ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΕΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΠΡΟΤΑΣΙΣ ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ ΤΟΥ 2007

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΕΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝ ΤΗ ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΕΝΩΣΙΝ Α. ΠΑΡΑΘΕΤΟΜΕΝ ΤΗΝ ΕΝ ΕΤΕΙ 2007 ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΝ "ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΠΡΩΗΝ ΑΔΕΛΦΟΥΣ " ΔΙΑ ΚΟΙΝΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΚΑΙ ΕΝΩΣΙΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ", Η ΟΠΟΙΑ ΑΠΕΔΕΙΧΘΗ ΕΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΚΕΙΜΕΝΟΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΑΝ ΕΧΡΗΖΕΝ, ΩΣ ΗΤΟ ΦΥΣΙΚΟΝ ΚΑΠΟΙΑΣ ΑΝΑΝΕΩΣΕΩΣ ΔΙΟΡΘΩΣΕΩΣ ΡΙΣ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ 1971. ΕΠ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΒΑΣΕΩΣ ΑΝΕΛΑΒΟΜΕΝ ΜΕΤΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 2015 ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΟΝ ΕΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠ ΑΥΤΗΣ ΚΑΤΕΛΗΞΑΜΕΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΑΡΕΣΤΟΝ ΕΝΩΣΙΝ (ΤΗΣ 27 ΙΑΝ. 2019 ΤΟΜΟΣ ΕΝΩΣΕΩΣ) ΗΤΟΙ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΗΣ, ΑΓΙΟΠΑΤΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΙΕΡΟΚΑΝΟΝΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΒΑΣΕΩΣ, ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΜΑΣ ΥΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗΝ ΤΟΥ ΠΡΟΣΕΥΧΗΝ ΕΧΟΥΣΑΝ ΟΥΤΩ: "ΠΑΤΕΡ ΑΓΙΕ ΤΗΡΗΣΟΝ ΑΥΤΟΥΣ ΕΝ ΤΩ ΟΝΟΜΑΤΙ ΣΟΥ ... ΙΝΑ ΩΣΙΝ ΕΝ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΗΜΕΙΣ ΕΝ ΕΣΜΕΝ". ΕΠ ΑΥΤΗΣ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩΜΕΝ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΩΣ ΟΤΟΥ ΧΑΡΙΤΙ ΘΕΟΥ ΕΞΑΛΕΙΦΘΟΥΝ ΤΑ ΣΧΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΙ ΔΙΑΙΡΕΣΕΙΣ,, ΕΧΟΝΤΕΣ ΠΑΝΤΟΤΕ ΥΠ ΟΨΙΝ ΚΑΙ ΟΤΙ "Ο ΕΠΙΣΤΡΕΨΑΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΝ (ΑΠΟΣΤΑΤΗΝ Η ΕΝ ΠΛΑΝΗ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΟΝ) ΕΚ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΤΗΣ ΠΛΑΝΗΣ ΑΥΤΟΥ, ΣΩΣΕΙ ΨΥΧΗΝ ΕΚ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΥΨΕΙ ΠΛΗΘΟΣ ΑΜΑΡΤΙΩΝ". ΙΔΟΥ ΑΥΤΗ: ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ ΙΕΡΟΝ ΕΠΙΣΚΟΠΕΙΟΝ ΑΓΙΑΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΣΤΡΟΓΓΥΛΗ 194 00 Τ.Θ. 54 ΚΟΡΩΠΙ ΤΗΛ. 210. 6020176, 210.2466057 Α.Π. 451 Ἐν τῶ ἱερῶ Ἐπισκοπείω τῆ 10/23.10.2007 ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ - ΠΡΟΤΑΣΙΣ - ΠΑΡΑΚΛΗΣΙΣ ΔΙΑ ΚΟΙΝΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΚΑΙ ΕΝΩΣΙΝ ΚΑΤΑ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΠΡΟΣ Ἅπαντας τούς πρώην ἐν Χριστῶ Πατέρας καί Ἀδελφούς (Ἐπισκόπους καί Ἱερεῖς) Ἀγαπητοί πρώην ἐν Χριστῶ Πατέρες καί Ἀδελφοί ταπεινῶς πλήν ἐνθέρμως καί ἀπό βάθους καρδίας παρακαλῶ ὅπως ἕκαστος χωριστά καί ἅπαντες ἀπό κοινοῦ ταπεινωθῶμεν καί συντριβῶμεν ἵνα εὐπρόσδεκτος γένηται ἐνώπιον τοῦ Κυρίου ἡ μετάνοια μας, καί ἵνα ἐν ἀγάπῃ ὁμολογήσωμεν Πατέρα, Υἱόν καί Ἅγιον Πνεῦμα Τριάδα Ὁμοούσιον καί Ἀχώριστον, τήν πληροῦσαν τήν Μίαν, Ἁγίαν, Καθολικήν καί Ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν. Ἀγαπητοί, παρακαλῶ ἐγώ ὁ ἔσχατος τῶν Ἐπισκόπων, ὅπως ἐγερθῶμεν ἐκ τοῦ θανατηφόρου ὕπνου τῶν βλασφημιῶν καί σχισμάτων καί ἐπανεύρωμεν τήν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ, ἵνα δι’ ἡμῶν (μᾶλλον διά τῆς καλῆς ἡμῶν Ὀμολογίας) συντριβῶσιν τά ἀπό μακροῦ χρόνου σχέδια καί ἔργα τοῦ ἀντιδίκου κατά τῆς Ἐκκλησίας καί κατά τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί κατά τῶν ἀθανάτων ψυχῶν μας ὑπέρ ὧν ὁ Θεός ἔγινεν ἄνθρωπος, ἐδίδαξεν, ἐσταυρώθη, ἀνέστη καί ἀναληφθείς ἀνεβίβασεν τήν ἀνθρωπίνην φύσιν εἰς τήν δόξαν τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ἀγαπητοί, διά τήν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ ἀς συνειδητοποιήσωμεν ὅτι ὁ Χριστός ΔΙΑ καί ΕΝ τῆ Ἐκκλησία Του ἀπό τῆς Ἁγίας Πεντηκοστῆς, ἀεί γεννᾶται, διδάσκει, ἀνεβαίνει εἰς τόν Γολγοθᾶν, σταυροῦται καί ἀνίσταται καί οὔτω ζητεῖ νά προσλαμβάνη πάντα ἄνθρωπον εἰς τό Ἅγιον σῶμά Του. Ἀεί ὁ Χριστός ΔΙΑ καί ΕΝ τῆ Ἐκκλησία Του ἐνανθρωπίζει καί ἀεί καλεῖ καί κατά Χάριν προσλαμβάνει τήν ἀνθρωπίνην φύσιν καί τήν θεοποιεῖ. Ἀς συνειδητοποιήσωμεν, ἀγαπητοί μου, ὅτι τίποτε δέν θλίβει καί δέν προσβάλλει περισσότερον τήν ἀγάπην καί τήν μακροθυμίαν τοῦ Χριστοῦ, ὅσον ἡ ἀδιαφορία, ἠ περιφρόνησις, ἤ καί ὁ πόλεμος κατά τοῦ συνεχιζομένου ΔΙΑ καί ΕΝ τῆ Ἐκκλησία Του σωτηριώδους ἔργου. Κατά τήν ταπεινήν μου ἄποψιν, τά εὐρύτερα φαινόμενα ἀποστασίας κατά τήν ἐποχήν μας, ἰδιαιτέρως δέ τά ἀφορῶντα εἰς ἡμᾶς, ἤγουν τά κατά τῆς Ἐκκλησιολογίας καί τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἀποστατικά κινήματα, εἶναι μείζονα θέματα, τά ὁποῖα πάλιν ἤγειρεν καί θέλει νά συντηρῆ ὁ ἀπ’ ἀρχῆς ἀντίδικος τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του. Ἰδού πρόκειται ἡμῖν ἤ νά συνεχίσωμεν ἐν ἑνί πνεύματι καί μιᾶ καρδία τήν διακονίαν μας εἰς τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, καί Αὐτός νά μᾶς ἀναδείξη ὁμολογητάς, ἤ μή γένοιτο, νά μᾶς χρησιμοποιῆ ὁ ἀντίδικος, καί δι’ ἡμῶν νά πολεμῆ τόν Χριστόν καί τήν Ἐκκλησίαν Του, καί νά κατατρώγη καί κολάζη τάς ψυχάς μας. Ἀγαπητοί, «δεινόν ἡ ραθυμία, μεγάλη ἡ μετάνοια», διό σπεύσωμεν καί προσπέσωμεν ἐν συντριβῆ καί μετανοία πρίν μᾶς εὕρη ὁ θάνατος, ὁ διπλοῦς θάνατος ὁ πνευματικός καί ὁ σωματικός. Δέν τολμῶ νά εἴπω, ὡς ἔλεγεν ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, θά ἤθελα νά γίνω ἐγώ ἀνάθεμα, ἵνα οἱ πάντες σωθῶσιν, δύναμαι ὅμως νά εἴπω νά ἀγαπήσωμεν ἀλλήλους, νά διαλεχθῶμεν, καί τότε ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ θά μᾶς ἀξιώση τῆς ποθητῆς ἀπό κοινοῦ καλῆς Ὁμολογίας καί Ἑνότητος. Αὐτό πιστεύω ἀπολύτως, εἶναι τό Ἅγιον θέλημα τοῦ Χριστοῦ, ὅπερ καί σεῖς ἀσφαλῶς πιστεύετε, ἑπομένως, μή γένοιτο νά τό ἀρνηθῶμεν. Ἀγαπητοί, γνωρίζω πολύ καλῶς ὅτι ἀπό τήν μετά τό 1997-1998 περίοδον, ἡ Κανονική τάξις καί ὁ Συνοδικός θεσμός ἤρχισαν νά μή λειτουργοῦν σωστά, ἀλλά καί νά καταλύωνται πλήρως, ἡ δέ Ὀρθόδοξος Ὁμολογία - Ἐκκλησιολογία μετά τῆς γνησίας καί ἀδιακόπου Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς ὑπούλως καί δολίως νά ἀποσιωπῶνται, προϊόντος δέ τοῦ χρόνου νά ἐγκαταλείπωνται καί νά βλασφημῶνται. Αὐτοί ὑπῆρξαν καί οἱ λόγοι δι’ οὕς, ἀφοῦ ὡς ἀδύναμος ἄνθρωπος ἐπί μακρόν προσεπάθησα πρός διόρθωσιν, ἀλλά φεῦ, μή ἐπιτυχών οὐδέν, ἐν τέλει ὡδηγήθην εἰς τήν ἀπό 2.11.2001 ἐπίσημον ἀπόφασίν μου νά μή συμμετέχω εἰς τάς συνεδριάσεις ἐκείνων τῶν Συνόδων, διότι ἀκριβῶς εἰς αὐτάς κατελύετο συλλήβδην ἡ Κανονική Τάξις καί ὁ Συνοδικός θεσμός εἰς βάρος τῆς Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας - Ἐκκλησιολογίας καί τῆς Ἀποστολικῆς μας Διαδοχῆς. Κατόπιν νέων ἀγώνων, οἱ ὁποῖοι καί πάλιν δέν ἐτελεσφόρησαν, μή δυνάμενος ἄλλως πως ποιῆσαι, ἤχθημεν εἰς τήν ἀπό 16.6.2005 ὀρθόδοξον καί Κανονικήν ἐσχάτην πρᾶξιν, ἤτοι τήν διά τούς ρητούς λόγους Πίστεως διακοπήν πάσης κοινωνίας μεθ’ Ὑμῶν. Ἀς μᾶς ἐπιτραπῆ νά ὑπομνήσωμεν ὅτι αὐτούς τούς δογματικούς λόγους Πίστεως, ἀλλά καί Κανονικῆς τάξεως, παρεθέσαμεν εἰς τό ὑπ’ ἀριθμ. 401/26.10.2005 ἔγγραφόν μας, τό ὁποῖον καί πάλιν ἐπισυνάπτομεν ἐν τῆ παρούση, διότι ὡς ἐξ’ ἑαυτοῦ προκύπτει, τό ἐν λόγῳ κείμενόν μας, ἦτο μία ΕΚΚΛΗΣΙΣ νά μή παγιωθῆ τό ἀπό 2003 – 2005 ἀρξάμενον σχίσμα, ἀλλά καί νά θεραπευθῆ αἰρομένων τῶν αἰτίων αὐτοῦ. Ἐπίσης παρακαλῶ ὅπως λάβητε ὑπ’ ὄψιν, καί τό ἐπισυναπτόμενον σταχυολόγιον ἐκ τῶν ἐπανειλημμένων Ἐκκλήσεων καί Παρακλήσεων διά τήν ἐπαναφοράν τῆς Κανονικῆς Τάξεως καί λειτουργίας τοῦ ὑψίστου καί ἁγίου θεσμοῦ τῆς Συνόδου, διά νά μᾶς ἐπισκιάση ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί συνεχίσωμεν τήν ἐν ἀγάπῃ καί ἐνότητι καθαράν Ὁμολογίαν ἐπί τῶν βασικῶν θεμάτων Πϊστεως, ἤτοι τῆς Ἐκκλησιολογίας - Ὁμολογίας καί τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς, καί οὕτω συνεχίσωμεν τήν ἱεράν διακονίαν μας. Ἐν τέλει, ἐπειδή καί ἐπί τῆς ἀποσταλείσης εἰς Ὑμᾶς «ΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ» («Ο.Π.» Τόμος 2006 σελ. 253 κ.ἑ.) τῆς ὑφ’ ἡμᾶς Μητροπολιτικῆς Συνόδου, δέν εἴχομεν καί μέχρι σήμερον, ΚΑΜΜΙΑΝ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΙΝ θετικήν ἤ ἀρνητικήν, ἤτοι, παρατηρήσεις, διορθώσεις καί ὑποδείξεις, αὖθίς τε ἀποστέλλομεν καί ταύτην συνημμένην τῆ παρούση καί παρακαλοῦμεν θερμῶς νά τήν μελετήσετε, διότι τό κείμενον τοῦτο, καθ’ ἡμᾶς, ὄντως ἀποτελεῖ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ καί δύναται νά ἀποτελέση τήν ἀπαρχήν καί τήν βάσιν διά τήν ἁγίαν ἐν Χριστῶ καί τῆ Ἐκκλησία Του ἑνότητα. Ἄν παρ’ ἐλπίδα δέν συμφωνῆτε, μέ τήν ἐν λόγῳ ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ, θερμώτερον παρακαλοῦμεν ὅπως ποιήσητε ἀγάπην καί ἐντός εὐλόγου χρόνου (πάντως ὄχι πέραν τοῦ μηνός), μᾶς ἀποστείλετε ὁποιασδήποτε παρατηρήσεις τάς ὁποίας, μέ τήν Χάριν τοῦ Θεοῦ σᾶς διαβεβαιοῦμεν ὅτι θέλομεν λάβει ὑπ’ ὄψιν. Ἐάν πάλιν ἐπιθυμῆ τις ἤ τινές ἐπιθυμοῦσι προσωπικήν συνάντησιν ἐπί τοῦ θέματος καί τοῦτο θεάρεστον καί εὐλογημένον καθ’ ἡμᾶς. Εὐελπιστοῦντες ὅτι θά ἔχωμεν ὁποιανδήποτε ἐκ μέρους Σας ἀνταπόκρισιν. Διατελοῦμεν ἐν προσευχῆ καί ἀγάπῃ Χριστοῦ + Ὁ Μεσογαίας καί Λαυρεωτικῆς Κήρυκος ΣΗΜΕΡΙΝΟΝ ΣΧΟΛΙΟΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΩΣ ΑΝΩ ΠΡΟΤΑΣΕΩΣ ΤΟΥ 2007 ΔΙΑ ΤΟΝ ΕΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΙΑΛΟΓΟΝ. Εις την εν ετει 2007 "Προτασιν, Προσκλησιν και Παρακλησιν" προς τους "πρωην εν Χριστω αδελφους" δια "διαλογον εν αγαπη και αληθεια" (δηλαδη προ δεκαπενταετιας) γινεται αναφορα και εις την "ΟΜΟΛΟΓΙΑΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ" του 2006, δια την οποιαν εγινε προτασις απο τον Σεβ/το Αμφιλοχιο να τεθη ως βασις δια την ενωσιν του 2019. Εις αυτην την προτασιν ως ητο φυσικον διεφωνησα. Η αποψις μου ητο οτι πριν την καταθεσουμε θα επρεπε να την διορθωσουμε εις τινα σημεια, ιδιαιτερως εκει που γινεται αναφορα εις την προδοσιαν του 1971, την οποιαν μαλιστα παρουσιαζει, η Ομολογια του 2006, και ως μεγα εκκλησιαστικον γεγονος, διοτι με την δηθεν συγχωρητικην ευχην κερδησαμε την πανορθοδοξον αναγνωρισιν... Και ειπα οτι πρεπει να την διορθωσουμε, διοτι ως εχει δεν υπηρετει την αληθεια της Εκκλησιας του Χριστου, αλλα το ψευδος της Εξαρχιας του 1971. Και το ψευδος της Εξαρχιας ητο οτι δηθεν οι Ρωσοι της Διασπορας ωρθοδοξησαν, ητοι οτι απεδεχθησαν την Ομολογιαν Εκκλησιολογιαν μας, οτι εχωρισαν απο τους νεοημερολογιτας οικουμενιστας του Πατριαρχειου της Κωνσταντινουπολεως και ουτως ενωθησαν μαζι μας, και οτι δεν εγινε καμμια χειροθεσια, ως διεφημισθη, αλλα μια απλη συγχωρητικη ευχη. Και οτι αυτην την συγχωρητικην ευχην, απεδεχθησαν οι Αρχιερεις εδω εις την Ελλαδα, δια να μη γινη σχισμα, αλλα και για να διευκολυνθη η ενωσις με τους Φλωρινικους".... Και το χειροτερον ητο οτι ΑΠΕΚΡΥΨΕΝ η Εξαρχια την αποφασιν, και ειπαν μαλιστα ψεμματα οτι ...δεν την υπεγραψαν ακομη οι Ρωσοι της Διασπορας κλπ κλπ... Εδω ειναι και η αιτια που ο Σεβασμιωτατος Λαρισης Αμφιλοχιος επελεξε να μεινη μονος του και εκτος Συνοδου... Δεν εύρε την δυναμιν να διαφωνηση με τον θεολογον Ελευθεριον Γκουτζιδην, και να ειπη την σληθειαν, οτι αγτη η Ομολογια του 1981 δεν ηταν της Ιερας Συνοδου αλλα του Ελευθεριου Γκουτζιδη. Η Ομολογια του 2006 συνεταχθη βασει της απο του 1981 "Αποφανσεως" της Ιερας Συνοδου, η οποια ητο οχι της Ιερας Συνοδου, αλλα του Θεολογου Ελευθεριου Γκουτζιδη, προς την οποιαν εγω διεφωνησα ηδη απο τοτε, ητοι απο το 1981, αλλα μη δυναμενος να πραξω διαφορετικα, εφ οσον δεν ειχα και την στηριξιν των Αρχιερεων, αν και συμφωνουσαν μαζι μου, (ημουνα τοτε λαικος) κατεθεσα την διαφωνιαν μου εις τα Πρακτικα ... Και η αποφανσις αυτη ελεγε οτι: "Υπο την προυποθεσιν οτι ωρθοδοξησαν οι Ρωσοι της Διασπορας εδεχθημεν ουχι χειροθεσιαν, αλλα συγχωρητικην ευχην (σ.σ. ως μιαν πραξιν αναγνωρισεως) δια να μη γινη σχισμα και προκειμενου να διευκολυνουμε την ενωσιν μας μετα των Φλωρινικων"....(σ.σ. Τουτο σημαινει οτι η Εξαρχια πηγε στην Αμερικη και ενωθηκε με του Ρωσους της Διασπορας οχι για ιεραποστολικους σκοπους οπως μας ελεγαν τοτε, αλλα για να διευκολυνθη η ενωσις με τους Φλωρινικους οι οποιοι απαιτουσαν να υποταχθουμε σ αυτους). Απεδειχθη ομως οτι οι Ρωσοι της Διασπορας ησαν το 1971 και παρεμειναν κακοδοξοι και εν κοινωνια μετα των νεοημερολογιτων και οικουμενιστων, οπως κατηγγειλαν πολλοι αλλα και ο Σεβ/τος Αμφιλοχιος ενωπιον της Συνοδου το 1977, και επομενως ο, τι κι αν εγινε από τους Ρωσους της Διασπορας ειναι ΑΚΥΡΟΝ και ΕΚΤΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, και κατοπιν τουτου δεν χρειαζεται καμμια καταδικη της λεγομενης αλλα ποτε μη γενομενης δεκτης χειροθεσιας. Διοτι με το να καταδικαζης ακυρες πραξεις το μονον που επιτυγχανεις ειναι να διδης κυρος εις αυτες. Το μονο που χρειαζεται εις αυτην την περιπτωσιν ειναι νά γινη εξετασις των πραγματικων γεγονοτων αναζητησις των υπευθυνων και αποδοσις ευθυνων κατα την ταξιν. Ο μακ. Αρχιεπισκοπος Ανδρεας ειχε πει εις ανυποπτον χρονον, οτι δεν θα καταδικασει κατι που δεν εγινε, διοτι αυτο ειναι σατανικη επινοησις, δια να ελθη η "χειροθεσια" απο την ανυπαρξιαν εις την υπαρξιν... 5 σχόλια Χαρίλαος Καραγεωργίου Η συγχωρητική ευχή εφευρέθηκε για να συγκαλύψει τις ευθύνες εκείνων που δέχτηκαν την ''ενωση'' του 1971, γνωρίζοντας ότι οι Ρώσοι της Αμερικής ήταν οικουμενιστές. Απάντηση 6 ώρ. Επίσκοπος Κηρυκος Εκκλησίας Κατακομβων Πολυ σωστα κ. Καραγεωργιου περι της συγχωρητικης ευχης. Πολυ σωστα οτι εφευρέθηκε για να συγκαλύψει τις ευθύνες εκείνων που δέχτηκαν την ''ενωση'' του 1971, γνωρίζοντας ότι οι Ρώσοι της Αμερικής ήταν οικουμενιστές. Απάντηση 5 ώρ.