Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015

ΣΑΦΕΙΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΜΗ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΑΤΡΟΣ!!!


Πολύς λόγος γίνεται από διαφόρους δια το αν επιτρέπεται ο Θεός Πατέρας να απεικονίζεται και αν γι' αυτό η γνωστή εις όλους μας εικόνα της ''Αγίας Τριάδος'' είναι σωστή. Όπως όμως, πολύ καλά, γνωρίζουμε, εις την Εκκλησία γίνονται δεκτά προς απεικόνιση όλα εκείνα τα οποία μπόρεσαν να δουν τα ανθρώπινα μάτια. Τα δε υπόλοιπα απλά μπορούν να αναφερθούν, μόνο να αναφερθούν και όχι να γίνουν δεκτά, οπότε και να απεικονισθούν.
Κατωτέρω θα παραθέσουμε προς ανάγνωση διάφορα σημεία από τα οποία αποδεικνύεται του λόγου το αληθές, πως δηλαδή, δεν πρέπει να χωρίζεται ο Θεός από τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα, διότι οι τρεις αυτές υποστάσεις είναι Ομοούσιες και αχώριστες. Οπότε αν κανείς μέσω της αγιογραφίας ή οποιουδήποτε άλλου τυχόν τρόπου, προβαίνει εις τον διαχωρισμό, τότε ούτως πράττει μέγα και ολισθηρό σφάλμα, το οποίον πρέπει ταχύτατα να σπεύσει και να διορθώσει. Διότι εις αυτό το θέμα, σημασία δεν έχει το πως το αντιλαμβάνεται ο καθείς, αλλά το τι λέει η Εκκλησία δια των Πατέρων και άλλων κειμένων δι' αυτού.
Ας διαβάσουμε λοιπόν με πολύ ΠΡΟΣΟΧΗ αλλά και ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ τα παρακάτω κείμενα και ας αφήσουμε αυτά να μας υποδείξουν την αλήθεια.

  1. ''Ενθέοις πράξεσι, το σώμα συν τη ψυχή, νομίμως προκαθηράμενος, τω της θεολογίας όρει προσέβης, τα θεία μυσταγωγούμενος, θεοφάντορ Γρηγόριε. Και τον άδυτον υπελθών γνόφον, την θεοτύπωτον εδέξω νομοθεσίαν, ομοούσιον, εγγεγραμμένην Τριάδα. ην προσκυνούντες δια σου, ανυμνούντες λέγομεν. Η εν Τριάδι γινωσκομένη Μονάς ελέησον ημάς.'' ( Στιχηρό Ιδιόμελο εκ της Λιτής της εορτής του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου).
  2. ''Λόγω Θεού ανοίξας το στόμα σου, το της σοφίας είλκυσας Πνεύμα. Και πλήρης χάριτος γενόμενος, τα θεία εβρόντησας δόγματα, τρισμάκαρ Γρηγόριε. Και ταις Αγγελικαίς συμμυηθείς δυνάμεσι, το τρισσόν εκήρυξας φάος και αμέριστον. Διο ταις σαις ελλαμφθέντες θεηγορίαις, Τριάδα προσκυνούμεν, εν μιά Θεότητι γνωριζομένην, εις σωτηρίαν των ψυχών ημών.''   ( Στιχηρό Ιδιόμελο εκ της Λιτής της εορτής του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου).
  3. ''Τη πυρίνη γλώσση σου θεορρήμον Γρηγόριε, τας θεομάχους ενέπρησας, των αιρετιζόντων γλωσσαλγίας. Θείον ως αληθώς ανεδείχθης στόμα, εν Πνεύματι λαλήσαν, τα μεγαλεία του Θεού, και γράμμασι διατυπώσαν, την της κρυφιομύστου Τριάδος, ομοδύναμον ουίαν. Και το τρισήλιον φως, κατέλαμψας τον περίγειον κόσμον, και πρεσβεύεις απαύστως, υπέρ των ψυχών ημών.'' ( Στιχηρό Ιδιόμελο εκ της Λιτής της εορτής του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου). 
  4. ''Στηλιτεύων την πλάνην των δυσσεβών, τας Γραφάς διανοίγων θεοπρεπώς, εξέπεμψας δόγματα, υπέρ μέλι ηδύνοντα, των πιστών τας καρδίας, σαφώς αξιάγαστε, τη Τριάδι λατρεύειν, εν Μονάδι Θεότητος. Όθεν του Σωτήρος, την μορφήν εν εικόνι προέστησας ασπάζεσθαι, σχετικώς το ανθρώπινον. Θεολόγε Γρηγόριε, πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, των πταισμάτων άφεσιν δωρήσασθαι, τοις εορτάζουσι πόθω, την αγίαν μνήμην σου.'' ( Κάθισμα εκ του Όρθρου της εορτής του Αγίου).
  5. ''Ρημάτων ο φθόγγος, ο θείος των σων, και δογμάτων, η χάρις η ένθεος, ως τάχος αστραπής, πάσαν επέδραμε την γην, Τριάδα εν Μονάδι, Μονάδα εν Τριάδι, προσκυνείν Θεολόγε, θεολογών και εκδιδάσκων ημάς.'' (Εκ του Κανώνος της Εορτής του Αγίου).
  6. '' Ίσον τω Πατρί τον Λόγον και το Πνεύμα, αγαθότητι και βασιλεία, ευσεβώς εδίδαξας, ουσιώδη και φυσικήν, την ταυτότητα γινώσκων και την ένωσιν. διο ανεβόας αγαλλόμενος. Ευλογείτω η κτίσις πάσα τον Κύριον, και υπερυψούτω, εις πάντας τους αιώνας.''  (Εκ του Κανώνος της Εορτής του Αγίου).
  7. ''Μονάδα τρισυπόστατον, και Τριάδα τελείαν, εν μιά τη Θεότητι, πάνσοφε Θεολόγε, εδίαξας προσκυνείσθαι, φως ειπών τον Πατέρα, και τον Υιόν φως αύθις τε, φως το Άγιον Πνεύμα. Αλλά εν φως, αμερές ασύγχυτον. Εις Θεός γαρ. Τρανών το ομοούσιον, ω Γρηγόριε μάκαρ.'' (Εξαποστειλάριον της εορτής του Αγίου).
  8. ''Τω της σοφίας κρατήρι προσπελάσας, το τίμιον στόμα σου, Πάτερ Γρηγόριε, θεολογίας εξήντλησας, το θείον νάμα, και τοις πιστοίς αφθόνως μετέδωκας. αιρέσεων έφραξας, ρουν τον ψυχόλεθρον, τον βλασφημίας ανάμεστον. Ως κυβερνήτην, εύρε και γαρ σε Πνεύμα το Άγιον, αποσοβούντα και ελαύνοντα, ως ανέμων πνοάς, δυσσεβών τας ορμάς, εν Μονάδι ουσίας, την Τριάδα καταγγέλλοντα.'' (Στιχηρό της εορτής του Αγίου).
  9. '' Η ενιαία Θεότης, Πατήρ Υιός και το Πνεύμα, ταις Βασιλείου πρεσβείαις, Γρηγορίου και Ιωάννου, και της αγνήςΘεοτόκου, μη χωρισθείην σης δόξης.'' (Εξαποστειλάριο εκ του Όρθρου της εορτής των Τριών Ιεραρχών). 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου