''ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΕΚΠΕΣΟΝΤΕΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΤΩΝ Γ.Ο.Χ. ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΟΜΑΧΟΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΥΝΑΓΩΓΙΚΗ ΟΜΑΔΑ''

   Αυτά τονίζει εις επιστολήν του προς την εφημερίδα της Λαρίσης <<ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ>>, ο Θεολόγος Καθηγητής κ. Ελευθ. Γκουτζίδης, εξ αφορμής σχετικών δημοσιευμάτων, η οποία εδημοσιεύθη αποσπασματικώς. Παραθέτομεν ολόκληρον το κείμενον της επιστολής.

   ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΓΚΟΥΤΖΙΔΗΣ

    ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ

Εν Αθήναις τη 11/24.7.96

Προς 

την Διεύθυνσιν της Εφημερίδος

<<ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ>> ΛΑΡΙΣΗΣ

Κε Διευθυντά

   Παρακαλώ όπως εγκρίνετε την δημοσίευσιν αυτής της επιστολής μου, καίτοι με τα αλλεπάλληλα σχετικά δημοσιεύματα ίσως να έχη κορεσθή το αναγνωστικό κοινόν. Ωστόσον νομίζομεν ότι είναι απαραίτητον με αυτήν την δημοσίευσιν να γίνουν σαφή τα κάτωθι:

1.    Τα γενικώτερα σκάνδαλα εις τον Εκκλησιαστικόν χώρον, τα οποία γίνονται αιτία να σκανδαλίζωνται και να ψυχραίνωνται οι πιστοί και ιδιαίτερα να απομακρύνωνται οι νέοι από την Εκκλησία, δεν αποτελούν μία φυσική ή τυχαία εξέλιξι - πορεία. Πιστεύουμε ότι είναι και κατασκευασμένα και κινούνται τεχνητά. Δια τούτο δεν σταματούν.
2.        Όσον αφορά τας διαφοράς, αι οποίαι αφορούν ημάς τους Γ.Ο.Χ. (Παλαιοημερολογίτας) θέλουμε να καταστούν σαφή εις το ευρύ αναγνωστικόν κοινόν της εφημερίδος σας τα κάτωθι:
   
   α)     Από το 1924, ότε προεκλήθη το εν Ελλάδι εορτολογικόν σχίσμα με αιτία και αφορμή την επιβολήν του καταδικασμένου νέου παπικού ημερολογίου δια του οποίου εγένετο και το πρώτον βήμα του Οικουμενισμού, η Εκκλησία των Γ.Ο.Χ., η Οποία δεν το απεδέχθη, παρέμεινεν αμετακίνητος εις την δισχιλιετή εορτολογικήν παράδοσιν. Η Εκκλησία λοιπόν, των Γ.Ο.Χ. έχει συνείδησιν και την ομολογεί και την στηρίζει, ότι αποτελεί την αδιάκοπον συνέχειαν της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ελλάδος. Εν προκειμένω την ανωτέρω Εκκλησιολογίαν - Ομολογίαν Της η Εκκλησία των Γ.Ο.Χ. στηρίζει επί του πραγματικού γεγονότος ότη Αύτη διακρατεί ακαινοτόμητον εν πάσι την Αποστολικήν Πίστιν, κατέχει αδιάκοπον, γνησίαν και ανόθευτον την Αποστολικήν Διαδοχήν και διαφυλάσσει απαρασάλευτον την Κανονικήν τάξιν.
   
   β)   Τα από το 1991 εγερθέντα σκάνδαλα εις την Εκκλησίαν των Γ.Ο.Χ. είναι τεχνητά και εκκινούν από τα σκοτεινά κέντρα του Βατικανού και του Οικουμενισμού, τα οποία (κέντρα) ως εκ των πραγματικών γεγονότων προκύπτει, εχρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν, προς τον σκοπόν αυτόν, εμμέσως δύο τουλάχιστον εκ των Επισκόπων της Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ., ήτοι τους ηγέτας της σχισματικής παρασυναγωγικής ομάδος των πέντε: τον πρώην Μητροπολίτην Αττικής κ. Ματθαίον Μακρήν και τον πρώην Μητροπολίτην Θεσσαλονίκης κ. Χρυσόστομον Μητρόπουλον. Οι εν λόγω πρώην Μητροπολίται παρασύραντες εις την ολισθηράν οδόν των και τους πρώην Μεσσηνίας κ. Γρηγόριον, πρώην Φθιώτιδος κ. Θεοδόσιον και πρώην Κοζάνης κ. Τίτον, εξύφαναν τον μύθον περί δήθεν <<εικονομαχίας>>, εκαλλιέργησαν μεσαιωνικήν μισαλλοδοξίαν και έτσι προετοίμασαν το από Μαΐου 1995 σχίσμα των. Είναι χαρακτηριστικόν ότι εις την προσπάθειάν των να στηρίξουν τον μύθον - απάτην περί δήθεν <<εικονομαχίας>>, δεν εσεβάσθησαν ούτε την ιστορικήν αλήθειαν, ούτε την Ορθόδοξον Παράδοσιν, αλλά έφθασαν και μέχρι σημείου να παραχαράξουν κείμενα Πατέρων και Οικουμενικών Συνόδων!!!
   
   γ)   Το σχίσμα των πέντε πρώην Μητροπολιτών, και ο καθημερινώς αυξανόμενος διασυρμός της Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ. και ο ευτελισμός θεσμών και προσώπων, επελέγη μετά το γεγονός κατά το οποίον ο πρώην Αττικής κ. Ματθαίος Μακρής δεν κατώρθωσε κατά την υπερεικοσαετή αρχιερατεία του να παραμερίση τον κατά πάντα άξιον Άγιον Προκαθήμενον της Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ. τον Μακαρ. Αρχιεπίσκοπον κ. Ανδρέαν και να καταλάβη τον θρόνον αυτού ο ίδιος. Συγχρόνως, αν πετύγχανε το ανωτέρω θα εγίνετο κύριος και των δύο ιστορικών Μονών της Παναγίας (Κερατέα Αττικής) και Μεταμορφώσεως (Κουβαρά Αττικής), και προ πάντων θα καθίστατο και πρόεδρος των δύο νομικών φορέων της Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ., ήτοι του ΟΔΑΠΙΕΓΟΧ (Οργανισμός Διαχειρήσεως Ακινήτου Περιουσίας Ιεραρχών Εκκλησίας Γ.Ο.Χ.) και του νεωτέρου ΙΦΣΚΑΕΓΟΧ ( Ιερός Φιλανθρωπικός Σύνδεσμος Κληρικών Ακαινοτομήτου Εκκλησίας Γ.Ο.Χ.). Δηλαδή θα καθίστατο πανίσχυρος και <<ομαλά>> θα εμεθόδευε την εξάρτησιν - υποταγήν της Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ. υπό τον νεοημερολογιτισμόν μέσω του Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων. Μη πραγματοποιηθέντος όμως του σχεδίου τούτου, διότι <<οι φύλακες αγρυπνούν>>, ο ίδιος εκίνησε τον μηχανισμόν των σκανδάλων, της <<εικονομαχίας>> και κατέληξεν αναγκαστικά εις το σχίσμα, διότι δεν υπήρχε άλλος τρόπος δια να πληγή η Εκκλησία των Γ.Ο.Χ. Με την μέθοδον λοιπόν του <<διαίρει και βασίλευε>> επιδιώκεται η φθορά, ο διασυρμός της Εκκλησίας και ο ευτελισμός θεσμών και προσώπων, τα οποία αποβαίνουνπρος όφελος της <<νέας τάξεως πραγμάτων>> επί των εκκλησιαστικών πραγμάτων.
   
   δ)   Δέον να γίνη σαφές, ότι οι πέντε πραξικοπηματίαι πρώην Μητροπολίται μετά τον Μάϊον του 1995 δεν έχουν απολύτως καμμίαν σχέσιν μετά της Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ. και ειδικώτερον.
   
   1ον. Δεν ανήκουν εις την Εκκλησία των Γ.Ο.Χ., ούτε εκπροσωπούν Αυτήν, αλλά και ευρίσκονται ακριβώς εις τον αντίποδα της Εκκλησίας.
   2ον.  Αποτελούν Εκκλησιομάχον σχισματικήν - παρασυναγωγικήν ομάδα και δεν έχουν σχέσιν με τον ιερόν θεσμόν της Συνόδου.
   3ον.  Κάθε απόφασις - πράξις αυτών είναι κατά την Κανονικήν Εκκλησιαστικήν τάξιν άκυρος και ουσία ανυπόστατος, ως εν προκειμένω διέγνωσε και απεφάνθη και το Μονομελές Πρωτοδικείον Αθηνών με την υπ' αριθ. 20348/15.7.96 απόφασίν του, εις την οποίαν διαλαμβάνονται τα κάτωθι ακριβώς:
   
   <<... Κατά συνέπεια εξακολουθεί να υπάρχη η Σύνοδος αυτή και να προεδρεύει αυτής ο Αρχιεπίσκοπος Ανδρέας, αφού δεν έλαβαν εν τω μεταξύ χώραν ενέργειες κατά τους Θείους και Ιερούς Κανόνες της Ακαινοτομήτου Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ. δια την συγκρότηση νέας Ιεράς Συνόδου.
   
      Η από 25.6.96 απόφαση των πέντε Αρχιερέων περί θέσεως του κ. Ανδρέα εις αργίαν, ουδεμίαν ασκεί επιρροήν, αφού αυτή ελήφθη από αναρμόδιο όργανο αυτοαποκαλούντων εαυτούς Ιεράν Σύνοδον και χωρίς να τηρηθούν προηγουμένως οι οποιεσδήποτε διαδικασίες κατά τους κανόνες της Ακαινοτομήτου Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. προκειμένου, να τεθεί αυτός εις Αργίαν. Εξ άλλου η απόφαση αυτών περί διορισμού ως Προέδρου της συσταθείσης υπ' αυτών αυτοαποκαλουμένης Ιεράς Συνόδου, του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτους Μεσσηνίας κ. Γρηγορίου, ουδεμίαν ισχύν έχει, αφού αυτή συνεστήθη χωρίς να τηρηθούν οι Κανόνες της Ακαινοτομήτου Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. αυτοαπεκλήθη, υπό των πέντε αυτών Αρχιερέων, Ιερά Σύνοδος και ενώ υπήρχε η νομίμως συσταθείσα τοιαύτη. Εν όψει αυτών, η υπό κρίση αίτηση, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή και ως ουσιαστικά βάσιμη επί τω τέλει όπως ανακληθεί η υπ' αριθ. 16073/1996 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού, καθ' ο μέρος αφορά τον Αρχιεπίσκοπον κ. Ανδρέα και ειδικώτερα τις διατάξεις της άνω αποφάσεως με τις οποίες: Υποχρέωνε αυτόν τον κ. Ανδρέα, να παραδώσει προσωρινά στην Ηγουμένη την χρήση του Δεσποτικού του Αγ, Μοδέστου και 2) που απαγορεύει προσωρινά στις λοιπές των καθών να τον επισκέπτονται (κ. Ανδρέα), συμψηφιζομένης όμως της δικαστικής δαπάνης λόγω μερικής νίκης και μερικής ήττας των διαδίκων (άρθρο 178 παραγρ. 1 εδάφ. Κ. Πολ.Δ.) .
   
   
   Για τους λόγους αυτούς
   
   

      Ανακαλεί την υπ' αριθ. 16073/1996 απόφαση του Δικαστηρίου αυτού καθ' ο μέρος αφορά τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ανδρέα και ειδικότερα τις διατάξεις της άνω αποφάσεως με τις οποίες:
   
   1.  Υποχρεώνει αυτόν τον κ. Ανδρέα να παραδώσει προσωρινά στην ηγουμένη την χρήση του Δεσποτικού του Αγ. Μοδέστου και
   
   2.  Που απαγορεύει προσωρινά στις λοιπές των καθών να τον επισκέπτονται (κ. Ανδρέα) και συμψηφίζει την μεταξύ των διαδίκων δικαστική δαπάνη.
   
      Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια στο ακροατήριο που συνεδρίασε στην Αθήνα στις 15.7.96
   
   

   Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ>>
   
   

      Τόσο κατά την Κανονικήν Εκκλησιαστικήν τάξιν, όσον και κατά την ανωτέρω νομολογίαν οι πέντε πρώην Μητροπολίται δεν εκπροσωπούν τίποτα απολύτως, αι δε αποφάσεις των είναι κεναί πράξεις, αι οποίαι μόνον εξαπατούν και στηρίζουν το σχίσμα αυτών.
   
      Ηναγκάσθημεν να προβώμεν εις την ανωτέρω άκρως στοιχειώδη συνοπτικήν πληροφόρησιν, διότι καθημερινώς σημειώνεται ανεπίτρεπτο παραπληροφόρησις.
   
      Εις την ακροτελεύτειον παράγραφον της παρούσης επιστολής μας στέλλομεν μήνυμα αγάπης και αγωνιστικότητος προς τους πέντε αποσχισθέντας, τους οποίους καλούμεν:
   
      Να αγαπήσουν ως άνθρωποι και ως χριστιανοί,
   
      Να αρνηθούν το μίσος και
   
     Να παραιτηθούν του ατυχεστάτου εγχειρήματός των κατά της Εκκλησίας, αλλά και των θεσμών Αυτής και των προσώπων.
   
     Ημείς προσευχόμεθα και περιμένομεν την μετάνοιαν και επιστροφήν των. Λυπούμεθα ειλικρινά εκεί που ωδηγήθησαν. Τους αγαπώμεν ως εικόνας Χριστού, αλλά τα έργα των, ως έργα του πονηρού θα τα πολεμήσωμεν μέχρι τέλους με μοναδικά όπλα την Αγάπη και την Αλήθεια, όσον και αν μας στοιχίση αυτός ο κατά Θεόν Ιερός Αγών.
   
      Ευχαριστούντες δια την δημοσίευσιν διατελούμεν μετά εξαιρέτου τιμής.
   
   

   Ελευθέριος Χ. Γκουτζίδης
   Θεολόγος Καθηγητής εν ενεργεία