ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΔΕΗΘΩΜΕΝ (ΑΠΟ ΤΗΝ "ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΓΟΧ"

"Ὑπέρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν ..., τοῦ τιμίου πρεσβυτερίου, της εν Χριστῷ διακονίας, παντός του Κλήρου και του λαοῦ, του Κυρίου δεηθώμεν". Εκκλησία δεν είναι μόνο οι επίσκοποι, οι ιερείς και οι διάκονοι, αλλά ο κλήρος και ο λαός μαζί. Η Εκκλησία δεν ανήκει μόνο στους ποιμένες, αλλά συνίσταται στην ενότητα μεταξύ κλήρου και λαού και τη συμμετοχή κληρικών και λαϊκών στην ορθόδοξη λατρεία. Γι' αυτό και η Εκκλησία προσεύχεται και παρακαλεί τον Θεό τόσο για τον κλήρο όσο και τον λαό. Οι ποιμένες που προτρέπουν τον λαό να μην έχει εμπλοκή στα εκκλησιαστικά δρώμενα και που διδάσκουν την τυφλή υπακοή και υποταγή στον κλήρο, κρύβουν ενέργειες που δεν υπηρετούν την Αλήθεια. Ο ποιμένας, που υπηρετεί το δίκαιο και την αλήθεια, επιδιώκει τη διαφάνεια και δεν φοβάται να μιλήσει ανοικτά στο ποίμνιό του και να το ενημερώσει για ό,τι συμβαίνει στην Εκκλησία και πολύ περισσότερο για όσα επηρεάζουν την πορεία της Εκκλησίας, στην οποία ο λαός είναι μέλος. Για οτιδήποτε επηρεάζει τη σωτηρία της ψυχής του, αλλά και για αυτούς που τον αντιπροσωπεύουν, ο χριστιανός πρέπει να έχει άποψη και λόγο. Έχει δικαίωμα να ενημερώνεται και να παίρνει θέση. Δεν μπορεί να μένει αμέτοχος σε οτιδήποτε τον επηρεάζει και τον αφορά άμεσα. Δεν μπορεί να ακολουθεί τυφλά τον κλήρο, χωρίς να εξετάζει το πού τον οδηγεί. Όποιος αγαπά πραγματικά την Εκκλησία (και όχι πρόσωπα) και θέλει πραγματικά να σωθεί, επιβάλλεται να αντιδρά και να διαχωρίζει τη θέση του από τους πνευματικούς ποιμένες, που δεν ορθοτομούν τον λόγον της Αληθείας και καταπατούν τους Νόμους και Κανόνες της Εκκλησίας. Οι άγιοι Απόστολοι, όταν επρόκειτο να χειροτονήσουν τους επτά διακόνους, απευθύνθηκαν στον λαό, από τον οποίο ζήτησαν να επιλέξει τους άνδρες που θεωρούσαν κατάλληλους για τον σκοπό αυτό. Δεν αποφάσισαν αυθαίρετα και δεν έδρασαν επιβλητικά. Ο λαός επέλεξε και οι Απόστολοι χειροτόνησαν.