ΔΙΑΦΟΡΑ!

ΣΤΙΧΟΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΠΑΝ
ΑΚΡΟΣΤΙΧΙΖΟΝΤΕΣ
ΤΟ <<ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ>>
Νικολάου Τριανταφύλλου του Κερκυραίου

Ο πάπας αποθαίνει. Κι η ψυχή του
στον ουρανόν διαβαίνει, όχι το κορμί του
ιδού κτυπά τας πόρτας να τ' ανοίξουν,
κι οι πυλωροί θέλουν να τον κρημνίσουν!
Κι απ' όλους ο Πέτρος απεκρίθη με θυμόν:
<<εδώ μέσα δεν εμπαίνει (Πάτερ ημών!

Διότι όποιος θέλει εδώ να' ρθη με μένα,
πολλά καλά θε νάχη καμωμένα,
και μάλιστα αλάθητος που συ λογάσαι,
και τα κακά πού 'πραξες δεν θυμάσαι!
Μ' αν έχεις εις τα δόγματα υπήκοος φανή,
τώρα ήθελε σε δεχθή (Ο εν τοις ουρανοίς!

Αν είχες πράξη εις τον κόσμον σαν εμένα,
τα πράγματα που άφησα γραμμένα,
κ' ήθελες ευπρεπήση την Εκκλησίαν,
με 'κείνην την θείαν ευκοσμίαν,
κι αν εκυβέρνησας καλά τα πρόβατά του,
τότε μετά χαράς, (Αγιασθήτω το όνομά σου!

Στην χάριν όπου έλαβες και βασιλείαν
παρά Θεού και θείαν εξουσίαν,
αν είχες ενεργά το θέλημά του
κι ήθελες να φυλάγη τας εντολάς του,
και δεν είχε περισσεύση η φιλαργυρία σου,
ηθέλανε φωνάζη (Ελθέτω η βασιλεία σου!

Την εκλογάδα πού 'λαβες να κυβερνήσης,
δεν έπρεπε να την εξαπατήσης.
Κι αν είχες καθαρά τα δόγματά σου,
καθ' ένας ήθελεν ειπή: (Γενηθήτω το θέλημά σου!

Δεν είδες τας παραγγελίας πουν' αφημέναι
και εις το θείον Ευαγγέλιον γεγραμμέναι,
ότι όταν ο Χριστός εμένα είχε παραγγείλη,
τα πρόβατά του επαρέδοσεν ημών,
να κυβερνούμεν εκεί κάτω (Ως εν ουρανώ.

Διότι ο Θεός ως είναι εδώ απάνω,
και έτσι κυβερνήτης ημών πάντων,
Αρχή της εξουσίας των Ταγμάτων,
και Κύριος των άνω Στρατευμάτων,
έχει και την πρόνοιαν πάσης φυλής
εις όσα γίνονται (Και επί της γης!

Με τον Ιούδαν συγκρίνεται η αγιότητά σου
γιατί εμάθαμεν κι εδώ τας αρετάς σου!!
Τας ανομίας και αδικίας και άλλας
αμαρτίας, τρανάς τε και μεγάλας!
Και το χειρότερον πού 'πραξες και εκούσιον
να κλέπτης και (Τον άρτον ημών τον επιούσιον!

Τα μέλλοντα ποτέ σου δεν εμέτρας,
ούτε πως είσαι της Εκκλησίας πέτρα.
Δεν εστοχάσθης πού 'χεις καταντήσει,
και ποίαν ζωήν μέλλεις να αποκτήσης.
Μόνον τ' αργύρια πού 'χες δια συμφέρον
απ' όλους να ζητής (Δος ημίν σήμερον!

Να τυραννάς με αδικίας μεγάλας τον λαόν σου,
δικαιοσύνην δεν εμέτρα ο λογισμός σου!
Εις πλούτη και φιλαργυρίαν εδόθης,
και πάσαν ασωτίαν εγγαστρώθης!
Και τυραννάς πολλούς δια πληρωμήν,
και όλοι σου λέγουν: να, (Και άφες ημίν!

Την νύμδην Χριστού την Εκκλησίαν,
την έκαμες ως μίαν μοιχαλίδα.
και την ταπείνωσιν εις υπερηφανίαν
την εμετάτρεψες, με πάσαν αμαρτίαν!
Και προσευχήν δεν έκαμες εις τον Θεόν,
να πης και συ: άφες Πάτερ, (Τα οφειλήματα ημών!
 

Διατί και ημείς στον κόσμον σαν εσένα,
εκάμαμεν με εξουσίαν, και καθ' ένα
εφέραμεν εις την θεογνωσίαν,
και είμασθαν στολή στην Εκκλησίαν.
Πάσαν κακοπραξίαν λέγει ο Θεός να φύγωμεν.
Ώστε και σύ έπρεπε να ορίση, (Ως και ημείς αφίεμεν.

Έκανε χρεία του Θεού να κάμνης ύμνον,
να είσαι ταπεινός και ελεήμων
στα ορφανά, χηράδες και πτωχούς,
να τους βοηθείς με χρήμα και τρόπους πολλούς.
Τους εχθρούς σου να μη κρατής λογαριασμόν,
να δίδης την συγχώρησιν (Τοις οφειλέταις ημών.

Του Πέτρου εδόθη ως επιτρόπου η δόξα,
ράβδος ποιμαντική εις πάσαν φυλήν και γλώσσαν.
Αλλ' ήμουν ράβδος της υποταγής,
όι σαν την δικήν σου, που 'ναι σφαγής!
Και έκαμες τον Λαόν να λέγη προς τον Θεόν:
φύλαξε, ω, Κύριε (Και μή εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν!

Εσύ 'σαι ο πειρασμός και πονηρός.
Απόξω φαίνεσ' άγιος, και μέσα σκοτεινός!
Των Θείων Μυστηρίων καταφρονετής,
και της δικαιοσύνης άδικος κριτής!
Μή μας αφήσης, όλοι λέγουν του Θεού,
(Αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού!
 

Και όλοι δια σε γογγύζουν προς Θεόν,
και κράζουν όλοι με δάκρυα έμπροσθεν ημών:
Διώξε, Κύριε, τον Πάπαν από την γην!
Και όλοι συμφώνως φωνάζουν (Αμήν!>>