Πολλοί είναι εκείνοι που θέλησαν να ζήσουν άγνωστοι με μόνη συντροφιά τους τον Θεό. Με αυτή την επιθυμία έζησε και ο Όσιος Νείλος ο Αγιορείτης. Έζησε κατά τα τέλη του 16ου αιώνα και καταγόταν από το χωριό Άγιος Πέτρος Κυνουρίας. Από νεαρή ηλικία παρελήφθη από τον θείο του, ιερομόναχο Μακάριο, στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου, την καλουμένη Μαλεβή, όπου και εκπαιδεύτηκε με θεοσέβεια, έπειτα χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος. Ποθώντας όμως και οι δύο πιο ασκητικό βίο, πήγαν στο Άγιο Όρος, όπου, αφού για λίγο χρόνο ασκήτεψαν στο σπήλαιο που είχε ζήσει ασκητικά ο Όσιος Πέτρος ο Αθωνίτης, έπειτα εγκαταστάθηκαν σε μία έρημη περιοχή, κοντά στη Μεγίστη Λαύρα. Εκεί έκτισανναό αφιερωμένο στην Υπαπαντή του Σωτήρος και ζούσαν με πολύ μεγάλη αυστηρότητα. Αργότερα, μετά την κοίμησα του Μακαρίου, ο Όσιος Νείλος, ποθώντας μεγαλύτερη άσκηση, με κίνδυνο της ζωής του κατέβηκε σε μία σπηλιά που βρισκόταν σε έναν πολύ απόκρημνο βράχο. Εγκαταστάθηκε εκεί, αφού τη διαρρύθμισε κατάλληλα, και στο βάθος της έφτιαξε ένα υποτυπώδη ναό, που τον αφιέρωσε στον Απόστολο και Ευαγγελιστή Ιωάννη τον Θεολόγο. Παρέμεινε εκεί άγνωστος για πολλά χρόνια, έχοντας μπροστά του μόνο τον Θεό. Με τα άφθονα δάκρυά του ζητούσε το έλεος του Θεού. Αγνοούμενος από όλους και αποκομμένος από κάθε ανθρώπινη επαφή δεν επικοινωνούσε με κανέναν παρά μόνο με έναν μοναχό, που του έφερνε τη λιτή ασκητική του τροφή και τον βοηθούσε στην τέλεση της θείας λειτουργίας, αγωνίστηκε νικηφόρα, <<εν προσευχή και νηστεία>>, εναντίον των δαιμόνων, που τον πολέμησαν λυσσαλέα, μοναδική αλλά και υπέρτατη παρηγοριά έχοντας τη νοερή και καρδιακή επικοινωνία του με τον Ιησού Χριστό. Στο απόκρημνο αυτό ασκητήριο έζησε ο Όσιος Νείλος, έγκλειστος και αφανής, μέχρι την κοίμησή του, στις 12 Νοεμβρίου του 1651. Το άγιο σκήνωμά του ενταφιάστηκε μέσα σε αυτό το σπήλαιο από τον μοναχό που τον επισκεπτόταν. Μετά την κοίμησή του ο Θεός τον φανέρωσε δοξάζοντάς τον με το χάρισμα της μυροβλυσίας. Από τον τάφο του άρχισε να αναβλύζει μύρο, τόσο πολύ που σχυμάτιζε μικρό ρυάκι και έφτανε μέχρι κάτω τη θάλασσα. Οι χριστιανοί το έμαθαν κι άρχισαν να έρχονται με τα πλοία τους και να παίρνουν το θείο αυτό μύρο δια του οποίου γίνονταν πολλά θαύματα. Η συρροή όμως των χριστιανών έγινε αντιληπτή από τους Τούρκους πειρατές, οι οποίοι έσπευσαν να εκμευταλλευτούν την κατάσταση και προκαλούσαν προβλήματα στους χριστιανούς. τότε, ο Όσιος Ακάκιος ο Καυσοκαλυβίτης παρακάλεσε τον Όσιο Νείλο να σταματήσει τη μυροβλυσία για να μη προκαλούνται προβλήματα στους χριστιανούς. Κι αμέσως το θαύμα έγινε, η ροή του μύρου σταμάτησε. Έτσι ο Όσιος Νείλος, όσο κι αν θέλησε να μείνει άγνωστος και αφανής, ο Θεός δια των θαυμάτων του τον κατέστησε γνωστό και μέγα σε όλους τους χριστιανούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου