<<Αι μεν υπό σου ιδρυθείσαι μοναί, μεγάλα ανεδείχθησαν κέντρα Ορθοδοξίας τε και αρετής και συνεχίζουσι τα νύν υπό σου τεθείσαν εν αυτοίς θεοφιλεστάτην παράδοσιν, το είναι εργαστήρια αρετών και τελειώσεως ψυχών και ούτω δειχθήναι επί της γης, Βασιλείας Θεού και Χάριτος κατοικητήρια>>.
Δυστυχώς εις τις μέρες μας τα πράγματα δεν είναι όπως τα αναφέρει το παραπάνω απόσπασμα εκ του Δοξαστικού της εορτής του Αγίου Πατρός Ματθαίου. Όντως οι μονές που ίδρυσε ο Άγιος Πατέρας, κάποτε, ανεδείχθησαν κέντρα Ορθοδοξίας τε και αρετής. Σήμερον όμως, έχοντας πλέον πέσει εις την κατοχή της Οικογένειας Τσακίρογλου και όχι μόνον, οι μονές αυτές αποτελούν κενά ντουβάρια, τα οποία πλέον στερούνται της Θείας Χάριτος και δεν συνεχίζουν να είναι κέντρα Ορθοδοξίας και αρετής, αλλά κέντρα του Νεοημερολογητισμού Οικουμενισμού, καθώς αυτό μαρτυρεί και η ιδία η <<μοναχή>> Θεολογία, η οποία εις παλαιότερη επίσκεψη που πραγματοποιήσαμε εις την Μονήν της Παναγίας, μας είπε πως τα καταστατικά της Ιεράς Μονής, η ίδια τα έχει δώσει στον Νεοημερολογίτη <<μητροπολίτη Μεσογαίας>> κ. Νικόλαον, κατόπιν της ολοκληρώσεως της ακολουθίας της Ενθρονίσεως, εις την οποία η <<μοναχή>> ήτο παρούσα. Δυστυχώς τι να πει κανείς δι' αυτό; Να κλαύσει; Να θρηνήσει; Μόνον αυτό αρμόζει. Τόσο δια την παρουσία της <<μοναχής>> εις Νεοημερολογιτική Τελετή, όσο και για το κατάντημα των υπό του αγίου Πατρός ιδρυθεισών Ιερών Μονών. Αμφότερες και οι δύο Μονές, τόσο της Παναγίας, όσο και της Μεταμορφώσεως, υπάρχουν δια να ενθυμίζουν εις όλους μας τους παλιούς καλούς καιρούς. Τότε που όλοι ενωμένοι, αγωνιζόμασταν δια την διαφύλαξη της καλής Ομολογίας Πίστεως και της Αποστολικής Διαδοχής, που ο άγιος Πατέρας εμπιστεύθει εις ημάς. Δυστυχώς όμως με το πέρασμα των χρόνων, κάποιοι πρώην εν Χριστώ αδελφοί μας, πρόδωσαν τον άγιο Πατέρα. Το μόνο που εμείς πλέον μπορούμε να κάνουμε, είναι να προσευχόμεθα νύχτα και ημέρα δι' αυτούς, ώστε ο Θεός δια πρεσβειών του Αγίου Πατρός, να τους φωτίσει να επιστρέψουν εις την αλήθεια, εις τα χνάρια του μεγάλου αυτού αγίου ανδρός και νέου στυλοβάτου της Ορθοδοξίας, ώστε κάποια ημέρα όλοι μαζί <<εν ενί στόματι και μια καρδία>>, να δοξάζουμε και πάλι το Πάντιμον και Μεγαλοπρεπές όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου