Η ΓΝΗΣΙΟΤΗΣ ΤΗΣ «ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΩΝ ΝΙΚΟΛΑΪΤΩΝ»

Τοῦ Ἱερομονάχου Ἀμφιλοχίου.

 Τήν 28ην Νοεμβρίου 2007 ἡ «Σύνοδος»  τοῦ Νικολάου ἐξέδωκεν τήν ὑπ' ἀριθμ.  3280 «ΑΠΟΦΑΣΙΝ - ΕΓΚΥΚΛΙΟΝ», διά τῆς ὁποίας  κατεδίκασαν τήν χειροθεσίαν, τήν ὁποίαν ΨΕΥΔΩΣ  διατείνονται ὅτι δῆθεν «ἔλαβον οἱ δύο  Ἐπίσκοποί μας, Κάλλιστος καί Ἐπιφάνιος  τό 1971 εἰς Ἀμερικήν» λλά καί ὅτι  «ἐν συνεχεία οἱ δύο αὐτοί ἐπίσκοποι  ἐνήργησαν τήν χειροθεσίαν καί ἐν Ἑλλάδι  εἰς τούς λοιπούς Ἀρχιερεῖς»!

Πρίν ὅμως προβῆ εἰς τήν καταδίκην τῆς «χειροθεσίας» αὕτη ἡ ψευδοσύνοδος ἔπρεπε νά ἐνθυμηθῆ  ὅτι τό 1977, ὅτε ὁ συνοδικός θεσμός  ἐλειτούργει μέ τήν ἀπαιτουμένην ὑπευθυνότητα, συνέπειαν καί σεβασμόν πρός τούς Ἱερούς  Κανόνας, ἡ τότε Κανονική, Γνησία καί Ὀρθόδοξος  Σύνοδος, κατεδίκασεν τόν Κάλλιστον μέ καθαίρεσιν,  διότι ὑπαναχωρήσας ἐκ τῆς πρώτης δηλώσεώς  του, περί συγχωρητικῆς εὐχῆς, ἐδήλωσεν ὅτι  εἰς τήν ἀμερικήν, τήν 17ην Σεπτεμβρίου 1971,  ἐδέχθη χειροθεσίαν κατά τόν Η΄ Κανόνα  τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς, ὅπως ρητῶς ἀνεγράφετο  εἰς τήν ἀπόφασιν τῆς Ρωσικῆς Συνόδου, ἡ ὁποία  ὅμως οὐδέποτε ἐλήφθη ὑπ' ὄψιν, οὔτε  ἐφηρμόσθη καί ἐν τέλει ἀπερρίφθη  καί ἡ ἕνωσις κατηγγέλθη ὡς ψευδοένωσις καί  ἐκτός Ὀρθοδοξίας. Μετά ταῦτα ὁ Κάλλιστος,  πάντοτε κατά τήν ἐν λόγω ἀπόφασιν, ἡνώθη  μέ τούς Φλωριναίους, οἱ ὁποῖοι τόν ἀνεγνώρισαν  καί τόν ἐδέχθησαν ὡς ἐπίσκοπον μετά  τήν χειροθεσίαν τοῦ 1971 καί ὄχι ἀπό τό  1948, ὅτε ἐχειροτονήθη ὑπό τοῦ Βρεσθένης  Ματθαίου ἐπίσκοπος Κορινθίας!

 Πολύ ἀργότερον ἀπεκαλύφθησαν ὅτι εἶχον  τό ἴδιο φρόνημα μέ τό τοῦ Καλλίστου καί  οἱ Πειραιῶς Νικόλαος καί Ἀργολίδος Παχώμιος,  διότι ὁ μέν πρῶτος εἰς τό ἀπό  28.10.1974 ἀπολογητικόν του ὑπόμνημα πρός τό  Συμβούλον τῶν Πλημμελειοδι­κῶν Πειραιῶς δηλώνει  ὅ,τι ἀκριβῶς ἐδήλωσε δεύτερος ὁ Κάλλιστος  τό 1976 καί οὕτω ἀπαλλάσσεται τῆς ποινικῆς  διώξεως, ἐπειδή, κατά τό ἐπιδιωκόμενον  ὑπό τῆς μηνύσεως (τοῦ Νεοημερολογίτου Πειραιῶς  Χρυσοστόμου Ταβλαδωράκη), ὁ μηνυθείς Νικόλαος  ἀπολογούμενος ὡμολόγησεν καί διεκήρυξεν ὅτι  μετά τήν ὑπό τῆς Ρωσικῆς Συνόδου χειροθεσίαν  του δέν εἶναι ψευδεπίσκοπος ἀλλ' ἀναγνωρίζεται  ὡς κανονικός ἐπίσκοπος Πειραιῶς! Δηλαδή πρό  τοῦ φόβου, τῆς βαρύτατης ποινῆς, ἡ ὁποία  προεβλέπετο, ὁ Νικόλαος ΕΒΛΑΣΦΗΜΗΣΕΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ  ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ἀρνηθείς καί τήν ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΝ ΤΟΥ ΔΙΑΔΟΧΗΝ  ἀλλά καί τήν ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ - ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ καί οὕτω  εὑρέθη ἤδη ἀπό τότε ΠΡΟΔΟΤΗΣ καί  ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ὅπως καί ὅλοι τῶν διαφόρων  Παλαιοημερολογιτικῶν παρατάξεων, οἱ ὁποῖοι ἔχουν  τάς χειροτονίας των ἐκ τῆς Ρωσικῆς Συνόδου καί  ἑπομένως καί ἐκ τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ μετά  τοῦ ὁποίου ἐκοινώνει ἡ Ρωσσική Σύνοδος.  Κατόπιν τούτου ἐξεδόθη τό ὑπέρ αὐτοῦ καί κατά τοῦ Χρυσοστόμου Ταβλαδωράκη(!), 54/76  ἀπαλλακτικόν Βούλευμα τοῦ Πλημμελειο­δικείου Πειραιῶς,  διά τοῦ ὁποίου βλασφημεῖται ἡ Γνησία  Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, καί ὑποστηρίζεται  ὅτι πάντες ἀπό τό 1971 ἐξαρτῶνται ἀπό  τόν Νεοημερολογιτισμόν!

 Ὁ δεύτερος, ὁ τότε Ἀργολίδος Παχώμιος, τόσον  εἰς τήν ἀπό 1974 «ἐξομολογητικήν του  ἐπιστολήν» ὅσον καί εἰς τήν ἀπό  2004 θρασυτάτην δημόσιαν νέαν Ἐπιστολήν του, ψευδέστατα,  ὑποστηρίζει  ὅτι τό 1971 οἱ ἀρχιερεῖς  μας εἰς τήν ἀμερικήν ἀλλά καί ἐν Ἑλλάδι  ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐδέχθησαν χειροθεσίαν  ὡς σχισματικοί! Φρίκην προκαλεῖ τό ἀδίστακτον  ψεῦδος, τό ὁποῖον μέχρι τό 2004 δέν ἐτόλμησεν  ὁ Παχώμιος νά δημοσιοποιήση, διότι θά εἶχεν  ἀμέσως καθαιρεθεῖ ὅπως καί ὁ Κάλλιστος!  Ὡστόσον ἀμφότεροι (Νικόλαος καί Παχώμιος),  ἀπεδείχθησαν πολύ χείρονες τοῦ Καλλίστου,  διότι προηγοῦνται ἐκείνου καί διότι ὁ  Κάλλιστος, ἀφ' ἑνός δέν εἶπεν τό  ψεῦδος ὅτι καί εἰς τήν Ἑλλάδα ἡ Ἱερά  Σύνοδος ἐδέχθη χειροθε­σίαν, ἀλλ' ὅτι  αὐτός μόνον ἐδέχθη εἰς τήν Ἀμερικήν,  ἀφ' ἑτέρου αὐτοί, οἱ ἤδη ψευδεπίσκοποι  καί πάντως ἄκρως ψεῦσται, ἄνανδροι καί ἀδιάντροποι,  ἄκουσον - ἄκουσον, τό 1977 καθήρεσαν τόν Κάλλιστον!!!  Τούς ἐμπτύει ὁ ἴδιος ὁ Πονηρός,  ὅστις ἐπιστρατεύσας τούς γνωστούς ἐγκαθέτους  εἰς τό σῶμα των τούς ἐξώθησαν καί τήν  28ην Νοεμβρίου 2007, «Ἱεροσυνοδικῶς» διέπραξαν  τήν ἀπάτην τῶν Αἰώνων, ἀφοῦ δημοσίως  καί ἐπισήμως πλέον κηρύξαντες, τό ΨΕΥΔΟΣ  περί δῆθεν «χειροθεσίας», ἐξετέλεσεν τό ἀπό τό 1991-1992, ἐμφανισθέν σχέδιον περί μεταλλαγῆς τῆς Συγχωρητικῆς εὐχῆς εἰς «χειροθεσίαν» των, καί «κατεδί­κασαν» αὐτήν διά νά ἐμφανισθοῦν καί ὡς δῆθεν ὁμολογηταί, διότι δι' αὐτῆς τῆς βλακώδους πονηρίας των, δῆθεν «ἀπηλλάγησαν» ἐκ τοῦ μιάσματος τῆς «χειροθεσίας», τήν ὁποίαν ὅμως ΟΥΔΕΠΟΤΕ ἐδέχθη ἡ Ἱερά Σύνοδος καί ἡ Ἐκκλησία!

 Ἡ μόνη διαφορά μεταξύ τῶν τριῶν τούτων εἶναι ὅτι ὁ μέν Κάλλιστος ἀμέσως κατεδικάσθη καί καθηρέθη ἀπό τήν τότε Κανονικήν Σύνοδον, οἱ δέ Νικόλαος καί Παχώμιος καί μετά τήν ἀποκάλυψιν ὅτι ἔχουν τό ἴδιον καί χειρότερον πιστεύω μέ τόν Κάλλιστον, παρέμειναν χωρίς δίκην, παρ' ὅλον ὅτι ἡ ἐλαχιστότης μας ἐγκαίρως ἐστείλαμεν τρεῖς ἀπορρήτους ἐπιστολάς εἰς τήν Ἱεράν Σύνοδον, αἰτοῦντες τήν ἐξέτασιν τοῦ Ἀπαλλακτικοῦ Βουλεύματος, καί γενικῶς τήν ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου διακήρυξιν τῆς Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας, ὁ τότε Ἀρχιεπίσκοπος Ἀνδρέας,  ὄχι μόνον δέν ἔλαβεν θέσιν ἐπί τοῦ θέματος τούτου, καί δέν προέβη εἰς τήν Κανονικήν καί ὀρθόδοξον διαδικασίαν, ἀλλ' ἀπεναντίας ἐστράφη ἐναντίον μας καί ἐνῶ ἐζητοῦμεν τήν καλήν ὁμολογίαν, εὑρέθημεν ὑπόλογοι καί ἐδικάσθημεν!

 Ὄχι δέ μόνον δέν ἐκρίθησαν, δέν ἐδικάσθησαν καί δέν καθηρέθησαν οἱ Νικόλαος καί Παχώμιος ἀπό τήν ὑπό τόν ἀρχιεπίσκοπον ἀνδρέαν Σύνοδον, ἀλλ' ὡς βάρβαροι καί αὐτόν τόν ἴδιον, διότι δέν συνευδόκει εἰς τό ἔργον, τό ὁποῖον ἀργότερα τήν 28ην Νοεμβρίου 2007 ἐπεχείρησαν, τόν ἀνέτρεψαν ἀπό τοῦ ἀρχιεπισκοπικοῦ ἀξιώματος, καί τόν ὑπεβίβασαν εἰς «Πρόεδρον Πατρῶν»! Ἐσχάτως δέ αὐτοί οἱ ἴδιοι (Νικόλαος καί Παχώμιος), ἔπεισαν καί τούς συμπορευομένους των νά καταδικάσουν ὁμοῦ, ὄχι τόν ἑαυτόν των καθώς 'ώφειλον καί ὀφείλουν νά κάμουν, ἀλλ' ἄκουσον, ἄκουσον, τήν ἀνυπόστατον χειροθεσίαν, διά νά ἐπιδοκιμασθοῦν καί βραβευ­θοῦν διά τήν ὑποστασιοποίησιν καί παραδοχήν της, μέ ἀποτέλεσμα ὡς τυφλοί νά πέσωσιν ὅλοι των εἰς τόν βόθυνον τῆς βλασφημίας. Ἔτσι ὅμως οἱ ἀσεβεῖς ἐκήρυξαν ἐπισήμως καί «συνοδικῶς» τόν ὁμολογητήν καί ἀοίδιμον Βρεσθένης Ματθαῖον σχισματικόν ἀπό τό 1973(!), τάς δέ ὑπ' αὐτοῦ ἐπισκοπικάς χειροτονίας τοῦ 1948 ὡς... «ἀκύρους»! Αὐτό ἀκριβῶς ἔπραξαν οἱ βλάσφημοι καί σχισματοαι­ρετικοί Νικολα?ται μέ τήν μεταποίησιν τῆς συγχωρητικῆς εὐχῆς εἰς ἐπί σχισματικῶν χειροθεσίαν των, καί ἐν συνεχεία μέ τήν συνοδικήν καταδίκην αὐτῆς! Ταῦτα δέ ἐποίησαν κατ' ἀπαίτησιν τοῦ Φλωρινισμοῦ καί τοῦ ὄπισθεν αὐτοῦ κρυπτομένου Νεοημερολογιτισμοῦ, ἐννοεῖται πάντοτε μέσω καί διά τῶν ἐγκαθέτων κ.κ. Μαξίμου Τσακίρογλου, Δημητρίου Κάτσουρα κ.λπ.!

Τό φαινόμενον τοῦτο τῆς ὑποκρισίας εἶναι γενικόν εἰς τήν ἐποχήν μας, διότι κάτι ἀνάλογον ἔπραξαν καί συντηρητικοί τινες Νεοημερολογῖται κληρικοί. ἐξέδωκαν ἐσχάτως μιάν «Ὁμολογίαν», μέ τήν ὁποίαν καταδικάζουν τήν παναίρεσιν τοῦ Οἰκουμενι­σμοῦ^(*) καί ὄχι ὡς θά ἔπρεπε καί τούς Οἰκουμενιστάς, καθώς εἶχε συμφωνηθεῖ ἀπό κάποιο συνέδριον Καθηγητῶν. Αὐτήν τήν «ὁμολογίαν» ὁ καθηγητής Πανεπιστη­μίου κ. Ἰωάννης Κορναράκης, ὄχι μόνον δέν τήν ὑπογράφει, ἀλλά καί τόν τοιοῦτον «ἀγῶνα» θεωρεῖ χαρτοπόλεμον, διότι ἀποφεύγεται ἐπιμελῶς νά κατωνομασθοῦν οἱ Οἰκουμενισταί, λόγω τοῦ φόβου τῶν ἐκ τούτου συνεπειῶν ἤ καί ἑτέρων σκοπιμοτήτων. Εὔκολος γάρ βεβαίως καί ἀνώδυνος ἡ καταδίκη ἑνός κακοῦ, ἀλλ' ἡ ὀνομασία καί καταδίκη τῶν κακοποιῶν δύσκολος καί τραχύς.

 ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΡ. ΦΛΩΡΙΝΗΣ

 Ὁ πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος (νά ἔλθωμεν ὀλίγον παλαιότερον) καί τά μέλη τῆς Συνόδου του, Κυκλάδων Γερμανός, Χριστιανουπόλεως Χριστόφορος καί Διαυλείας Πολύκαρπος, ἐξέδωκαν τήν ὑπ' ἀριθμ. 13/26.5.1950 ἐγκύκλιον μέ τήν ὁποίαν ἀνακαλοῦν ὅσα ἀπό τό 1937 εἶπαν καί ἔγραψαν: «...Κατά τό σωτήριον ἔτος τοῦ 1935 ἐκηρύξαμεν τήν Ἐκκλησίαν τῶν καινοτόμων νεοημερολογιτῶν σχισματικήν ἐπανα­λαμβάνομεν καί αὖθις... ἀπευθύνομεν πρός πάντας τούς Γ.Ο.Χ. ὑστάτην ἔκκλησιν καλοῦντες αὐτούς πατρικῶς, ὅπως προσέλθωσιν εἰς ἕνωσιν μεθ' ἡμῶν, ἥν ἐπιβάλλει τό συμφέρον τοῦ ἱεροῦ ὑπέρ τῆς πατρώας εὐσεβείας ἡμῶν ἀγῶνος. Προσκαλοῦντες δέ ὑμᾶς, αἴρομεν τά ἐξ ὑπαιτιότητος ἡμῶν δημιουργηθέντα σκάνδαλα καί πρός τοῦτο ἀνακαλοῦμεν καί ἀποκηρύσσομεν πᾶν ὅ,τι ἀπό τό ἔτος 1937 ἕως σήμερον ἐγράφη καί ἐξεδόθη ὑφ' ἡμῶν, διά κηρυγμάτων, διασαφήσεων, δημοσιευμάτων καί ἐγκυκλίων ἁπάδον καί ἀντιστρατευόμενον πρός τάς ἀρχάς τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ ὑφ' ἡμῶν διεξαγομένου ἱεροῦ ἀγῶνος ὑπέρ τῆς Ὀρθοδοξίας οὕτινος τό κήρυγμα περιλαμβάνεται ἐν τῆ ἐκδοθείση ἐγκυκλίω ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδω κατά τό ἔτος 1935 ἄνευ οὐδεμιᾶς προσθήκης καί ἀφαιρέσεως καί αὐτῶν ἀκόμη τῶν ἐπιστημονικῶν ὅρων "Δυνάμει ἤ ἐνεργεία"...». Προσοχή τί καταδικάζουν, ἐνῶ προηγουμένως τίθεται τό ἐρώτημα: ἀφοῦ ὁ πρ. Φλωρίνης ἀνακαλεῖ ὅλα τά αἴτια τοῦ σχίσματος τοῦ 1937, διατί ἡμεῖς δέν ἡνώθημεν τότε μετ' αὐτοῦ; Ἡ ἀπάντησις εἶναι εὐνόητος, διότι προκύπτει ἐκ τοῦ ἀνωτέρω κειμένου, ἀλλ' ὡστόσον τήν διατυπώνομεν.

Δέν ἡνώθημεν μετ' αὐτοῦ διότι: - α) Ἡ Ἐγκύκλιος αὕτη ἦτο σκόπιμος καί ἰδιαιτέρως δόλια καί παραπλανητική, ἐξεδόθη δέ μόλις 10 ἡμέρες μετά τήν κοίμησιν τοῦ ὁμολογητοῦ τοῦ 20οῦ αἰῶνος Βρεσθένης Ματθαίου. Ἀποκλειστι­κότης αὐτῆς τῆς ἐγκυκλίου ἦτο νά παρασύρη τό πλήρωμα τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τό σχίσμα του καί νά σβήση ἡ Ὁμολογία - Ἐκκλησιολογία!... - β) Ἀποκαλύπτει τόν πρ. Φλωρίνης ὡς ἕναν μεγάλον σκανδαλοποιόν, διότι μέ τά ὅσα «ἁπάδοντα καί ἀντιστρατευόμενα» ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας εἶπεν καί ἔγραψεν, ἔσχισεν τόν ἱερόν ἀγῶνα τῆς ὀρθοδοξίας καί ἐξέβαλεν πλείστους Ὀρθοδόξους ἐκ τῆς Ἐκκλησίας, τούς ὁποίους παρέσυρεν εἰς τό Σχίσμα του. - γ) Μέ τόν ἄκρως κακόδοξον ὅρον περί δῆθεν «Δυνάμει καί οὐχί ἐνεργεία» σχίσματος κατά τό 1924, ἠθέτησεν τήν Ὁμολογίαν τοῦ 1935 καί ἐδικαίωσεν τόν Νεοημερολογιτισμόν, ἤτοι, ἀρνήθη τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ καί ὑπεσχέθη εἰς τούς Νεοημερολογίτας ὅτι θά κάμη τό πᾶν διά νά σβήση τό παλαιοημερολογιτικόν ζήτημα! - δ) Ἐν προκειμένω πρωτίστως ἐδεσμεύθη νά μήν προβῆ ποτέ, εἰς νέας χειροτονίας, Ἐπισκόπων μέχρι τέλους τῆς ζωῆς του. Καί πράγματι, αὐτό ἔκαμεν, καί κατόπιν τούτων, ὅπως τό 1976 ὁ Πειραιῶς βλασφημήσας ἀπηλλάγη τῆς κατηγορίας «περί ἀντιποιήσεως ἐκκλησιαστικοῦ λειτουργήματος», οὔτω καί εἰς τόν πρ. Φλωρίνης ἐχαρίσθησαν τά ὑπόλοιπα 4 1/3 ἔτη τῆς ἐξορίας καί ἐπιστρέψας ἐλεύθερος ἀνέλαβεν μέ ἐπιμέλειαν καί ἀφοσίωσιν τό ἔργον τῆς προδοσίας του ὡς Οὐνίτης τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ.

Ἰδιαιτέρας προσοχῆς χρήζει τό γεγονός ὅτι ὁ πρ. Φλωρίνης ἐνῶ ὁμολογεῖ τό ἔγκλημά του παραμένει ὅλως θρασύς καί δέν ἐπιστρέφει εἰς τήν Ἐκκλησίαν, ἀφ' ἧς ἀπεσχίσθη ἀλλά, ἄκουσον - ἄκουσον, καλεῖ τούς Ὀρθοδόξους Ἐπισκόπους Κληρικούς, Μοναχικά Τάγματα καί τόν Πιστόν Λαόν «ὅπως προσέλθωσιν εἰς ἕνωσιν μεθ' ἡμῶν...». Νά προσέλθουν καί νά ἑνωθοῦν οἱ Ὀρθόδοξοι μετ' αὐτοῦ!..., καί Ὄχι νά ἐπιστρέψη καί ἑνωθῆ αὐτός εἰς τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τήν Γνησίαν ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν!!! Αὐτή εἶναι διαχρονικῶς ἡ δολία καί ὑποκριτική συμπεριφορά ὅλων τῶν προδοτῶν τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του.

 Ἐάν ὁ πρ. Φλωρίνης πράγματι ἤθελεν τήν πρόοδον τοῦ ἀγῶνος καί τήν θεραπείαν τοῦ σχίσματος, τό ὁποῖον μέ τάς φρικτάς Κακοδοξίας του, προεξένησεν, ἔπρεπε νά ἐνεργήση ὅπως τό 1935, ὅταν ἐπέστρεψεν εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν ὁμοῦ μέ τόν Δημητριάδος Γερμανόν καί τόν Ζακύνθου Χρυσόστομον. Τότε προσῆλθον ἐν ταπεινώσει εἰς τήν Γνησίαν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν καί ἐξωμολογήθησαν ἐνώπιον Κλήρου καί Λαοῦ τούς λόγους, διά τούς ὁποίους ἀπεδέχθησαν τήν καινοτομίαν καί παρέμειναν εἰς αὐτήν ἐπί ἕνδεκα (11) ἔτη. Τότε ὡς ὤφειλον ἀπέστειλον ἀποκηρυκτικήν Ἐγκύκλιον πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπον τοῦ Νέου ἡμερολογίου, τήν ὁποίαν ἐκοινοποίησαν εἰς τά ἁρμόδια ὑπουργεῖα καί ἐφημερίδας, κηρύττοντες ἐπισήμως ὅτι τό Νέον ἡμερολόγιον εἶναι «Κακόδοξος καινοτομία, προσκρούουσα εἰς πολλούς Κανόνας τοῦ Πηδαλίου τῆς Ἐκκλησίας, ἀκόμη καί εἰς τό Δόγμα... διέσπασεν τήν ἑνότητα... ἔχασαν οἱ καινοτόμοι τήν χάριν...» κ.λ.π., καί μόνον μετά ἀπό αὐτά ἔγιναν δεκτοί ὡς Κανονικοί Ἐπίσκοποι οἱ δύο πρῶτοι, διότι εἶχον τήν χειροτονίαν των πρό τοῦ 1924, ἐνῶ ὁ τρίτος ἐχειροθετήθη ὑπ' αὐτῶν διότι ἦτο χειροτονημένος μετά τό 1924.

 Τά ἴδια ἐποίησαν καί οἱ Νικολαΐται

Ἀνεφέρθημεν ἀνωτέρω εἰς τήν περίπτωσιν τοῦ πρ. Φλωρίνης τοῦ 1950, διότι τά ἴδια ἀκριβῶς (ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται) ἔκαμεν καί ἡ ψευδοσύνοδος τοῦ Νικολάου τό 2007 μέ τήν 3280/2007 ἐγκύκλιόν των καθ' ὑπαγόρευσιν - ἐπιταγήν τῶν Φλωρινικων μέσω τῆς ἐγκαθέτου των. Ὁμολογοῦν ψευδῶς ὅτι ἔχουν χειροθεσίαν ὡς σχισματικοί, καί κατόπιν τήν καταδικάζουν ὡς ὑπαρκτήν καίτοι δι' αὐτῆς τῆς κουτοπονηρίας των αὐτανακηρύσσονται καί αὐτοαναγνω­ρίζονται ὡς «Κανονικοί καί ὀρθόδοξοι ἐπίσκοποι» καί ὡς «Κανονική Σύνοδος»! Δηλαδή ψεύδονται βλασφημοῦν ἐξαπατοῦν καί παραλλήλως αὐτοσυγχω­ροῦνται, αὐτοκαθαίρονται καί ἐμφανίζονται οἱ «κόρακες ὡς λευκαί περιστεραί»! Κατόπιν ὅλων αὐτῶν, ἔχουν ἐπί πλέον τήν ἀπαίτησιν, ὡς ὁ πρ. Φλωρίνης, νά ἑνωθῶμεν μετ' αὐτῶν, διότι ὡς λέγουν, εἶναι, μέ τόν ἅγιον Πατέρα Ματθαῖον(!) καί ὅτι μετά τήν καταδίκην τῆς χειροθεσίας των, πλέον ἔχουν καθαράς καί ἀμιάντους τάς χειροτονίας τοῦ 1948(!!!). Ἰδού ὁ Διάβολος μετασχηματισθείς εἰς Ἄγγελον φωτός(!), διότι, ἐνῶ ὡς ὁ πρ. Φλωρίνης, ἐπρόδωσαν καί τόν ὁμολογη­τήν ἐπίσκοπον Ματθαῖον καί τάς χειροτονίας του καί πρό πάντων τόν Χριστόν καί τήν Μητέρα Ἐκκλησίαν, ἐμφανίζονται ὡς δῆθεν ὁμολογηταί!!! Τόσον ἐσκοτίσθησαν (ἤ ἔτσι θεωροῦν τούς ἁπλοῦς ὀπαδούς των), διότι ἄν πράγματι ἐδέχθησαν χειροθεσίαν ἤ καί ἐν προκειμένω μέ τήν μετάλλαξιν τῆς συγχω­ρητικῆς εὐχῆς εἰς χειροθεσίαν των, ἀναμφισβητήτως κατεστάθησαν βλάσφημοι κατά τοῦ ἁγίου Πνεύματος καί ἐν τοιαύτη περιπτῶσι, κἄν χιλίας φοράς τήν ἀποκηρύξουν καί τήν καταδικάσουν, χίλιας φοράς καθίστανται βλάσφημοι καί δόλιοι καί χίλιας φοράς ἐκπίπτουν καί ἐξέρχονται τῆς Ἐκκλησίας.

 Ἄς ὑποθέσωμεν, διά νά γίνη καλύτερα ἀντιληπτόν, ὅτι ὁ Κάλλιστος μετά τήν παραδοχήν τῆς χειροθεσίας του, μετεμελεῖτο καί ἐζήτει συγχώρησιν ἀπό τήν Σύνοδον διά τό λάθος, τό ὁποῖον ἔκαμεν εἰς τήν ἀμερικήν. Τότε ἡ Σύνοδος θά ἠδύνατο νά τόν δεχθῆ εἰς τούς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας μέ τά ἀνάλογα ἐπιτίμια ἤ κανόνας, ὅπως ἐδέχθη τόν πρ. Φλωρίνης τό 1935. Σήμερον, ὅτε ὁ Νικόλαος καί ὁ Παχώμιος, θρασύτατα ἐκήρυξαν πολύ χειροτέρας βλασφημίας καί προεκάλεσαν τήν χειροτέραν σχισματοαίρεσίν των, ποία Σύνοδος θά ἐξετάση τήν ὑπόθεσίν των, θά κρίνη καί θά ἀποφασίση διά τάς βλασφημίας των; Μήπως ἡ Σύνοδος τῶν ἰδίων, ὅπως καί τοῦ πρ. Φλωρίνης τό 1950; Τοῦτο εἶναι παράλογον καί ἀστεῖον.

 Εἴμεθα εἰς τήν ἰδίαν ἀκριβῶς κατάστασιν τοῦ 1950 ὅτε ἐξεδόθη ἡ ὡς ἄνω Φλωρινική ἐγκύκλιος καί τοῦ 1976, ὅτε καθηρέθη ὁ Κάλλιστος. Τότε ἐπρόκειτο περί τοῦ Καλλίστου, ὁ ὁποῖος διά πρώτην φοράν ἐδήλωσεν ὅτι τήν ἀμερικήν 17ην Σεπτεμβρίου ἐδέχθη χειροθεσίαν, σήμερον καί ἀκριβέστερον ἀπό τήν 10ετίαν τοῦ 1970 εἰς πολύ χειροτέραν θέσιν ἐκείνου εὑρέθησαν οἱ ἐπίσκοποι τῆς ψευδοσυνόδου τοῦ Νικολάου, οἱ ὁποῖοι παρεδέχθησαν ἀκριβῶς ὅτι τήν ἰδίαν χειροθεσίαν, τήν ὁποίαν ἐκ τῶν ὑστέρων ἐδήλωσεν ὁ Κάλλιστος, οὗτοι μυστικῶς τήν προπαγανδίζουν ἀπό τό 1974 καί δή ὅτι αὐτή ἡ «χειροθεσία», ἔγινεν καί ἐν Ἑλλάδι ἐπί τῶν μελῶν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου! Καί τότε ὑπῆρχεν ἡ Σύνοδος τοῦ ἀνδρέου, ἡ ὁποία ἐπελήφθη τῆς βλασφημίας - Προδοσίας τοῦ Καλλίστου καί τόν καθήρεσεν. Σήμερον, εἰς τήν θέσιν τῆς Συνόδου τοῦ Ἀνδρέου, ὑπάρχει Μείζων Πανορθόδοξος Ἱερά Σύνοδος, ἡ ὁποία ἤδη κανονικῶς καί Ὀρθοδόξως ἐπελήφθη καί κατεδίκασεν τό ὠργανομένον κίνημα καί τό διέλυσεν. Ἄς προστρέξουν ἐν μετανοία οἱ σημερινοί ἐπίορκοι εἰς αὐτήν τήν Κανονικήν καί ὀρθόδοξον Σύνοδον, διά νά λάβουν συγχώρησιν καί ὄχι μόνοι των νά ἁμαρτάνουν καί μόνοι των νά παγιώνουν καί νά θέλουν νά ἐπιβάλουν τήν ἐσχάτην προδοσίαν των εἰς τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Ποία, λοιπόν, ἡ Κανονικότης καί Ὀρθοδοξία τῶν ἐπιόρκων, βλασφήμων καί προδοτῶν Νικολαϊτῶν;

 Τέλος, καί πάλιν τονίζεται ὅτι μέ τήν καταδίκην τῆς ἀνυποστάτου χειρο­θεσίας των, οἱ Νικολαΐται: - α) Κατέστησαν ἑαυτούς καί ἐπισήμως βλασφήμους κατά τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Ἀποστολικῆς των Διαδοχῆς, ἤτοι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος! - β) Προκύπτουν καθηρημένοι ὅπως ὁ Κάλλιστος ἤδη ἀπό τό 1977 καί μάλιστα μέ τάς ἰδίας των ὑπογραφάς! - γ)  Ἔχουν τό ἴδιον πιστεύω μέ τούς Φλωριναίους, διότι ὅπως λέγουν οἱ Φλωρινικοί, ἐκεῖνοι μέν ἔχουν τάς χειρο­τονίας των ἀπό τούς Ρώσους τῆς Διασπορᾶς, ἀλλά καί οἱ Νικολα?ται ἐπίσης ἔχουν τήν «Ἀποστολικήν των Διαδοχήν» ἐκ τῆς ἰδίας Ρωσικῆς Συνόδου διά τῆς «χειροθεσίας», τήν ὁποίαν, ὡς ψευδῶς διακηρύσσουν, ἐδέχθησαν τό 1971!... Καί ὁ μέν Κάλλιστος μετά τό εἰπεῖν ὅτι ἔλαβεν χειροθεσίαν, συνεπής μέ τήν νέαν δήλωσιν - πιστεύω του, ἡνώθη μέ τούς ὁμοίους του Φλωριναίους, οἱ Νικολαΐται ὅμως ἐνῶ πρεσβεύουν ὄχι ἁπλῶς τά ἴδια ἀλλά καί ἀσυγκρίτως χειρότερα, δέν ἠκολούθη­σαν τούς ὁμοίους των, Κάλλιστον καί Φλωρινικούς διά νά τούς ἀναγνωρίσουν ὡς ἐπισκόπους ἀπό τό 1971 καί ὄχι ἀπό τό 1948! Αὐτοί, λιοπόν, οἱ Νικολαΐται παραμένουν ὡς πραγματικοί ἐγκάθετοι τοῦ Φλωρινισμοῦ, ὑποκρινόμενοι οἱ δόλιοι ὅτι ἔχουν τάς χειροτονίας των παρά τοῦ ὁμολογητοῦ Ἱεράρχου Ματθαίου, ἐνῶ τῆ οὐσία τάς ἀκυρώνουν καί ὑβρίζουν τό Πανάγιον Πνεῦμα μέ τήν «χειροθεσίαν» των, πλανῶντες ἔτσι τούς ἁπλούς Χριστιανούς!

 Καί οὗτοι μέν ἐνσυνειδήτως(;) ὑποκρίνονται προδίδουν καί πλανοῦν ὡς ἀδίστακτοι ρασοφόροι, οἱ ἀκολουθοῦντες ὅμως αὐτούς δέν ἀντιλαμβάνονται ὁποίους προβατοσχήμους λύκους ἀκολουθοῦν; Δέν γνωρίζουν ὅτι οἱ λύκοι μέ ἔνδυμα προβάτου εἶναι ἐπικινδυνέστεροι; Φεύγετε, λοιπόν, ἀπ' αὐτῶν ὡς ἀπό ὄφεων, καί μήν συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους αὐτῶν».

 † Ἱερομόναχος ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ

 

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

(*) Τοὐλάχιστον αὕτη εἶναι ὑπαρκτή καί ἀπειλεῖ νά μήν ἀφήση τίποτε ὄρθιο, ἐνῶ ἡ «χειροθεσία» τήν ὁποίαν ἀπεκήρυξαν οἱ Νικολαΐ ται εἶναι ἀνύπαρκτος!...