ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΝ ''ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕΝ ΠΑΤΕΡΑ ΥΙΟΝ ΚΑΙ ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ'' ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΟΤΑΤΟΥ ΚΗΡΥΚΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΝ ΛΟΓΩ ΕΠΙΣΚΟΠΟΝ

 Α.Π. 52

Εν Κορωπίω τη 17η Αυγούστου 1998 ( Εκκλησ. Ημερ.)

ΠΡΟΣ

τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Πειραιώς και Νήσων κ. Νικόλαον

Σαμψούντος 52 Νίκαια Πειραιώς

 Σεβασμιώτατε. Ο Χριστός είη εν τω μέσω ημών πάντοτε.

 Κατά την τελευταίαν συνεδρίασιν της Ιεραρχίας, την γενομένην την 30ην Μαΐου τρ. έτους (ε.η.), Παρασκευή του Αγίου Πνεύματος, συνεζητήθη το θέμα των κατά της Υμετέρας Σεβασμιότητος δημοσίων κατηγοριών (δημοσιευθεισών εις <<φλωρινικόν>> περιοδικόν) επί στγκεκριμένων διατυπώσεων εμπεριεχομένων εις το υφ' Υμών εκδοθέν εν έτει 1993 βιβλίδιον υπό τον τίτλον: << Περί προσκυνήσεως των αγίων και Ιερών Εικόνων...>>.

 Κατά την εν λόγω συνεδρίασιν, η Ιερά Σύνοδος ήκουσε σχετικήν εμπεριστατωμένην εισήγησιν του κ. Δημητρίου Κάτσουρα επί του θέματος αυτού και εν συνεχεία ομοφώνως απεφάσισεν και εζήτησεν από την Υμετέραν Σεβασμιότητα, όπως εντός δέκα ημερών εκθέσητε εγγράφως προς την Ιεράν Σύνοδον την θέσιν σας επί του σοβαρού τούτου θέματος. Μέχρι σήμερον, όμως, όπως είμεθα εις θέσιν να γνωρίζωμεν, ουδέν αναφέρατε, περί της θέσεώς σας επί του προκληθέντος ζητήματος, όπως εδεσμεύθητε ενώπιον της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας. Επειδή, όμως, το σοβαρόν τούτο θέμα, των δημοσίων εναντίον σας κατηγοριών περί κακοδόξων διατυπώσεων εις το εν λόγω κείμενον, καθάπτεται και της ημετέρας ταπεινότητος, καθ' όσον είχον προλογίσει το βιβλίον τούτο, και ως εκ τούτου έχω και εγώ την προσωπικήν μου ευθύνην, θεωρώ αναγκαίον να σας δηλώσω τα εξής:

 Λόγω της εμπιστοσύνης μου προς το πρόσωπό Σας, αλλά και του μεγάλου φόρτου εργασίας και προβλημάτων, τα οποία είχαμε να αντιμετωπίσουμε κατά τας ζοφεράς εκείνας ημέρας του 1993, δεν διεξήλθον το προς δημοσίευσιν κείμενον του βιβλιδίου Σας, μετά της οίας θα έδει προσοχής και επιμελείας. Μετά, όμως, από τον εσχάτως εγερθέντα σάλον, ηναγκάσθην να μελετήσω το κείμενον του βιβλιδίου Σας και δυστυχώς δεπίστωσα μετ' εκπλήξεως, ότι πράγματι εις αυτό περιέχονται πολλαί διατυπώσεις, αι οποίαι δεν συνάδουν προς την Πατρικήν διδασκαλίαν και την ορθόδοξον θεολογίαν.

 Κατόπιν τούτου, Σεβασμιώτατε, και επειδή πιστεύω, ότι ως αληθείς και γνήσιοι Επίσκοποι της Εκκλησίας του Χριστού, πρέπει να διακρινώμεθα από την αρετήν της ταπεινώσεως και την ετοιμότητα προς αίτησιν συγγνώμης δια τυχόν λάθη και αθέλητα σφάλματά μας, ώστε με την Χάριν του Θεού να έχωμεν και το ψυχικόν σθένος να διορθώνωμεν αυτά προς άρσιν του σκανδαλισμού των πιστών και ανάπαυσιν των συνειδήσεών των, προσέτι δε, επειδή ως Επίσκοπος της αγωνιζομένης Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας, θέλω να πιστεύω, ότι θέσεις και διατυπώσεις μή συνάδουσαι προς την Πατερικήν διδασκαλίαν, κατ' ουδένα τρόπον είναι δυνατόν να αποτελούν φρονήματα και διδασκαλίαν ενός Ορθοδόξου Επισκόπου, προς άρσιν δε πάσης τυχόν αμφιβολίας επί του θέματος αυτού, καθιστώ γνωστόν εις την Υμετέραν αδελφήν και πολιάν Σεβασμιότητα, ότι η δήλωσίς μου, εις την οποίαν ηναγκάσθην να προβώ την 30.5.98 ενώπιον της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας, καθ' ην διεχώρισα τας θέσεις μου και ανεκάλεσα εν το συνόλω του τον πρόλογόν μου από το εν λόγω βιβλίον σας, είναι οριστική και αμετάκλητος.
 Ως ελάχιστος δε εν Χριστώ αδελφός και συλλειτουργός, παρακαλώ και προτείνω εις την Υμετέραν Σεβασμιότητα, όπως, εν συνεργασία μετά των θεολόγων της Εκκλησίας μας, μελετήσετε επισταμένως το θέμα τούτο και διορθώσητε τα όσα είναι δυνατόν να διορθωθούν, αποκηρύξετε δε τα σημεία εκείνα του βιβλίου σας τα μη συνάδοντα προς την παράδοσιν και διδασκαλίαν της Αγίας του Χριστού Εκκλησίας. Προσωπικώς είμαι πρόθυμος να συμβάλω.

Διατελώ μετά της εν Κυρίω τω Θεώ ημών αγάπης

Ελάχιστος Αδελφός και Συλλειτουργός Υμών
+ Ο Μεσογαίας και Λαυρεωτικής ΚΗΡΥΚΟΣ