ΠΕΡΙ ΖΩΓΡΑΦΩΝ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΩΝ

 Οι ακόλουθοι όλων των παρατάξεων του σχίσματος των πέντε πρώην μητροπολιτών, πρέπει οπωσδήποτε να διαβάσουν και να δεχθούν τα δύο επόμενα κείμενα, διότι αυτά αποτελούν αποφάσεις Ορθοδόξου Οικουμενικής Συνόδου.Επιπλέον, αν θέλουν να ονομάζονται Ορθόδοξοι, πρέπει να συμμορφωθούν ως προς όλα τα αναγραφόμενα και να παύσουν πλέον αν διαδίδουν δικές τους δοξασίες και δικά τους Πιστεύω, τα οποία καμία απολύτως σχέση δεν έχουν με την ορθόδοξη διδασκαλία.   

 Απόφασις ΝΑ΄

 Κωλύομεν τας αχαμνάς και αμαθείς ζωγραφίας ανεπιστημόνων και ματαιοφρόνων ανδρών, και θέλομεν ότι από του νυν κάποιοι οπού εσυνήθισαν αφ' εαυτών να ζωγραφίζουν αγίας εικόνας, χωρίς καμμίαν μαρτυρίαν και αληθινήν παράδοσιν, π.χ. τον Κύριον Σαβαώθ εις πολυποίκιλα και διάφορα είδη, και ποιάς άλλας συνθέσεις παραξένους, και άλλα τοιαύτα ατοπήματα απρεπή, εμποδίζομεν. Ορίζομεν δε από του νυν την εικόνα του Κυρίου Σαβαώθ (ήγουν τον Πατέρα) ουδείς είδε ποτέ φανέντα εν σαρκί, αλλά τον Χριστόν μόνον χρωματίζομεν, καθώς εφάνη μετά σαρκός επί γης, και ουχί κατά την Θεότητα, ως ότι εστί και απερίγραπτος ομού και ασχημάτιστος η Θεότης αύτη. Ομοίως και την Παναγίαν Θεοτόκον και τους λοιπούς αγίους και φίλους του Θεού ζωγραφίζεσθαι κατά την σάρκα και το είδος της σαρκός αυτών θέλομεν, κατά τον όρον της αγίας Εβδόμης Οικουμενικής Συνόδου.

Απόφασις ΝΒ΄

 Του Κυρίου Σαβαώθ ήτοι τον Πατέρα, πολιόν και τον μονογενή του Υιόν εις την γαστέρα αυτού, και περιστεράν αναμέσον αυτών ζωγραφίζειν, λίαν απρεπές και ανάρμοστον υπάρχει. Διότι ποιός είδε τον Πατέρα και την Θεότητα; Ο Πατήρ γαρ ουκ έχει σάρκα... και ο Υιός ουχί με σάρκα εγεννήθη εκ Πατρός προ αιώνων εάν και ο Δαβίδ λέγει: << εκ γαστρός προ Εωσφόρου εγέννησά σε;>> όμως εκείνη η γέννησις ουχί σαρκικώς έχει νοείσθαι, αλλά ρητώς και ακαταλήπτως. Φησί γαρ αυτός η αυτοαλήθεια ο Χριστός, εις το θείον και ιερόν Ευαγγέλιον: << ουδείς είδε τον πατέρα ειμή ο Υιός>> και ο προφήτης Ησαΐας λέγει εν κεφαλαίω μη΄ <<τίνι ομοιώσατε τον Κύριον και τίνι ομοιώματι ομοιώσατε αυτόν;; μη εικόνα εποίησε τέκτων, η χρυσοχόος χωνεύσας χρυσίον περιεχρύσωσεν αυτόν, ομοίωμα κατασκύασεν αυτόν;>> Και ο θείος Απόστολος Παύλος εις τας πράξεις λέγει: <<γένος ουν υπάρχοντες του Θεού, ουκ οφείλομεν νομίζειν χρυσώ ή αργύρω ή λίθω, χαράγματι τέχνης και ενθυμήσεως ανθρώπου το θείον είναι όμοιον>>. Και ο θεολογικώτατος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, εν βιβλίω δ΄ περί εικόνων: << Προς δε τούτοις φησί, του αοράτου και απεριγράπτου και ασηματίστου Θεού τις δύναται ποιήσαι μίμημα; Παραφροσύνης τοίνυν άκρας και ασεβείας το σχηματίζειν το Θείον>>. Και ο Άγιος Γρηγόριος ο Διάλογος ομοίως τούτο κωλύει και απείργει. Δια τούτο εκείνην την προαιώνιον γέννησιν του μονογενούς Υιού εκ του Πατρός μόνον με τον νούν πρέπει να την γροικώμεν. Αλλά ζωγραφίζειν εις εικόνας και τοίχους παντάπασι δεν πρέπει και αδύνατον εστί. Και το άγιον Πνεύμα ουκ εστί φύσει περιστερά, αλλά φύσει Θεός εστί, και τον Θεόν ουδείς είδεν, ως Ιωάννης ο Ευαγγελιστής μας μαρτυρεί. Λοιπόν εάν εις τον Ιορδάνην, εις την βάπτισιν του Χριστού, εφάνη το Άγιον Πνεύμα εν είδει περιστεράς και δια τούτο μόνον εκεί εις την βάπτισιν πρέπει να ζωγραφίζεται το Άγιον Πνεύμα εν είδει περιστεράς, εις δε άλλο μέρος ο έχων σύνεσιν δεν θέλει ζωγραφίσει το Άγιον Πνεύμα ωσάν περιστεράν, διότι εις το Θαβώριον όρος ωσάν σύννεφον εφάνη, εις δε την πεντηκοστήν εν είδει πυρίνων γλωσσών και άλλοτε άλλως. Αλλά και Σαβαώθ δεν ονομάζεται μόνον ο Πατήρ, αλλά η αγία Τριάς κατά τον ουρανομύστην Διονύσιον τον Αεροπαγίτην: << Σαβαώθ ερμηνεύεται κατά την Ιουδαϊκήν γλώσσα, Κύριος των δυνάμεων>>. Ιδού όπου ο Κύριος των δυνάμεων εστίν η Αγία Τριάς ο Πατήρ, ο Υιός και το Άγιον Πνεύμα. Όμως εάν και ο προφήτης Δανιήλ λέει ότι είδε τον παλαιόν των ημερών καθήμενον επί βήματος και εκείνο όχι τόσον δια τον Πατέρα γροικάται, αλλά και δια τον Υιόν όπου θέλει και εις την δευτέραν αυτού παρουσίαν να κρίνη πάσας τας φυλάς και γλώσσας εις εκείνο το φοβερόν κριτήριον. Αλλά και εις την Αποκάλυψιν του Αγίου Ιωάννου έχει να ζωγραφίζεται ο Υιός ως πολιός, δια τας οράσεις εκείνας τας σεβασμίας όπου εφάνησαν τω αγίω εις εκείνην την Αποκάλυψιν ως ότι το Άλφα και το Ωμέγα, ο πρώτος και ο έσχατος, έχει εξ ανάγκης να γροικάται ο Υιός. Άλφα δια την άνω γέννησιν, Ωμέγα δε δια την κάτω γέννησιν. Όθεν και ο Άγιος Μάξιμος εις το ζ΄ κεφάλαιον του Αρεοπαγίτου λέγων, ότι πολιός και νέος ο Κύριος ούτω σχολιάζει: << ποτέ μεν πολιός ποτέ δε νέος ο Κύριος γράφεται, ως το Ιησούς Χριστός χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας.

 Το γουν σήμερον του χθες νεώτερον>>.

 Αι υπογραφαί των οικείων χειρών των Μακαριωτάτων Πατριαρχών και πάσης της Ιεράς Συνόδου:

 Παΐσιος Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας.

 Μακάριος Πατριάρχης Αντιοχείας και πάσης Ανατολής.

 Ιωάσαφ Πατριάρχης Μοσχοβίας και πάσης Ρωσίας.

 Ο Μητροπολίτης Ικονίου Αθανάσιος.

 Ο Τραπεζούντος Μητροπολίτης Θεόφιλος.

 Ο Χίου Θεόφιλος.

 Ο Σινά Όρους Ανανίας.

 Ο Βάρνης Δανιήλ.

 Ο Νοβογραδίου Πιτυρούν.

 Ο Κοζανίου Λαυρέντιος.

 Ο Αστραχανίου Ιωσήφ, και οι λοιποί Αρχιερείς και Ιερείς της Συνόδου>>.

 ( Κώδιξ Α.Μ. 90 και Κωδ. Νομ. Συναγ. 377 - 389 Πατριαρχικό τυπογραφείο, 1905, σελ. 127 - 182).

 Οι Πανορθόδοξοι Σύνοδοι έχουν το ίδιο κύρος με τις Οικουμενικές οι οποίες ονομάστηκαν Οικουμενικές γιατί αντιπροσώπευαν όλες τις κατά τόπους Εκκλησίες και συγκαλούνταν από τους αυτοκράτορες της Βυζαντινής ( Ρωμαϊκής ) Αυτοκρατορίας που ονομάζονταν <<οικουμένη>>. Το κύρος και η ισχύς των αποφάσεων κάθε συνόδου εξαρτώνται από την ορθοδοξία των επισκόπων που συμμετέχουν και από την ομόφωνη συμφωνία τους με την παράδοση της Εκκλησίας, γιατί αυτή είναι <<ο στύλος και το στερέωμα της αληθείας>>. ( Τιμ. Α΄, γ: 15).

 Το 1780, η τοπική Σύνοδος της Κωνσταντινουπόλεως, με πρόεδρο τον Πατριάρχη Σωφρόνιο, αντιμετώπισε κι αυτή το ίδιο πρόβλημα και κατεδίκασε και απαγόρευσε την εικόνα της Αγίας Τριάδος με τον Θεό Πατέρα σαν γέρο άνδρα: <<Αποφαινόμαστε συνοδικώς ότι η ονομαζόμενη εικόνα της Αγίας Τριάδος, ως πρόσφατη επινόηση, είναι ξένη και απαράδεκτη για την αποστολική και καθολική ορθόδοξη Εκκλησία. Διαδόθηκε στην ορθόδοξη Εκκλησία από τους Λατίνους>>.