων.
β) Υπεγραμμίσαμεν ότι η Εκκλησιαστική κρίσις έφθασεν εις οριακόν σημείον και εξήλθε πλέον της νομοκανονικής αντιμετωπίσεως, άπτεται δε πλέον, της Ορθοδόξου Ομολογίας και Πίστεως, διο και μας φέρει περισσότερον ενώπιον των ευθυνών μας.
γ) Επίσης ελάβομεν υπ' όψιν ην κρισιμότητα των αιρών καθώς και την διωκτικήν διάθεσιν μελών της Ιεράς Συνόδου, εναντίον ημών των δύο Αρχιερέων, δια τον λόγον ότι θέτομεν Θέματα Πίστεως και Ομολογίας.
Εν επιγνώσει των Αρχιερατικών μας ευθεινών, ενώπιον Θεού και ανθρώπων, και προμηθούμενοι δια την διαφύλαξιν της ανοθεύτου Αποστολικής Διαδοχής, ως Παρελάβομεν ταύτην δια των ευλογημένων χειροτονιών του 1935, 1948 και 1995, ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΜΕΝ, όπως παρακολουθήσωμεν εντονώτερον την πορείαν των Εκκλησιαστικών μας πραγμάτων και μόλις διαπιστώσωμεν και αποδειχθή εν τοις πράγμασιν ότι δεν υπάρχει ελπίς ανακάμψεως υπό της Ι.Σ. των θεμάτων, και διορθώσεως των κακώς κειμένων, τουναντίον δια περαιτέρω ενεργειών και πράξεων (της Ι.Σ.) προσβληθή είτε αμέσως, είτε εμμέσως η Αποστολική Διαδοχή και η Ορθόδοξος Ομολογία - Εκκλησιολογία, τότε ημείς οι δύο Επίσκοποι, λαμβάνοντες υπ' όψιν την ευθύνην την οποίαν έχομεν ενώπιον Θεού και ανθρώπων, θα προβώμεν εις την εκλογήν και χειροτονίαν Επισκόπων προς διαφύλαξιν της Αποστολικής Διαδοχής γνησίας και ανοθεύτου, ως ελάβομεν ταύτην δια των χειροτονιών του 1935, 198 και 1995, ήτοι αλληοδιαδόχως παρά Επισκόπων προ του 1924 χειροτονηθέντων.
Προβαίνομεν εις αυτήν την συγκεκριμένην απόφασιν, ίνα χρησιμοποιηθή ως σύμψηφον - ομόφωνος γνώμη ημών των δύο Επισκόπων Προς χειροτονίαν Επισκόπων, είτε ιεροπρακτούντες από κοινού, είτε, εάν δια λόγους υγείας κωλύεται εις εκ των δύο, προχωρώντας ο έτερος μόνος του, έχων το σύμψηφον του ετέρου. Ο προσδιορισμός των συγκεκριμένων Επισκόπων, αι οποίαι θα καλυφθούν δια των εν λόγω χειροτονιών Επισκόπων και των υποψηφίων προς χειροτονίαν θα γίνη εις νεωτέραν σύσκεψίν μας>>.
Έπονται αι υπογραφαί
+ Ο Λαρίσης και Τυρνάβου ΠΑΝΑΡΕΤΟΣ
+ Ο Μεσογαίας και Λαυρεωτικής ΚΗΡΥΚΟΣ
Οι μάρτυρες: Ιερομ. Ιγνάτιος, Ιεροδ. Βαρθολομαίος
Μοναχός Αγαθάγγελος και Αντώνιος Μάρκου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου