ΣΤΑΥΡΟΣ Ο ΦΥΛΑΞ ΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ

Το σημείον του Σταυρού (Ποία η σημασία του)

   Ο Άγιος Νικόδημος δια την σημασία του σημείου του Σταυρού γράφει:

   <<Με την έπαρσιν της δεξιάς χειρός εις το μέτωπον σημαδεύομεν, ότι ο Θεός ήταν εις τους ουρανούς ως Προάναρχος του Πατρός Λόγος μετά του ζωοποιού Πνεύματος συνδοξαζόμενος. Και με την κατάβασιν της χειρός εις την κοιλίαν σημαδεύομεν, ότι δια την σωτηρίαν ημών κατήλθεν εις την κοιλίαν της Παρθένου και έγινεν άνθρωπος. Με την ανάβασιν δε της χειρός εις το δεξιόν ώμον και μετάβασιν εις τον αριστερόν, σημαδεύομεν, ότι εσταυρώθη και απέθανε δια τας αμαρτίας ημών. Είτα καταβιβάζοντες την χείρα εις την γην κάτω, σημαίνομεν, ότι ετάφη και καταβάς εις τον άδη ελύτρωσε τους απ' αιώνος δικαίους. Και αύθις με την ανάβασιν της χειρός σημαίνομεν την ανάστασιν και την εις ουρανούς ανάληψιν. Εκ του μετώπου είταμε την κατάβασιν πάλιν της χειρός εις κοιλίαν δηλούμεν, ότι μέλλει πάλιν έρχεσθαι εις την γην κρίναι ζώντας και νεκρούς και με την ανάβασιν εις τον δεξιόνώμον και αριστερόν δηλούμεν, ότι έχει να στήση τους μεν δικαίους εκ δεξιών αυτού, τους δε αμαρτωλούς εξ' αριστερώνκαι δεόμεθα να αξιωθώμεν της εκ δεξιών αυτού παραστάεως. Αυτό δηλοί. Ο Σταυρός γίνεται με ευλάβειαν και σφραγίζομεν τον εαυτόν μας με το σημείον του Τιμίου Σταυρού τρεις φορές και σημαδεύομεν όλον το μυστήριον της ενσάρκου Οικονομίας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Διότι με την ένωσιν των τριών δακτύλων σημαδεύομεν την τρισυπόστατον θεότητα και το αδιαίρετον των τριών προσώπων και ότι ο Υιός σαρκωθείς ουκ απέστη του πατρικού κόλπου και τοις ανθρώποις ωμίλησε. Οι χριστιανοί λοιπόν πρέπει να φορούν Σταυρόν προς ένδειξιν, ότι είναι χριστιανοί και προς αποτροπήν κάθε κακού>>.

( Το κείμενο επιλέχθηκε από το βιβλίον ''ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΘΗΣΑΥΡΙΣΜΑΤΩΝ'', Ιερομ. Κηρύκου Κοντογιάννη, Τόμος Πρώτος, Αθήναι 1987)