ΟΥΤΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ 1971 ΕΙΝΑΙ ΛΕΛΥΜΕΝΟΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΛΕΙΣΤΑ ΟΣΑ ΑΛΛΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΕΚΚΡΕΜΟΥΝ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΧΡΗΖΟΥΝ ΕΠΙΣΤΑΜΕΝΗΣ ΕΞΕΤΑΣΕΩΣ

ΟΥΤΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ 1971 ΕΙΝΑΙ ΛΕΛΥΜΕΝΟΝ

 ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΛΕΙΣΤΑ ΟΣΑ ΑΛΛΑ ΕΚΚΡΕΜΟΥΝ 

ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΚΑΙ ΧΡΗΖΟΥΝ ΠΟΛΛΗΣ ΕΞΕΤΑΣΕΩΣ

 

ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟΝ ΠΟΥ ΕΓΡΑΦΗ ΠΡΟ ΟΛΙΓΟΥ ΚΑΙΡΟΥ

Εις την επιμονην του Ιερομ. π. Θεοδωρου (από την Λαρισα) καί Χαρ. Στουραιτη (από την Κερατεα) και ει τινος ετερου, οτι το θεμα του 1971 ειναι "λελυμενον" και δεν χρειαζεται καμμία συζητησις, καί οτι οφειλουμε εμεις οι πεντε Αρχιερεις της Πανορθοδοξου Συνοδου, (οι οποιοι διεκοψαμεν την κοινωνιαν μετα των Παχωμιανων Ευσταθιανων) να δηλωσωμεν a priori μετανοιαν ενωπιον του Σεβ. Αμφιλοχιου, δια να μας "δεχθη εκείνος εις τήν Εκκλησίαν από την οποίαν δηθεν εξηλθομεν", ας μου επιτραπη να τους γραψω καί παλιν, οπως καί αλλη φορα τους εγραψα, οτι τιποτε απολύτως δεν ειναι λελυμενον, οσον αφορα το 1971 από το οποίον προεκυψαν ολα τα σχισματα, τα οσα εγιναν καί τα οσα ακόμη θα επακολουθησουν, οπως φαινεται ακομη καί το κυοφορουμενον από το 2015.  Καί ιδιαιτερως δεν ειναι λελυμενον το βασικον θεμα αν οι Ρωσοι ωρθοδοξησαν, αν απεδεχθησαν την Ομολογιαν Εκκλησιολογιαν μας καί αν αναγνωρισαν την Αποστολικην μας Διαδοχην καί αν υπό τας προυποθεσις αυτας ανεγνωσθη "συγχωρητικη ευχη" εν Ελλαδι καί αν υπό την προυπόθεσιν αυτην δεχθηκαμε εδω εις την Ελλαδα την Εξαρχιαν καί την ενωσιν με τούς Ρωσους χωρις καμμίαν εξετασιν ... Το μονον λελυμενον ειναι η πρό ολίγων μηνων αποκαταστασις της κοινωνιας ημων των πεντε Αρχιερεων μετα του Σεβ. Λαρισης Αμφιλοχιου, οταν ηλθε μετα συνοδων του (π. Θεοδωρου, κ. Χαριλαου Στουραιτου,  καί αλλων λαικων) εις το Επισκοπείον της Αγιας Αικατερινης, καί ενωπιον του υπεγραψαμε την διακοπην κοινωνιας μετα του Παχωμιου Ευσταθιου, δια τους λόγους πού αναφερονται εις το κείμενον το οποίον ο ιδιος συνεταξε καί μας εζηττησε να υπογραψουμε. Σημειωτεον οτι το κείμενον αυτό υπεγραφη υφ ημων, αφου εζητησαμε να εξελθουν της αιθουσης οι λαικοι συνοδοι του, καί αφου ημεις ο Μητροπολιτης Κηρυκος καί ο Σεβ. Σωζομενος (που ηταν καί αυτος παρων) δια λογαριασμον καί των αλλων Αρχιερεων εξηγησαμε τα παντα καί υπεγραψαμε ενωπιον του (του Σεβ. Αμφιλοχιου) το εγγραφον της διακοπης κοινωνιας μετα των Παχωμιανων - Ευσταθιανων, οπως το ειχε διαμορφωσει ο ιδιος. Ο Σεβ. Αμφιλόχιος ευχαριστημενος πλέον μας ειπε: "Τωρα εχει αποκατασταθη η κοινωνια μας, σας αναγνωριζω καί θα σας εχω πλεον εις τά διπτυχα να σας μνημονευω" καί αμεσως μας ησπασθη αμφοτερους. Οταν εβγηκαμε εξω καί αλληλοασπασθηκαμε παλιν ο Σεβ/τος Αμφιλόχιος καί εγω, τους εκανε νοημα να μας ασπασθουν καί αυτοί, αλλα ολοι (ο π. Θεοδωρος καί οι λαικοί) υπήκουσαν εις τήν "εντολήν" του Χαριλαου να μην μας ασπασθουν ... Χαριλαε, εαν επιμενεις να πολεμεις την κατα Θεόν ενωσιν καί να αρνεισαι καί αυτον τον "διαλογον εν αγαπη καί αληθεια" καί σχιζεις τον αραφον χιτωνα του Χριστου, διοτι δηθεν ειμεθα "εκτος Εκκλησιας" "υμεις οψεσθε".... Ο Θεος να σε ελεηση....