ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΙΩΓΜΟΥΣ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΚΑΝΟΝΩΝ!!!

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

   Εδιώκετο ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος εις την Κωνσταντινούπολιν, τω 379 μ.Χ. και ευρέθη άνευ Θυσιαστηρίων, όταν έδιδε την καλλίνικον μάχην υπέρ της Ορθοδοξίας. Άπαντες οι ναοί της Βασιλίδος των πόλεων είχον περιέλθει εις χείρας των αιρετικών Αρειανών, οι οποίοι ηυνοούντο υπό της κραταιάς αυτοκρατορικής εξουσίας. Άνευ ιερών Ναών ο άγιος Γρηγόριος, ο πνευματικός αετός της Ορθοδοξίας. Δεν υπέστειλεν όμως την σημαία του ιερού Αγώνος ο της Θεολογίας επώνυμος, αλλά παρέμεινεν όρθιος εις την ιεράν έπαλξιν του αγώνος απαντών προς τους αιρετικούς καυχωμένους δια την κατοχήν των ιερών Ναών; '' Έχουσιν ούτοι τους οίκους, ημείς τον ένοικον. Ούτοιτους Ναούς, ημείς τον Θεόν... Ούτοι δήμους, ημείς αγγέλους. Ούτοι θράσος, πίστιν ημείς. Ούτοι το απειλείν, ημείς το προσεύχεσθαι. Ούτοι το βάλλειν, ημείς το φέρειν. Ούτοι χρυσόν και άργυρον, ημείς λόγον κεκαθαρμένον... Μικρόν μοι ο ποίμνιον; Αλλ' ουκ επι μικρών φερόμενον. Στενή μοι η μάνδρα, πλην λύκοις ανεπίβατος, πλην ου προσδεχομένη ληστήν... ου φοβούμαι το μικρόν ποίμνιον, ευσλυνοπτον γαρ. Ότι γινώσκω τα εμά και γινώσκομαι υπό των εμών... Ταύτα καλώ κατ' όνομα... και ακολουθούσι μοι, εκτρέφω γαρ επί ύδατος αναπαύσεως... Αλλοτρίω δε ου μη ακολουθήσωσιν, αλλά φαύξονται απ' αυτού...'' (Γρηγορίου Θεολόγου, Λόγος ΛΓ. Προς Αρειανούς και εις εαυτόν, ΙΕ, PG 36, 232 CD, 233 ABC)

* * *

Ο Ιερός Χρυσόστομος

  

   Εδιώχθη και ο ιερός Χρυσόστομος και καθηρέθη υπό της παρά την Δρυν ψευδοσυνόδου του Θεοφίλου Αλεξανδρείας, διότι ήλεγξε και καθήρεσε Συνοδικώς, αναξίους Επισκόπου της εποχής του, ασχημονούντας περί τα άγια της Ορθοδοξίας. Καθηρημένος αντικανονικώς ο ''Επιστήμων της ιερωσύνης'' παρέμεινεν αδούλωτος εις την ψυχήν και διεσάλπισε προς το μαρτυρικόν ποίμνιόν του, ολίγον προ της εξορίας του: "Πολλά τα κύματα και χαλεπόν το κλυδώνιον. Αλλ' ου δεδοίκαμεν, μη καταποντισθώμεν. Επί γαρ της πέτρας εστήκαμεν. Μαινέσθω η θάλασσα, πέτραν διαλύσαι ου δύναται. Εγειρέσθω τα κύματα, του Ιησού το πλοίον καταποντίσαι ουκ ισχύει. τι δεδοίκαμεν, ειπέ μοι; Τον θάνατον; Εμοί το ζην Χριστός και το αποθανείν κέρδος. Αλλ' εξορίαν, ειπέ μοι; Του Κυρίου η γη και το πλήρωμα αυτής. Αλλά χρημάτων δήμευσιν; Ουδέν εισηνέγκαμεν εις τον κόσμον, δήλον ότι ουδέ εξενεγκείν δυνάμεθα. Και τα φοβερά του κόσμου εμοί ευκαταφρόνητα... Ου πενίαν δέδοικα, ου πλούτον επιθυμώ. Ου θάνατον φοβούμαι, ου ζήσαι εύχομαι, ει μη δια την υμετέραν προκοπήν...'' ( Ιωάννου Χρυσοστόμου, Ομιλία προ της εξορίας, α, PG 52, 427)

* * *

Η βαθυτέρα αιτία που προκαλεί τα Εκκλησιαστικά σκάνδαλα

   ''Ανακρινεί τους τα σχίσματα εργαζομένους, κενούς οντας της του Θεού αγάπης και το ίδιον λυσιτελές σκοπούντας, αλλά μη την ένωσιν της Εκκλησίας. Και δια μικράς και τας υψούσας αιτίας το μέγακαι ένδοξον σώμα του Χριστού τέμνονταςκαι διαιρούντας και όσον το επ' αυτοίς, αναιρούντας. Τους ειρήνην λαλούντας και πόλεμον εργαζομένους, αληθώς διϋλίζοντας τον κώνωπα, την δε κάμηλον καταπίνοντας. Ουδεμία δε τηλικαύτη δύναται προ αυτών κατόρθωσις γενέσθαι, ηλική του σχίσματος εστίν η βλάβη...'' (Ειρηναίου, Έλεγχος ψευδωνύμου γνώσεως, Αποσπάσματα, 58, 7, ΒΕΠΕΣ 5, 155)

* * *

Η πιστή εφαρμογή των Κανόνων

πρώτιστον καθήκον των Επισκόπων

   Οι ιεροί Κανόνες εκδικούνται τους καταφρονητάς των. Η πιστή εφαρμογή των Κανόνων χαρίζει βαθείαν ειρήνην εις τους Επισκόπους, ενώ η αθέτησις αυτών προκαλεί αένανον πόλεμον μεταξύ των Επισκόπων. Οι Επίσκοποι δεν πρέπει να αγνοούμε τον επίλογον των Αποστολικών Κανόνων, απαιτούντα την απόλυτον προσήλωσειν πάντων των Αρχιερέων εις τους θείους και Ιερούς Κανόνας; ''Ταύτα και περί Κανόνων υμίν διατετάχθω παρ' ημών, ω Επίσκοποι. Υμείς δε εμμένοντες μεν αυτοίς σωθήσεσθε και ειρήνην έξετε, απειθούντες δε κολασθήσεσθε και πόλεμον μετ' αλλήλων αίδιον έξετε, δίκην της ανηκοϊας την προσήκουσαν ταννύντες''.( Αποστολικοί Κανόνες, XLVIII 1,2, ΒΕΠΕΣ 2, 180, Ιδέ και Θ. Στουδίτου, Επιστολή 1,48, Αθανασίω τέκνω, PG 99, 1076 A)

* * *

Πιστή εφαρμογή των Κανόνων

   Ο ιερομάρτυς Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄ αμετακίνητος εκ της ιστής εφαρμογής των Θείων και Ιερών Κανόνων, απήντησε μετά παρρησίας εις ανώτατον αυλικόν του Σουλτάνου, απαιτούντα την παραβίασιν των Κανόνων: ''Την συνείδησίν μου δεν μολύνω. Την Εκκλησίν μου δεν προδίδω. Ή κυβερνώ κατά τους Κανόνας ή δίδω την παραίτησίν μου και απέρχομαι εις το Άγιον Όρος. Να το κελιδί του κελλίου μου''. ( Παρά Σπυρ. Μπιλάλη, Ορθοδοξία και Παπισμός, τομ. Β΄ Η ένωσις των Εκκλησιών, Αθήναι 1969, σ. 373)