ΕΤΕΡΟΝ ΣΤΥΓΜΙΟΤΥΠΟΝ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΝ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ κ. ΠΑΧΩΜΙΟΥ ''ΛΟΓΟΙ ΕΓΚΟΠΟΙ''!

 

28. Το πηδάλιον

 Πρόσχωμεν! Ο κάθε τίτλος ούκ έστι Μωσαϊκή ράβδος, ουδέ πάλιν τα αξιώματα της Ιερωσύνης όμοια μαγικών ράβδων εις μορφήν όφεων. Όπου η απάτη των οφθαλμών τη μαντική τέχνη των μάγων πολλές ενέργειες εμφανίζει ως αληθείς, έχομεν ανάγκην περισσοτέρας προσοχής και πνευματικής επιμελείας. Όθεν λέγω πρόσχωμεν και αύθις αναφωνώ πρόσχωμεν συν Θεώ Αγίω. Αμήν. Σημειωθήτω προς γνώσιν ότι ο τίτλος Πατριάρχου, Αρχιεπισκόπου, Μητροπολίτου, δεν δίδεται δια χειροθεσίας και δια Αρχιερατικής ευχής, αλλά δια ψήφου, ως τιμητικός τίτλος. Συνεπώς ουδεμία εξουσία έχει επί του Πνεύματος της Εκκλησίας. Ειμή απλώς δίδεται, τιμής ένεκεν, εις τινα τιμώμενον πρόσωπον. Και αν το πρόσωπον το τιμηθέν δια του τίτλου, είναι έντιμον και άξιον και τα έργα του αποβαίνουν έντιμα, άξια, δίκαια, ηθικά, κοινωφελή. Έτσω μία μικρά παρομοίωσις ελάσσονος αξίας. Παρατητούμεν ότι και τα μεγάλα υπερωκεάνεια πλοία οδηγούνται από ένα μικρόν όργανον το οποίον καλείται πηδάλιον και διανύουν χιλιάδες μίλια επί της επιφανείας των θαλασσίων υδάτων.
 Το πηδάλιον εις κάθε πλοίον είναι ένα σμικρότατον εργαλείον εις τας χείρας του κάθε πλοιοδηγού. Και όπου βούλεται ο πλοιοδηγός, το πλοίομ οδηγείται. Το πηδάλιον ουδεμίαν ευθύνη έχει. Την πάσαν ευθύνην την έχει ο κυβερνήτης, ο κυβερνών το πλοίον. Κάτι παρόμοιον συμβαίνει και με τους προειρημένους τίτλους. Φυσικά κάθε τίτλος είναι νεκρός, εάν δεν τον ενεργοποιήσει ο φέρων αυτόν.
 Όθεν θεμιτά ή αθέμιτα έργα ή και πράξεις ηθικές ή ανήθικες, όταν εμφανίζωνται εις την κοινωνίαν, ευνόητον εστίν, ότι δεν ευθύνεται ο τίτλος, αλλά ο τιτλοφόρος. Τουτέστιν ο ηγεμών νους όταν απωλέσει την ηγεμονίαν αυτού, απόλλυται και η αξία του τίτλου. Ταύτα προς το παρόν τα οποία εν συνόψει περιεγράψαμεν εις εννοιολογικήν αποτίμησιν περί τίτλων και τιτλοφόρων. Εύχομαι εις οιονδήποτε νοήμονα ίνα αποδώση τεκμαρτώς την έγκριτον έννοιαν και αληθή θέσιν και αξίαν του τίτλου. Προσοχή μεγίστης χρείας ίνα μή ο τίτλος μας οδηγήση εις πυθμένα Άδου. Οπότε θα είναι πολύ αργά. Ο Θεός έστω βοηθός ημών συν ημίν πάσιν.