ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΞ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ
ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΆΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ
κ. ΑΝΔΡΕΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ''ΠΕΝΤΕ'' (1.4.1994)
<< Άγιοι Αδελφοί, η Εκκλησία διοικείται Ιεροσυνοδικώς, όχι όμως παρασυνοδικώς - πραξικοπηματικώς. Δεν ηρνήθην, ούτε αρνούμαι την Σύγκλησιν της Συνόδου, αλλά πρέπει να υπάρξουν αι κατά Θεόν κανονικαί προϋποθέσεις δια μία αληθή, Αγίαν Σύνοδον και όχι παρωδίαν Συνόδου, όργανον του π. Ευθυμίου, ή και άλλων, οι οποίοι επιθυμούν να καλύψουν και επικυρώσουν τα παράνομα έργα τους με Συνοδικόν μανδύαν. Η Ιερά Σύνοδος δεν θα γίνη όργανον του π. Ευθυμίου, ή των Αγιορειτών, ή άλλου τινός...
Σας δηλώ ευθέως ότι δεν αναγνωρίζω και δεν θα συμμετάσχω και δεν θα προεδρεύσω εις καμμίαν παράνομον σύναξιν Επισκόπων. Αλλά και εις την Κανονικώς ορισθησομένην θα τηρώνται πρακτικά, τα οποία θα επικυρούνται άμα τη λήξει κάθε Συνεδρίας, δια των υπογραφών όλων των Συνοδικών Αρχιερέων. Ταύτα επειδή ακριβώς <<η καθ' ημάς εν Ελλάδι Γνήσια Ορθόδοξος Καθολική του Χριστού Εκκλησία διοικείται από των Αποστολικών χρόνων Συνοδικώς>>. Τούτο δε το Συνοδικόν σύστημα, ούτε καταργώ, ούτε εξ αιτίας μου <<αργεί>>, ως ισχυρίζεσθε. Όσον εξαρτάται από τη ταπεινότητά μου δεν θα επιτρέψω, ο Ιερότατος και Μέγιστος Αποστολικός θεσμός της Ιεράς Συνόδου, να γίνη όργανον του κάθε Ευθυμίου. Εάν δε η ταπεινότης μου ή Υμείς <<αυτοαπατάσθε>>, ή απατάσθε υπό τρίτων, (ως ισχυρίζεσθε δι' εμέ), είναι το ίδιον χαλεπόν.
Δια τούτο ας αγαπήσωμεν κατά Θεόν, ίνα ίδωμεν αν αυτοπατώμεθα ή απατώμεθα υπό τρίτων και εάν ενεργούμε το θέλημα του Θεού ή το θέλημα του πονηρού, διότι τα έργα μας, το ολιγώτερον, μαρτυρούν, ότι αυτοαπατώμεθα ή απατώμεθα υπό τρίτων και εφαρμόζονται σχέδια αλλοτρίων. Άλλως πως να δικαιολογήσω τα απ' αρχής γεγονότα μέχρι και την απειλήν σας περί σχίσματος, διότι... άκουσον δεν συνεκάλεσα ή ματαίωσα την σύγκλησιν της Ιεράς Συνόδου... Λέγω ταύτα διότι όχι μόνον δεν ενδιεφέρθητε και δεν ανησυχήσατε δια λίαν σοβαρά θέματα Πίστεως και Ομολογίας, τα οποία μας θίγουν ως Αρχιερείς και υβρίζουν και μολύνουν την ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ - ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ της Εκκλησίας, αλλά και αποσιωπώνται τεχνηέντως, και πλανώμεθα και πλανώμεν με τα περί <<εικονομαχίας...>>.
Σας δηλώ ευθέως ότι δεν αναγνωρίζω και δεν θα συμμετάσχω και δεν θα προεδρεύσω εις καμμίαν παράνομον σύναξιν Επισκόπων. Αλλά και εις την Κανονικώς ορισθησομένην θα τηρώνται πρακτικά, τα οποία θα επικυρούνται άμα τη λήξει κάθε Συνεδρίας, δια των υπογραφών όλων των Συνοδικών Αρχιερέων. Ταύτα επειδή ακριβώς <<η καθ' ημάς εν Ελλάδι Γνήσια Ορθόδοξος Καθολική του Χριστού Εκκλησία διοικείται από των Αποστολικών χρόνων Συνοδικώς>>. Τούτο δε το Συνοδικόν σύστημα, ούτε καταργώ, ούτε εξ αιτίας μου <<αργεί>>, ως ισχυρίζεσθε. Όσον εξαρτάται από τη ταπεινότητά μου δεν θα επιτρέψω, ο Ιερότατος και Μέγιστος Αποστολικός θεσμός της Ιεράς Συνόδου, να γίνη όργανον του κάθε Ευθυμίου. Εάν δε η ταπεινότης μου ή Υμείς <<αυτοαπατάσθε>>, ή απατάσθε υπό τρίτων, (ως ισχυρίζεσθε δι' εμέ), είναι το ίδιον χαλεπόν.
Δια τούτο ας αγαπήσωμεν κατά Θεόν, ίνα ίδωμεν αν αυτοπατώμεθα ή απατώμεθα υπό τρίτων και εάν ενεργούμε το θέλημα του Θεού ή το θέλημα του πονηρού, διότι τα έργα μας, το ολιγώτερον, μαρτυρούν, ότι αυτοαπατώμεθα ή απατώμεθα υπό τρίτων και εφαρμόζονται σχέδια αλλοτρίων. Άλλως πως να δικαιολογήσω τα απ' αρχής γεγονότα μέχρι και την απειλήν σας περί σχίσματος, διότι... άκουσον δεν συνεκάλεσα ή ματαίωσα την σύγκλησιν της Ιεράς Συνόδου... Λέγω ταύτα διότι όχι μόνον δεν ενδιεφέρθητε και δεν ανησυχήσατε δια λίαν σοβαρά θέματα Πίστεως και Ομολογίας, τα οποία μας θίγουν ως Αρχιερείς και υβρίζουν και μολύνουν την ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ - ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΑΝ της Εκκλησίας, αλλά και αποσιωπώνται τεχνηέντως, και πλανώμεθα και πλανώμεν με τα περί <<εικονομαχίας...>>.
( <<Ομιλία - Κείμενα - Επιστολαί>> Αθήναι 1994 σελ. 140)
Το παραπάνω κείμενο αποτελεί μία πολύ Ορθή αλλά και συνάμα δυνατή απάντηση του Αρχιεπ/που κ. Ανδρέου προς όλες τις συκοφαντίες των <<πέντε>>, τις οποίες διέδιδαν κατά τον καιρό του σχίσματός τους. Περνώντας όμως σχεδόν δύο χρόνια από την χρονική περίοδο 94 - 95, και συγκεκριμένα από το 1997 και μετά, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, όλα τα ανωτέρω λόγια του Αρχιεπ/που ησχετικά με την κακή διοίκηση της Συνόδου, ξανά είχαν τη σημασία τους. Διότι Η Ιερά Σύνοδος άρχισε και πάλι να είναι όργανο τρίτων, οι οποίοι δια λογαριασμό του Παλαιοημερολογιτικού Οικουμενισμού, χειραγωγούσαν τους Επισκόπους όπως εκείνοι ήθελαν. Μέσα σ' αυτούς υπάρχουν και πολλά γνωστά πρόσωπα, όπως εκείνο του κ. Δημητρίου Κάτσουρα αλλά και του Μοναχού Μάξιμου Τσακίρογλου. Μεγάλη όμως ευθύνη δι' αυτήν την κατάσταση εις την οποία είχε ξαναπεριέλθει η Σύνοδος έφερε και ο ίδιος ο Μακαρ/τος Αρχιεπ/πος κ. Ανδρέας. Και τούτο διότι ενώ έβλεπε τα κακώς κείμενα όπου διαδραματιζόντουσαν εις τα ενδότερα της <<Συνόδου>>, ενώ δηλαδή άρχισε να ξαναεπαναλαμβάνεται το σκηνικό των αποφάσεων οι οποίες εις την ''σύνοδο'' ερχόντουσαν προαποφασισμένες και προειλημμένες, μόνο και μόνο για να υπογραφούν και όχι για να συζητηθούν, εκείνος δεν έκανε τίποτα ώστε να το σταματήσει αυτό. Ούτε και όταν δύο εκ των συνεπισκόπων του και μελλών της Συνόδου, ήτοι, ο Σεβ/τος κ. Κήρυκος και ο Σεβ/τος κ. Πανάρετος άρχισαν να του κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και να του εφιστούν Μεγάλη Προσοχή. Κι αυτό μπορεί να τεκμηριωθεί με πάρα πολλά επιχειρήματα και παραδείγματα, τα οποία πολλάκις κατά το παρελθόν έχουμε αναφέρει. Επί του παρόντος όμως και χάριν συντομίας, υπενθυμίζουμε την <<Ελεγκτική Επιστολή>> του Σεβ/του κ. Κηρύκου προς τον μον. Μάξιμο, εις την οποία γίνεται λόγος δια την στάση των ως άνω δύο ανθρώπων, οι οποίοι το '97 κίνησαν τον διωγμό κατά του τότε Ιερομ/χου π. Αμφιλοχίου, ο οποίος δεν κατέληξε να έχει το επιθυμητόν δι' εκείνους αποτέλεσμα. Τότε ήταν που ο κ. Κάτσουρας μαζί με τον μον. Μάξιμο είχαν επισκεφθεί την Ιερά Μονή Αγίων Αποστόλων στη Λάρισα και ο μοναχός ως δήθεν ''επίσκοπος'' είχε απειλείσει τον Ιερομ/χο με αργία, με αποτέλεσμα να ωθήσει τον Σεβ/το Κήρυκο να του αποστείλει την <<Ελεγκτική Επιστολή>>.
Δυστυχώς όσο και αν πονάει μερικούς εκ της σημερινής <<συνόδου>> του ''αρχιεπ/που'' και ''ηγουμένου'' κ. Στεφάνου, αυτή είναι η αλήθεια. Η Σύνοδος ένα χρόνο μετά το σχίσμα του 95 περιήλθε μία ήρεμη περίοδο, αλλά το '97 άρχισε και πάλι να καταρρέει μιας και κατέρρευσε ο θεσμός αυτής. Τον οποίο ουδείς, πλην των δύο Μητροπολιτών ( κ. Κηρύκου και κ. Παναρέτου), προσπάθησε να σώσει!!!
Αγαπητοί αδελφοί, είμαστε Χριστιανοί και γι' αυτό πρέπει στη ζωή μας να λέμε πάντοτε την αλήθεια όσο και αν αυτή πικραίνει κάποιους συνανθρώπους μας. Ο μακαριστός Αρχιεπ/πος κ. Ανδρέας έλεγε προς τους πέντε πως η Εκκλησία διοικείται Ιεροσυνοδικώς και όχι παρασυνοδικώς. Λόγια που γύρισαν ''μπούμερανγκ'' μετά το '97. Είναι φανερό τοις πάσι πως πίσω από τα ''παραβάν'' της Συνόδου, άλλοι ήταν εκείνοι που την διοικούσαν. Ακόμη και το παράδειγμα της ανυπόγραφης ''καθαίρεσης'' και του ανυπόγραφου ''αφορισμού'' του Σεβ/του Κηρύκου από την τότε ''σύνοδο'' του ψευδοαρχιεπισκόπου κ. Νικολάου, αυτό καταδεικνύει.Πόσο μάλλον, όταν το παράδειγμα αυτό, ενισχύεται με την άρνηση του προ έτους κοιμηθέντος Σεβ/του κ. Γαλακτίωνος να υπογράψει την καθαίρεση αυτή. Τα χαρτιά με τις ως άνω δήθεν υπογεγραμμένες ''αποφάσεις'' που απεστάλησαν εις τον Σεβ/το Κήρυκο, δείχνουν ολοφάνερα την επιθυμία του παρασυνοδικού κατεστημένου να ''εξοντωθεί'' το Εμπόδιο που ακούει στο όνομα Σεβ/τος Κήρυκος, ώστε αυτό να δράσει ανενόχλητο και να περάσει τα δικά του σχέδια. Εις αυτό βοήθησαν τα μάλα, άτομα από την τότε ''σύνοδο'' του κ. Νικολάου, τα οποία συνεχίζουν να υπάρχουν έως σήμερα εις την ''σύνοδο'' του κ. Στεφάνου.
ΑπάντησηΔιαγραφήἈγαπητοί,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤὸ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΞ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΤΆΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ κ. ΑΝΔΡΕΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ''ΠΕΝΤΕ'' (1.4.1994), ἀλήθεια, ἐκτιμᾶτε ἀπαθῶς ὅτι αἰτιολογεῖ τὴν Μὴ σύγκλησιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τὴν περίοδον ἐκείνην; Σᾶς ἱκανοποιεῖ αὐτὴ ἡ ἀοριστολογία περὶ μὴ ὑπάρξεως κανονικῶν προϋποθέσεων καὶ περί τινος Εὐθυμίου ὁ ὁποῖος μετατρέπει τὴν Ἱερὰν Σύνοδον εἰς ὄργανόν του;
Μὲ κάθε ἐκτίμησιν διὰ τὰ πρόσωπά σας, θὰ μὲ συγχωρέσετε νὰ εἰπῶ ὅτι πρόκειται περὶ ἀερολογίας καὶ ὄχι ἐπιχειρηματολογίας.
Ὀκτὼ Ἀρχιερεῖς ἦσαν τότε, καὶ τί πιό κανονικὸ καὶ λογικὸ καὶ φυσιολογικὸ ἀπὸ τὸ νὰ συνέλθουν ἐν Συνόδῳ καὶ νὰ κρίνουν περὶ τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Ζητημάτων καὶ περὶ τοῦ παρασκηνίου;
Ποία Κανονικὴ προϋπόθεσις δὲν ἐπληροῦτο;
Μόνον δύο προῦποθέσεις ἔρχονται κατὰ νοῦν, ἀλλὰ αὐταὶ δὲν εἶναι Κανονικῆς φύσεως: 1) Δὲν εἶχε Συνοδικὴν πλειοψηφίαν ἡ ἰδεολογία περὶ Παπικῶν, Παγανιστικῶν, Εἰδωλολατρικῶν Εἰκόνων. 2) Δὲν ἦτο μέλος τῆς Συνόδου ὁ πτωχὸς συγγραφεὺς τῆς Ἐπιστολῆς τοῦ Μακαριωτάτου, Ἀρχιμ. Κήρυκος.
Ὡς πρὸς τὸ παρασκήνιον, φαίνεται πῶς δὲν ἐξέλειψεν μετὰ τὸ 1995.
Ἡ οἰκογένεια ἦτο ἐκεῖ, ἑδραιωμένη.
Μετὰ τιμῆς.
Aγαπητέ κ. Κωνσταντίνου, όπως κι εσείς θα διαβάσατε, ο Αρχιεπ/πος Ανδρέας δεν είχε κανένα λόγω ώστε το '95 να μην συγκαλέσει την Σύνοδο. Ο μόνος λόγος δια τον οποίον κάποιες φορές μπορεί να μην το έκανε, ήταν διότι ήξερε πως αυτή δεν θα είχε κανένα αποτέλεσμα, μιας και οι ιδέες και τα σκηνικά με τους πέντε πρώην Αρχιερείς δεν επρόκειτο να άλλαζαν. Όλοι ξέρουμε πως η Σύνοδος συγκαλείται προκειμένου όλοι οι Συνοδικοί Αρχιερείς να έχουν την όρεξη να συμμετέχουν εις αυτήν και με σοβαρό και Χριστιανικό τρόπο να προσπαθούν να λύνουν τα τυχόν προκύψαντα προβλήματα. Κάτι που εκείνη την περίοδο οι διαμαρτυρόμενοι πέντε Αρχιερείς δεν το ήθελαν. Επομένως οι λόγοι που αναφέρετε δεν είναι σωστοί και φυσικά εγώ δεν μπορώ να τους δεχθώ. Διότι ακόμη και σήμερα βλέπω πως κανείς από την μεριά των ''πέντε'', δεν επιθυμεί να έρθει έστω εις έναν απλό διάλογο, προκειμένου να δούμε αν ο Θεός θα μας ελεήσει ώστε να βρεθεί η καλύτερη δυνατή λύσις δια την παύση του σχίσματος. Και όσον αφορά τον Σεβ/το Κήρυκο, τότε μπορεί να μην ήταν ακόμη Αρχιερέας, ήταν όμως ο Αρχιγραμματέας της Συνόδου και η γνώμη του ήταν εξίσου σεβαστή με εκείνη των Αρχιερέων. Ένα όμως είναι εκείνο που έχει ιδιαίτερη σημασία. Γιατί ούτε τότε αλλά ούτε και σήμερα, κανείς από την πλευρά των ''πέντε'' δεν επιθυμεί την αγάπη και την ενότητα, η οποία θα προκύψει κατόπιν σειράς εν αγάπη και εν αληθεία διαλόγων; Μόνο εκείνος που στερείται επιχειρημάτων και δη λογικών, αποφεύγει πάσης φύσεως διαλόγους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝὰ σεβαστῶ τὴν καλήν σας διάθεσιν, κ. Δημήτριε.
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Ἐὰν τὸ 1995, οἱ 5 δὲν εἶχον ὄρεξιν, ὅπως ψυχολογεῖτε, νὰ συμμετάσχουν μὲ Χριστιανικὸν τρόπον εἰς μίαν συνεδρίασιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου εἰς τὴν ὁποίαν ἀνῆκον, διατί νὰ ἔχουν ὄρεξιν νὰ συμμετάσχουν εἰς ἕνα προφορικὸν διάλογον μὲ μίαν Σύνοδον εἰς τὴν ὁποίαν δὲν ἀνήκουν τὸ 2017;
2) Ἐὰν τὸ 1995, οἱ 5 δὲν ἦσαν ἀπαραίτητοι διὰ τὴν ἐκλογὴν καὶ τὰς χειροτονίας τῶν Ἐπισκόπων εἰς τὰς ὁποίας προέβησαν οἱ 3 μὲ σκοπὸν νὰ ἐπιλύσουν μὲ Χριστιανικὸν τρόπον τὰ Ἐκκλησιαστικὰ προβλήματα, διατί εἶναι ἀπαραίτητοι τό 2017;
3) Καλῶς ἢ κακῶς, οἱ 5 ἐδήλωσαν ἐγγράφως καὶ ἐπισήμως τὸ τί πιστεύουν περὶ Εἰκόνων καὶ πῶς θεωροῦν τὰς χειροτονίας τοῦ 1995. Ὅποιος συζητήσει μαζί των γνωρίζει ποίους ἔχει ἀπέναντί του. Οἱ 3 οἱ ὁποῖοι ἄνευ τῶν 5 προέβησαν εἰς χειροτονίας τὸ 1995, ποῦ καταγράφουν ἐπισήμως τὸ τί πιστεύουν περὶ τῶν Εἰκόνων καὶ πῶς λογίζονται τοὺς 5, ὥστε καὶ οἱ 5 νὰ γνωρίζουν μὲ ποίους συζητοῦν καὶ ἀπὸ ποῦ προέρχονται αὐτοὶ μὲ τοὺς ὁποίους συζητοῦν;
4) Καὶ διὰ νὰ μὴν εἶμαι ὅμως τελείως ἀρνητικός, θὰ ἔλεγα ὅτι ΜΟΝΟΝ δι᾽ ἀνταλλαγῆς Ἐγγράφων θὰ μποροῦσε νὰ ἐπιχειρηθῇ ἕνας Διάλογος. Εἰς προσωπικὰς συναντήσεις μόνον παροξυσμὸς μπορεῖ νὰ προκύψῃ.
5) Ἔχω ἤδη διαβάσει, πρὶν ἀπὸ 10ετίαν καὶ πλέον, μίαν ἐπίσημον, ἔγγραφον καὶ δημοσιευμένην πρότασιν διὰ τὴν Ἕνωσιν ὅλων τῶν Ματθαιϊκῶν, βασιζομένην εἰς τὴν Ἐπιστροφὴν ὅλων εἰς τὴν πρὸ τοῦ 1990 κατάστασιν. Ὅλοι οἱ σοβαροὶ Ματθαιικοὶ ὅμως τὴν ἀγνόησαν. Δν βλέπω λοιπὸν πῶς θὰ μποροῦσε νὰ γίνῃ κάποια δόκιμος προσπάθεια.
Μετὰ τιμῆς.
κ. Κωνσταντίνου,
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Δεν ψυχολογώ πως το '95 οι πέντε δεν είχαν διάθεση για διάλογο. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα μέσα από όλα τα επίσημα έγγραφα της εποχής εκείνης, τα οποία μόνο για ευδιαθεσία περί διαλόγου δεν φανερώνουν τους αποστάτες ''αρχιερείς''. Μήπως είναι ψέματα πως κάθε φορά που Αρχιεπ/πος ΣΥΓΚΑΛΟΥΣΕ Σύνοδο, υπήρχαν άτομα από την αντίθετη πλευρά, τα οποία ήσαν μιλημένα ώστε να δημιουργούν φασαρίες, να εξαπολύουν ύβρεις και να προβαίνουν εις προπιλακισμούς; Ακόμη και κάποιοι εκ των ιδίων των αποστατών ''αρχιερέων'', είχαν αρχίσει να ομιλούν με άσχημο τρόπο εις βάρος του Αρχιεπ/που και των υπολοίπων. Οπότε μόνο από το μυαλό μου δεν βγαίνει το γεγονός πως όντως δεν υπήρχε διάθεση για διάλογο. Σήμερα όμως και ένεκα των τόσων ετών που έχουν περάσει από την θλιβερά εκείνη ημέρα του σχίσματος, κάποιοι εκ των νεοτέρων ''επισκόπων'' αυτής της πλευράς, θα μπορούσαν να δεχθούν τον διάλογο προκειμένου να εξαντληθεί κάθε προϋπόθεση η οποία μπορεί και να επιφέρει θετικά αποτελέσματα.
2. Ο μόνος λόγος δια των οποίον σήμερα είναι απαραίτητοι όσοι εκ των πέντε επιθυμούν διάλογο, είναι αυτός της εν Χριστώ αγάπης και ενότητος. Ουδείς άλλος λόγος δεν υπάρχει. Αλλά και ο ήδη αναφερθείς, είναι πάρα πολύ σημαντικός, διότι οι χριστιανοί δεν πρέπει να είναι χωρισμένοι αλλά σωστά ενωμένοι. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε όλοι μαζί να αντιμετωπίσουμε τας παγίδας του διαβόλου και του επάρατου Οικουμενισμού. Όσο δε δια τις χειροτονίες εις τις οποίες προέβει ο Αρχιεπ/πος το '95, ανευ της συμμετοχής των πέντε, δεν νομίζω κανείς να πιστεύει πως οι άνθρωποι αυτοί ήταν απαραίτητοι, από τη στιγμή που οι ίδιοι θέλησαν να αυτοαποκοπούν από την τότε Σύνοδο.
3) Μάλλον δεν έχετε εξαντλήσει όλες τις αναγνωστικές προϋποθέσεις οι οποίες δεν θα σας έφταναν στο σημείο εκείνο ώστε να γράφετε όσα γράφετε εις την τρίτη σημείωσή σας. Φυσικά και υπάρχουν Σημαντικά Κείμενα εις τα οποία κανείς μπορεί να καταλάβει ποια η στάση του Σεβ/του Κηρύκου έναντι των Πέντε. Τόσο από το '95, όσο και από το 2005 και μετά. Προμηθευτείτε την ''ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ" του Σεβ/του και αυτή θα δώσει αρκετές απαντήσεις εις όσα αναφέρετε. Το τι πιστεύαμε και πιστεύουμε δια τις εικόνες, δεν νομίζω πως χρειάζεται κάποιο επίσημο έγγραφο για να το ομολογήσει. Διότι καλύτερο έγγραφο από εκείνο της Αγίας Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου δεν δύναται να υπάρξει. Ο Δογματικός της Όρος τα λέει όλα και εμείς αυτόν παραδεχόμαστε. Επομένως δεν υπάρχει λόγος για περαιτέρω σημειώσεις και χαρτιά. Το θέμα των εικόνων είναι λυμένο από την αγία αυτή Σύνοδο και δεν χρειάζεται εμείς σήμερα να ασχοληθούμε με αυτό.
4) Η εξ αρχής αρνητική διάθεσις κ. Κωνσταντίνου, δεν είναι ίδιον γνώρισμα του Χριστιανού. Διότι ο Χριστιανός πιστεύει πως ''τα αδύνατα παρά ανθρώποις, δυνατά παρά τω Θεώ εστί''. Οπότε αν εις έναν ενδεχόμενο διάλογο τηρηθούν οι σωστοί τρόποι συμπεριφοράς και υπάρξουν και καλοί συντονιστές, τότε μπορεί όλοι να εκπλαγούμε από τα αποτελέσματα. Μόνο μπροστά στον κόσμο θα φανεί ποιος πραγματικά είναι εκείνος που έχει επιχειρήματα και θέλει πραγματικά το καλό της Εκκλησίας και ποιος το αντίθετο. Επομένως εγώ δεν βλέπω τον λόγω ώστε ο διάλογος να μείνει στα χαρτιά και να μην λάβει οντότητα.
5) Τόσο αυτό που αναφέρεται εις αυτή την σημείωσή σας, όσο και πολλές ακόμη παράμετροι, θα μπορούσαν να οδηγήσουν εις νομάς χαρισμάτων. Αρκεί μόνο να το θέλουμε όλοι. Ο Χριστός θέλει να δει την επιθυμία μας προς το καλό, διότι προς το κακό την έχει ήδη γευθεί και με το παραπάνω. Επομένως δεν χρειάζεται να είστε για ακόμη μία φορά αρνητικός.
Εὐχαριστῶ διὰ τὴν ἐμπεριστατωμένην ἀπάντησίν σας, ἡ ὁποία, ὁμολογῶ, δὲν μὲ εὑρίσκει σύμφωνον εἰς οὐδένα σημεῖον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘὰ εἰπῶ μόνον ὅτι θαυμάζω τὴν αἰσιοδοξίαν σας.
Παραμένων ἀρνητικὸς ἕως ἀρνητικότατος,
Μετὰ τιμῆς,
Ἀναγνώστης ΟΛΩΝ τῶν δημοσιευμάτων.