...Εάν οι συνομιλούντες μετά βασιλέως και απολαύοντες της εκ μέρους αυτού τιμής είναι αδύνατον να είναι πένητες πολλώ μάλλον είναι αδύνατον οι προσευχόμενοι προς τον Θεόν και λαλούντες προς αυτόν να έχωσι ψυχάς θνητάς. Διότι θάνατος της ψυχής είναι η ασέβεια και ο παράνομος βίος. Όθεν και ζωή της ψυχής είναι η λατρεία του Θεού και ο αρμόζων προς την λατρείαν ταύτην βίος. Βίον δε και όσιον αρμόζοντα προς την λατρείαν του Θεού συνάγει και θησαυρίζει κατά τρόπον θαυμαστόν εις τας ημετέρας ψυχάς η προσευχή...
(Απόσπασμα από τον λόγον του
περί προσευχής)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου