Εγώ με το ψαλτήρι νιώθω μία αγαλλίαση.

   Γέροντα μου κάνει εντύπωση πως τα παιδιά  καταλαβαίνουν το Ψαλτήι και θέλουν να το διαβάζουν.

   

   Το Ψαλτήρι αναπαύει όλες τις ηλικίες. Τα παιδιά μάλιστα μπορεί να τα αναπαύει περισσότερο από ό,τι αναπαύει εσένα κι εμένα. Το Ψαλτήρι είναι Θεόπνευστο , είναι γραμμένο με Θείο Φωτισμό, γι' αυτό έχει τόσο δυνατά, τόσο βαθιά νοήματα. Όλους τους Θεολόγους και τους Φιλολόγους να μαζέψεις, έναν ψαλμό με τέτοια νοήματα δεν μπορούν να φτιάξουν. Κι αν φτιάξουν κάτι, θα είναι σαν ένα χάρτινο λουλούδι. Αγράμματος ήταν ο Δαβίδ, αλλά ε τι βάθος έγραφε! Φαίνεται καθαρά ότι τον οδηγούσε το πνεύμα του Θεού. 

   Γέροντα, δεν προλαβαίνω να διαβάσω το ψαλτήρι.

   Καλά είναι να εξοικονομείς λίγη ώρα, για να το διαβάζεις μέσα στην ημέρα. Κι αν δεν έχεις πολύ χρόνο, καλύτερα είναι να διαβάσεις μισό κάθισμα και να προσέχεις τα νοήματα, παρά ολόκληρο και να βιάζεσαι. Αυτά τα νοήματα να τα έχεις μετά συνέχεια στον νου σου. Το Ψαλτήρι είναι προσευχή. Μερικοί παρεξηγούν τον Προφήτη Δαβίδ και λένε ότι σε κάποιους ψαλμούς καταριέται. Όταν όμως ο Δαβίδ λέει: << Εκλείποιεν αμαρτωλοί από της γης, και άνομοι, ώστε μη υπάρχειν αυτούς>>, δεν εννοεί να εξολοθρευθούν οι αμαρτωλοί, αλλά να μετανοήσουν και να μην υπάρχουν αμαρτωλοί πάνω στη γη. 

  

   Εγώ, με το Ψαλτήρι νιώθω μία αγαλλίαση. Είναι όλο Προφητεία, όλο παρηγοριά. Σε μία δύσκολη κατάσταση, αν διαβάσεις Ψαλτήρι, νιώθεις ανακούφιση, λύτρωση, σιγουριά ότι ο Θεός θα βοηθήσει. Ο Θεός <<Σωτηρία, λέει, των δικαίων παρά Κυρίου, και υπερασπιστής αυτών εστίν εν καιρώ θλίψεως>>.