ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΓΝΗΣΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ!!!

   Η ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΦΙΛΕΣΤΑΤΟΥ

ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ

κ. ΓΑΛΑΚΤΙΩΝΟΣ

    Η χειροτονία του σε Επίσκοπο έγινε την Πέμπτη 23 Ιουνίου 1995 προεξάρχοντος του Μακ/του Αρχ/που Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. ανδρέου συμπαραστατουμένου υπό των Σεβ. Μητροπολιτών Πειραιώς και Νήσων κ. Νικολάου και Αργολίδος κ. Παχωμίου, στον Ι. Ναό Ζωοδόχου Πηγής Νεαπόλεως Πειραιώς παρουσία πολλών κληρικών και πλήθους λαού.

   Τον χειροτονούμενο προσεφώνησε εμπνευσμένως ο Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς και Νήσων κ. Νικόλαος. Ο Θεοφιλέστατος κ. Γαλακτίων λαβών τον λόγον προ της χειροτονίας του, είπε:

   <<Εν φόβω και τρόμω>> προσέρχομαιθαρρών εν τω Θεώ και τη πανυπερευλογημένη Κυρία Θεοτόκω ίνα λάβω δια των τιμίων χειρών της υμετέρας Μακαριότητος και των συλλειτουργούντων αγίων Αρχιερέων την θείαν της αρχιερωσύνης χάριν. Υπακούω εις την δια της ψ΄γφου των Σεβασμιωτάτων Αρχιερέων συνοδικώς εν Αγίω Πνεύματι εκφραζομένην θείαν κλήσιν.

   Αναλογίζομαι το πνευματικόν βάρος και την μεγάλην ευθύνην της υψηλής αρχιερατικής διακονίας, η οποία ανατίθεται εις εμέ υπό της Εκκλησίας. Είμαι ψυχή τε και σώματι σκεύος ασθενείας δια τούτο παρακαλώ προσεύξασθε υπέρ εμού, όπως Κύριος ο Θεός των Δυνάμεων με ενδυναμώνη <<ίνα επισκηνώση>> καθώς λέγει ο Απόστολος Παύλος <<επ' εμέ η Χάρις του Χριστού>>.

   Τα περισσότερα έτη της ζωής μου παρήλθον. Ενθυμούμαι ως να ήτο εχθές την ημέραν εκείνην κατά την οποίαν ακριβώς προ πεντήκοντα ετών εισήλθον εις το μοναστήριον ασπασθείς τον μοναχικόν βίον. Εν συνεχεία δια των χειρών του μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ανδρέου έλαβον το μέγα και αγγελικόν σχήμα, τον βαθμόν του Διακόνου και του Πρεσβυτέρου. Υπηρετήσας παρ' αυτώ ως και παρά τας δυσκολίας τους <<έργου>> ενός επισκόπου. Καθώς ένας άγιος πατήρ της Εκκλησίας αναφέρει το αξίωμα του Επισκόπου απαιτεί <<έργον και ουκ άνεσιν, φροντίδα ου τρυφήν, λειτουργίαν υπεύθυνον ουκ αρχήν ανεξέταστον. Πατρικήν κηδεμονίαν, ου τυρρανικήν αυτονομίαν>> (Αγ. ΙσίδωροςΠηλουσιώτης).

   Γνωρίζω πόσοι προβατόσχημοι λύκοι και εχθροί περικυκλώνουν τα λογικά πρόβατα του Χριστού και την Αγίαν Εκκλησίαν. Δια τούτο προσφέρω τας πτωχικάς μου δυνάμεις εις την υπηρεσίαν της αγιωτάτης μας Εκκλησίας με απώτερον σκοπόν την κατίσχυσιν της Ορθοδόξου πίστεως και Αληθείας. Ημείς θα βαδίσωμεν την ασφαλή και απλανή οδόν της ορθοδόξου Παραδόσεως και διδασκαλίας μηδέν προστίθεντες μηδέν αφαιρούντες εκ των υπό της Εκκλησίας παραδοθέντων ημίν. Οι ιδιαιτέρως κρίσιμοι και χαλεποί καιροί τους οποίους διερχόμεθα απαιτούν μεγάλην υπομονήν, θυσίαν και αγώνα μέχρις εσχάτων. Είμαι βέβαιος ότι εις αυτόν τον καλόν αγώνα πολυτίμους συμβούλους και συμπαραστάτας θα ευρίσκω πάντοτε υμάς άγιοι Αρχιερείς.

   Κατά χρέος τέλος ευχαριστώ τον Μακαριώτατον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και Πάσης Ελλάδος και Γέροντα ημών κ. Ανδρέαν, τον Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Πειραιώς και Νήσων κ. Νικόλαον και τον Σεβ/τον Μητρ/την αργολίδος κ. Παχώμιον τους Συνοδικώς εν Αγίω Πνεύματι τιμήσαντάς με και εκλέξαντάς με.

  Με σεβασμό και ευγνωμοσύνη μνημονεύω κατά την ιεράν ταύτην στιγμήν τον αοίδιμον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και πρόμαχον της Ορθοδοξίας Ματθαίον του οποίου τας ευχάς επικαλούμαι, τους γονείς, τους διδασκάλους μου και όλους όσους καθ' οιονδήποτε τρόπον με ευεργέτησαν. Ιδιαιτέρως δε ευχαριστώ δια την παρουσίαν του τον κλήρον, τους προσφιλείς μου ενορίτας του ιερού ναού τούτου καθώς και πάντας υμάς οι οποίοι προσήλθατε όπως προσευχηθήτε σήμερον υπέρ εμού.

   Μακαριώτατε πέτερ και Σεβ/τοι αρχιερείς, δεηθήτε ίνα τηρήσω κατά δύναμιν μέχρι τέλους <<το υπούργημα ανεπίληπτον, το πολίτευμα άμεμπτον, την διακονίαν ακατάγνωστον>> (Αγ. Ιγνάτιος).

   Εύξασθε όπως Κύριος ο Θεός δια της Χάριτός Του με αναδείξη <<τύπον των πιστών εν λόγω, εν αναστροφή, εν αγάπη, εν πνεύματι, εν πίστει, εν αγνεία>> (Απ. Παύλος) ίνα προς δόξαν Θεού και σωτηρίαν ψυχών εργαζόμενος <<σώσω εαυτόν και τους ακούοντάς μου>> (Απ. Παύλος). 

   Επίβλεψον Κύριε και ικάνωσόν με τη δυνάμει του Αγίου Σου Πνεύματος <<υπηρετείν Σε εν καθαρώ τω μαρτυρίω της συνειδήσεώς μου>>πάσας τας ημέρας της ζωής μου. Αμήν!.