(Ομιλία εκφωνηθείσα υπό του Σεβ. Μητροπολίτου Μεσογαίας κ. Κηρύκου, τη 30η Νοεμβρίου 1995, εις τον Καθεδρικόν Ιερόν Ναόν Αγίας Τριάδος Κάτω Ηλιουπόλεως Αθηνών, κατά την πολυαρχιερατική θεία Λειτουργία επί τη Ονομαστική εορτή του Μακ/του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ανδρέου)
<<Βλέπομεν, αγαπητοί αδελφοί σήμερον γύρω μας να κομπορρημονή η θρασύτητα, να <<διδάσκη>> η αμάθεια, να ηθικολογή η διαφθορά. Είναι ο καιρός που κυριαρχεί προκλητικά η ασέβεια. Είναι συνήθη τα φαινόμενα διαφθοράς της κοινωνίας, σήψεως του κοινωνικού συνόλου, αδιαντροπιάς και θράσους. Γύρω μας κυριαρχή το ψεύδος, βασιλεύη η αδικία, γίνεται πιστευτή η συκοφαντία, ενώ η αλήθεια, η δικαιοσύνη και ο φόβος του Θεού εκλείπουν. Παρατηρείται, δυστυχώς, το δυσάρεστον φαινόμενον να εξαίρεται προκλητικώτατα το θράσος των κακοδόξων, αντί να υψώνεται το θάρρος των Ορθοδόξων. Έτσι παρελαύνει ανενόχλητα η ατιμία των αδίκων και υποχωρεί η εντιμότης των δικαίων ενώ το μίσος και η κακία έχουν υποδουλώσει τις καρδιές των ανθρώπων, ακόμη και ορθοδόξων Κληρικών και τας σκληραίνη με τέτοιον φανατισμόν που ποτέ δεν θα ηδύνατο τις εις το παρελθόν να φαντασθή.
Αλήθεια που είναι σήμερον το <<αληθεύειν εν αγάπη>> που εδίδαξεν ο Απόστολος Παύλος; Και που η καθαρά καρδία του Πρωτοκλήτου μαθητού, ο οποίος, αφού εζωγρήθη από το άγκιστρον της Θείας Χάριτος, ανεδείχθη <<σκεύος εκλογής>> που τόσον ηγάπησε τον διδάσκαλόν του, ώστε να αξιωθή να γίνη μιμητής του Πάθους και της Σταυρικής Του θυσίας; Που εις τους σημερινούς ανθρώπους, ακόμη και μεταξύ των Ορθοδόξων, να συναντήση κανείς την γνησιότητα και την φλόγα του αποστολικού χαρίσματος, όπως την εβίωνε ο Απόστολος Ανδρέας, ο οποίος <<ελογίσθη, ως πρόβατον σφαγής>> και ο οποίος εδιώχθη, εμαρτύρησεν, και εσταυρώθη; Δυστυχώς η σημαία της γνησιότητος, της αληθείας και της καθαράς ομολογίας έχει αποκρυβή και στη θέση της κυματίζει, χωρίς συστολή και με έπαρσιν η μαύρη σημαία του θράσους, την οποίαν κρατούν εις τας χείρας των, ακόμη και άνθρωποι αδελφοί μας, που θα έπρεπε να είναι σήμερα μαζί μας και να συνεορτάζωμεν τον Πρωτόκλητον μαθητήν και Απόστολον και τον τούτου άξιον διάδοχον και Προκαθήμενον της Γνησίας Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Κι ενώ τοιαύτη πτώσις, εις τας καρδίας των πολλών, όμως εν τη Εκκλησία του Χριστού το Πανάγιον Πνεύμα κατεργάζεται την σωτηρίαν εις τους φοβουμένους τον Κύριον. Ενώ η αποστασία κατακλύζει τα πάντα, εν τη Εκκλησία αναδεικνύονται Πνευματικά αναστήματα, μορφές αγωνιστικές, που <<εν αγάπη, εν δικαιοσύνη, και εν αληθεία>> εργάζονται τον καλόν αγώνα>>.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου