ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ!!!

 Είναι γνωστό σε όλους πως το 2003 το τότε συνοδικό και παρασυνοδικό κατεστημένο εξώθησε τον Αρχιεπ/πο κυρό Ανδρέα εις την παράνομη κατά τους Θείους και Ιερούς Κανόνες παραίτησή του δια δήθεν λόγους υγείας. Αυτοί όμως οι λόγοι ''υγείας'' δεν δυσκόλεψαν καθόλου τους υποκινητές αυτής της παραιτήσεως να τοποθετήσουν τον Αρχιεπ/πο στην Προεδρία της Πάτρας προκειμένου έτσι εκείνος να μπορεί να ψηφίζει (έστω και παράνομα) και εκείνοι να έχουν μία φαινομενική δήθεν πλειοψηφία, η οποία θα διευκόλυνε ώστε οι προδοτικές κατά της Εκκλησίας αποφάσεις στα μάτια του κόσμου να φαίνονται ''νόμιμες''. Επίσης είναι γνωστό πως τον ίδιο καιρό που κάποιοι γνωστοί - ''άγνωστοι'' σκέφτηκαν να παραιτήσουν τον Μακαριώτατο, την ίδια χρονική στιγμή και από πολύ καιρό πριν, υπήρχε ήδη ένας επίσκοπος της τότε Συνόδου  πολύ βαριά άρρωστος, περισσότερο και από τον Αρχιεπίσκοπο, ο οποίος παρά ταύτα εφησύχαζε στην Αμερική και ουδέποτε κανείς πρότεινε την παραίτησή του. Φυσικά και λόγος γίνεται για τον ''Σεβ/το Φιλίππων'' κ. Χρυσόστομο Σύρο, τον κατά σάρκα αδερφό του ''Σεβ/του (Θηβών) Διαυλείας'' κ. Ανδρέου. Αλήθεια όμως, αν όντως κανείς δεν έπεισε τον Αρχιεπ/πο να παραιτηθεί, τότε γιατί εις το άκουσμα αυτής του της ''αποφάσεως'' δεν προσπάθησε να τον μεταπείσει λέγοντάς του πως εις την ίδια και χειρότερη θέση βρισκόταν ο κατά πολύ νεότερος συνεπίσκοπός του κ. Χρυσόστομος; Γιατί κανείς από εκείνους που ''άδικα'' κατηγορούνται για την παράνομη αυτή παραίτηση, δεν είπε στον Μακ/το πως η οποιαδήποτε συμφωνία περί της παραιτήσεώς του, ταυτόχρονα θα γινόταν και αφορμή για την παραίτηση του ''Σεβ/του Φιλίππων'', πολύ δε περισσότερο όταν εκείνος από την χειροτονία του και μέχρι σήμερα, ουδέποτε προσέφερε κάτι για την Επαρχία που κλήθηκε να ποιμάνει; Το δεύτερο σκέλος των δύο ερωτήσεών μας, αν είχε ληφθεί υπ' όψιν από εκείνους που έδεναν και έλυναν μέσα στη σύνοδο και που παραίτησαν τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο κυρό Ανδρέα,  τότε ίσως και να μπορούσε να τους παρουσιάσει κατά κάποιον τρόπο ως σεβόμενους τους Θείους και Ιερούς Κανόνες ή τουλάχιστον ως δίκαιους, μιας και για καθαρά λόγους δικαιοσύνης, η παραίτηση του Αρχιεπισκόπου αυτόματα θα έπρεπε να φέρει στο συνοδικό τραπέζι και το θέμα της παραιτήσεως του ''Φιλίππων'' κ. Χρυσοστόμου. Τίποτα όμως από αυτά δεν έγινε. Τουναντίον, όσοι τον καιρό εκείνο διαφώνησαν με αυτή την παραίτηση (Σεβ/τοι Ταράσιος, Πανάρετος και Κήρυκος), εκτός του ότι δεν λήφθηκαν υπ' όψιν από το υπόλοιπο Σώμα της Ιεραρχίας, πολεμήθηκαν κιόλας. Κι αυτό διότι εκείνο που ήθελαν οι εξωσυνοδικοί και είχαν συμφωνήσει με πρώην δικούς μας ενδοσυνοδικούς (και όχι μόνο), δεν ήταν η παραίτηση κάποιου Μητροπολίτη για λόγους υγείας, αλλά η παραίτηση συγκεκριμένου προσώπου, του Αρχιεπισκόπου, με την πρόφαση του δήθεν βεβαρημένου για λόγους υγείας ιστορικού του, προκειμένου την θέση του να καταλάβει ο Αιρετικότατος πρώην Πειραιώς κ. Νικόλαος, μιας και εκείνος ήταν ο μόνος που δια του Κατάπτυστου Βουλεύματος του είχε βλασφημήσει κατά του Αγίου Πατρός. Και το γεγονός πως κάποιοι ήθελαν τον κ. Νικόλαο στον ''Αρχιεπισκοπικό'' θρόνο, γίνεται πασιφανές από την προτροπή του ιδίου του Αρχιεπ/που προς τους υπολοίπους Αρχιερείς, ώστε εις την θέση του να εκλεχθεί ο κ. Νικόλαος.
  Και μετά από όλα αυτά, ερχόμαστε στο σήμερα. Ή πιο σωστά σε όσα συνέβησαν το Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου (εκ. ημ.), τότε που εις την Μονή Κερατέας η φωτογραφία του Αρχιεπ/που κ. Ανδρέου στολίστηκε με ωραία τριαντάφυλλα, διαφόρου χρώματος, και λιτανεύτηκε εις τα πέριξ της Μονής, ως δήθεν ένδειξη Σεβασμού προς το πρόσωπό του. Δηλαδή καλέ μας Πατέρα, πρώτα σε παραιτούμε, μετά σε αναγκάζουμε να δεις από κοντά  την γυναίκα σου (= Αρχιεπισκοπή σου)  να παντρεύεται τον πρώην Πειραιώς κ. Νικόλαο (κατά την ημέρα της ενθρονίσεως του), κι ενώ σε παραιτούμε για λόγους ''υγείας'', μέσα σε μία μέρα σε γυρίζουμε σε ολόκληρη την  Ελλάδα αλλά και την Κύπρο, ώστε να προτείνεις τον κ. Νικόλαο ως διάδοχό σου, σε μεταθέτουμε από Αρχιεπίσκοπο σε Πρόεδρο Πατρών, πλην  όμως στις δύο μονές διατάζουμε το μνημόσυνο σου ως Αρχιεπισκόπου, και παρ' όλα αυτά, παρόλο το διασυρμό και την  τόση ταλαιπωρία, ερχόμαστε σήμερα και σε ευγνωμονούμε για όσα πρόσφερες στην Εκκλησία, ή πιο σωστά για την συγκατάβαση που έκανες στο θέμα της παραιτήσεώς σου. ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ!!!

 Μα αλήθεια... ο ''Αρχιπ/πος'' και ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ''ηγούμενος'' κ. Στέφανος μαζί με την ''σύνοδό'' του και τους ανθρώπους του, ποιους νομίζουν πως μπορούν να ξεγελάσουν με όλα αυτά; Πως γίνεται τον ΠΛΗΡΗ ΔΙΑΣΥΡΜΟ να τον διαδέχονται η ''ευγνωμοσύνη'' και οι ''τιμές''; Όλα αυτά που έλαβαν χώρα στην Μονή Παναγίας, ως μόνο σκοπό είχαν να κλείσουν τα στόματα του κόσμου και να ρίξουν στάχτη στα μάτια αυτού για όσα αντιεκκλησιαστικά μέχρι σήμερα έχουν συμβεί από την ''σύνοδο'' του ''άρχιεπ/που'' κ. Στεφάνου Τσακίρογλου. Για τις ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ, την ενδοσυνοδική Κρίση, η οποία είναι αποτέλεσμα της παντελούς έλλειψης θείας χάριτος αλλά και τις αποκαλύψεις του Σεβ/του Πατρών κ. Ευσταθίου, οι οποίες ενισχύουν τις απόψεις περί ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗΣ. 

 Αγαπητέ αναγνώστη,

 Εσύ που τώρα διαβάζεις όλα αυτά, και που μπορεί να σου φαίνονται κάπως εξωφρενικά, κάνε τον Σταυρό σου, απέβαλε από πάνω σου την όποια προσωπολατρία, θέσε τον εαυτό σου στη θέση του μαθητού και παρακάλεσε τον Θεό να σε βοηθήσει να δεις πως όλα τα παραπάνω είναι αλήθειες και όχι σενάρια βγαλμένα από τα μυαλά ανθρώπων που δεν συμφώνησαν με μία δήθεν νόμιμη παραίτηση. Διότι ο μόνος λόγος διαφωνίας,  ήταν καθαρά και μόνο επειδή από το 1997 και ειδικά το 2003, καταπατήθηκε πλήρως ο Συνοδικός Θεσμός και οι Θείοι και Ιεροί Κανόνες. Κανείς δεν έδινε πλέον σημασία στην ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ. Επομένως, χρέος του κάθε Ορθόδοξου Μητροπολίτη και δη εκείνου που έχει σπουδάσει την Θεολογία, ήταν όχι για αγαπολογίες να συμφωνήσει με τη ''σύνοδο'', αλλά να πει την αλήθεια έστω και αν αυτό τον αναγκάσει να μείνει μόνος του, ή έστω και αν τον κάνει να φαίνεται και όχι να είναι σχισματικός. Η μακρόχρονη ιστορία της Εκκλησία, καταμαρτυρεί περίτρανα πως ούτε ποτέ η πλειοψηφία μέτρησε, ούτε και οι Ομολογητές Αρχιερείς φοβήθηκαν μήπως φανούν σχισματικοί Αντιθέτως, εκείνο που πάντοτε έπαιζε ρόλο ήταν το ποιος πραγματικά λέει την αλήθεια. Για θυμήσου, το 1924 οι πολλοί ή οι λίγοι είπαν την αλήθεια; Τότε που ο Άγιος Πατέρας αναγκάστηκε να χειροτονήσει μόνος του, εκείνος ή οι πολλοί είχαν την αλήθεια; Το 1995 ο Αρχιεπίσκοπος με τους δύο εναπομείναντες Μητροπολίτες έλεγαν την αλήθεια ή οι πέντε; Τρεις διαφώνησαν το 1995, τρεις διαφώνησαν και το 2003. Κι επειδή ο Θεός που λατρεύουμε δεν είναι μόνο Θεός Αγάπης αλλά προπαντός Θεός Αληθείας, γι' αυτό και ο κάθε Μητροπολίτης που στέκεται εις τύπον και τόπον Χριστού πρέπει να ξέρει να λέει την αλήθεια έστω και αν κινδυνεύει να μην γίνει αρεστός από την πλειοψηφία. Άλλωστε η αλήθεια εν τη γεννέση της είναι καταδικασμένη να μην έχει πολλούς ακολούθους. Και κάτι τελευταίο. Αν όλα τα παραπάνω δεν φτάνουν ώστε να φανεί πως η ''σύνοδος'' του ''Άρχιεπ/που'' κ. Στεφάνου αποστρέφεται την Ορθοδοξία, τότε ο καθείς ας δει όλα αυτά που από το 2005 έχουν συμβεί εις αυτήν και θα καταλάβει πολλά (παράνομες και αιματοβαμμένες χειροτονίες, εκδιώξεις κληρικών και καταλήψεις ναών, εκποιήσεις ναών, ψευδείς δηλώσεις ενώπιον της Ελληνικής Δικαιοσύνης και πολλά άλλα).