ΠΡΑΞΙΣ 6/13-7-1983 ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ

 

Κήρυξ Γνησίων Ορθοδόξων

4 ώρ.  ·

Κοινοποιήθηκε στους εξής: Οι φίλοι σας

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΟΧ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ

Γραφεια: Κωνσταντινοπόλεως 22

ΑΘΗΝΑ

ΠΡΑΞΙΣ 6/13-7-1983

ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΑΚΑΙΝΟΤΟΜΗΤΟΥ

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ

ΘΕΜΑ: "Καταδίκη τοῦ λεγομένου παλαιοημερολογιτικοῦ Οἰκουμενισμοῦ"

῾Η ῾Ιερά Σύνοδος τῆς ῾Ιεραρχίας τῆς ᾿Ακαινοτομήτου ᾿Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. ῾Ελλάδος ἐν τῇ συνεδρίᾳ Αὐτῆς τῆς 13-7-83 ἐπελήφθη τοῦ θέματος τοῦ λεγομένου "παλαιοημερολογιτικοῦ οἰκουμενισμοῦ" καί

ΛΑΒΟΥΣΑ ΥΠ᾿ ΟΨΙΝ

α) ῞Οτι ὁ λεγόμενος "παλαιοημερολογιτικός οἰκουμενισμός" διδάσκει διδασκαλίαν αὐτόχρημα αἱρετικήν, ἤτοι, ὅτι ἅπασαι αἱ ἀκολουθοῦσαι τό παλαιόν ἡμερολόγιον, ὁμάδες ἤ παρατάξεις συναποτελοῦσι καί ἀνήκουσι εἰς τήν Μίαν, ῾Αγίαν, Καθολικήν καί ᾿Αποστολικήν τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίαν καί ὅτι ἐπιβάλλεται ἕνωσις αὐτῶν νοουμένη καί οἰκουμενιστικήν ἀντίληψιν καί οὐχί κατά τήν ᾿Ορθόδοξον Ὁμολογίαν καί ᾿Εκκλησιολογίαν.

β) ῞Οτι ὁ "παλαιοημερολογιτικός οἰκουμενισμός" εἶναι καρπός καί συνέπεια τοῦ ἀντιχρίστου Οἰκουμενισμοῦ, τῆς παναιρέσεως τοῦ αἰῶνός μας, ὅστις ἐπιχειρεῖ διά τῶν κατατμήσεων καί διαιρέσεων καί τῆς ἐκκλησιολογικῆς συγχύσεως νά παραχαράξῃ τήν ᾿Ορθόδοξον ῾Ομολογίαν - ᾿Εκκλησιολογίαν καί νά εἰσαγάγῃ καί εἰς τήν ᾿Ακαινοτόμητον ᾿Εκκλησίαν τήν αἰρετικήν ταύτην διδασκαλίαν, ἵνα οὕτω πλήξῃ Αὐτήν.

γ) ῞Οτι ὁ αἰών, τόν ὁποῖον διανύομεν, εἶναι αἰών γενικῆς ἀποστασίας καί ἐκκλησιολογικῆς συγχύσεως, τήν ὁποίαν ἐδημιούργησεν ὁ ἀντίχριστος Οἱκουμενισμός, ἡ δέ κρισιμότης τῶν καιρῶν, ἀπαιτεῖ ἰδιαιτέρως συνεχῆ βίωσιν καί καθαράν ῾Ομολογίαν τῆς ᾿Ορθοδόξου Πίστεως καί διδασκαλίας τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.

δ) ῞Οτι "τό τῆς ἐκλογῆς σκεῦος", ὁ θεῖος Παῦλος πᾶσιν ἡμῖν ἐντέλλεται: "Προσέχετε ἑαυτοῖς καί παντί τῷ ποιμνίῳ, ἐν ὧ ὑμᾶς τό Πνεῦμα τό ῞Αγιον ἔθετο ἐπισκόπους ποιμαίνειν τήν ᾿Εκκλησίαν τοῦ Θεοῦ, ἥν περιεποιήσατο διά τοῦ ἰδίου αἵματος", προαγορεύων, ὅτι "λῦκοι βαρεῖς μή φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου καί ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τούς μαθητάς ὀπίσω αὐτῶν" ἀναστήσονται ἐν μέσῳ τῆς τοῦ Θεοῦ ᾿Εκκλησίας, παρακελευόμενος γρηγορεῖν ἡμᾶς.

ε) ῞Οτι ἠγέρθησαν τινές λαλοῦντες διεστραμμένα, οἵτινες ἐπί ἀθετήσει τῆς ῾Ομολογίας καί ᾿Εκκλησιολογίας τῆς ῾Αγίας τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας καί ἐπί καταφρονήσει τῶν θείων καί ῾Ιερῶν Κανόνων καί ἐν γένει τῆς ῾Αγίας καί ῾Ιερᾶς Παραδόσεως κηρύττουσι γυμνῇ τῇ κεφαλῇ "παλαιοημερολογιτικόν Οἰκουμενισμόν", ἐπί ταραχῇ τῆς τῶν πιστῶν ὁμηγύρεως.

᾿Επειδή ὁ "παλαιοημερολογιτικός οἰκουμενισμός" κατελέγχεται ὑπό τοῦ συντάγματος τῶν θείων καί ῾Ιερῶν Κανόνων καί εἶναι ξένον τι καί πολέμιον πρός τήν ᾿Ορθόδοξον ῾Ομολογίαν καί ᾿Εκκλησιολογίαν τῆς ᾿Εκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.

Διά τοῦτο μετά τῶν ἁγἰων καί Θεοφόρων Πατέρων ἡμῶν "ἀσπασίως τούς θείους καί ῾Ιερούς Κανόνας ἐνστερνιζόμενοι"

ΕΝ ΑΓΙΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΑΠΟΦΑΙΝΟΜΕΘΑ

Α'. Καταδικάζομεν καί κατακρίνομεν τόν λεγόμενον "παλαιοημερολογιτικόν οἰκουμενισμόν", ὡς ξένον καί Ἀλλότριον τῆς ᾿Ορθοδόξου ῾Ομολογίας καί ᾿Εκκλησιολογίας τῆς ῾Αγίας τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας.

Β'. ᾿Εν ἑνί στόματι καί μιᾷ καρδίᾳ ὁμολογοῦμεν καί διακηρύσσομεν, ὅτι ἡ Γνησία ᾿Ορθόδοξος ᾿Εκκλησία, ἡ οὕτως ἃποκληθεῖσα πρός διάκρισιν "ἃκαινοτόμητος", .η "᾿Εκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ." εἶναι ἡ συνέχεια τῆς Μίας, ῾Αγίας, Καθολικῆς καί ᾿Αποστολικῆς τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας, ἐξ ἧς Ἀπεσχίσθησαν, Ἀφ᾿ ἑνός μέν ἡ Καινοτόμος Νεοημερολογιτική ᾿Εκκλησία, διά τῆς εἰσαγωγῆς τῆς καταδεδικασμένης Παπικῆς Καινοτομίας, ἥτις εἰσήχθη ὡς Οἰκουμενισμός τό 1924, Ἀφ᾿ ἑτέρου τά διάφορα παλαιοημερολογιτικά σχίσματα, ἅτινα ἐδημιουργήθησαν διά τῆς παραχαράξεως ὑπ᾿ αὐτῶν τῆς ῾Ομολογίας - ᾿Εκκλησιολογίας τῆς Ἀκαινοτομήτου ῾Αγίας τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας.

Γ᾿. Αὕτη ἡ ᾿Ορθόδοξος ῾Ομολογία - ᾿Εκκλησιολογία διετυπώθη καί διεκηρύχθη ἃπό τοῦ 1924, διεκηρύχθη δέ καί Συνοδικῶς τό ἱστορικόν ἔτος 1935. Ταύτην καί ἡμεῖς διαφυλάσσομεν, κηρύσσομεν καί ὁμολογοῦμεν. "Οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν", τούς δέ ἀλλοτρίως φρονοῦντας, ἀλλοτρίους τῆς τοῦ Χριστοῦ ᾿Εκκλησίας κηρύσσομεν.

Δ'. ῾Ομοφώνως ἀποδοκιμάζομεν καί αἵρομεν ἐκφράσεις ἤ διατυπώσεις, αἱ ὁποῖαι ἀσχέτως ὑπό ποίας συνθήκας, ἤ ὑπό ποίων ἐγράφησαν, εἶναι ἀπαράδεκτοι ἐξ ὀρθοδόξου ἀπόψεως καί ξέναι πρός τήν ᾿Ορθόδοξον ῾Ομολογίαν καί ᾿Εκκλησιολογίαν, καί ὁρίζομεν, ὅπως τοῦ λοιποῦ, ἄτε παρεισφρύσασαι εἴτε ἐξ ἀπροσεξίας, εἴτε δι᾿ ἀνθρωπίνην ἃδυναμίαν, θωροῦνται μή γεγραμμέναι.

᾿Εν σωτηρίῳ ἔτει 1983, 13η ᾿Ιουνίου (Ε.Η.)

῞Επονται αἱ ὑπογραφαί

+ ῾Ο ᾿Αθηνῶν καί πάσης ῾Ελλάδος ᾿Ανδρέας.

+ ῾Ο Μεσσηνίας Γρηγόριος

+ ῾Ο ᾿Αττικῆς καί Μεγαρίδος Ματθαῖος

+ ῾Ο Βρεσθένης Λάζαρος

+ ῾Ο ᾿Αργολίδος Παχώμιος

+ ῾Ο Φθιώτιδος Θεοδόσιος

+ ῾Ο Σερβίων καί Κοζάνης Τῖτος

Ο ΑΡΧΙΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ

+ ῾Ιερομόναχος Κήρυκος Κοντογιάννης

 

 

 ΣΧΟΛΙΑ

 

Κήρυξ Γνησίων Ορθοδόξων

Θεωρω πολυ σημαντικην την υπ αριθμ. 6/13-7-1983 απόφασιν της Ιερας Συνοδου, οχι διοτι ημουν ο συντακτης καί εισηγητης αυτης, αλλα κυριως διοτι η υπογραφη της τοτε πλειοψηφιας της Ιερας Συνοδου υπό τας συνθηκας που υπεγραφη ητο μια μεγαλη Ομολογια Πϊστεως καί μια ακόμη επιβεβαιωσις οτι η Ιερα Συνοδος συνεχιζει την πρό του 1971 ομολογιακην καί εκκλησιολογικην πορειαν της, οπως δηλαδη την παρελαβεν υπό του Αγιου Πατρος Ματθαιου. Καί τουτο διοτι από το 1971 καί μεχρι του 1983 πολλα αντιφατικα καί βλασφημα ελεγοντο καί εγραφοντο καί διεδιδοντο που εκλόνιζον το ποίμνιον καί εδιδαν τροφην εις τους επιβουλους της Γνησιας Ορθοδοξιας τους εκ δεξιων καί εξ αριστερων, ητοι τους ουνιτας παλαιοημερολογιτας καί νεοημερολογιτας οικουμενιστας. Θα ακολουθησουν σχολια. Οποιος θελει μπορει να σχολιαση, αλλα εις πλαίσια ευπρεπειας, Να διευκρινισω οτι ητο η πρωτη επίσημος Συνοδικη απόφασις μετα το 1971, με την οποίαν ηρχισε να επαναφερεται η κλονισθεισα πιστις των Ορθοδοξων. Καί επίσης να διευκρινισω οτι η απόφασις αυτη δεν υπεγραφη υπό του τοτε Κιτιου Επιφανιου, ο οποιος αν καί συμμετειχε την συγκεκριμενην συνεδριασιν, εδηλωσε οτι συμφωνει με το περιεχομενον, αλλα δεν θα την υπογραψει διοτι περιεχεται ο χαρακτηριρισμος "ακαινοτομητος εκκλησια" καί θα ευρεθη εις συγκρουσιν με τον π. Ευθυμιο, οποιος μας κατηγορουσε ως αιρετικους δια το "ακαινοτομητος". Επίσης δεν την υπεγραψε καί ο τοτε Πειραιως καί Νησων Νικολαόυ, (δεν ενθυμουμαι με ποίαν δικαιολογιαν), αλλά μαλλον διοτι τοτε ειχεν υπέρ αυτου το Απαλλακτικον Βουλευμα (54/76) του Πλημμελειοδικειου Πειραιως καί εφοβειτο να μην αποκαλυφθη η προδοσια του 1971 καί μετεπειτα του 1974.