Ο κ. ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΤΣΟΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΔΙΑ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΤΥΧΙΚΟ.

Οδυσσέας Τσολογιάννης 3 ώρ. · Για ποιόν Αντι-οικουμενισμό του επισκόπου Τυχικού μιλάνε τα αντι-οικουμενιστικά ιστολόγια;;; Η δεύτερη κατηγορία (μετά την χειροτονία αποτειχισμένου ιερέα), που αποδόθηκε στον επίσκοπο Τυχικό ήταν η εξής: «Συστηματική άρνηση τέλεσης μεικτών γάμων από τον Μητροπολίτη Πάφου Τυχικόν και άρνηση του Μυστηρίου του Χρίσματος και πιστοποιητικών Ορθοδόξου Πίστεως, τα οποία τελέσθησαν και εκδόθησαν από κανονικές Ορθόδοξες Εκκλησίες». Σύμφωνα με δημοσίευμα της ιστοσελίδας philenews από τα πρακτικά της Ιεράς Συνόδου πληροφορούμαστε τα εξής: «δ) Τέλεσις μεικτών γάμων (ΙΑ΄ Συνεδρία 3η/2/2025). …Ο Μακαριώτατος (Αρχιεπίσκοπος Κύπρου) λέγει ότι παρά το γεγονός ότι το θέμα των μεικτών γάμων συνεζητήθη εις την προηγουμένην συνεδρίαν της Ι. Συνόδου ως προς την εφαρμογήν των σχετικών διατάξεων του Καταστατικού Χάρτου και των αποφάσεων της Ι. Συνόδου, η Μητρόπολις Πάφου εμμένει αδικαιολογήτως εις την άρνησιν τελέσεως μεικτών γάμων συμφώνως προσφάτων καταγγελιών αι οποίοι απεστάλησαν εις αυτόν. Εις τας επιστολάς αυτάς καταγράφονται παρατηρήσεις δι’ ενεργείας του Μητροπολίτου Πάφου ωσαύτως και δημοσιεύσεις ανθρώπων προσκειμένων εις αυτόν, υπαλλήλου της Μητροπόλεως Πάφου και ιερέως χειροτονηθέντος υπ αυτού), αι οποίαι στρέφονται κατά του Αρχιεπισκόπου. Επιστολή κατατεθείσα υπό ελληνορθοδόξου γυναικός, καταγγέλει τον Μητροπολίτην Πάφου δι᾽ άρνησιν αδείας τελέσεως γάμου μετά Ρωμαιοκαθολικού. Ο Μητροπολίτης Πάφου λαμβάνων τον λόγον, λέγει ότι δεν ευσταθούν τα όσα προανεφέρθησαν, αλλά πάντοτε τηρούνται όσα προβλέπονται υπό του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Κύπρου. «Από το 2023, έτος χειροτονίας μου, παρ’ όλον που οι Ιεροί Κανόνες απαγορεύουν τους μεικτούς γάμους, έχουν τελεσθεί στη Μητρόπολη Πάφου 17 μεικτοί γάμοι και κατά το 2024, 15 μεικτοί γάμοι. Εξ άλλου, όλα αυτά ανήκουν στη διακριτική ευχέρεια του οικείου Αρχιερέα. Ζητώ όπως οι καταγγελίες αυτές παραδοθούν στη Μητρόπολη Πάφου προς εξέτασιν». Κολυμπάρια ψευδοσύνοδος και μικτοί γάμοι Η ψευδοσύνοδος της Κρήτης (Ιούνιος 2016) παρέσχε, δυστυχώς, την δυνατότητα τελέσεως μικτών γάμων. Στο τελικό επίσημο κείμενό της με τίτλο «Το μυστήριο του Γάμου και τα κωλύματα αυτού» στην § ΙΙ 5 γράφονται τα εξής : «Περί των μικτών γάμων Ορθοδόξων μεθ’ ετεροδόξων και μη Χριστιανών ήχθη εις την απόφασιν, όπως i. ο γάμος Ορθοδόξων μεθ’ ετεροδόξων κωλύεται κατά κανονικήν ακρίβειαν (κανών 72 της Πενθέκτης εν Τρούλλω Συνόδου). ii. Η δυνατότης εφαρμογής της εκκλησιαστικής οικονομίας ως προς τα κωλύματα γάμου δέον όπως να αντιμετωπίζεται υπό της Ιεράς Συνόδου εκάστης αυτοκεφάλου Ορθοδόξου Εκκλησίας, συμφώνως προς τας αρχάς των ιερών κανόνων, εν πνεύματι ποιμαντικής διακρίσεως, επί τω σκοπώ της σωτηρίας του ανθρώπου. iii. ο γάμος Ορθοδόξων μετά μη χριστιανών κωλύεται απολύτως κατά κανονικήν ακρίβειαν». Οι Ιεροί Κανόνες για τους μικτούς γάμους Ιεροί Κανόνες, εμποδίζοντες τους Γάμους 'Ορθοδόξων με αιρετικούς ή σχισματικούς, είναι οι _ξης: α) ΙΔʹ 'Ι. Κανών της Δʹ 'Αγίας Οικουμενικής Συνόδου. β) ΟΒʹ 'Ι. Κανών της ϛʹ 'Αγίας Οικουμενικής Συνόδου. γ) Ιʹ 'Ι. Κανών της εν Λαοδικεία 'Αγίας Τοπικής Συνόδου. δ) ΛΑʹ 'Ι. Κανών της Αυτής Τοπικής. ε) ΚΘʹ 'Ι. Κανών της εν Καρθαγΰνη 'Αγίας Τοπικής Συνόδου. 2. 'Εντυπωσιάζει η αυστηρότης του ΟΒʹ 'Ι. Κανόνος της ϛʹ 'Αγίας Οικουμενικής Συνόδου, όστις όχι μόνον εμποδίζει τον Γάμον 'Ορθοδόξου και _ετεροδόξου, αλλά και αν τυχόν έγινε τοιούτος Γάμος πρέπει να θεωρείται άκυρος και να διαλύεται το «άθεσμον συνοικέσιο» · αν δε κανείς παραβεί τα ορισθΰντα, να αφορίζεται. 3. ῞Ολοι οι 'Ερμηνευταί των 'Ι. Κανόνων (Ζωναράς, 'Αριστηνός, Βαλσαμών, ῞Οσ. Νικόδημος) είναι κατηγορηματικοί: απαγορεύονται αυστηρώς οι Γάμοι 'Ορθοδόξων με _τεροδόξους. Σύμφωνα με τον ιδ΄ Ιερό Κανόνα της Δ΄ Αγίας και Οικουμενικής Συνόδου, δεν επιτρέπεται ο Αναγνώστης και ο Ψάλτης να λαμβάνει γυναίκα ετερόδοξη – αιρετική. Όσοι γέννησαν παιδιά από τέτοιο παράνομο γάμο, οφείλουν να τα φέρνουν στην Καθολική Ορθόδοξη Εκκλησία. Αν τα βάπτισαν με το βάπτισμα των αιρετικών, δηλ. αν το αιρετικό εκείνο βάπτισμα, στο οποίο βαπτίσθηκαν, δεν ήταν διαφορετικό από το ορθόδοξο κατά την ύλη και το είδος, αλλά είναι αποδεκτό στην Καθολική Ορθόδοξη Εκκλησία, τότε να τα χρίουν μόνο με το μύρο, όπως λέει ο Ζωναράς. (Το ορθότερο, όμως, και ασφαλέστερο είναι να βαπτίζονται, επειδή όλων των αιρετικών το βάπτισμα είναι μόλυσμα και όχι βάπτισμα, σύμφωνα με τους μστ΄, μζ΄ και ξη΄ Αποστολικούς Κανόνες). Εάν, όμως, το βάπτισμα εκείνο δεν είναι αποδεκτό, οφείλουν να τα αναβαπτίζουν. Και αν δεν τα βάπτισαν ακόμη, να μην τα βαπτίζουν πλέον στο αιρετικό βάπτισμα, ούτε να τα συνάπτουν σε γάμο με αιρετικό, δηλαδή ή με Ιουδαίο ή με Έλληνα άπιστο και ειδωλολάτρη. Αν, όμως, ο αιρετικός υπόσχεται να γίνει Ορθόδοξος Χριστιανός, ας γίνει πρώτα κατά την υπόσχεσή του και τότε να τελειώνεται ο γάμος. Όποιος παραβεί τα ανωτέρω, να είναι υποκείμενος στα επιτίμια των παραπάνω Αποστολικών Κανόνων[ (ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ, Πηδάλιον, ἐκδ. Β. Ρηγόπουλος, Θεσ/κη 2003, σσ. 196-197..) Ο οβ΄ Ιερός Κανών της ΣΤ΄ Αγίας και Οικουμενικής Συνόδου διορίζει ότι δεν είναι συγχωρημένο να παίρνει Ορθόδοξος άνδρας αιρετική γυναίκα ή Ορθόδοξη γυναίκα αιρετικό άνδρα. Αν κάποιος το κάνει αυτό, να είναι ο γάμος άκυρος και το παράνομο αυτό συνοικέσιο να χωρίζεται, διότι δεν πρέπει να ενώνεται ποτέ ο λύκος με το πρόβατο και ο κλήρος των αμαρτωλών και αιρετικών με την μερίδα του Χριστού και των Ορθοδόξων. Όποιος παραβεί τον παρόντα κανόνα, να αφορίζεται. Εάν, όμως, και τα δύο μέρη, ενώ είναι άπιστα και συζεύχθηκαν στην απιστία και ομοθρησκεία, έπειτα το ένα μέρος πίστεψε στον Χριστό, το άλλο έμεινε στο σκότος της απιστίας, αν το άπιστο μέρος ευχαριστείται να συγκατοικεί με το πιστό, ας μη χωρίζεται, καθώς λέγει ο Απόστολος Παύλος και ο θ΄ Ιερός Κανών του Μ. Βασιλείου, πρώτον γιατί αγιάσθηκε ο άπιστος άνδρας, συγκατοικώντας με την πιστή γυναίκα και αγιάσθηκε η άπιστη γυναίκα, συγκατοικώντας με τον πιστό άνδρα, και δεύτερον γιατί ίσως από αυτή την συγκατοίκηση οδηγηθεί και το άλλο μέρος προς την ευσέβεια. Γιατί, ο ίδιος ο Απόστολος Παύλος επιφέρει: «Τι γαρ οίδας, γύναι, ει τον άνδρα σώσεις; Και τι οίδας, άνερ, ει την γυναίκα σώσεις»[ Α΄ Κορ. 7, 16. ]; «Ενώ ο 72ος Κανόνας της Στ΄ Οικουμενικής Συνόδου, θέτει τις εκκλησιολογικές–δογματικές προϋποθέσεις για την ύπαρξη του εκκλησιαστικού μυστηρίου του γάμου, η απόφαση της ψευδοσυνόδου της Κρήτης – όλως αντικανονικώς και αναρμοδίως – δίνει την δυνατότητα στις Τοπικές Αυτοκέφαλες Εκκλησίες να αποκλίνουν από την περί των μυστηρίων δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας. Συγκεκριμένα, η προταθείσα εισήγηση των μικτών γάμων ως οικονομία – πέρα από την αντικανονικότητα και την παρανομία της, αλλά και το οξύμωρο της σχετικοποιήσεως ενός Κανόνα (72) Οικουμενικής Συνόδου (Έκτης) από ήσσονα «Σύνοδο», στην οποία παραπέμπει το θέμα – είναι άκρως αθεολόγητη, εκκλησιολογικώς. Γι’ αυτό, άλλωστε, συνιστάται αυστηρώς από τον 72ο Κανόνα η ακύρωση και η διάλυση αυτού του γάμου, ως παράνομη εκκλησιολογικώς συμβίωση. Η περαιτέρω μάλιστα θεολογική τεκμηρίωση του Κανόνα, δεν αφήνει καθόλου περιθώρια για οποιαδήποτε οικονομία. «Ου γαρ χρη τα άμικτα μιγνύναι», σημειώνει ο Κανόνας, «ουδέ τω προβάτω τον λύκον συμπλέκεσθαι, και τη του Χριστού μερίδι τον των αμαρτωλών κλήρον· ει δε παραβή τις τα παρ’ ημών ορισθέντα, αφοριζέσθω». Δεν εισηγείται, δηλαδή, ο 72ος Κανόνας οικονομία, αλλά εφιστά την προσοχή για την σοβαρότατη παρανομία. Η παρέκκλιση από τον συγκεκριμένο Κανόνα συνιστά σοβαρότατη Κανονική παρανομία και «παραοικονομία», που έχει, επίσης, σοβαρότατες εκκλησιολογικές συνέπειες, αφού αναμειγνύει τα άμικτα σε «άμικτη μίξη», «συμπλέκει» εκκλησιολογικώς το «πρόβατο» με τον «λύκο» και την «μερίδα» του Χριστού με τον «κλήρο» των αμαρτωλών. Τέτοια, όμως, μίξη είναι εκκλησιολογικώς αδιανόητη και θεολογικώς και πνευματικώς απαράδεκτη»[ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΛΕΓΓΙΔΗΣ, Ἐπιστολή πρός τήν Ι.Σ.Ι. μέ θέμα «Σύντομη ἀποτίμηση τῆς «Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου» στό Κολυμπάρι τῆς Κρήτης (19-26/6/2016), Θεσσαλονίκη 20/7/2016]. Ο ι΄ Ιερός Κανών της εν Λαοδικεία Τοπικής Συνόδου ορίζει ότι δεν πρέπει οι της Εκκλησίας, δηλαδή τόσο οι Κληρικοί, όσο και οι λαικοί Ορθόδοξοι να παντρεύουν τα παιδιά τους με αιρετικούς, χωρίς να κάνουν καμμία διαφορά Ορθοδόξου από αιρετικό. Ο λα΄ Ιερός Κανών της ιδίας Συνόδου λέγει ότι δεν πρέπει οι Χριστιανοί να δίδουν σε κανένα αιρετικό τους υιούς και τις θυγατέρες τους προς γάμου κοινωνία, για να μην τους μεταστρέψουν από την ορθή πίστη στα κακόδοξα δόγματά τους, αλλά μάλλον να λαμβάνουν αυτοί από τους αιρετικούς, εάν, όμως, αυτοί υποσχεθούν και μετατεθούν πρώτα από την αίρεση στην Ορθοδοξία. Ο κθ΄ Ιερός Κανών της εν Καρθαγένη Τοπικής Συνόδου προστάζει τα τέκνα των Ιερωμένων και Κληρικών να μην παντρεύονται με γυναίκες, τόσο των απίστων, όσο και των αιρετικών. Σύμφωνα με το Κανονικό του αγίου Ιωάννου του Νηστευτού, που βρίσκεται στον παλαιό χειρόγραφο Κώδικα, «εάν τινάς πέση με εθνικήν γυναίκα, ήγουν Εβραίαν, ή Τούρκισσαν, ή και Αιρετικήν˙ εάν μεν δεν είχε γυναίκα νόμιμον, τρεις χρόνους κανονίζεται να απέχει της Κοινωνίας, ξηροφαγών μετά την εννάτην, και ποιων καθ’εκάστην μετανοίας διακοσίας. Παρομοίως να επιτιμάται, και εάν γυνή, η μη έχουσα άνδρα νόμιμον, πέση με Εβραίον, ή Τούρκον, ή και Αιρετικόν. Εάν δε ο άνδρας είχε γυναίκα, και η γυνή είχεν άνδρα, έπειτα έπεσαν με τα τοιαύτα εθνικά πρόσωπα και αιρετικά, τέσσαρας, ή πέντε χρόνους κανονίζονται, ξηροφαγούντες καθ’εκάστην, και ποιούντες μετανοίας διακοσίας πεντήκοντα» Αναρτήθηκε από ΟΜΟΛΟΓΙΑ στις 1:19