Η ΝΗΣΤΕΙΑ ΕΝΤΟΛΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

 

 ΓΕΝΙΚΑ ΠΕΡΙ ΝΗΣΤΕΙΑΣ

   Παρ' ότι η Νηστεία είναι εντολή της Εκκλησίας μας, διότι την διδάσκει το Ευαγγέλιον και εν γένει η Αγία Γραφή, και θεσμός παμπάλαιος, έχουσα τας ρίζας της μέσα εις αυτόν τούτον τον Παράδεισον, εν τούτοις υπάρχουν πολλοί, τόσον λαϊκοί όσον και Κληρικοί, που ούτε καν προσέχουν αυτήν.
 Ωστόσο δεν απευθυνόμεθα εις αυτούς, που δεν τους συνδέει τίποτε άλλο με την Μητέρα Εκκλησίαν ειμή το ιερόν Βάπτισμα που έλαβον εις την νηπιακήν των ηλικίαν, αλλά γενικώς εις όλους αυτούς που θέλουν να λέγωνται χριστιανοί, αλλά δεν νηστεύουν.
 Είμεθα υποχρεωμένοι όμως να τονίσωμεν, ότι υπάρχουν πολλοί χριστιανοί, που παρά την περιφρόνησιν που δεικνύουν, πλείστοι εκ των λαϊκών αλλά και εξ αυτών των Κληρικών, εις τον Ιερόν τούτον θεσμόν της Νηστείας, εξακολουθούν να φυλάττουν την νηστείαν, όχι μόνον της Τετάρτης και Παρασκευής, αλλά και των Τεσσαρακοστών. Οι τοιούτοι μας είναι λίαν συμπαθείς, διότι αγωνίζονται να υπακούσουν εις την εντολήν της Εκκλησίας και να κόψουν το ιδικόν των θέλημα, ώστε να κυριαρχήσουν επί του εαυτού των, ίνα μη παραδοθώσιν δέσμιοι εις την κοιλίαν των, γνωρίζοντες το της Αγ. Γραφής: <<Η δύναμις (του Σατανά) επ' ομφαλού γαστρός>>. (Ιώβ. μ'. 11). Άξιος ο μισθός αυτών.
 Τους επαινούμεν και προτρέπομεν αυτούς να συνεχίσουν την καλήν ταύτην αγίαν συνήθειαν, εάν δεν έχουν λόγους υγείας και βιωτικής ανάγκης, που τότε θα πρέπη να το συζητήσωσι μετά του Πνευματικού των Πατρός (του εξομολόγου των).
 Αλλ' εξίσου πρέπει να τονίσωμεν, ότι υπάρχουν και μερικοί, που παρεξηγούν την έννοιαν και τον σκοπόν της Νηστείας και νηστεύουν, όχι δια να θεραπεύσουν εαυτούς, αλλ' ίνα αποκοιμήσουν την συνείδησίν των και δικαιολογήσουν εις τον εαυτόν των χίλιες δύο παρανομίες. Ας γνωρίζουν όμως οι τοιούτοι, η Νηστεία των δεν είναι πλέον φάρμακον παθοκτόνον, αλλ' υποκρισία, την οποίαν μισεί και καυτηριάζει ο Χριστός και η Εκκλησία Του.
 Διότι ένιοι εξ' αυτών, από το ένα μέρος νηστεύουν και από το άλλο βλασφημούν. Νηστεύουν, και συζούν παρανόμως (αστεφάνωτοι). Νηστεύουν, και είναι κλέπται, άδικοι, μέθυσοι, ψεύσται, συκοφάνται, χαρτοπαίκται, φιλάργυροι, πλεονέκται, διαβολείς, πόρνοι, μοιχοί, φονείς (δι' εκτρώσεων και αποφυγής της τεκνογονίας) κλπ. Νηστεύουν, και ψευδορκούν ή τρέχουν εις τα δικαστήρια δι' υλικά πράγματα, καταδικάζουν τον αθώον, ργίζονται, δεν προσεύχονται, δεν εξομολογούνται, δεν εκκλησιάζονται, δεν κοινωνούν, έχουν χρόνια να μιλήσουν με συνανθρώπους των, δεν συγχωρούν κλπ.
 Η νηστεία αυτών, καθώς αντιλαμβάνεται πας τις, δεν είναι πλέον φάρμακον θεραπευτικόν, που η Εκκλησία θέτει εις την διάθεσίν των, αλλά ναρκωτικον, που εφεύρε η αρρωστημένη φαντασία των. Διότι: <<Τί γαρ όφελος της νηστείας, λέγει ο ιερός Χρυσόστομος,  όταν πονηρίας η γέμουσα η διάνοια; Όταν εγκαλήται; (δικάζητε) Όταν κατακρίνητε, δοκούς περιφέροντες επί των οφθαλμών και προς επίδειξιν πάντα ποιήτε;>>. Νηστεύουν, ίνα ναρκώνουν την συνείδησίν των δια να μή διαμαρτύρεται κατά του αμαρτωλού και ανηθίκου βίου των. Νηστεύουν από φαγητά δια να μή νηστεύουν από αμαρτήματα.
 Το θέμα λοιπόν της Νηστείας  είναι λεπτόν και πολύπλευρον. Διότι η Νηστεία δεν περιορίζεται εις την χύτραν μας. Ημπορεί να νηστεύωμεν από φαγητά, αλλ' εφ' όσον δεν νηστεύομεν και από αμαρτήματα, η νηστεία μας μετατρέπεται εις κατάκρισιν. Δι' αυτό εις την συνέχειαν θα εξετάσωμεν την Νηστείαν απ' όλας τας πλευράς, ίνα εις ημάς αποβαίνη εις βοήθειαν και όχι εις ζημίαν. Διότι ως έχει σήμερον παρ' ημίν ο ιερός ούτος θεσμός της Νηστείας είναι άσκοπος και ανωφελής από θρησκευτικής και ηθικής απόψεως. Χρησιμεύει απλώς εις το να επαυξάνη τον αριθμόν των παραβατών των εκκλησιαστικών διατάξεων, και καθιστά βαρύτερον και επαχθέστερον το φορτίον του εκκλησιαστικού ζυγού, δημιουργών <<Χριστιανούς άνευ Εκκλησίας>>, και να παρέχη εις τινάς την επίπλαστον και αποκοιμίζουσαν ηθικώς παραμυθίαν ότι είναι αυστηροί τηρηταί των <<πατρίων>>, αδιαφορούντες αν η φύλαξις αύτη δεν έχει άλλον σκοπόν πλην της απλής φυλάξεως.