Αγαπητοί πρώην εν Χριστώ αδελφοί, εσείς της ''συνόδου'' - θρησκευτικής ομάδος του ''αρχιεπ/που'' και ''ηγουμένου'' κ. Στεφάνου Τσακίρογλου. Ας προσέξετε τα παρακάτω λόγια του Αγίου Αναστασίου του Σιναΐτου. Είναι πολύ επίκαιρα δια τους χριστιανούς όλων των εποχών, προπάντων δια κάποιους από τη δική σας παράταξη, οι οποίοι δεν έχουν εκκλησιολογικόν φρόνημα, και δεν διακρίνουν μεταξύ Ορθοδοξίας και κακοδοξίας, μεταξύ αληθείας και ψεύδους, μεταξύ φωτός και σκότους. Και τούτο διότι δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι εάν θέλουν να είναι γνήσια μέλη της Καθολικής του Χριστού Εκκλησίας, δεν μπορούν να είναι παραλλήλως και μέλη των αιρετικών και σχησματικών παρασυναγωγών, διότι οι αιρετικές ή σχισματικές παρασυναγωγές ευρίσκονται εκτός Εκκλησίας. Και εκτός της Εκκλησίας δεν υπάρχει σωτηρία.
Διδάσκει, λοιπόν ο άγιος Αναστάσιος ο Σιναΐτης, <<Ότι ου δει κοινωνείν παντί εκτός της Καθολικής Εκκλησίας, ο θείος Απόστολος ημάς διδάσκει λέγων. Εις Κύριος, τουτέστιν ο αληθής Κύριος, μία πίστις, τουτέστιν η ευσεβής. Αι γαρ λοιπαί ουκ εισί πίστεις, αλλά θνήσεις. Ώσπερ ουν αποδημούντες της ιδίας γαμετής, εάν συγγενώμεθα άλλη, ουκ έστι γάμος, αλλά πορνεία. Πολλώ μάλλον φυλάξωμεν την σωφροσύνην ημών, και της αγίας ημών αμιάντου συζύγου του Χριστού Εκκλησίας μη χωρισθώμεν>> ( Αναστασίου του Σιναΐτου, Ερώτησις ριγ. PG 89, 765).
Τ' ακούτε αγαπητοί Κληρικοί και Λαϊκοί της εν λόγω ''συνόδου''; Τ' ακούτε ''αγαπητέ'' κ. Κάτσουρα; Να είστε και ευχαριστημένος που σήμερα δεν ζει ο Άγιος Αναστάσιος, διότι με όσα έχετε πράξει κατά της Εκκλησίας, αν ζούσε θα σας στόλιζε δεόντως και πρεπόντως. Αλλά και από τις τάξεις των Αγίων όπου βρίσκεται, δεν παύει να σας Ε Λ Ε Γ Χ Ε Ι, άσχετα εάν εσείς δεν του δίνετε σημασία. κ. Κάτσουρα, είναι για γέλια ενώ εσείς ο ίδιος αναρτήσατε το βίντεο με την Σ Υ Μ Μ Ε Τ Ο Χ Η σας στον ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟ ΑΓΙΑΣΜΟ και εν συνεχεία τον ασπασμό του σταυρού και των χειρών των Νεοημερολογιτών ''ιερέων'', να βγαίνετε δημόσια και να λέτε πως ο κ. Χαρίλαος Στουραΐτης σας συκοφαντεί. Πλέον πάψτε όλοι ομαδικά της ''συνόδου'' του κ. Στεφάνου και ο καθείς μεμονωμένα να το παίζετε θύματα. Καθώς θύματα μόνο του εαυτού σας είστε, αφού τον αφήνετε και σας παρασέρνει σε προδοτικές κατά την Εκκλησία πράξεις. Και όσο για τα δικά μας σχόλια, τα οποία ο κάθε λογικός άνθρωπος κάνει, αυτά δεν είναι τίποτα άλλο παρά μόνο αφορμές που εσείς δίνατε, δίνετε και θα δίνετε. Εμείς απλά παρακολουθούμε όσα εξωφρενικά διαδραματίζονται εις τας τάξεις σας και απλά απαντάμε. Και απαντάμε διότι και εσείς οι ίδιοι δεν είστε σε θέση να τηρήσετε λόγια που κάποτε λέγατε. Καθώς πριν λίγα χρόνια, όταν ακόμη ήμασταν ενωμένοι ( τότε δηλαδή που δεν είχατε πράξει το σχίσμα), εσείς κ. Κάτσουρα στα Κηρύγματά σας λέγατε πως ''ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΛΟΓΩ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΕ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΩΝ''. Και πριν λίγες ημέρες ΠΡΟΔΟΣΑΤΕ τον ΙΔΙΟ ΣΑΣ τον ΕΑΥΤΟ!!! Πάντως ''αγαπητέ'' Δημήτριε και οι υπόλοιποι ομοϊδεάτες αυτού από την ιδία με εκείνον ''σύνοδο'', με όσα γράφουμε δεν χρειάζεται να οργιστείτε, διότι πολύ απλά σε καμία των περιπτώσεων δεν μας νοιάζει τι κάνει ο κ. Κάτσουρας ως Δημήτρης. Διότι ως Δημήτρης μπορεί κάλλιστα και χωρίς να αφορά τον οποιοδήποτε, να συμμετέχει σε μυστήρια όχι μόνο του Νέου Ημερολογίου, αλλά και πιο πέρα ακόμη. Αυτό που εν προκειμένω έχει σημασία και εμείς σχολιάζουμε, είναι πως ο κ. Κάτσουρας ανήκει εις μία δήθεν ''ορθόδοξη σύνοδο'', πράττει όσα πράττει χωρίς εκείνη να τον ελέγχει και εις τη ''σύνοδο'' αυτή τυγχάνει και Θεολόγος. Επομένως αν εκείνος κάποτε παντελώς άδικα έκρινε τους ανθρώπους εκείνους που προσπάθησαν και προσπαθούν να διαφυλάξουν την Ομολογία Πίστεως και τους Θείους και Ιερούς Κανόνες της Εκκλησίας, τότε εις εκείνον ( εις εσάς αγαπητέ Δημήτριε). πόσα αρμόζουν να ακουστούν με βάση πάντοτε τις λαβές που εσείς δίνετε; Μια η ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ με τους ΦΛΩΡΙΝΑΙΟΥΣ και μία η ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗ απευθείας με ΝΕΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ!!! Ας σταματήσουμε όμως εδώ γιατί με όσα γράφουμε μάλλον σας εκθέτουμε, μιας και εσείς είστε εκείνοι που πάντοτε λέτε αλήθεια και που ξέρετε τα Θεολογικά πολύ καλύτερα από τους υπόλοιπους!!!
Ἀγαπητέ Δημητράκη, θά σοῦ κάνω τή χάρη νά ἀσχοληθῶ γιά ἄλλη μία φορά μαζί σου, ἀναλογιζόμενος ὅτι κάποτε ἤσουν κάτι σάν "μαθητής" μου στήν Ἐνορία τῆς Ἡλιουπόλεως καί ἴσως ὀφείλω νά σέ βοηθήσω ἔστω καί ἄν δέν τό ζητᾶς. Λοιπόν, μετά ἀπό τήν ἀνάγνωση αὐτῶν πού θά σοῦ γράψω θά χρειασθεῖ νά ἐπιλέξεις κι ἐσύ γιά τή συνέχεια τῶν δημοσιευμάτων σου, ὥστε νά θεωρεῖσαι εἴτε ἀνόητος, εἴτε ἄσχετος, εἴτε συκοφάντης, εἴτε, ὅπερ εὔχομαι, συνετισθείς. Ἁπλῶς, θά ἤθελα νά προσέξεις τί σοῦ γράφω. Πρῶτον, φρόντισε νά μάθεις λίγη ὀρθογραφία γράφοντας τό πορνεία μέ "ο" καί ὄχι μέ "ω" καί ἀργότερα κοιτᾶς καί γιά τή δημοσιογραφία, διότι γιά τή θεολογία δέν τό βλέπω.... Δεύτερον, μάθε νά ἀκριβολογεῖς γιά νά μή ψεύδεσαι. Ἄν ἀκριβολογοῦσες, θά κατανοοῦσες εὐκολότερα τί μπορεῖς νά ὑποστηρίξεις καί τί ὄχι. Συμμετέχω σ' ἔναν π. χ. ἁγιασμό σημαίνει παρίσταμαι, προσεύχομαι, κάνω τόν σταυρό μου (δηλαδή κάνω τό σημεῖο τοῦ Σταυροῦ δηλώνοντας ἀκριβῶς τή συμμετοχή μου), ψάλλω, πίνω τόν ἁγιασμό, ἀσπάζομαι τό χέρι τοῦ τελέσαντος αὐτόν. Ἐξ ὅλων αὐτῶν ὅπως διαπιστώνει (καί) ὅποιος βλέπει τό σχετικό βίντεο (τό ὁποῖο ὀρθῶς ἀναφέρεις ὅτι ποτέ δέν ἀπέκρυψα, ἁπλούστατα διότι ἀφοροῦσε τά ἐγκαίνια τῶν Γραφείων ἑνός Συλλόγου) ἐγώ ἁπλῶς παρίσταμαι ἀρχικῶς στήν αἴθουσα ὅπου ἔγινε ἡ τελετή (καί ὅχι "μυστήριο") ἐξ ἀνάγκης, λόγω τῆς ἰδιότητός μου ὡς Πρόεδρος, ἀφοῦ ὑποδέχθηκα ὅλους τούς ἐπισήμους προσκεκλημένους του καί στή συνέχεια ἀποχωρῶ ἐκ τῆς αἰθούσης παραμένων μέχρι τήν ὁλοκλήρωσή του ἐκτός Γραφείου, ἀπ' ὅπου μέ καλοῦν. Εἰσερχόμενος δέ βρίσκομαι πρό τοῦ κρατοῦντος τόν τίμιο Σταυρό ρασοφόρου, τόν ὁποῖο ἀσπάζομαι σαφῶς ἀποφεύγοντας νά ἀσπασθῶ τό χέρι τοῦ "κληρικοῦ". Θεωρῶ ὅτι ἡ στάση μου μπορεῖ νά μήν ἦταν ἡ τελειότερη, ἀλλά σέ καμμία περίπτωση δέν συνιστᾶ συμμετοχή ἤ συμπροσευχή ἤ ἀναγνώριση τῆς τελετῆς διότι καμμία σχετική ἐνέργειά μου δέν ἐπιβεβαιώνει κάτι τέτοιο. Ἡ ἁπλή καί μόνο παρουσία μου κάπου καί ἐν προκειμένω, ὄχι σέ ναό, ἀλλά, σέ Γραφεῖα, λόγω τῶν Ἐγκαινίων τους, ἀπό τά ὁποῖα δέν ἦταν δυνατόν νά ἀπουσιάζω, βάσει τῆς λογικῆς καί τῶν ὅσων προβλέπουν καί ἐννοοῦν οἱ Ἱ. Κανόνες δέν ἀποτελεῖ ἱκανή καί ἀναγκαῖα συνθήκη συμμετοχῆς ἤ συμπροσευχῆς, ἐφ' ὅσον τίποτε ἐκ τῶν παραπάνω ἀναφερθέντων ὡς ἀπαραίτητων στοιχείων συμμετοχῆς δέν ὑπῆρξε. Ἐάν φυσικά θέλουμε νά μιλᾶμε λογικά καί σοβαρά καί ὄχι ὡς παράφρονες. Δέν προτείνω σέ κανέναν, οὔτε διδάσκω νά μέ μιμηθεῖ. Κηρύττω αὐτά πού λές ὅτι κηρύττω πάντοτε καί μέ συνέπεια. Τώρα, ἐάν ὁ ἀσπασμός τοῦ Σταυροῦ σᾶς σκανδαλίζει, τί νά πῶ; Μήπως γινόμαστε λίγο ὑποκριτές, ἴσως καί ἀδιάκριτοι; Καί πάλι ἐγώ δέν θά ἔλεγα ποτέ σέ κάποιον νά πάει νά ἀσπασθεῖ τόν Σταυρό σέ τελούμενο "ἁγιασμό" νεοημερολογιτῶν, ὅμως, ἐρωτῶ: ὁ καθένας εὐρισκόμενος μπροστά σέ ἕνα προτεταμένο Σταυρό, τί κάνει γιά νά μή σκανδαλίσει καί τούς παρευρισκομένους; Δέν εἶναι μία λογική καί διακριτική ἔστω κατ' οἰκονομίαν πράξη καί στάση νά ἀσπασθεῖ τόν Σταυρό καί νά μή ἀσπασθεῖ τό χέρι τοῦ φέροντος αὐτόν; Αὐτό ἔκανα, ὅπως καθαρά διακρίνεται στό σχετικό βίντεο. (συνεχίζεται)
ΑπάντησηΔιαγραφή(συνέχεια) Τώρα, ἐάν κάποιος πιστεύει ὅτι ἡ ἀρχική ἐξ ἀνάγκης προσωρινή παραμονή-παρουσία μου στό χῶρο, χωρίς ὅμως καμμία συμμετοχή, ἡ ἐν συνεχεία ἀποχώρησή μου ἀκριβῶς χάριν τῆς ὁμολογίας μου καί ἡ ἀποφυγή κάθε ἀπαράδεκτου βεβαίως ἀσπασμοῦ χειρός τῶν "κληρικῶν" συνιστᾶ προδοσία τῆς Πίστεως, φοβᾶμαι ὅτι κρίνει μέ προκατάληψη, ἐμπάθεια καί σκοπιμότητα, ἐάν βεβαίως θά ἤθελε νά θεωρεῖται εἰλικρινής καί λογικός. Πέραν ὅμως αὐτῶν, τά ὁποῖα γράφονται γιά κάθε λογικό καί καλοπροαίρετο ἀναγνώστη πού ἐνδιαφέρεται γιά τήν οὐσία καί ὄχι τίς σκοπιμότητες, δέν καταλαβαίνω γιατί ἀσχολεῖσθε μαζί μου τόσο πολύ! Ἀφοῦ ἐκ τῶν προτέρων μᾶς θεωρεῖτε "μή ὀρθοδόξους", καί "προδότες¨ καί ὅ,τι ἄλλο κακό ὑπάρχει ἐπί γῆς, τί θέλετε ἀπό ἐμᾶς; Συνεννόηση καί προσέγγιση ἀποκλείεται, ἀφοῦ αὐτά πού λέτε καί πράττετε τό ἀποκλείουν ἐντελῶς! Λοιπόν, τί θέλετε; Ἀρκεσθεῖτε νά προσεύχεσθε λέγοντες πρός Θεόν οὐκ ἐσμέν ὥσπερ οἱ λοιποί τῶν ἀνθρώπων ἤ καί ὡς οὗτος ὁ προδότης! Καί περιμένετε νά σᾶς....σώσει! Τί ἄλλο νά σᾶς πῶ; Καί καλά ἐσύ ἔχεις καί κάποιες δικαιολογίες, ἀλλά οἱ πνευματικοί σας δέν ντρέπονται καί δέν σέ ἀποτρέπουν ἀπό αὐτά; Τέλος, θά ἤθελα νά θυμήσω μιᾶς καί χρησιμοποιεῖς ἀκόμη τήν λυωμένη καραμέλλα περί τῆς δῆθεν συμπροσευχῆς ἐν Κύπρῳ, ξέρεις πόσες φορές νεοημερολογίτες "κληρικοί" ἔχουν παρευρεθεῖ, ἀπό κάποιο ἐνδιαφέρον γιά τήν Ἐκκλησία μας ἤ ἀναζήτηση ἤ σεβασμό τους, σέ τελετές καί κηδεῖες καί Ἀκολουθίες στίς Ἐκκλησίες μας; Ἀμέτρητες, ἀπό τό παρελθόν (ἐποχή Ἁγίου Πατρός) μέχρι σήμερα. Ποτέ, ὅμως, δέν θεωρήθηκαν ὡς συμπροσευχή μας μαζί τους, διότι ἁπλούστατα μόνο παρίσταντο καί τίποτε ἄλλο! Καί ἡ παρουσία χωρίς πρόσκληση, ἔμπρακτη συμπροσευχή ἤ συνευχή ἤ σύμπραξη δέν θεωρεῖται κανονικῶς, ἔστω καί κατ' οἰκονομίαν, συμπροσευχή ἀπό τήν Ἐκκλησία μας. Σέ τέτοιους εἴδους δέ, ὅπως συνέβη ἐν Κύπρω, παρουσίες "ἐνέχονται" καί ὁ ὑπό σοῦ περιέργως ἐπαινούμενος ἰδικός μας Ἐπίσκοπος Πατρῶν, καί ὁ κ. Κήρυκος (ἄν δέν θυμᾶται νά τοῦ τίς θυμίσω) καί βεβαίως "ἐνείχετο" καί ὁ π. Θωμᾶς Κοντογιάννης ὡς Ἐφημέριος τῆς Ἡλιουπόλεως. Χαρακτηριστική περίπτωση εἶναι ἐκείνη τοῦ πρώην "Πατριάρχου" Ἱεροσολύμων Εἰρηναίου, ζῶντος σήμερον εἰσέτι, ὁ ὁποῖος ὡς "ἐπίσκοπος" (νομίζω "Ἱεραπόλεως") καί Ἔξαρχος τοῦ Παναγίου Τάφου στήν Ἀθήνα ἐρχόταν κάποιες (πολλές) Κυριακές στήν Ἐνορία μας καί παρακολουθοῦσε τή Θεία Λειτουργία καθήμενος μάλιστα στό Ἱερό μέ τήν ἄδεια βεβαίως τοῦ Ἐφημερίου μας. Κατά τήν Κηδεία δέ τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Νικολάου στήν Ἡλιούπολη, ὁ Ἐπίσκοπος Πατρῶν καί ὄψιμος "ὁμολογητής" κ. Εὐστάθιος προσκαλοῦσε τόν προσελθόντα καί παριστάμενο κατά τήν νεκρώσιμο Ἀκολουθία παλαιοημερολογίτη "Ἀρχιεπίσκοπο" Μακάριο νά πλησιάσει ἀκόμη πιό κοντά στίς πρῶτες θέσεις κοντά στό σκήνωμα τοῦ κεκοιμημένου Πρωθιεράρχου. ΠΡΟΣΕΧΕ, λοιπόν! Μή κρίνεις εὔκολα ἐάν δέν γνωρίζεις νά διακρίνεις καλά. Μή ὑποτάσσεις στή σκοπιμότητα τήν κρίση σου καί μή θυσιάζεις τήν σύνεση καί τήν εἰλικρίνεια στήν προκατάληψη, διότι τά φαινόμενα ἀπατοῦν! Χαίρομαι πάντως πού πάντοτε ἀναγνωρίζετε τήν ὀρθοδοξία τῶν κηρυγμάτων μας. Μεῖνε σ' αὐτό καί εὔχου ὑπέρ ἑαυτοῦ, ἀφήνοντας τήν κρίση σ' Ἐκεῖνον πού καρδίας ἀνθρώπων ὁρᾶ καί δέν κρίνει τήν κατ' ὄψιν κρίση. Μή νομίζεις δέ ὅτι ἡ τυχόν ἀσέβεια τοῦ ἄλλου, αὐξάνει τήν δική σου εὐσέβεια! Πρόσεξε τά γραφόμενα καί δέν θά χάσεις, ἄν πραγματικά νοιάζεσαι γιά τήν ψυχή σου. Ἄν δέν νοιάζεσαι, τότε θά συνεχίσεις, προφανῶς χωρίς φόβο Θεοῦ, τά ἴδια.
ΑπάντησηΔιαγραφή''Αγαπητέ'' Δημήτριε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ' αρχήν σ' ευχαριστώ για την υπόδειξή σου σχετικά με το ορθογραφικό λάθος μου και σου υπόσχομαι πως θα σπεύσω να το διορθώσω. Όσον όμως αφορά την στάση που εσύ ο ίδιος θέλησες να κρατήσεις εις την Νεοημερολογιτική τελετή του ''αγιασμού'', θα σε παροτρύνω να ξαναδείς το υπό σου δημοσιευόμενο βίντεο και να προσέξεις την στιγμή εκείνη που όχι μόνο φιλάς, από ''ανάγκη'' όπως λες τον σταυρό, αλλά και που δέχεσαι τον ραντισμό του Νεοημερολογίτη Ιερέως. Αν αυτό για εσάς τους Θεολόγους που έχετε σπουδάσει στη Δύση και έχετε φέρει τον σκοταδισμό στην Εκκλησία, δεν είναι αποδοχή του αγιασμού τότε τι είναι; Και να δεχτώ πως από ανάγκη φίλησες τον σταυρό (αν και εγώ όταν ήμουν φαντάρος κανείς δεν με ανάγκασε να φιλήσω τον σταυρό του Νεοημερολογίτη παπά στην τέλεση του αγισμού), το ράντισμα όμως γιατί το δέχτηκες; Με τον ίδιο απλό και συνάμα αυθάδη τρόπω που τώρα προσπαθείς να δικαιολογήσεις την προ ολίγων ημερών πράξη σου, με τον ίδιο ακριβώς τρόπω θα μπορούσες ως άριστος τεχνίτης της Γλώσσας και της ''Θεολογίας'' να δηλώσεις πως για συνειδησιακούς λόγους δεν μπορείς να είσαι παρόν κατά την διάρκεια και μόνο του αγιασμού. Τότε κανείς δεν θα μπορούσε να σου καταλογίσει το παραμικρό. Εσύ όμως διάλεξες να παραμείνεις εντός της αιθούσης εις την αρχή του αγιασμού και εις την συνέχεια να δεχθείς και το ράντισμα. Αναλογίζομαι όμως ποιος ''Ορθόδοξος'' Θεολόγος σου δίδαξε πως συμμετοχή εις την τέλεση ενός μυστηρίου συνιστά η παρουσία καθ' ολοκληρίαν παρακολούθηση αυτού και όχι και εκείνη ων δι' ολίγων λεπτών της ώρας; Αυτός ο Θεολόγος που σου δίδαξε όλα αυτά μάλλον ο χειρότερος σκοταδιστής όλων των αιώνων πρέπει να ήταν. Αυτά όσων αφορά την παρουσία εις το εν λόγω γεγονός, καθώς και πάλι σου θυμίζω πως το όλο ζήτημα σχολιάζεται κάτω από όσα έκανε ο Δημήτριος Κάτσουρας, όχι ως Δημήτρης αλλά ως δήθεν Ορθόδοξος και περισσότερο ως Θεολογικός Σύμβουλος μιας ''συνόδου'' - θρησκευτικής ομάδος που θέλει να εμφανίζεται ως Ορθόδοξη. Διότι για να μην σε ελέγξει καθόλου για την πράξη σου αυτή αλλά να σου δώσει και το ελεύθερο να κηρύξεις σε μία μεγάλη πανήγυρη, τότε αυτό σημαίνει πως κι εκείνη μάλλον τα ίδια πιστεύω και τις ίδιες απόψεις με εσένα έχει.
Όσον αφορά τώρα όλα εκείνα που γράφεις για την Κύπρο και για την παρουσία Νεοημερολογιτών σε ενορίες όπως εκείνη του π. Θωμά, απλά απαξιώ να σου δώσω απάντηση διότι πολύ απλά τίποτα από αυτά δεν πιστεύω. Και πως να σε πιστεύσω Δημήτρη, αφού ουκ ολίγες δεν είναι οι φορές που έχεις πει ψέματα. Και δεν νομίζω πως χρειάζεται να γίνω πιο συγκεκριμένος για όσα λέω. Ακόμη και εκείνη που σε ακολουθούν, ξέρουν πολύ καλά ποιος είσαι.
Ἀγαπητέ Δημητράκη,ἀπό τήν ἀπάντησή σου φάνηκε καθαρά πόσο δυσκολεύτηκες μετά τά ὅσα σοῦ ἔγραψα νά συνεχίσεις τήν προπαγάνδα της ψευδολογίας καί αὐτό εἶναι καλό σημάδι. Δείχνει τουλάχιστον ὅτι ἡ λογική σου δέν ἔχει ἰσοπεδωθεῖ πλήρως. Γι' αὐτό ἐπανέρχομαι. Λές ὅτι δέχθηκα τόν ραντισμό καί ἐδῶ, συγχώρεσέ με, γέλασα. Διότι βάσει πάντοτε τῆς λογικῆς καί τῶν ἀντικειμενικῶν δυνατοτήτων πού εἶχα, ἐγώ οὔτε καλά καλά φίλησα τόν Σταυρό, διότι ἤθελα ἄν γινόταν καί αὐτό νά ἀποφύγω, προσεγγίζοντας ὅμως τό Σταυρό ὁ ρασοφόρος, ὅπως γίνεται συνήθως μέ τό ἄλλο χέρι σέ "ραντίζει". Καί πάλι φαίνεται καθαρά ὅτι ἐγώ ἀποσύρομαι πίσω, ἀλλά δέν μποροῦσα νά τοῦ πάρω τόν Σταυρό ἀπό τό χέρι καί νά τοῦ κάνω λαβή τοῦ καράτε γιά νά ἀποκρούσω τό ἄλλο χέρι του! Συγνώμη ἀλλά βλέπεις ὅτι ἡ λεπτολογία ἐν προκειμένω ἁπλά δείχνει τήν προκατάληψη τή δική σου, ὅτι δῆθεν ἤθελα νά ραντισθῶ (ὅπερ ἀστεῖο καί παράλογο) καί τήν προσπάθεια τή δική μου νά ἀποδείξω, ὅπως λέμε, ὅτι δέν εἶμαι "ἐλέφαντας"!.... Ἄς εἴμαστε εἰλικρινεῖς καί ἁπλοί. Ἄν πονηρευόμαστε δέν ἔχει νόημα νά μιλᾶμε γιά Πίστη καί Θεό! Περί τοῦ ποιός μέ δίδαξε γιά τό τί εἶναι συμμετοχή καί τί παρουσία, εὐλογημένο παιδί, ἐπίσης εἶναι ἁπλά τά πράγματα: Διάβασε τούς Πατέρες καί τούς Κανόνες καί ἴσως καταλάβεις! Μπερδεύεσαι μονίμως καί μιλᾶς περί παρακολουθήσεως μυστηρίου κλπ κλπ. Κατάλαβέ το λοιπόν, ὅτι δέν ὑπάρχει ἐν προκειμένω τέτοια περίπτωση. Δέν πῆγα ἐγώ σέ κάποιο ναό νά παρακολουθήσω κάποιο μυστήριο γιά πολύ ἤ γιά λίγο ὁπότε θά ἤμουν ἀξιοκατάκριτος. Ἐγώ ἔπραξα αὐτό πού ἀναφέρεις ὅτι ἔπρεπε νά κάνω. Δηλαδή εἶχα ἐξηγήσει στό Δ.Σ. τοῦ Συλλόγου μας ὅτι θά ἀποχωρήσω ἀπό τήν τελετή λόγω τῆς ἰδιότητός μου ὡς ὀρθοδόξου καί γι' αὐτό εἴχαμε συμφωνήσει νά μέ φωνάξουν ὅταν λήξει, ὅπως κι ἔγινε. Ἁπλῶς αὐτά πρακτικῶς δέν ἔρχονται σέ ἀκρίβεια δευτερολέπτου, οὔτε εἴμαστε Φαρισαῖοι νά ὑποκρινόμαστε. Σοῦ εἶπα πώς ἔκανα ὅ,τι μποροῦσα. Ἐσύ ὡς τελειότερος ἐμοῦ, κάνε τό τελειότερο. Ὅμως μή παίζωμε ἐν οὐ παικτοῖς. Μή συκοφαντοῦμε. Ἐσεῖς θέλετε σώνει καί καλά νά προκύπτει ὅτι πρόδωσα καί μάλιστα μέ τή συνείδησή μου! Ἔ, ὄχι, λοιπόν! Καί ἀπορῶ τί σόϊ Χριστιανοί εἶστε ὅταν λυπᾶσθε (!) τελικά πού δέν πρόδωσα, ἀντί νά χαίρεστε μέ τά ὅσα σᾶς λέω, βοηθώντας σας νά καταλάβετε τά αὐτονόητα! Δέν δέχθηκα, λοιπόν, κανένα ράντισμα γιατί ἁπλά δέν τό ἀνεζήτησα. Ἀκόμη καί τόν Σταυρό ἀπό σεβασμό στό σχῆμα του τόν ἀσπάζομαι καί ἀπομακρύνομαι πάλι. Δέν εἶμαι μάγος, οὔτε ταχυδακτυλουργός, οὔτε ἰουδαϊζων! Κινοῦμαι μέ λογική καί συνείδηση. Αὐτά πού μοῦ καταλογίζετε εἶναι παραφροσύνης καί ἀνοίας συλλογισμοί! Καταλαβαίνω ὅτι λυπᾶσθε πού δέν μέ "συλλάβατε" νά προδίδω, ἀλλά σᾶς παρακαλῶ γιά τήν ψυχή σας, συνέλθετε! Ἔπρεπε νά χαίρεσθε πού ἔτσι ὅπως σᾶς τά λέω ἔχει ἡ ἀλήθεια. Ἐσεῖς πέσατε θύματα μιᾶς φωτογραφίας, σά νά εἶστε ἄνθρωποι τῶν φαινομένων. Κατανοῶ βεβαίως κάποια ἀπορία. (συνεχίζεται)
ΑπάντησηΔιαγραφή(Ἡ συνέχεια) Ἀλλά σᾶς ἐξηγῶ καί πλέον δέν δικαιολογεῖται νά ἐπιμένετε παραλογιζόμενοι, διότι κουράζετε καί τούς ἴδιους τούς ὁπαδούς σας. Ὅταν σφάλλω ἀναλαμβάνω τήν εὐθύνη μου καί ὑπακούω στήν κρίση τῆς Ἐκκλησίας, χωρίς δικαιολογίες. Ὅπως ἔχει συμβεῖ, διότι βεβαίως δέν εἶμαι ἀλάθητος. Αὐτό τό ἀφήνω γιά τόν Πάπα καί μερικούς "πολεμίους" του πού, ὅμως, τόν μιμοῦνται σ' αὐτό! Ὅλη ἡ στάση μου στά θέματα τῆς Πίστεως καί στά γραπτά καί στά κηρύγματά μου εἶναι καθαρή καί συνεπής ἐδῶ καί πολλά πολλά χρόνια πού ἀνήκω, Χάριτι Θεία καί κατά τό ἄπειρο ἔλεος τοῦ Θεοῦ, στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Καλῶς ἤ κακῶς εἶμαι γνωστός σέ πολλούς γιά νά θέλω νά κρύψω κάτι καί μάλιστα σέ τέτοια θέματα. Κάποτε γιά μία μετάνοια κινδύνεψα νά χάσω ὅλο τόν κόπο τῶν σπουδῶν μου κι ὅμως τό διακινδύνευσα καί ὁ Θεός δέν μέ ἄφησε. Καί θά ἐρχόμουν σήμερα νά κάνω δημόσια κάτι πού δέν πιστεύω; Δημήτριος καί Κάτσουρας εἶναι ἕνα πρόσωπο, ἕνας ἄνθρωπος ἕνας πιστός, ἔστω καί ἁμαρτωλός. Πῶς τολμᾶτε καί ἐπαναλαμβάνετε τίς ὄζουσες ἠθικισμοῦ ἀντιλήψεις καί ἀπόψεις κάποιου ὁ ὁποῖος ἤθελε ἐκμεταλευόμενος τό γεγονός νά μέ ἐξαφανίσει ἀπό προσώπου γῆς, λές καί ἀναζητοῦσε τήν εὐκαιρία νά ἐκφράσει τό μίσος καί τόν φθόνο του ἀπέναντι στήν ἀναξιότητά μου; Μά, εἴμαστε Χριστιανοί; Ἤ μᾶλλον, εἴμαστε ἀνθρωποι; Ἐγώ ἀντιπαρατίθεμαι μαζί σας ἐπί θεολογικοῦ καί θεωρητικοῦ ἐπιπέδου ὑπερασπιζόμενος τήν Πίστη. Ἤλεγξα κάποτε καί ἐπίσκοπό μας (πλέον καθηρημένο) ὄχι γιά προσωπικά του λάθη ἀλλά γιά τήν ἀπόπειρα γκρεμίσματος ἐγκαινιασμένου Ναοῦ καί παροχή μυστηρίων σέ κακοδόξους καί τέλεση Γάμων σέ Νεοημερολογίτες. Αὐτά ὅμως εἶναι σοβαρά θέματα καί ὄχι ἀνοησίες καί ὑπερβολές ὑπαγορευόμενες ἀπό ἐμπάθεια. Ἐπίσης, μή κάνεις τό λάθος νά ἀντιγράφεις τίς σαθρές ἀπόψεις τοῦ κατά τά ἄλλα σεβαστοῦ ἐπ. Πατρῶν, περί δῆθεν ἀπόψεών μου καί θεωριῶν μου στά θέματα τῆς τηρήσεως τῆς Ὁμολογίας, διότι καί ἕωλα καί ἄστοχα εἶναι. Τό ψέμμα ἔχει κοντά ποδάρια! Μπορεῖ νά εἶναι Ἐπίσκοπος καί μάλιστα νομικός καί θεολόγος, ἀλλά, δυστυχῶς, ἡ σκοπιμότητα τόν παγίδευσε σέ ἀδόκιμες συμπεριφορές πού προδίδουν ἀμηχανία ἀνθρώπου πού γιά δικούς του λόγους διστρέφει τήν πραγματικότητα καί ὁδηγεῖ τά πράγματα στά ἄκρα. Τέλος, γιά ὅσα σοῦ εἶπα περί παρουσίας Νεοημερολογι τῶν καί τίς συγκεκριμένες περιπτώσεις στήν Ἐνορία μας ἐπί π. Θωμᾶ χαίρομαι διότι τό μόνο πού ἔχεις νά πεῖς εἶναι ἁπλά "τίποτα ἀπό αὐτά δέν πιστεύω"! Δηλαδή ἀρνεῖσαι τήν πραγματικότητα, δέν σέ ἐνδιαφέρει ἡ πραγματική ἀλήθεια, διότι καί ὁ κ. Κήρυκος τά γνωρίζει πολύ καλά καί, ἄν τολμᾶ, ἄς τά διαψεύσει, γιά νά ἐκτεθεῖ ἀνεπανόρθωτα. Ἐγώ πάντως δέν τά ἀνέφερα γιά νά σπιλώσω τήν ὑπόληψη, πολύ δέ περισσότερο τή μνήμη κάποιου, ἀλλά γιά νά καταδείξω τί συμβαίνει καί δέν πρέπει νά παρεξηγεῖται ὑπό συγκεκριμένες συνθῆκες καί καταστάσεις. Ὅποιος θέλει νά κατηγορήσει θά βρεῖ ἀφορμή. Ἄς προσέχουμε ὅμως ἐάν μᾶς ἐνδιαφέρει ἡ ἀλήθεια ἤ ἡ ἐξόντωση καί ἡ διαβολή τοῦ συνανθρώπου μας. Πάλι σοῦ λέω ΠΡΟΣΕΧΕ! Ἤδη ἔχεις ἐκτεθεῖ περισσότερο ἀπ' ὅ,τι ἀντέχεις. Κάνε κάτι ἐποικοδομητικό καί ἀγαθό καί ἄσε τίς διαβολές καί τίς συκοφαντίες δῆθεν χάριν τῆς Πίστεως. Ὑπάρχουν προδοσίες σήμερα, ἀλλά πρέπει νά στραφεῖς ἀλλοῦ. Μεγάλη τιμή σοῦ κάνω πού γράφω ἴσως καί ἐκτειθέμενος χωρίς λόγο, ἀλλά ἔτσι ἔχω μάθει νά ἐνεργῶ χωρίς φόβο καί χωρίς πάθος. Ἄλλωστε παρότι ὅλοι σέ ἐπικρίνουν, ἐγώ σέβομαι ὅτι εἶσαι νέος ἄνθρωπος καί εἶναι κρίμα νά πάρεις λάθος δρόμο καί δή στό σκέπτεσθαι. Χαῖρε καί ὑγίαινε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Δημήτριε,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά πρώτον θα ήθελα να σε ευχαριστήσω που νοιάζεσαι για το πρόσωπό μου και το πόσο δήθεν εκτίθεμαι εγώ, αλλά αυτό θα ήθελα να το αφήσεις να το κάνουν άλλοι καλύτεροι από εσένα, οι οποίοι έχουν και λίγο φόβο Θεού μέσα τους. Επέτρεψέ μου όμως το παρόν σχόλιό μου να το ξεκινήσω κάπως διαφορετικά. Θα ήθελα να σου θυμίσω ή να σου γνωρίσω τι είπε ο Άγιος Γρηγόριος ο Ε΄ όσων αφορά την πιστή εφαρμογή των Ιερών Κανόνων. Ο Μέγας αυτός Ιερομάρτυς και Πατριάρχης εκ της πιστής εφαρμογής των Θείων και Ιερών Κανόνων, απήντησε μετά παρρησίας εις ανώτατον αυλικόν του Σουλτάνου, απαιτούντα την παραβίασιν των Κανόνων: ''Την συνείδησίν μου δεν μολύνω. Την Εκκλησίαν μου δεν προδίδω. Ή κυβερνώ κατά τους Κανόνας ή δίδω την παραίτησίν και απέρχομαι εις το Άγιον Όρος. Να το κλειδί του κελλίου μου''. (Παρά Σπυρ. Μπιλάλη, Ορθοδοξία και Παπισμός, τομ. Β'. Η ένωσις των Εκκλησιών, Αθήναι 1969, σ. 373).
Εσύ όμως ''αγαπητέ'' Δημήτριε, ποτέ δεν είχες το ήθος και την αξιοπρέπεια να παραδεχθείς τα λάθη σου και προς αγάπην της Εκκλησίας να δηλώσεις εις την προ του 2005 Ορθόδοξη Σύνοδο την παραίτησή σου, και εις αυτήν να παραδόσεις με κλάματα τα κλειδιά της προδοσίας ώστε εις την συνέχεια να επιστρέψεις εις τις κατ' οίκον υποχρεώσεις σου. Διότι γράφοντας για τις πράξεις που έκανες προκειμένου δήθεν να υπερασπιστείς την αλήθεια, εσύ ο ταπεινούς και αλάνθαστος, πουθενά δεν φαίνεται να λες πως έλεγξες την απόφαση της ''συνόδου'' σου να ''χειροτονήσει'' κάποιον ο οποίος νωρίτερα είχε χειροδικήσει. Δηλαδή το θέμα με τον πρώην επίσκοπό σας κ. Παντελεήμονα Ντέσκα, έπρεπε να φτάσει μέχρι το γκρέμισμα του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας στην Άνω Πεύκη ώστε εσύ να ξεσηκωθείς. Το ότι το ίδιο άτομο είχε χειροδηκήσει και λίγες μέρες μετά εκλέχθηκε ως ο καταλληλότερος ώστε να ευλογεί τα άγια και εσύ αυτό το δέχτηκες χωρίς κανένα πρόβλημα, αυτό δεν φανερώνει από τη μεριά σου την ανυπεράσπιση των Θείων και Ιερών Κανόνων; Μήπως όμως και όταν Τρεις Επίσκοποι διαφωνούσαν με την καθόλα παράνομη παραίτηση του Αρχιεπ/που κ. Ανδρέου (Πανάρετος, Ταράσιος και Κήρυκος), εσύ έδωσες καμία σημασία εις αυτό; Αλλά και εάν τα Εκκλησιαστικά τα αφήσουμε στην άκρη, μήπως νομίζεις πως μπορεί κανείς να σου βγάλει το καπέλο στην ''ανθρωπιά'' που παντελώς λείπει από εσένα; Ο π. Θωμάς ήταν ή δεν ήταν ένας από τους μεγαλύτερους ευεργέτες σου; Εδώ να τα πούμε όλα τώρα... Όταν εκείνος εισήλθε στο νοσοκομείο, του έκανες καμία επίσκεψη, όχι για να πάρεις την ευχή του, αλλά για να τηρήσεις αυτό που κατά τα άλλα βγαίνεις στην ωραία πύλη και διδάσκεις, πως: ''... ἠσθένησα καὶ ἐπεσκέψασθέ με...''; Επομένως έρχεσαι εσύ τώρα να μας πεις πως αυτό που έπραξες δεν ήταν ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗ; Ποιος ένοχος παραδέχθηκε ποτέ την ενοχή του;
Τότε που έπρεπε να φανείς σωστός, δεν φάνηκες και περιμένεις τώρα να πιστέψουμε τα εξωφρενικά επιχειρήματα που μας παρουσιάζεις; Άλλωστε και εις εμένα τον ανάξιο, ο Θεός φανέρωσε παραδείγματα ώστε να καταλάβω ποιος είσαι. Και φυσικά δεν ξεχνάω και κάτι σχεδόν πρόσφατο. Πως τότε που ο π. Σωζόμενος ξεκινούσε τις προσπάθειες για διάλογο με τη ''σύνοδό'' σας, εσύ ήσουν ο πρώτος που έλεγες πως θα έρθεις και τελικά εσύ ήσουν ο πρώτος που δεν εμφανίστηκες εις την συνάντηση, επικρίνοντας μάλιστα και την παρουσία του Σεβ/του Ευσταθίου εις αυτήν. Κλείνοντας, δεν νομίζω πως περιμένεις κάποιος λογικά σκεπτόμενος να δεχθεί τα όσα λες κατά του Σεβ/του Ευσταθίου; Άλλωστε ο άνθρωπος δεν ζητάει κάτι παράλογο από τη ''σύνοδό'' σας, ώστε εσείς ( και εσύ ) να του συμπεριφέρεστε με αυτόν τον τρόπο. Μάλιστα ζητάει και λιγότερα από εκείνα που ζητούσε ο Σεβ/τος Κήρυκος, καθώς το μόνο που επιδιώκει είναι η αναγραφή μιας Ορθοδόξου Ομολογίας Πίστεως, χωρίς όμως αυτό να γίνεται δεχτό από κανένα σας. Αλλά όπως χειριστήκατε τον Σεβ/το Κήρυκο έτσι θα χειριστείτε και τον Σεβ/το Ευστάθιο και όποιον άλλον βρεθεί και δεν συμφωνήσει με τις προδοτικές ενέργειές σας. Πόσο μάλλον όταν εκείνος αρχίζει να φανερώνει για εσάς πράγματα, όπως πολύ πρόσφατα έκανε ο Σεβ/τος Ευστάθιος μέσα από την απάντησή προς την Εγκύκλιο του ''μητροπολίτου Φθιώτιδος'' κ. Παντελεήμωνος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή όμως έγραψα πολλά, τα οποία δεν γινόταν να παραλείψω, επί του παρόντος ένα είναι το ζητούμενο. Πως εσύ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗΘΗΚΕΣ με τους Νεοημερολογίτες, άσχετα με όσα εσύ λες προσπαθώντας να υπερασπιστείς τον εαυτό σου. Και για να σε ''δικαιώσω'' για όσα είπες σε προηγούμενο σχόλιό σου σχετικά με την Θεολογία που δεν γνωρίζω καλά, απλά σου αναφέρω τον παρακάτω Κανόνα και ο καθείς ας δει αν τον τήρησες ή όχι:
''Ει τις ουν ακοινωνήτω... συνεύξηται, καν μη εν Εκκλησία αλλ' εν ΟΙΚΩ, κακείνος αφορισθήσεται'' (Ερμηνεία στον Ι΄ Αποστολικό, Ρ-Π, Β, 14). Χαίρε και υγίαινε.
Ἐδῶ, ἀγαπητέ Δημητράκη, ὁλοκληρώθηκε αὐτή ἡ φάση τῆς βοήθειάς μου νά κατανοήσεις κάποια στοιχειώδη πράγματα. Θέλω νά πιστεύω, ἄν κρίνω ἀπό τίς ἀπαντήσεις σου, ὅτι ἴσως κάτι ἄρχισες νά ὑποψιάζεσαι, ἀφοῦ ἀποδρᾶς ἀπό τό ἕνα θέμα στό ἄλλο. Προσπάθησε νά καταλάβεις ὅτι δέν ὑπερασπίζομαι τόν ἑαυτό μου, ἀλλά τήν κοινή λογική. Εἶναι δεῖγμα σχιζοφρενικῆς συμπεριφορᾶς, ἀπό ἐκκλησιαστικῆς ἀπόψεως, τό νά μή χαίρεστε γιά τήν ἀλήθεια! Διότι τό ἀντίθετο (τό συγχαίρειν τῆ ἀληθείᾳ) δηλώνει τήν κατά Θεόν ἀγάπη τήν ὁποίαν ὀφείλομε καί πρός τούς "ἐχθρούς" μας. Κατανοῶ ὅτι τελικῶς κάποια βασικά πράγματα εἶναι, δυστυχῶς, ψιλά γράμματα γιά σένα καί ὅσους σκέπτονται "ἀνάποδα". Συμπροσευχή, λοιπόν, Δημητράκη μέ κάποιον σημαίνει τήν ἐκ προθέσεως συν-προσευχή μου μέ αὐτόν! Γι' αὐτό καί οἱ Κανόνες μιλοῦν ἐπικριτικά ἀκόμη καί γιά ὅποιον εἰσέρχεται σέ ναό αἱρετικῶν ἀλλά...."προσευχηθῆναι", δηλαδή μέ σκοπό νά προσευχηθεῖ. Αὐτό δέ πού παραθέτεις τελευταῖο στό σχόλιό σου, αὐτό ἀκριβῶς ἐπιβεβαιώνει ὅτι πέραν ἀκόμη καί τοῦ τόπου, ἐκεῖνο πού μετράει εἶναι ἡ πρόθεση καί ἡ πράξη, δηλαδή ἡ συμμετοχή. "Συνεύξηται", λοιπόν, σημαίνει σύμπραξη! Συν-εὔχομαι=κάνω κι ἐγώ κι ὁ ἄλλος εὐχή, τουτέστιν συμπροσευχόμαστε. Ὅταν δέν συμπράττω, δέν συμπροσεύχομαι! Ἐσύ ἀντί νά σταθεῖς στήν οὐσία, δηλαδή στό συνεύχεσθαι, στάθηκες στό ἐν οἴκω, προδίδοντας ὅτι προσπαθεῖς νά βρεῖς κατηγορία καί ὄχι νά ἐννοήσεις τί λένε οἱ Κανόνες. [Σημείωση: Αὐτό δέν σημαίνει βεβαίως ὅτι ἐπιτρέπεται ἔστω καί παθητικά νά παρακολουθοῦμε θρησκευτικές τελετές μή ὀρθοδόξων ὁπουδήποτε κι ἄν τελοῦνται. Γι' αὐτό διευκρίνισα ὅτι στήν περίπτωση στήν ὁποία ἀναφερόμαστε, ἐγώ καί δέν εἶχα σκοπό νά τήν παρακολουθήσω καί δέν τήν παρακολούθησα, γι' αὐτό ἀπεχώρησα στήν πρώτη εὐκαιρία ἀπό αὐτήν, καί δέν συμμετεῖχα μέ ὁποιοδήποτε τρόπο πού νά ἐκληφθεῖ ὡς συμπροσευχή ἤ συνευχή σ' αὐτήν. Γι' αὐτό θεωρῶ καί πιστεύω ὅτι δέν συμπροσευχήθηκα, οὔτε συνευχήθηκα, οὔτε ἀνεγνώρισα τίποτε καί κανέναν ἐκ τῶν τελουμένων καί τῶν τελεσάντων. Τόν ἀσπασμό τοῦ Σταυροῦ μόνον, ὅμως ὅπως ἀκριβῶς ἔγινε, ἄς τόν κρίνει ὁ καθείς. Κι αὐτός ἀκόμη θά ἦταν μεμπτός ὅταν καί ἐάν εἶχα παρακολουθήσει μέ τή θέληση καί τήν πρόθεσή μου ὅλη τήν τελετή καί ὡς ἀποκορύφωμα αὐτοῦ ἀσπαζόμουν στό τέλος τόν Σταυρό καί τό χέρι τῶν τελεσάντων. Δέν ἔγινε ὅμως κάτι τέτοιο καί δόξα τῶ Θεῶ αὐτό προκύπτει καί ἀπό τό σχετικό βίντεο, διότι διαφορετικά ἡ ἀγάπη σας.... θά μέ εἶχε ἐξαλείψει ἀπό προσώπου γῆς!] Μέ ἁπλά λόγια, ἐγώ σοῦ δείχνω τό φεγγάρι κι ἐσύ ἀντί γιά τό φεγγάρι κοιτᾶς τό δάκτυλο μου! Ἄρα, εἴτε δέν θέλεις νά καταλάβεις (μετά πρώτη καί δευτέρα νουθεσίαν), καθιστάμενος αὐτοκατάκριτος, εἴτε δέν μπορεῖς, ὁπότε δέν μπορῶ νά σέ βοηθήσω ἐγώ περισσότερο, παρά μόνον ὁ Θεός. Τά πράγματα εἶναι ἁπλά, ἀλλά κι ἐδῶ μετράει, ὅπως πάντοτε καί παντοῦ, ἡ πρόθεση. Ἔτσι γίνεστε ὁπαδοί τοῦ δόγματος "οὐ μέ πείσεις, κἄν μέ πείσεις"! Αὐτό, ὅμως, ἐκφεύγει τῆς λογικῆς καί χαρακτηρίζει, ὁ Θεός νά φυλάει, τήν πλάνη!
ΑπάντησηΔιαγραφή